Tim's appartement

het appartement ligt midden in de stad en hij heeft het gekocht van overgebleven geld van het pp. Het is erg ruim en er is veel licht. Het eerste dat opvalt als je door de donkerrood geverfde deur komt is een grote lijst die helemaal volzit met brieven en kusjesafdrukken, je weet niet waar het over gaat behalve als je Courtney en Tim kent. Het zijn hun brieven en foto's en de kusafdrukken van Courtney zitten er ook bij. Daarnaast hangt een foto van Tims ouders en daar weer naast een foto van Tim met zijn broertje en zusje. Verder staat in de gang nog een kapstok en een kastje. Als je doorloopt kom je bij de ruime keuken met een kookeiland en een tafel die aan het kookeiland vastzit, er staan wat barkrukken bij in felle kleuren, voor de rest is de keuken gezellig en in donkere hout achtige tinten. Met wel veel belichting en een enorme koelkast. Als je een andere kamer binnen loopt zie je meteen een gezellig volgepropte woonkamer met gezellige groen en rood achtige tinten en wat blauwe kussens, colour blocking is helemaal hoe Tim het hebben wil, hij heeft een grote stoffen hoekbank, die in een donkere crème achtige kleur is en aan de muur hangen nog wat lege lijstjes, in een van de lijstjes op de tafel zit een foto die hij van Courtney gekregen heeft en in een hoekje staat een kaarsje met een rozenkrans voor hun overleden jongetje. Hij heeft een grote tv tegenover de bank en twee donkerbruine leren stoeltjes bij de salontafel. Hij heeft ook een gezellige dikke mat met allemaal kleurtjes en een deken in diezelfde kleuren. Dan heb je nog vier kleine kamertjes over; het gasten toilet, waar je net kan staan, je handen wassen en naar het toilet gaan. Zijn slaapkamer, de badkamer en een overgebleven kamer. Die laatste drie zitten een verdieping boven de vorige kamers en zijn met de vorige kamers verbonden door een moderne houten trap in de woonkamer achter de bank. Als je boven komt kom je eerst weer in een soort klein halletje, waaraan twee kamers vast zitten, de overgebleven kamer, waar nu een computer staat en wat overgebleven spullen, zeker niet veel, en als je de andere kamer ingaat kom je in de slaapkamer. Hij zit op de bovenste verdieping en je kan dus door het schuine raam naar buiten kijken als je in het bed ligt. Het is een mooi ingerichte kamer met veel rode tinten en ook weer allerlei lege fotolijstjes, als je doorloopt kom je in de badkamer, die redelijk modern is en een bad en een douche heeft. Deze kamers staan bovendien helemaal vol met kaarsen in alle soorten en maten, om het nog een extra knus idee te geven en in de slaapkamer staat nog een grote leunstoel die vol ligt met kussens, nee, vrouwen zijn niet de enige met wat smaak voor inrichting.

Tim had zijn wond laten verbinden en liep nu met Courtney aan de hand, zijn goede hand, richting het appartement, ze hadden de lift genomen en dat was ook wel nodig aangezien hij bovenaan woonde in een maisonnette woning. Hij hield van zijn nieuwe huis, had het gezien en was er meteen verliefd op, dit huis was ingericht naar zijn smaak en was zelfs nog groter dan zijn vorige, maar hij had genoeg 'vergoeding' gekregen het te kopen en zou een baantje zoeken, dan heofde hij het geld van zijn ouders niet aan te breken. Hij had het ingericht met de kennis die hij van de interieur school had en had overal zijn eigen tintje aan gegeven. Hij hield het meest van de hal omdat daar hun brieven in een bijna deurgrote lijst zaten. "Oké, ogen dicht" zei hij lachend tegen Courtney terwijl hij de deur open maakte en haar met haar ogen dicht naar binnen leidde. "Kijk maar" de sfeerverlichting stond aan, net als zijn open haardje in de huiskamer. Alles straalde een soort warmte uit, zoals hij ervan hield. Het straalde hem uit.

Courtney had het gevoel dat ze zweefde, het depressieve gevoel die ze al die maanden had gecamoufleerd was in een keer verdwenen. Het was alsof ze droomde, het was zo geweldig om weer bij Flynn te zijn. Braaf sloot ze zijn ogen toen hij het zei en wachtte hoe hij de deur openmaakte en ze zich naar binnen liet leiden. Ze opende haar ogen toen hij het zei, verwonderd staarde ze de hal rond, de woonkamer in. Het zag er prachtig uit, in moderne warme kleuren die direct een welkom gevoel gaven. Haar ogen bleven hangen op de enorme lijst die in de hal hing. Het duurde niet lang voor ze wist wat er in zat, al hun brieven die ze naar elkaar gestuurd hadden. Het was prachtig om te zien, zeker omdat dat hoofdstuk afgesloten was en ze nu met elkaar konden zijn. "Wauw.' wist ze bewonderend uit te brengen.

