Het kleine vintage winkeltje

In een klein zijstraatje die je niet zou opmerken als je niet wist dat hij er was. Zit een klein, echt mini winkeltje. Op het eerste gezicht ziet het er maar wat vaag uit. Maar zodra je de winkel binnen stapt ben je in een hemel terecht gekomen. Als je ten minste van vintage houdt. Er zit een super knappe jongen achter de toonbank. Hij draagt standaard een klein gleufhoedje met Dany erop. Zijn naam. Helaas voor de meiden, hij is homo en ook overduidelijk ook al zou je dat in het eersten opzicht niet zeggen maar zodra hij gaat praten en je zijn bewegingen ziet weet je het zeker. Dany heeft dit winkeltje over gekocht van een oude vrouw en is hier helemaal thuis. Je merkt het echt in alles. Hij glimlacht altijd en wilt niets anders dan kijken hoe kleding op je staat en meer horen over jou eigen stijl en zelf suggesties doen over wat je zou kunnen dragen. Kortom de ultieme winkel eigenaar dus. Er zijn hier behalve kleding en schoenen ook tassen en hoedjes en eigenlijk alles wat ook maar een beetje met mode te maken heeft te koop.

Regels: Sloop niks en doe niet gemeen tegen Dany.
Personen: Niet meer dan drie. Haast niemand kent deze winkel.

'Oh. My. God.' fluisterde Lyd zodra hij met Jacky voor het winkeltje stond. 'J'adore déjà!' Hij bekeek het gebouwtje even, wetend dat de uitstraling van een winkel al veel zei over de binnenkant. 'Oké, let's go.' zei hij, Jacky meetrekkend naar de deur. Eenmaal binnen... daar waren geen woorden voor. Lyd keek zijn ogen uit. Het was een waar walhalla. 'OMG, Jacky, thank you so much for bringing me here! Ik hou van je!' fluisterde hij ontroerd.

Jacky grijnsde breed en ging met haar hand door haar haren.' Mooi want je gaat hier zo vaak nu komen al is het alleen maar omdat ik je mening nodig heb.' Dany gilde van achter in de winkel.' Ohh wie hoor ik daar. Is dat mijn leive Jacky.' Hij liep heupwiegend naar binnen en sloeg zijn armen om haar heen om haar daarna fijn te knijpen. En gelijk gingen zijn ogen naar de jognen naast Jacky.' Ohh en welk lekkertje heb jij nu weer voor mij mee gebracht?' Hij keek van Jacky naar Lyd en weer terug.' Zeg me niet dat jullie iets hebben want dan ga ik dood. Hij is officieel van mij nu.' Er kwam een brede grijns op Dany zijn gezicht en ook Jacky kon er vreselijk om lachen.' Dany dit is Lyd en Lyd dit is Dany de eigenaar.'

Lyd giechelde. 'Looking forward to it!' antwoordde hij. Toen draaide hij zijn hoofd om naar de eigenaar te kijken. Oh. My. Gosh. 'We hebben niets!' Lyd wist niet hoe vlug hij het blozend moest ontkennen. 'Jacky is mijn future BFF die ik pas even ken, maar nu al verovert ze my mind. Ook zo bij jou gebeurd?' legde hij uit, waarna hij zijn hand uitstak. 'Lyd, so nice to meet you! Hi Dany!' Hij lachte breed. 'En mag ik je complimenteren met je ge-wél-dige winkel? OMG, j'adore!'

-
Omfg, je moet echt Dany aanmaken

Whaha ik wil wel alleen hij ownt een winkel daar kan ik niet veel aan doen. Ik kan hem wel voor je spelen hier.
~~

Jacky schoot nu al in de lach.' Ohh dit gaat geweldig worden. I allready love you both.' Ze drukte een kus op de wang van Dany als begroeting en ging toen snel weg. Ze wilde die twee alleen laten. En ze wilde de nieuwe collectie zien en normaal wilde Dany dat nooit want ze stonden achter in de winkel. In het magazijn maar nu hij toch bezig was kan zij wel even spieken. Hij toverde daar toch altijd de mooiste kleren vandaan voor haar. Nu wilde ze zelf wel eens even kijken.

Dany keek de jongen keurend aan.' Ohh je bnet geweldig, jij mag vaker komen! En thank god dat jij niks met Jacky hebt. Ik bedoel schat van een meid hoor daar niet van maar nu kan ik jou inpikken. Ohh en heel erg bedankt dit is gewoon echt mijn kleine kindje. Ik zou nooit meer zonder mijn winkel willen. En zonder Jacky als klant natuurlijk. Mensen wat geeft zij veel geld uit hier. Niet dat je mij hoort klagen. Maar ze koopt ook wel eens dingen voor vrienden enzo. Ze is volgens mij in goeie handen bij jou maar jij bent echt in hemelse handen bij haar.' Hij pakte de hand van Lyd niet vast maar gaf Lyd ook een knuffel.' Ga gerust even rond kijken. En als je me nodig hebt roep maar. Ik weet de mooiste kleren en aan jou figuur te zien kan je ook verschrikkelijk veel hebben dus ik ben jaloers!'

