Horrorween

NEW
~~

Summer liep op enorme hakken met plateau zolen de winkel binnen. Ze zag er tamelijk heftig uit vandaag, haar ogen waren donker opgemaakt en haar lippen donkerrood, en vandaag droeg donker paarse lenzen waardoor haar ogen nog donkerder waren. Ze had een zwarte, nepleren skinny aan met een wijd vallend zwart/grijs/blauw shirt dat los over haar schouders hing. Haar haren waren stijl, zwart en met knalblauwe highlights. Ze was door die Ian van laatst getipt en ze was benieuwd of ze ook stof hadden in apparte kleuren, of met apparte printen. En ze hield van de maskers. Dus ze stapte de winkel binnen met een gemak alsof ze op de enorme hakken geboren was en keek om zich heen. Het was een doolhof van gangetjes en spullen die overal stonden. Het had wel iets.

Ian en Cory liepen lachend met dozen in hun armen naar de voorkant van de winkel, allebei in hun werk uniform. Het was een doordeweekse dag dus ze waren hier met zijn tweeën. "Hey Summer." Zei hij vrolijk toen hij haar zag. Hij zette de doos die hij vast had gehad op de toonbank en vistte de stapel kettingen emt zo'n klokmedaillon eruit en hing ze aan de ijzerdraden die in de lucht boven de toonbank waren gehangen.

Summer keek hem licht verstoord aan. Ze was het niet gewend dat mensen haar meteen herkenden. "Respect" zei ze dan ook met een grijns toen ze zich herstelde. Er was helemaal niets hetzelfde aan haar uiterlijk als de vorige keer, ja misschien haar lach. "wat heb je daar?" vroeg ze terwijl ze naar de klokjes keek. "Ik dacht laat ik eens even voorbij komen om te kijken waar het normaal was gekleurd haar te hebben." voegde ze eraantoe met een knipoog richting Cory, niet slecht, die Cory, net als Ian zag ze er goed uit.

Ian glimalchttte. "Ik heb hier de nieuwste lading." Cory zette zijn doos ernaast en begon gewone kettingen op te hangen. Elke hanger, zowel gewoon als met de klokjes, was uniek en in een andere stijl. Cory glimalchttte naar haar. "No offence, but I'm gay." Ian lachtte zacht. "En zijn vijf vriendjes zouden hem vermoorden als ze erachter kwamen, ze zouden hem trouwens ook vermoordne als ze achter elkaars bestaan kwamen, maar dat licht hierbuiten." Cory rolde met zijn ogen. "Zeurkaus"

Summer grinnikte. "geen probleem" dit had ze wel vaker meegemaakt. "eentje meer of minder maakt dan toch ook niks meer uit?" voegde ze er met een grijns richting Ian aantoe. Waarom moeilijk doen als het ook makkelijk kon, was haar motto als het om relaties ging. Zij zelf was altijd alleen op plezier uit, en als je dat niet kon beleven met maar een persoon, waarom dan niet meteen vijf. "maar waarom ik eigenlijk kwam was, stof, of iets wat ik kan gebruiken" zei ze met een frons in haar voorhoofd. "maar ik geloof niet dat ik ooit iets ga kunnen vinden hier..."

Ian glimalchtte naar haar. "En dat is waarom wij hier werken, aleen vaste klanten kunnen hier dingen vinden zonder hulp." Hij dacht even na. "Maar stof zei je." Hij keek vragend naar Cory. 'Kan je dit zelf aan." vroeg hij emt een grijns. Cory rolde met zijn ogen en Ian pakte Summer hand. "Kom op/"

Summer liet zich gewillig meeslepen. (zal ik haar verliefd op hem laten worden (a)) Ze knikte nog even snel naar Cory voor ze achter de enorme rekken getrokken werd. Ze keek haar ogen uit overal hing wel iets of stond, of lag wel iets. Ze vond het helemaal geweldig, bovendien was het ook allemaal niet zo perfect en orderlijk als het meestal was in winkels. Iets wat summer op haar gemak stelde.

's goed, je weet dat hij soort van verlieft is op MAri en (nog) neit in staat is toe te geven aan die gevoelens?
---
Ian stopte in een uithoek van de eerste verdieping. Er was een heel rek met rollen stof. "Doe waar je zin in hebt, je zegt maar hoeveel je wilt van wat, prijsjes staan op de stikers boven de planken, wel goed opletten dat je bij het juiste prijsje kijkt voor we misverstanden krijgen."

dan weet ik dat nu
~~

Prijzen waren al lang geen probleem meer voor Summer. Ze kocht geen kleding, alleen de stof, bovendien had ze al veel prijzen gewonnen en had ze ook een opmerkelijk aantal vaste klanten. Haar stijl was blijkbaar tamelijk gewild. Ze wees naar een stof met een enorm druk patroon, alles liep door elkaar en was enorm gekleurd. "Doe maar twee en een halve meter daarvan." ze kon er vanalles van maken en er kwamen weer verschillende ideeën in haar op. Een rustigere, mysterieus uitziende stof was het volgende slachtoffer. "Doe ook maar anderhalve van die, moet ik het er trouwens zelf vanaf halen?"

Ian schudde zijn hoofd. "Nope, wij doen dat." zei hij met een glimalch terwijl hij precies erafhaalde wat zij wilde. Hij rolde het op een rol zodaty het n9iet zou kreuken. "Wil je nog een stuk stof, of gewoon ronddwalen? we hebben namelijk ook kant, en lint, en kralen en kettingen en dat zoort spul, " Hij glimalchtte naar haar

Ze wees naar een nieuwe stof "doe ook nog maar wat van die, een meter ofzo". Ze wachtte tot hij het afgeritst had en liep toen een willekeurige gang in. "Ik ben wel benieuwd wat jullie nog meer allemaal hebben en laat de stof nog maar even liggen, ik hoor al dat ik hier nog niet klaar ben" zei ze met een glimlach. Ze had even geen zin om nu al met die stoffen te gaan slepen. Ze liep tegen een enorme hoeveelheid venetiaanse maskers aan (hebben ze die?) Ze hield van dat soort maskers. Er straalde mysterie en schoonheid vnauit.

jup hebben ze
---
Ian haalde het volgende stuk stof los. "Ik kom je zo wel opzoeken, ik leg dit zo laqng bij de kassa neer." hij hlimlachtte voor hij wegliep. Cory keek hem aan. "Soooo... what's the story?" Ian rolde emt zijn ogen. "Ik ben neit met haar i9n bed gedoken, wilde ze niet, maar okee."

Summer haalde een van de maskers van de muur. Een mysterieuze, enorm sierlijke met randjes en versieringen. Linten en heel matte pastelkleuren. Ze hield haar adem in. Prachtig. ze moest hem hebben. Ze nam hem voorzichtig met zich mee terwijl ze de hoek om ging op zoek naar nieuwe spullen. Ze kwam bij de verkleed kleding, ze haalde allerlei vage kleuren sokken met printjes en veters uit de bakken. Die zocht ze al een tijdje en ze had ze neit gevonden.

Niet veel later was Ian weer boijk Summer, hij was zeer stilletjes tot hij plotseling zijn ahnden op haar schouders legde. "Boe" flusiterde hij tegelijk op een creepyy toon in haar oor.

Summer schrok zich een ongeluk en dat was te zien, ze liet het porseleinen masker bijna op de grond vallen, eerst keek ze hem even heel boos aan en toen schoot ze in de lach. "Als hij gevallen was mocht jij hem betalen" zei ze nog voor ze het masker in Ians handen drukte. Soms was hij best eng, maar dat vond ze eigenlijk wel leuk aan hem.