Nickolas thuis

Nick keek over haar schouder mee, terwijl Emma weer naar de woonkamer verdween. "Het resultaat mag er zeker zijn, en deze gaan we inlijsten" zei hij. "Je mag ook best een uitgebreider bad voor jezelf nemen als je wilt hoor?" hij streek weer over haar haren, een actie die hij de laatste tijd erg vaak leek te verrichten. "Maar ik ga nog wel even liggen, als we vanavond weer uit gaan, tot in de vroege uurtjes waarschijnlijk, zal ik het nodig hebben" Hij drukte een kusje op haar mond, en hij wist dat hij niet weer zou kunnen slapen, maar rusten was ook goed genoeg, vond hij. Hij was een beetje bang dat Maud te weinig tijd voor zichzelf nam. "Ik wil je niet aan mij vast ketenen ofzo he? Ik wil even dat je weet dat je als je zin hebt om een keer met vriendinnen of weet ik veel vrienden af te spreken, je dat gewoon moet doen, ik wil niet altijd een soort blok aan je been zijn" Hij keek haar vragend aan. Was benieuwd wat ze erop zou zeggen. Voor Nick was het moeilijk die dingen te scheiden; Maud met andere dingen zoals vrienden, of sport, hij deed het liever allemaal tegelijk. Of eigenlijk had hij Maud er gewoon graag bij. "En het is bijna jouw verjaardag en ik moet nog aan een cadeautje zien te komen wat goed genoeg is voor iemand die het mooiste meisje van de wereld is en ook nog eens achttien wordt!"

Maud schoot in de lach om zijn laatste woorden maar kwam uiteindelijk terug op wat hij zei," Hmm dat lijkt me erg fijn. En jij moet echt gewoon gaan slapen dan hoor. Voor mij is het ook deels om gewoon even tot rust te komen. Ik wil wel gewoon los kunnen gaan en ik moet toch een keer je vrienden een beetje leren kennen." Ze grijnsde en knikte naar de foto. Ze vond hem ook wel mooi maar was bang dat het één van de laatste foto's zou worden." En ik hoef echt geen cadeautje. Ik bedoel, ik ben allang blij als jij er bij bent." Ze drukte nog een kusje op de lippen van Nick en trok hem toen mee naar boven." Ik laat de deur op een kier staan want anders word het zo ontzettend benauwd in de badkamer." Ze pakte haar koffer en sleurde hem mee de badkamer in daarna deed ze de deur op een kiertje en stopte er een soort geinproviceerde deur stop ertussen. Weer kon je een klein beetje zien, maar dit keer moest je echt goed kijken. De kier was veel kleiner dan de vorige keer. Ze schudde even met haar handen door haar haren zodat haar wilde krullenbos weer in model te krijgen. Iets wilderiger dan normaal. Ze wilde gewoon even kijken of het goed stond.

Nick liep met haar mee naar boven en pakte de foto van haar aan. "En jij krijgt een cadeautje, of je daar nou tevreden mee bent of niet" zei hij, terwijl hij nog een kusje op haar hand drukte en haar naar de badkamer zag verdwijnen. Hij ging op het bed zitten en keek de bekende kamer nog een keer rond. Toen liet hij zich langzaam zakken en keek naar het kiertje van de deur. Hij weerstond de verleiding om gewoon naar binnen te lopen, of om stiekem even te gluren. Hij trok de dekens over zich heen. Uiteindelijk had hij het zo koud dat hij opstond om een paar sokken te pakken, hij schrok op toen er opeens iemand met volle vaart binnen kwam rennen. "Maud!!" gilde Emma terwijl ze vrolijk door de badkamerdeur, die toevallig precies tegenover de ladenkast van de sokken was, rende en hem achter zich open liet. "Kijk kijk, ik kan dat danspasje!" zei ze vrolijk, terwijl Nick probeerde zijn ogen af te wenden, iets dat simpelweg niet ging. Hij staarde met bewonderende ogen naar het meisje achter de deuropening. Hij kreeg het niet voor elkaar zijn ogen neer te slaan. Ze was mooi. Zo verschrikkelijk mooi. Emma werd het opeens duidelijk dat Maud naakt was en keek van de een naar de andere, helemaal perplex.