"Vind je het mooi?" vroeg hij redelijk overbodig bij haar reactie, hij nam haar jas aan en hing ze met een hand aan de kapstok. "Kijk, dat zijn mijn ouders, en dat mijn broertje en zusje" wees hij op de muur. Op de foto met zijn broertje en zusje was ook hij afgebeeld en het was zo lang geleden dat hij bijna onherkenbaar was. "En eh, ik weet het niet hoor, maar ik denk dat het vanavond weer ovenpannekoeken worden" hij kon nu niet echt een pan bedienen met zijn net gehechte schouder. "Ik ga er vanuit dat je hier blijft?" dat was half een vraag en half een verontstelling. "ik heb nog wel een oude jogging broek die je mag lenen?" vroeg hij om haar te overtuigen. "Ik wil nu niet weer naar school, ik wil weer een keer genieten van jou, en... we moeten foto's maken, ik heb stapels lege lijstjes, als je hier en daar iets wilt veranderen, ga je gang" zei hij met een glimlach, hij zag dit niet alleen als zijn huis, maar ook gedeeltelijk van Courtney omdat hij stiekem hoopte dat die hier ook heel veel te vinden was.

Courtney bekeek de foto van het gezin waarin alleen Tim nog van over was. Het was iets waar ze met dubbele gevoelens naar keek omdat ze wist dat zijn ouders criminelen waren, maar ook veel van elkaar hielden en van hun kinderen. Haar blik ging naar Kim, het zusje dat ze nooit gekend had maar toch een soort band mee gehad had door Tim. Het meisje zag er enorm lief uit, het was afschuwelijk om te bedenken dat ze gruwelijk vermoord was. Courtney wende haar blik af van de lijstjes en glimlachte naar Tim. "Ik zou het geweldig vinden om bij jouw te blijven vannacht." ook zei was er eigenlijk al half van uitgegaan dat ze bij elkaar in bed konden gaan liggen, dicht tegen elkaar zoals ze al maanden over droomden. "En het hoeven geen ovenpannenkoeken te worden hoor." ze grijnsde even vrolijk naar hem. "Ze kunnen ook gewoon vers zijn." ze keek hem even trots opzichzelf aan. Zoals ze in een van haar brieven geschreven had zou ze naar de schoolkeuken gaan, iets wat ze ook echt gedaan had.

"Dat meen je niet?" zei Tim verrast terwijl hij zijn lippen heel kort even op die van haar drukte. "dat laat ik me geen twee keer zeggen, hier is de keuken" zei hij, terwijl hij haar meevoerde naar de moderne, maar gezellige keuken. "Trek maar wat laatjes open, als het goed is heb ik een goede voorraad in huis" zei hij met een enorme glimlach. "Oh en Courtney" hij viste iets uit zijn broekzak en legde het op tafel, het was een sleutel van het appartement. "Hier, de reservesleutel" hij durfde niet zo goed te vragen wat erbij hoorde. Of ze bij hem wilde komen wonen, want hij was bang dat ze dat toch niet zou willen, ookal hadden ze een paar maanden terug nog hele dagen met elkaar gezeten. Hij was bang dat ze het nog niet zo serieus wilde, en hij had lang getwijfeld of hij haar wel een sleutel zou geven, voor het geval ze het niet zou willen, maar, niet geschoten was altijd mis. "Oh, misschien moet ik je eerst het héle huis laten zien" zei hij toen, om haar antwoord nog even uit te stellen.

Courtney keek met grote ogen naar de reserve sleutel die hij op tafel legde. Ze was zo verbrouwereerd dat ze niet wist wat ze zou moeten zeggen. Hoewel het gebaar haar helemaal warm van binnen maakte, het was zo lief. "Ehm ja, dat is goed..." zei ze langzaam omdat ze doorhad wat Tim haar zou willen vragen en gewoon zo verbaast was. Op haar beurt gaf ze hem een kusje op de wang. "Heb je het helemaal zelf ingericht?" vroeg ze toen nieuwsgierig.

Dat ze niet reageerde maakte alleen dat Tim meer ging twijfelen, hij negeerde de sleutel verder en trok haar mee. Hij had haar aan de hand en liet haar de woonkamer zien, hield heel even halt bij het kleine kastje met het tafeltje en de foto van het grafje. "Dit is dus de woonkamer, en ja, ik heb het zelf ingericht" zei hij met een glimlach. "als je iets anders beter vindt mag je dat veranderen hoor." hij beet op zijn lip. Misschien wilde ze wel helemaal niet hier samen met hem wonen, dan was dat niet zo van belang. "Wil je boven ook al zien of bewaren we dat voor straks?" vroeg hij terwijl hij zijn armen voorzichtig om haar heen sloeg. "Ik heb je zo gemistt" fluisterde hij terwijl hij haar geur opsnoof.