Lyd blies een kushandje weg naar Jacky als klein afscheidsgebaartje en richtte zich toen weer tot Dany. My god, hij was knap. En aardig. 'Thank you so much! Ik ga zeker kijken. Oh. My. God. Ik weet nu al dat ik na Jacky je grootste klant ga worden. Ik moet écht meer foto's verkopen, I need money to shop!' Lyd keek even naar een pet die leek op de pet in de H&M, maar... tja, hij had iets. En Lyd hield van iets. 'OMG, deze is zo fan-tas-tisch!' riep hij uit.

Jacky gilde van achter in de winkel,' Je mag best wat geld hebben hoor. Ik heb zat. Of ik koop het als een cadeautje voor je.' Ze hoorde Dany terug roepen dat ze helemaal niet in het magazijn mocht zijn. Maar ze hoorde geen voetstappen deze kant op komen dus Dany was alweer helemaal gevallen voor Lyd. Wat JAcky alleen maar beter uitkwam.

[i]Dany zijn ogen vergrootte,' Oké jij hebt gewoon het. Jij bent het hele plaatje. Fotografie, goed gevoel voor stijl en de beste vrienden met Jacky wat kan een man nog meer wensen. Ohh wacht ik weet het al. Dat jij hun vriendje was.' Hij gaf een kus op de wang van Lyd en pakte toen de pet.' Dit is de nieuwste collectie dus ik begrijp dat je hem geweldig vind. Hij word nu overal gezien op de catwalk maar raad eens wie mij al vorige week had verteld over dat ik deze moest inkopen? Die schat die nu tussen mijn nieuwe spullen zit te neuzen.' Hij verhief zijn stem iets waardoor Jacky het ook zou horen,' Waar ze trouwens van af moet blijven.'

Het was dat Courtney een verkeerde afslag genomen had en daardoor voor het vintage winkeletje stond. Ze kende het winkeltje niet, maar liet nooit een kans gaan om nieuwe winkels te ontdekken. Daarom trok ze haar handtas wat verder op haar arm en liep op haar hooggehakte pumps de winkel binnen. Direct leek ze in de tid gereisd te zijn. Een totaal ander soort kleding dan dat ze gewend was, maar niet wat ze lelijk viond

Alex liep stilletjes het kleine winkeltje binnen, er waren maar weinig mensen die wisten dat ze hier vaak kwam. Niet omdat ze zich schaamde voor waar ze haar kleren haalde, maar omdat ze niet wilde dat mensen wisten dat ze zo hard voor haar geld moest werken. Zodra haar ouders haar uit huis hadden gezet hadden ze ook niet meer naar haar omgekeken of geld gestuurd. Natuurlijk was ze intussen wel een bekende van de eigenaar geworden maar aangezien ze een heel ander meisje werd als ze hier was, veel introverter en stiller, had hij haar grotendeels met rust gelaten. Ook nu kwam het niet verder dan een begroeting. Even slikte ze toen ze een meisje zag staan dat niet de eerste persoon die je zou verwachten in dit soort winkels. Haar ogen gleden even over de kleren die ze zelf aanhad. Ze had zwarte gympen aan, ze zou graag gewild hebben dat het vans of all-stars zouden zijn maar dat kon ze zich simpelweg niet echt veroorloven, een wijde spijkerbroek met een riem van studs. Een zwart topje, rode stropdas en een armband van dezelfde studs als op de riem.

Courtney keek om naar het meisje dat de eigenaar van het zaakje begroette. Het was een meisje dat er totaal anders uit zag dan haarzelf. Coutney droeg op het moment een strakke spijkerbroek met daarboven een t-shirt volgens de laatste mode. Een wat breder t-shirt met een enorm hart erop. Wat voor stijl het meisje droeg kon ze niet precies plaatsen, maar waarschijnlijk kwam ze vaker in winkels zoals deze. Zoals gewoonlijk glimlachte ze even naar de onbekende persoon, om daarna tusesn de rekken te gaan neuzelen. Wie weet zat er iets tussen waar zij voor ozu vallen.

Alex wist waar ze moest zijn, ze had nieuwe schoenen nodig. Het paar dat ze nu aanhad was eigenlijk al klaar voor de prullenbak, iets wat ze jammer vond aangezien de schoenen echt fijn hadden gezeten. Ze liep tussen reken en stapels kleren door tot ze bij een wand kwam waar schoenen in alle soorten en maten stonden uitgestald. Op de meeste hoefde ze niet eens een blik te werpen, wat dat betreft was ze best kieskeurig.