Maud had zich uitgekleed en was net bezig het bad vol te laten lopen. Achteraf gezien had ze dat beter andersom kunnen doen maar zo slim was ze gewoon nog niet echt. Of eigenlijk wel maar ze had gewoon een domme actie. Dat kan iedereen overkomen. Toen ze haar naam hoorde wilde ze nog roepen dat Emma even moest wachten maar ze kwam al de badkamer in gerend en Maud had geen tijd gehad een handdoek te pakken. Ze lagen ook niet binnen hand bereik. Ze keek even geschrokken van Emma naar Nick en daar bleef haar blik hangen. Ze voelde hoe haar wangen rood werden en iets wat beschamend draaide ze zich weg en pakte snel een handdoek waar ze naartoe was gelopen." Emma, de volgende keer eerst even wachten alsjeblieft." Mompelde ze zachtjes en keek naar haar voeten terwijl ze de handdoek stevig tegen haar borst drukte. Ze durfde haar blik echt niet meer naar Nick of naar Emma te laten gaan." Leuk dat je het danspasje kent." Mompelde ze weer binnensmonds terwijl haar wangen nog steeds vuurrood waren. Nick had haar net naakt gezien. Dat was het enige dat door haar hoofd ging. Wat zou hij van haar vinden? Nog iets dat door haar hoofd ging.

Emma wist niet wat ze moest doen en mompelde toen zoiets van "ja he" en verdween weer, de deur alsnog open latend. Ook Nick wist niet goed wat hij moest doen, moest hij haar zeggen dat hij haar beeldschoon vond? Of kon hij beter niets zeggen en gewoon zijn sokken aandoen en gaan slapen? Besluitloos staarde hij haar aan, waarna hij uiteindelijk toch naar haar toeliep, een stukje dan, en in de deuropening bleef staan. "Mmmaud?" vroeg hij, waarbij hij even bleef hangen op de M. "Het spijt me, dat had ik niet ... dat was niet mijn bedoeling..." zijn ogen sloeg hij neer en hij keek naar haar blote tenen. Wist zich totaal geen raad met woorden, nog daden, dus bleef hij daar staan, waarom was hij hiermee zo onhandig? Haar rode wangen vertelden hem dat ze zich schaamde, maar hij wist niet zo goed waarom. Kort ging er iets door zijn hoofd van zichzelf ook uitkleden om het fifty fifty te maken, dat het misschien gelijk was, maar hij wist niet of dat wel zo'n slim plan was en zette het dus snel weer uit zijn hoofd. Wel liep hij uiteindelijk na een korte stilte naar het bad toe om de kraan uit te draaien omdat die zodadelijk vrolijk het bad zou laten overstromen, en hij niet verwachtte dat een van hen dan in staat zou zijn hem uit te draaien. Hij liep weer naar zijn plaats in de deuropening, maar stond nu met zijn rug naar haar toe. Moest hij zich omdraaien, zodat ze erover konden praten? Of kon hij beter gewoon doorlopen en in bed gaan liggen, wat een veel makkelijkere oplossing scheen. Hij was niet zo handig met praten. En dan zouden ze het over gevoelens enzo moeten hebben. Daar was hij zoiezo niet handig mee. Gevoelens waren dingen om te hebben en anderen over te horen praten, maar niet om zelf over te praten voor Nick.

Maud vond de stilte hartverscheurend. Ze dacht dat het door haar kwam. Ze was ook gewoon niet goed genoeg voor Nick. Ze had het moeten zien aankomen. Misschien was dat wel de reden van het niet met elkaar naar bed gaan. Nee Nick had gezegd dat het kwam omdat hij tegen seks voor het huwelijk was. Ze beet hard op haar lip en luisterde naar de woorden van Nick toen hij in de deuropening ging staan. Wat was niet zijn bedoeling? Wat had hij niet moeten doen? Ze snapte zijn woorden en zijn excusses niet." Nick, wat is er? Het ligt aan mij hé?" Ze begon nu toch echt een beetje te trillen en moest zich half tegen de muur aan duwen wilde ze overeind blijven staan. Had ze dat pilletje hiervoor niet genomen dan had ze nu een aanval gehad. Dat wist ze gewoon zeker. Het enige ding wat ze zeker wist. Ze krulde haar tenen op en beet zo hard op haar lip waardoor die begon te bloeden. Haar ogen staarde naar de betegeling maar haar blik werd een beetje wazig. Pas toen ze een traan over haar wang voelde rollen bedacht ze zich dat het kwam door de tranen die zich in haar ogen hadden gevuld. Daarna ging haar blik naar het bad en het water. Ze ontweek behendig het aanzicht van Nick met zijn rug naar haar toe gekeerd en begon naar het bad toe te lopen. Zachtjes en langzaam, stapje voor stapje kwam ze dichter bij het bad. Toen ze zich over de bad rand boog keek ze naar haar eigen weerspiegeling. Wat ze daar zag was niet het meisje die ze wilde zijn. Ze zag een meisje dat zo groot probeerde te zijn maar alleen nog maar kleiner leek. Een meisje dat niet te vreden was over zichzelf. Een meisje dat Nick niet verdiende. Haar krullen waren niet krullerig genoeg, haar ogen straalde niet genoeg, haar gezicht vond ze misvormd en ga zo maar door. Het meisje dat naar haar terug keek was in niks het meisje dat ze wilde zijn. Ze had zichzelf voorgelogen en gezegd dat ze iemand anders moest zijn om zich beter te voelen en een beter leven te krijgen. Daar had ze een fout gemaakt. Ze hoefde niet iemand anders te zijn want het meisje dat ze nu was geworden was juist verre van haarzelf. Er biggelde nog een traan van het gezicht van het meisje in de weerspiegeling en doordat die van haar kin af viel was het meisje weg. Poef. Zo was ook haar droom weg, Mauds oplossing voor wat zij vond een nachtmerrie. Weg was de uitweg van haar oude leven. Alsof iemand wilde dat ze vast zou blijven zitten in altijd hetzelfde liedje. Verwoed veegde ze de tranen weg die langs haar wangen waren gestroomd. Ze wilde niet huilen, ze wilde niet treuren om het meisje van de weerspiegeling. Ze wilde niet treuren om zichzelf.

