Tim's appartement

"Natuurlijk heb ik aardbeien" ze at bijna niets anders toen ze zwanger was. "Hier, ik weet hoe graag je ze eet" zei hij lachend terwijl hij een grote schaal naast haar neerzette. Hij pakte de slagroom en maakte een aardbei met een veel te grote toef slagroom, die hij bij haar naar binnen schoof, waarna hij de slagroompot op tafel neerzette.

Courtney lachte weer, "Eigenlijk waren ze voor jouw bedoeld." probeerde ze met volle mond uit te brengen terwijl ze haastig een bijna vergeten pannenkoek op de stapel gooide. "Hoeveel honger heb je eigenlijk?" vroeg ze aan hem. De stapel begon al flink te groeien, en zelf had ze meestal al genoeg aan een paar pannenkoeken. Dan zat ze al mega vol, kon ook komen aan de manier waarop ze die dingen belegde. Nutella met pannenkoek was bijvoorbeeld behoorlijk vullend.

"Hmm, ik had ze voor jou gekocht" zei hij lachend. "En ik kan heel veel op zolang het niet uit de magnetron komt" Hij ging weer zitten en voelde zijn maag knorren. "weet je hoe lang het geleden is dat ik iets normaals gegeten heb?" voegde hij eraantoe.

Courtney wierp een medelijdende blik op Tim, "dan ga ik je helemaal volproppen." bezwoer ze hem met een lach. Ze draaide een pannenkoek om en keek even naar de stapel die al ontstaan was. Het zou onderhand wel genoeg zijn. Ze pakte het bord met pannenkoeken en nam deze mee naar de eettafel. "Het eten is klaar." riep ze vrolijk tegen Tim, ook al zat hij nog geen drie meter verderop.

Tim lachte lief naar haar en pakte een pannekoek van de stapel voor ze het bord neerzette. Hij vond het heerlijk dat dit zo'n huiselijk gevoel gaf. Ze was er niet alleen, maar ze maakte ook dat het huis warmer aanvoelde. En ze deed dingen die zijn moeder vroeger ook gedaan had, zoals dat roepen, ookal zat de rest al lang aan tafel. "Court ik hou van je" zei hij nog een keer, vlak voor hij de pannekoek met aardbeien en slagroom aanviel.

Courtney glimlachte naar hem. "Ik ook van jouw." Met haar hand ging ze even door haar haren heen terwijl ze ook aan tafel plaatsnam. Ook zij belegde een pannenkoek met aardbeien en wat slagroom. Ze nam een grote hap, waarbij ze naar Tim keek, "Is het eetbaar?" vroeg ze terwijl ze met moeite haar hap doorgeslikt had, het was iets te groot geweest.

Hij knikte, had zijn mond vol waardoor hij niet kon praten en pakte een nieuwe. Hij lachte met gesloten mond naar haar. "wheedluyk" zei hij toen met zijn mond vol. Dit was zo veel beter dan magnetronmaaltijd, na zijn zevende pannekoek begon hij toch wel vol te raken. Hij slikte het laatste hapje door en keek lachend naar Courtney. "ik laat jou voortaan koken, ik hoop dat je dat weet nu" zei hij met een grijns terwijl hij opstond en zijn handen van achter om haar heensloeg.

Courtney werd niet erg wees uit zijn gebrabbel met volle mond, maar kon zien dat ze smaakte. Vrolijk lachte ze naar hem terwijl ze zelf gewoon een aardbei uit het bakje prikte. "Dat word dus elke dag pannenkoeken." grinnikte ze naar hem. Het was zo fijn om weer bij hem te zijn. Gewoon samen pannenkoeken eten. "En anders moet jij het mij maar leren." zei ze terwijl ze met een grote grijns omhoog naar Tim keek.

"Natuurlijk, als je wilt leer ik je alles wat ik weet van alles" zei hij lachend. "Ik heb een tijdje een interieur school gedaan, heel kort een koksopleiding, ik ben loodgieter, was ooit in de leer bij een tcm'er. Metselaar, timmerman, noem maar iets" zei hij lachend. "mijn ouders door de jaren heen hebben zo ook hun stempel op mij gezet, dus ik kan van veel dingen wel iets" hij grijnsde en drukte een kusje op haar oor.

Courtney lachte, "12 ambachten en dertien ongelukken zeker?" ze keek hem plagend aan, waarna ze zelf ook opstond en hem een kusje op zijn lippen gaf. Klein en teder, maar een enorm lief kusje. "Maar wat is een tcm'er?" vroeg ze toen. De andere kon ze thuisbrengen, maar wat dat was wist ze niet.

"Dat is iemand die de traditionele chinese medicijnen bestudeert en ook uitvoert op mensen, accupunctuur, tueena en kruiden" zei hij met een glimlach. "dus ik kan ook nog naaldjes in je stoppen als je dat nodig hebt" grinnikte hij. Hij werd helemaal warm door haar inimini kleine kusje, het voelde zo raar, slecht en goed tegelijk om met haar te zijn. Waar verdiende hij dit in godsnaam aan?

Courtney rilde al bij het idee alleen al, "laten we dat maar niet doen." ze had het iet zo op naalden, niet dat flauw viel bui jhet idee. Maar als het niet hoefde sloeg ze het met alle liefde over. Met haar blik ging ze even naar de tafel, "Wil je nog wat of heb je genoeg gehad?" vroeg ze. Zelf zat ze meer dan vol.