"Het is prachtig." ze glimlachte naar hem. Met haar hand ging ze even langs de hoekbank die heerlijk zacht aanvoelde. "Laten we dat voor straks bewaren." zei ze terwijl ze haar beide armen om hem heen sloeg. Voorzichtig om zijn schouder niet te belasten of te bezeren. "Ik jouw ook, ik dacht dat ik je noit meer zou zien." haar stem was niet meer dan een fluistering terwijl ze dicht tegen hem aan ging staan. "Het lijkt me geweldig om hier te kunnen wonen met jouw." zei ze toen zachtjes, omdat ze het gevoel had dat haar reactie van net nog al mat was, juist doordat ze zo overdonderd was geweest.

Tim glimlachte uitgelaten en hield haar even een stukje van zich af om te zien of ze het meende en trok haar toen weer tegen zich aan, haar een klein stukje optillend en met haar rond de kamer dansend. Hij negeerde zijn schouder, dit was tijd om blij te zijn en niet om hem weer te laten bepalen door die vervelende mensen van gisteren. "Dankjewel" zei hij lachend terwijl hij haar weer neerzette en zijn lippen op die van haar drukte, zijn ogen waren gesloten en hij genoot vol op. Hij hield van dit meisje, heel veel, beangstigend veel. Maar ergens vroeg hij zich af hoe het zat met die jongen van bio...

Courtney lachte naar hem, ook zij voelde een golf van geluk door haar lichaam gaan, "Kijk je uit voor je schouder." waarschuwde ze hem toch even tussen het dansen door. Ze wilde deze avond bij Tim zijn, niet terug gaan naar het ziekenhuis. Ze legde haar handen op zijn kaak terwijl ze hem intens terugkuste. Wat had ze hem gemist, het gevoel van zijn lpippen, zijn aanwezigheid. Met haar rechterhand gleed ze van zijn kaak af naar zijn hals. "Ik houd van je." mompelde ze toen ze haar lippen even kort losmaakte van die van hem.

Haar lippen smaakten zo goed, hij kreeg dat bekende, kriebelende gevoel weer in zijn buik wat nooit weg geweest leek te zijn. "Ik hou ook van jou" zei hij toen zachtjes, terwijl hij zijn hoofd tegen dat van haar liet rusten. Zijn maag knorde zachtjes, maar hij negeerde het. Hij was vol, hoefde nog even niets te eten. Hij voelde zich alleen maar gelukkig, zijn handen hadden haar op haar rug vastgepakt. "Hoe gaat het eigenlijk met jou?" vroeg hij zachtjes, terwijl hij over haar wang streek en haar aankeek met zijn bruine ogen. Hij herinnerde zich dat hij gegaan was, enkel een paar dagen nadat ze hun jongetje verloren was, en hij wist niet hoever ze eroverheen weg was. Hij vond het verschrikkelijk dat hij dat allemaal gemist had en er niet voor haar had kunnen zijn om haar te troosten.

Courtney hoorde hoe zijn maag zachtjes knorde, plagend duwde ze een vinger in zijn maag. "Nu ik bij jou ben..." ze wist hoe klef het eigenlijk klonk, maar het was gewoon zo, "Geweldig." haar blauwe ogen keken hem gelukzalig aan. De eerste weken dat hij weg was geweest had ze alleen maar lopen huilen. Daarna had ze zich bij elkaar geprobeert te rapen en was ze nog een vreselijker mens dan eerst. Een deel van haar oude persoonlijkheid had hij zelf kunnen zien. Maar alles was als sneeuw voor de zon verdwenen.

"Je wilt niet weten hoe blij ik ben dat te horen" zei hij nog een kort kusje op haar lippen drukkend. Ze waren zo lekker klef af en toe, "maar nu wil ik eten, aangezien liefde niet iets is waar je op kan leven, behalve als je een hippie bent" zei hij lachend, maar hij liet haar nog niet los. Hij zette zijn woorden niet kracht bij, omdat hij gewoon met haar gearmd bleef staan. Ze was zo mooi en hij kon wel uren zo naar haar zitten kijken.