Nick hoorde hoe iets in het water drupte en hoe ze naar het water toeliep. Toen hij haar woorden hoorde draaide hij zich abrupt om. Hij liep naar haar toe en legde zijn handen op haar schouders. "Wat ligt aan jou?" vroeg hij met een zachte fluistering in zijn stem. "Ik had Emma nooit toe moeten staan de badkamer in te rennen. Hij probeerde haar aan te kijken, iets dat moeilijk ging omdat ze zijn blik ontweek en ze onder zijn handen nog steeds trilde. Hij zag het bloed op haar lip en streelde met zijn handen over haar schouders. "Mmaud, begrijp me niet verkeerd..." mompelde hij, zijn stem trilde. Niet omdat hij niet meende wat hij zei, maar omdat hij het moeilijk vond dit soort dingen te zeggen. Het klonk zo fout. "I-ik ..." hij twijfelde even en schuifelde met zijn voeten. "Ik vond het geweldig om te zien..." ja, nu het eruit was klonk het echt zo stom als hij dacht. "J-j-je bent prachtig, echt" fluisterde hij, terwijl hij met zijn hand over haar nog vochtige wang ging. "e-en...." oké, misschien ging dit te ver, misschien moest hij dit niet zeggen. Het was dom, echt gewoon dom. Misschien wilde zij het wel helemaal niet. Of, misschien wel niet met hem, wist hij veel. Hij had nog nooit zoiets gedaan, mocht het niet voor zijn geloof. "e-e-er is eigenlijk één ding dat ik niets liever zou willen, maar waarvan ik weet dat ik dat nooit zal kunnen, omdat we n-nooit zo veel tijd kunnen krijgen..." hij beet op zijn lip. Hij werd helemaal rood. Zijn wangen kleurden diep rood, en ook op zijn voorhoofd verschenen schaamvlekken. Zou ze weten waar hij het over had? Zou ze weten dat hij als jongen ook dat éne ding van haar wilde. Natuurlijk wilde hij Maud, helemaal, en niet alleen daarom, zeker niet alleen daarom, maar hij had zich er de laatste tijd vaker op betrapt dat hij daaraan dacht. Hoe dat zou zijn. Als hij achter haar lag en keek hoe ze sliep, of als ze niet bij hem was. Natuurlijk dacht hij vaker aan Maud, gewoon Maud, maar hij had zich wel eens afgevraagd hoe ze er zonder kleren uit zou zien, alleen hij had in zijn stoutste dromen niet kunnen bedenken dat ze zo mooi was.

Maud wilde niet naar hem luisteren. Ze wilde dat hij gewoon verdween, dat zij in bad kon gaan liggen en dit alles kon vergeten. Maar toen hij zijn woorden zei drong het pas tot haar door dat hij zich natuurlijk ook ongemakkelijk voelde. Hij stond ook in een lastige positie. Door de woorden van Nick gleed haar blik toch naar de zijne en voor ze het wist keek ze hem aan en kon ze haar blik niet meer afwenden. Zijn ogen hadden haar in zijn macht. Ze wilde niks anders dan eraan toegeven. Toen pas realiseerde ze zich dat hij iets had gezegd. In haar gedachte ging ze opzoek naar de woorden en maakte van die woorden een zin. Hij had gezegd dat hij het fijn vond te zien, dat ze prachtig was. Er kwamen rode blosjes op haar wangen want de eerste waren alweer weg getrokken. Dit keer waren ze nog donkerder rood en ze begon weer zachtjes op haar lip te bijten. Had hij dat nou echt gezegd? Had hij echt gezegd dat hij als alles het toestond hij het best met haar wilde doen. Niet liever zelfs. Het trillen verminderde, de tranen kwamen niet meer en ze liet uiteindelijk toch maar haar lip met rust. Toen de huid van haar hand, de huid van zijn wang raakte kwam er een soort schokje door haar heen. Dit was de jongen die ze continu zou vergeven, waar ze nachten van wakker had gelegen en waar ze geen genoeg van kon krijgen." Dankje. Ik wil ook niets liever." Fluisterde ze zachtjes in zijn oor. Ze was op haar tenen gaan staan en streelde zachtjes over zijn wang. De andere hand gleed om zijn middel heen en trok hem iets wat meer tegen hem aan. Er was in haar ogen een te grote afstand tussen hun. Daarna voelde ze hoe haar lippen een weg vonden naar die van hem. Even zette ze al haar onzekerheden opzij en genoot van zo'n simpele aanraking.