"pff, nee dakje ik zit echt helemaal vol" zei hij lachend. "Maar het was heerlijk" hij knuffelde haar even en sloot zijn ogen, genoot van het moment, toen tilde hij haar op. "de rotzooi is er morgen ook nog" grinnikte hij, terwijlhij haar als een klein kind onder de knieholten vasthad en naar boven droeg waar de kaarsen al aan waren. "Ik wil eindelijk weer naast jou wakker worden" zei hij zachtjes, terwijl hij zijn lippen weer op die van haar drukte, dit keer hongeriger dan de vorige kus.

Courtney genoot van zijn knuffel, maar toen hij haar optilde keek ze hem onbewust wat bezorgd aan, "Let je op je schouder." wauw, nog even en ze klonk als een bezorgde echtgenootte. Met haar hand ging ze even langs zijn hals terwijl hij haar naar boven droeg waar ze werden verwelkomt door het zachte, warme kaarslicht. "Wauw." zei ze zachtjes terwijl ze naar hem keek. "Ik ook naast jouw." fluisterde ze terug, bang om te hard te praten en dan uit het dromerige gevoel wakker te worden. Ze kuste hem terug, bewoog met haar lippen zachtjes over die van haar heen.

"Ja mevrouw" grinnikte hij. Terwijl hij haar dichter tegen zich aan drukte drukte hij nog een keer zijn lippen op die van haar. "Welkom in uw slaapgemaal (ik weet niet meer hoe dat heette) zei hij lachend terwijl hij haar zachtjes op het bed neerlegde. En bij haar op het bed kwam zitten met zijn lippen nog steeds op die van haar.

hmm een gemaal is iets wat water wegpompt... xd
-
Courtney bleef haar lippen ook op die van hem houden. Met een glimlach onder haar kus sloeg ze haar armen om hem heen, voorzichtig bij zijn schouder, maar wel duidelijk liefdevol. "Het ziet er prachtig uit." zei ze toen haar blik even door de slaapkamer ging.

"Dankjewel" zei hij met een glimlach. "Langleve het pp" voegde hij eraantoe, terwijl hij een kast opentrok en haar een joggingbroek toegooide met rare tekentjes. "ik heb een soort obsessie met joggingbroeken, ik neem uit elk land waar ik kom eentje mee" zei hij met een grijns, en hij keek een heel klein beetje bang dat ze hem heel raar zou vidnen.

Courtney ging overreind zitten en ving de joggingbroek met vage tekentjes op. Het was een zachte joggingbroek, maar waarschijnlijk vast niet zo fijn als degene met gaten die nog op de school lag. Ze lachte bij zijn woorden dat hij een obsessie had met joggingbroeken, "Heb ik even geluk." zei ze terwijl ze met haar hand over de joggingbroek ging, "Dat betekent vast dat je een hele voorraad hebt."

"dat betekent het inderdaad" zei hij met een grijns terwijl hij zich weer op het bed liet vallen, "je mag ze allemaal uitproberen als je wilt" Ze mocht alles doen wat ze wilde, hij zou haar nooit tegen kunnen spreken. Hij vroeg zich af of ze ooit weer kinderen zou willen, hij namelijk wel, hij wilde ooit kunnen lachen naar kinderen van Courtney en hem, hij zag zijn toekomst nog niet, maar wat hij wel wist, was dat hij Courtney erin wilde .

Courtney grijnsde, "Dat klinkt geweldig." zei ze terwijl ze haar hakken uittrapte. Nu ze niet meer zwanger was, was ze weer teruggegaan op haar oude vertrouwde pumps, hoewel ze er nog flink aan moest wennen. Zeker met de hoge exemplaren. Ze liet zich weer achterover vallen, waardoor ze naast Tim kwam te liggen, hun hoofden dicht bij elkaar.

Hij lachte naar haar, zoals hij alleen naar haar lachte, en legde zijn hand op haar heup, keek haar even alleen aan, en gaf haar toen een heel zacht, kort kusje op haar lippen. Om haar daarna weer alleen aan te staren.

Courtney glimlachte terwijl ze naar Tim bleef kijken, ook na het korte kusje op haar lippen. Ze had geen zin om zich om te gaan kleden en onder de dekens te gaan liggen, ze vond het heerlijk om zo bij hem te liggen.

Hij keek haar diep in haar ogen en wist nu wat verdrinken betekende, waarom dacht hij dit, zo klef waren ze toch niet, nee toch? Hij glimlachte toen hij dat besefte en ging een beetje verliggen, maar bleef haar aankijken.

Courtney glimlachte en leunde wat naar voren door haar elleboog onder haar zei te duwen en gaf hem een klein kusje op zijn lippen. "Ik heb niet durven dromen dat ik je nu alweer terughad." haar stem was zacht, ze had geen behoefte om hard te praten, in de ruimte waren ze met z'n tweën, zonder camera's echt samen.

Tim glimlachte. Ze had een andere jongen gezocht, om het verdriet te stillen. "Je weet wel dat je nu aan me vast zit he" zei hij lachend en als grapje, hij zou haar niet meer loslaten. "Als het niet zo gevaarlijk was geweest had ik je met me mee genomen" zei hij zachtjes, terwijl hij op zijn lip beet.