~~
ik bedenk me opeens ze hebben het nog helemaal niet gedaan,t erwijl ze al ongeveer een jaar samen moeten zijn :O

whaha naja eerst kon het niet doordat ze zwanger was xD
-
Courtney lachte bij zijn woorden, maar deed zelf ook nog geen aanstalte om naar de keuken te lopen. Ook zij kon wel uren naar Tim kijken, alleen al om zichzelf ervan te verzekeren dat dit geen droom was, dat hij ect tegenover haar stond. Met haar hand ging ze even langs zijn hals om echt te voelen dat hij het was. "Zal ik dan kijken of ik je keuken heel kan houden?" vroeg ze plagend.

kloptt
~~
"Doe maar, als je hem maar niet helemaal af laat branden durf ik je pannekoeken misschien ook nog op te eten" zei hij plagend, terwijl hij haar hand vastpakte en er in kneep. Ze was mooi, zo verschrikkelijk mooi en dat dacht hij vaak, veel te vaak, maaar hij was blij dat hij het nu met eigen ogen kon zien, in het echt was ze mooier dan in zijn fantasie.

Courtney wierp hem een grijns toe, "Ik zal m'n best doen." met haar hand wreef ze even liefdevol over de rug van zijn hand. Het was zo fijn om hier weer te zijn bij hem. Na een seconde of tien liet ze zijn hand los en begon richting de keuken te lopen. "Je moet wel even helpen met waar alles staat hoor." waarschuwde ze hem. Ze kwam zelden in keukens dus de inrichting was nog steeds een raadsel voor haa.r

"Trek alles maar open, jij woont hier ook, dus breng er maar een logischere indeling in als je wilt' zei hij lachend terwijl hij achter haar aanliep en op een van de barkrukken ging zitten nadat hij voor hen allebei een rood wijntje ingeschonken had. "Lust je deze?" vroeg hij, hij wist niet wat ze aan alcohol dronk, omdat ze zwanger was geweest toen hij haar leerde kennen.

Courtney keek naar het glaasje wijn terwijl ze net wat eieren uit de koelkast getrokken had. Ze knikte, "Al ben ik wel flink geminderd, dus ik drink niet meer dan twee glaasjes per avond." ze glimlachte even. Door de zwangerschap was ze erachter gekomen dat je zonder alcohol ook best lol kon maken. En het was ook gewoon een stuk beter voor je. Onedrtussen haalde ze ook de rest van de ingredienten uit de koelkast enz. en begon deze bij elkaar te gooien voor het beslag.

Tim keek lachend toe. Hij zelf had nooit veel alcohol gedronken. "Ik was ook niet van plan deze fles leeg te krijgen vanavond hoor" zei hij met een glimlach terwijl hij achter haar ging staan en keek hoe ze alles bij elkaar gooide. Hij leunde met zijn hoofd op haar schouder en haalde even een stukje eierschil uit de kom voor ze ging roeren.

Courtney keek hem even met een vrolijke blik in haar ogen aan toen hij er een stukje schil uithaalde, "Ik ben nog in de lerende fase." merkte ze met een grijns op terwijl ze de mixer die ze ergens vandaan gehaald had aanzette om het beslag goed gemengd te krijgen. Terwijl ze die in de standaard zette haalde ze een koekenpan tevoorschijn en warmde deze op en liet er boter in smelten. Naast de pan warmde ze heet water op en zette daar een bord boven zodat de pannekoeken die klaar waren warm bleven.

"Hmm je doet het goed hoor" zei Tim lachend. "ik denk dat ik je in elk geval voortaan het deeg ga laten kloppen. " hij drukte een zacht kusje op haar wang voor hij begon de tafel te dekken, hij haalde wat kaarsen tevoorschijn en kleedde de tafel leuk aan.

Courtney keek af en toe over haa schouder naar Flynn die de tafel aan het dekken was. De vorige keer dat ze zo huiselijk waren geweest kon Tim op elk moment weer weggevoerd worden, nu kon hij gewoon blijven. Met een glimlachje draaide ze zich weer om naar d epan waar ze bter in had laten smelten en gooide de eerste pannekoek erin. Zoals altijd werd eerste het misbakseltje, maar bij de tweede ging het al een stuk beter. Een heerlijke etensgeur verspreidde zich doo r het huis heen.

"Hmm ruikt al goed, en nog niet aangebrand" zei Tim lachend terwijl hij naast haar een stukje van de eerste, mislukte pannekoek afscheurde en in haar mond stopte. "je moet natuurlijk wel voorproeven" lachte hij terwijl hij zelf een stukje in zijn mond stopte. "Hmmm, ik laat jou voortaan koken hoor" zei hij lachend. Alles wat Courtney deed kon niet beter voor hem, want het was gedaan door Courtney.

Courtney lachte en at het stukje pannenkoek op, "Als je elke dag pannenkoeken wilt moet je het vooral doen." ze keek hem plagend aan. Ze wist dat hij gek was geworden van al die magnetronmaaltijden, iets elke dag eten was ook gewoon niet te doen. Ze legde de eerste pannenkoek op het bord en begon aan de tweede. "Je hebt toch wel aardbeien in huis?" vroeg ze toen aan hem. Hij had het gehad over pannenkoeken met aardbeien en slagroom, die wilde ze dan dolgraag voor hem maken.