Nick zou niet kunnen beschrijven hoe fijn dat antwoord was. Het was geweldig om te horen dat zij het misschien wel net zo graag wilde als hij. Maar van de andere kant maakte dit allemaal het wel moeilijker. Veel moeilijker, want hij zou nu zijn uitgesproken verlangen achter slot en grendel moeten houden. Want wat waar was was waar, hij kon het niet. Zou het niet kunnen, zou voortdurend het gevoel hebben dat hij zijn eigen wetten en die van God overtrad, en dat kon hij nu niet, omdat hij zo dichtbij hem was. Het zou niet lang meer duren. En ergens geloofde hij wel in het paradijs, maar het paradijs was voor hem op aarde, al zijn vrienden waren hier, zijn hele leven was hier, met andere woorden, zijn Maud was hier. Hij zou dit alles nergens voor willen ruilen, maar hij wilde Maud later wel terug zien. Hij trok haar dicht tegen zich aan en sloeg zijn armen om haar heen toen ze hem zoende. Hij dacht er niet meer aan dat hij naar de hemel of hel ging. Hij dacht niet meer aan zijn vader aan de andere kant. Hij dacht niet meer aan het paradijs, want dat was hier. Zijn ogen waren gesloten. Toen pas besefte hij dat ze alleen een handdoek droeg. Snel liet hij haar los, voelde zijn wangen weer kleuren. " misschien moet ik je even je bad laten nemen, als dat nog warm is" zei hij met rode wangen en een korte blik omlaag naar de handdoek. Hij drukte nog een kusje op haar neus, maar liep niet meteen weg, hij ging pas als ze hem weg wilde hebben, maar hij zou hier natuurlijk niet blijven staan als ze het bad in wilde. "Maudje, ik hou van je..." fluisterde hij, nu met zijn voorhoofd tegen dat van haar aangeleund. Ze zou niet kunnen bevatten hoeveel die woorden voor hem betekenden. Het betekende dat hij alles zou doen om extra tijd te krijgen met zijn Maud. "Ik denk eroverna om een nieuwe chemokuur te beginnen" zei hij toen, terwijl hij wegkeek. Hij had hier al even mee gezeten. Maar misschien was dit niet zo'n handig moment geweest. Hij was altijd een beetje laat met dat beseffen zoals altijd. Maar hij wilde meer tijd, en die zou chemo hem geven. Hij wilde meer tijd met Maud, ookal wist hij niet of zij hem nog wel zo leuk zou vinden als hij volgepompt zat met smerige chemokuren.

Maud was zo blij dat hij het niet erg vond dat ze zich eerst heel erg had geschaamd voor haarzelf. Toen hij zich van haar los maakte begon zij ook te beseffen wat voor indruk dit gaf. Ze begon ook te blozen en draaide zich naar het bad. Kort liet ze haar hand door het water gaan en zuchtte opgelucht toen het nog warm was." Nick, ik hou ook van jou. En als jij wil weer beginnen met de chemo dan moet je dat doen. Ik ga je niet tegenhouden. Ik zal altijd achter je keuze staan ook al is hij nog zo dom. Niet dat dit een domme keuze is. Het is alleen een ongewone keuze. Stef had gezegd dat de chemo niet werkte, maar als jij denkt dat hij wel werkt, dat het je meer tijd geeft dan sta ik achter jou keuze. Maar maak de keuze niet vanwege mij." Haar stem was zachtjes maar zelfverzekerd. Kort keek ze naar Nick en glimlachtte liefjes." Nou of je wilt met mij mee in bad, wat ik erg leuk ga vinden maar ook erg moeilijk of ik stel voor dat je in bed gaat liggen, wat rust neemt en mij laat badderen."

Nick glimlachte hij was blij met die reactie. Dat ze het niet erg vond. "Dat de chemo niet werkt, betekent niet dat die niet voor meer tijd zorgt Maud" zei Nick. En dat was waar hij zich aan vastklampte. Tijd, tijd met Maud. Eigenlijk was het een keuze die hij maakte voor hen allebei. Tijd. Tijd was geen geld, tijd was liefde. En die liefde, ook die van de allerlaatste minuutjes, wilde hij niet hoeven missen, wilde hij oprekken. "Ik denk niet dat de chemo zo zal werken als wij hopen, dat de chemo zorgt voor het verdwijnen van die stomme tumor, want dat gaat niet gebeuren, maar hoe meer tijd ik krijg met jou, hoe gelukkiger ik zal zijn..." hij had zijn ogen ergens halverwege neergeslagen. Hij keek op toen ze over het bad begon en glimlachte. "Hmm, nou, ik denk dat dat met kleren aan een beetje moeilijk gaat worden, dus ik ga maar eens richting mijn nu hopelijk wel warme bedje" zijn ogen twinkelden en hij drukte nog een kort kusje op Mauds lippen. Toen verdween hij de kamer uit en liet de deur weer op een kiertje. Hij voelde zich licht van binnen, blij. Ze wilde wat hij wilde, net zo graag. Wist net als hij dat het niet kon, en ze was prachtig, hij had haar gezien. Het maakte hem zo blij, alsof hij zweefde. Hij liet zich op het bed zakken en viel tevreden onder de dekens in slaap. Met het geluid van klotsend water op de achtergrond.

Na het badderen had ze zich afgedroogd. Nog een keer bekeken in de spiegel en uiteindelijk besloten dat ze anders zou zijn. Ze zou zichzelf weer gaan zijn. Diegene die ze was bij Nick. Niet het meisje dat alles perfect wilde maar ook niet het meisje dat rebels was en alleen maar overal tegenin ging. Ze opende haar leger tas en bekeek de kleding die ze erin had. Uiteindelijk besloot ze eens wat anders te doen. Geen danskleding maar ook niet de kleding die ze van haar moeder had uitgezocht. Ze pakte een ruitjes rokje en hoge kniekousen. Ze zou nog wel een beetje in de stijl van haar oude ik blijven. Maar nu gewoon wat uitdagender en gewoon meer zichzelf. En daar hoorde een beetje sexappeal de laatste tijd ook bij. Ze trok een wit hempje aan en een paar bretels eroverheen. En als finishing touch een zwart blazer. Maar omdat ze wist dat het warm ging worden in een club pakte ze een schaar die in een la lag en knikte zonder enige genade de mouwen kort. Nu had ze gewoon een soort shirt aan maar dan was het een blazer. Ze rolde de mouwen nog even wat op en bekeek zich toen in de spiegel. Ze deed rode lipstick op en schudde haar haren even wat door elkaar zodat het wat minder netjes stond en er kwam toen een brede grijns op haar gezicht die haar tanden bloot liet. Ze moest toegeven dat ze er goed uitzag. Niet overdressed maar zeker niet saai. Ze liep de kamer in en bekeek Nick even en liep uiteindelijk naar hem toe en kroop even dicht tegen hem aan in bed.

Nick's armen sloten zich automatisch om het warme lichaam dat naast hem. Hij trok Maud dicht tegen zich aan en rook in zijn slaap aan haar haren. Hij zuchtte gelukzalig, en merkte er verder niet zo veel van in zijn slaap. Hij merkte niet dat haar natte haren in zijn gezicht kriebelden. Toen hij na een tijdje wakker werd merkte hij Mauds aanwezigheid op en om te laten zien dat hij wakker was trok hij haar nog net iets dichter tegen zich aan. Hij gaapte kort en veegde de slaap uit zijn ogen. "Was het bad lekker?" vroeg hij toen, nog met een beetje een dikke stem. Hij lachte kort. "Hmm, ik denk dat mijn moeder haar eigen bed best had kunnen houden, we gebruiken altijd maar de helft van het bed" Hij streelde over haar haren. Het was prettig wakker worden als Maud naast je lag. Hij opende nu zijn ogen en keek naar Maud. Haar rode lippenstift was raar voor hem om te zien, en toen hij haar afgerafelde blazer zag werden zijn ogen groot. "Ik wist niet dat het zo nodig was om te gaan shoppen" zei hij met grote ogen. Hoe moest hij nou weten dat dat hoorde. Hij was een jongen, en dan wel eentje die niet heel veel, zeg maar gerust niets, van mode afwist.

Maud vond het heerlijk om zo bij hem te liggen en viel zelf ook half in slaap tot hij zelf wakker werd en haar nog iets dichter naar hem toe trok." Het bad was heerlijk, ik had het echt nodig. En eigenlijk wel hé? Misschien moeten we toch denken aan het witchen van kamers, alweer." Ze draaide zich naar Nick toe en schoot in de lach om zijn woorden." Hmm ik vond hem lang niet mooi. Dus ik heb hem ingekort. Echt gek kind dat je bent. Het is mode. Of in ieder geval ik vind het leuk. Maar als jij het niks vind pak ik wel een nieuw blousje. Eén waar ik de schaar nog niet in heb gezet." Ze had nog wel een wit blousje. Dan deed ze die wel over haar rokje. Inplaats van het hempje en haar blazer.

Nick vond het eigenlijk maar niets, maar hij zou er niets over tegen Maud zeggen. "Ik ben een jongen, denk je echt dat ik iets weet over de laatste mode?" vroeg hij met een glimlach, terwijl hij een kusje op haar lippen drukte. "Maar misschien moet ik me ook maar eens om gaan kleden, want mam zal zo wel roepen voor het eten. Maar daarover, ik had eigenlijk gedacht dat we met z'n tweeën van te voren nog ergens iets eten?" Hij was slecht in mensen mee uit vragen, dus stelde hij het gewoon helemaal anders op. Hij kwam een beetje wankel van het slapen omhoog uit het bed en keek haar met een glimlach aan. Hij trok de rolluiken weer omhoog en ze pikten net een beetje van de ondergaande zon mee die door het raam scheen en de kamer een rood achtige gloed gaf. "Jij mag kiezen wat en waar we eten"

Maud beet op haar lip en bleef even liggen. Ze merkte aan hem wat hij mooi vond en wat niet. Dus deed ze haar blazer uit en trok zichzelf even omhoog aan het nachtkastje." Hmm ik heb wel zin in pizza, eigenlijk. Maar ik ken geen goeie pizzaria..... Maar schat, als je iets niet mooi vind, zeg het dan gewoon, dan verander ik. Ik heb nu gewoon een fase dat ik mezelf opnieuw moet ontdekken. En ik merk aan je dat je het neit mooi vind." Ze liep weer de badkamer in en keek nog een keer in haar tas. Ze trok haar bretels uit en haar hempje en rokje. De kniekousen liet ze wel aan. Die bleef ze mooi vinden. Daarboven deed ze een simpel zwart jurkje. Het was netjes maar toch leuk. Volgens mij had Maud die zelfs aangehad met kerst. Alleen had ze hem toen wat netter gemaakt. Nu had ze de mouwen eraf gehaald en het stond een stuk minder netjes. Maar nog steeds had het een elegantie. Eigenlijk als ze zo zichzelf zag vond ze het beter bij zich passen. Ze had niet de moeite genomen de deur dicht te doen. De rode lippen liet ze wel. Dat was toch echt iets dat ze mooi vond. Zelfs als Nick het niks zou vinden.

"Maar ik wil niet dat jij je helemaal op mij aanpast, als ik iets niet mooi vindt, betekent dat niet dat jij het niet aan moet doen" zei hij terwijl hij haar met zijn ogen volgde naar de badkamer. Hij zelf trok ook zijn shirt uit en verwisselde die voor een donkerblauwe blouse. Zijn gewone verwassen spijkerbroek pakte hij ook en hij deed gewoon weer zijn gympen aan. Nu was hij ook iets chiquer, en de meesten van zijn vrienden zouden dit al netjes vinden. Toen hij opkeek was Maud omgekleed en er kwam een glimlach om zijn lippen toen hij zag hoe ze eruit zag. Ze was mooi. Het zwarte jurkje kon altijd en die rode lippen pasten nu helemaal vond hij. Het was nog steeds een beetje wennen Maud zo, hoe zei je dat, gewaagd, te zien. Maar dit was al veel meer haar, zoals hij het zag dan. Nog steeds vond hij het een beetje vreemd hoe Maud totaal kon veranderen als ze bij hem was, maar daar was hij blij om. "Ik ken wel een leuke pizzaria hier in de buurt" zei hij, terwijl hij zijn hand naar haar uitstak, zodat ze die vast kon pakken. "En ik geef je een tip, voor vanavond zou ik geen hakken aandoen, want dat is niet te doen in een club" hij kneep kort in haar hand en glimlachte naar haar. Haar de rode lippenstift liet haar lippen goed uitkomen, en Nick hield van haar lippen, misschien wel meer dan hij van haar schattige ree-oogjes hield.

Maud schoot in de lach," Dat was ik ook absoluut niet van plan. Mijn voeten overleven mijn dansmoves anders echt niet." Ze stapte in haar vans en drukte een kusje op zijn lippen." Ik wil gewoon dat jij me mooi vind. En ik denk dat jij zelfs een beter beeld hebt van mij dan ik van mezelf. Dus als jij iets niet bij mij vind passen dan zal het waarschijnlijk ook wel niet bij mij passen." ze pakte zijn hand beet en begon een beetje met een muziekje mee te bewegen die ze buiten hoorde." Laten we dan maar gaan. Ohh wacht ik vergeet mijn tas." Ze liet Nick weer los en pakte haar kleine tas met haar knuffeltje erin en haar geld en nog wat make-up. Niet dat ze het nodig had. Maar het gaf een grappig gevoel om het mee te hebben. Daarna pakte ze weer de hand van Nick vast en kneep er kort in." Vinden je vrienden het niet erg dat ik mee ga? Ik bedoel, ik ben toch wel een beetje een buitenstaander van je vriendengroep."
~~
Ik had het idee dat ze misschien haar knuffeltje kwijt kan raken. Zo heeft Nick ook een goed idee voor cadeau.

Hij keek naar haar en glimlachte. "Hmm, ik geloof dat je dat zelf nog steeds het beste weet" Hij vond het ergens wel fijn dat ze het belangrijk vond wat hij van haar vond, maar van de andere kant natuurlijk niet. Ze moest altijd dat doen waarvan ze zelf dacht dat het goed was, en niet waarvan ze dacht dat hij het goed vond. Hij moest wel even lachen toen ze meebewoog op de muziek van buiten, een echte danser. "Vind je niet dat je weer een keer naar school moet? Of houd je gewoon een hele lange pauze?" hij wist hoe belangrijk school voor Maud altijd geweest was, en hij wilde dat niet van haar afpakken. Het kon natuurlijk ook dat ze dit als een soort heel lange vakantie zag. "En mijn vrienden weten dat jij mijn alles bent, als ze het daar niet mee eens zijn mogen ze gaan, ze zijn niet zo kieskeurig meestal, de jongens dan, de meisjes zijn wat... Hoe zeg je dat... Die zoeken liever iemand veilig binnen hun groepen, maar je ziet er geweldig uit, dus de jongens zullen zo aan je voeten liggen, de meisjes zullen dat minder vinden, omdat je hen allemaal makkelijk slaat qua schoonheid, en qua innerlijk, ik heb niets tegen mijn vrienden, maar ze zijn niet heel slim, allemaal zo mijn niveau" knipoogde hij, terwijl hij zijn arm om haar heensloeg en naar beneden liep. "Mam, wij zijn weg! Tot vannacht, wacht maar niet op ons het wordt laat!" riep Nick nog voor hij de deur opentrok en haar meebegeleidde naar de auto.

Maud beet op haar lip en schudde haar hoofd," Ik begin pas weer als de examens zijn. Ik heb eigenlijk de middelbare al afgemaakt, ik moet alleen nog de examens doen voor het laatste jaar, dan heb ik hem afgemaakt en dan hoef ik alleen de examens te doen van de universiteit en dan heb ik die ook afgerond. Dus opzich kan dat best een jaartje wachten. Dat maakt helemaal niks uit." Maud luisterde naar zijn woorden over zijn vrienden en vriendinnen terwijl ze naar beneden liepen en de deur uit. Ze griste nog net haar jas mee en liep toen achter Nick aan." Maar Nick, zeg alsjeblieft niets over dat IQ ding. Ik vind echt niet dat iedereen dat hoeft te weten. En sowieso wat maakt het uit dat ze niet zo slim zijn als ik. Echt ik ben nog niemand tegengekomen met hetzelfde IQ. En Nick ben je dan niet bang dat je vriendinnen mij niet mogen? Ik bedoel als ze iemand wilde van hun eigen groep? Dan ben ik zeker weten een teleurstelling in hun ogen." Ze vond het niet fijn dat Nick dacht aan haar alsof ze een genie was. Dat was ze niet, ze had gewoon een wat hoger IQ dan de meeste mensen. Ze stapte de auto in en keek naar Nick die achter het stuur ging zitten.

Nick keek haar met een glimlach aan. "Ze zullen je mogen, geloof mji nou maar, en ik zal niets over een IQ zeggen, dat zweer ik" hij keek haar met twinkelende ogen aan. Maud was voor hem gewoon het allermooiste, slimste en liefste meisje wat er bestond. Jacky had ooit gezegd dat hij haar vergeleek met een godin, en hij moest zeggen dat Maud hoger in waardering stond dan welke godin ook. "En Maudje, iedereen mag jou, dus dat doen mijn vrienden ook" hij keek haar vrolijk aan terwijl hij de koppeling indrukte en de auto langzaam startte. "En dannoch, al zou het zo zijn, in mijn ogen kan je nooit een teleurstelling zijn en dat mogen hun ook best weten." Hij legde zijn hand op haar knie en gaf er een kort kneepje in. Bij de Italiaan stapte hij uit en hield haar deur open, pakte haar hand en drukte een kort kusje op haar slaap. "Maak je nu maar geen zorgen, je zult ze betoveren, net als dat je mij betovert hebt" hij liep met haar aan de hand naar binnen, in het kleine, knusse restaurantje, wat ergens verstopt zat in een hoekje. Als je binnenkwam was meteen alles italië, enorm klein en vol, en alles zat helemaal vol met stoeltjes en tafeltjes, wat er overigens maar 8 waren. "En, wat vind je?" vroeg hij met een glimlach, dit was zijn favoriete eetzaakje en de eigenaar begroette hem uitbundig terwijl hij op hen af kwam lopen in het Italiaans.

Maud had even op haar lip gebeten en er nog wat over gepeinsd maar besloten dat ze vanavond wel zou zien. Ze wilde nu eerst genieten van de tijd die ze met Nick had. Toen Nick haar hand pakte en haar begeleide naar het restaurant ging ze dicht naast hem lopen en bekeek de ruimte even goed. Het zag er heel gezellig uit. Dit was wel echt dé plek voor hun om uit eten te gaan. Niemand zou hun lastig vallen en ze zouden gewoon helemaal in elkaar op kunnen gaan." Geweldig." Zei ze vrolijk op antwoord van Nick zijn vraag. Toen Maud klaar was met de omgeving bestuderen keek ze pas naar de eigenaar die voor hun was komen staan en een gesprekje voerde met Nick. Iets over bellezza, en als Maud zich dat nog goed kon herinneren van haar Italiaanse lessen dan betekende dat schoonheid. Er kwam een blosje op de wangen van Maud en ze begin toch wel verlegen te glimlachen. De rest was gewoon in het engels wat de man zei, maar soms had hij wat italiaanse woordjes erdoorheen.

Nick verstond de Italiaanse woordjes niet, maar had wel door dat de man Maud mooi vond, hij kneep haar kort in haar hand en glimlachte naar haar. Hij was blij dat ze het een leuke plek vond. Hij ging aan een tafeltje zitten en bestelde. Hij vond het eten toen het geleverd werd geweldig en ze kletsten gezellig samen terwijl ze aten (sorry ik doe ff een soort tijdsprong, tenzij jij de gesprekken uitvoerig wild spelen, dan pas ik de post wel aan) En na het eten glimlachte hij naar Maud, betaalde hij, en liepen ze samen weer naar buiten. Inmiddels was het donker geworden. De straatlantaarns verspreidden een zwak licht over de weg. Als ze niet met z'n tweeën geweest waren had het een beetje creepy uitgezien omdat het totaal niet in het centrum lag, en de straat ook niet bekend was ofzo. Nu had het eerder iets romantisch omdat Maud dicht tegen hem aanliep en haar gezichtje mooi uitkwam in het zwakke schijnsel van de oranje achtige lampen. "Laten we naar het park gaan" stelde Nick voor. Ze hadden noch zo'n twee uur, en in het park leek het hem dat het mooi was nu. In het donker, met de verlichting aan, het was volle maan wat het allemaal iets magisch gaf.

~~
morgen nog en dan ben ik weer weg tot en met dinsdag

Voor Maud vloog de tijd. Ze had het zo gezellig tijdens het eten en nu zo samen met Nick. Even leek voor haar die hele ziekte er niet meer toe te doen. De hare niet maar ook die van Nick niet. Ze ging nog wat dichter tegen Nick aan lopen en drukte een kusje op zijn lippen." hmm het park is goed. Ik wil wel eens zien hoe het daar is nu." Ze liet Nick los en deed een stap vooruit terwijl ze zich omdraaide naar Nick toe en uit het niets een foto maakte van Nick. Het was grappig omdat, zij de camera al een tijdje wilde gebruiken en nu kon het ook nog. Ze grijnsde breed en deed een stap naar hem toe om hem een kusje te kunnen geven. Daarna ging ze weer dicht tegen hem aan lopen en deed de camera weer uit. Ze pakte de foto die uit het toestel stak en gaf hem aan Nick. Ze had hem zelf nog niet gezien maar eigenlijk hoefde dat ook niet. Nick was voor haar toch altijd mooier in het echt.

Nick glimlachte en trok haar aan haar hand mee richting het park dat op een enkele straatlantaarn hier en daar onverlicht was. Hij pakte met een grijns de foto aan. Keek er kort naar en gaf hem toen terug. "Ik wil geen foto van mezelf" hij pakte de camera af en nam een korte snelle foto van hen allebei, waarop Mauds gezichtsuitdrukking toch wel een beetje verast was en grijnsde. "Die hang ik op boven mijn bed" grinnikte hij. "Oh sorry mevrouw, ik bedoelde ons bed." hij drukte een kusje op haar slaap, en stopte toen met lopen, ging goed voor haar staan en trok haar wat dichter tegen zich aan. Ging met zijn handen door haar haren en kuste haar lippen opnieuw, zacht en teder.