Brendon had dit winkeltje vandaag pas ontdekt maar hij was nu al verliefd op alle spullen. Kon hij niet gewoon alles kopen? zijn handen begonnen te trillen toen hij langs de accessoires liep, maar hij wilde niets stelen, niet uit deze winkel en sowieso helemaal niet meer. Voor hij het doorhad had hij al iets in zijn zak zitten, toen het werkelijk tot hem doordrong vloekte hij in zichzelf en hij haalde het voorzichtig uit zijn zak, hopend dat niemand het op zou merken om hem vervolgens van diefstal te beschuldigen, wat geen geheel onterechte beschuldiging zou zijn, maar toch.

Lauren stond voor de kast met jurkjes. Ze zocht naar een model waar haar uitstekende ribbenkast niet te erg in op zou vallen. Haar handen gingen langs de stoffen, en ze voelde zich echt thuis hier. Ze kwam hier bijna elke week, en was verliefd geworden op dit winkeltje.

Opgelucht dat niemand het gezien had legde hij de accessoire terug op de tafel, maar in zijn concentratie om onopvallend weg te lopen -waar hij ondertussen aardig goed in was geworden- botste hij tegen een meisje in de winkel aan. Ohh, shhh..sorry.." zei hij en hij keek het meisje aan met werkelijke spijt in zijn ogen, wat nog versterkt werd door de situatie hiervoor.

Lauren die de laatste tijd al helemaal niet stevig op haar benen stond viel op de grond nadat ze een duw voelde. "Watte fu-" begon ze, maar toen verontschuldigde de -Oei, vreselijk knappe- jongen zich al snel. Ze krabbelde overeind en streek haar kleren een beetje glad. 'Maakt niet uit hoor" zei ze met een stralende glimlach.

"Mooizo." zei Brendon met een knipoog en hij raapte een jurk op die op de grond was gevallen door de botsing. Hij wilde gewoon doorlopen maar toen hij merkte dat de blik van het meisje nog steeds op hem gericht was glimlachte hij en bleef staan. "Brendon, trouwens..." stelde hij zich voor en hij wreef even over zijn nek.

Lauren glimlachte naar hem. "Lauren" zei ze. Hij was schattig, dat moest ze toegeven. Ze hees haar tas weer over haar schouder, die was naast haar gevallen, op de grond.

"Nice to meet you, Lauren..." Zei Brendon opgetogen, hij mocht deze Lauren wel. "Fantastische winkeltje he?" vroeg hij na een korte, oncomfortabele stilte. Zijn handen begonnen weer te trillen toen Lauren haar tas oppakte, een van de ritsen stond verleidelijk een stukje open.

Lauren glimlachte. "Ja, het is echt geweldig" zei ze. Ze pakte een doosje met van die kleine pepermuntjes uit haar tas. "Hand" commandeerde ze hem met een lach, en ze hiel het doosje al klaar om een pepermuntje op zijn hand te laten vallen.

Brendon grinnikte "Stinkt mijn adem zo dan?" Vroeg hij grappend maar hij stak toch zijn bevende hand uit, in de vorm van een vuist met zijn vingers naar boven. "Sorry... wacht..." zei hij en trillend en langzaam opende zijn hand zich. Hij probeerde hem zo stil mogelijk te houden zodat het pepermuntje niet op de grond zou vallen.

Lauren keek de jongen even bezorgd aan. "Gaat het wel, je handen trillen zo" zei ze "O, en nee, maar pepermuntjes zijn toch lekker?" en ze bloosde een beetje. Hij zag er aardig uit, en al snel lag het pepermuntje op zijn hand, zelf nam ze er ook een, en ze stopte het doosje weer in haar tas.

Brendon glimlachte flauwtjes en stopte het pepermuntje in zijn mond "Dankje..." zei hij met het snoepje tussen zijn kiezen zodat het er niet al te onsmakelijk uitzag. "En nee het gaat, dat heb ik altijd. Stuiptrekkingen..." zei hij en hij stopte zijn handen in zijn zakken om ze te laten ophouden met trillen.

Lauren keek hem met meelevende blik aan. "O, dat is vervelend" zei ze en ze keek hem aan. "En wat deed jij hier? Je ziet hier niet vaak jongens" vroeg ze hem met een vragende uitdrukking op haar gezicht.

Brendon werd vreselijk zenuwachtig van de vraag van Lauren. "Ik hou ervan om gewoon een beetje rond te zwerven in straten en winkels die ik niet ken..." sprak hij de waarheid, dit zou haar vast niet laten denken dat hij homoseksueel was, of wel?

Lauren glimlachte. "Ik ook, ken wel meer mensen die dat doen". Ze liep naar een rek met t-shirts. Ze pakte een wijde uit het rek, erg stijlvol en het stond haar leuk, ook verborg het haar dunne trekjes, en dat vond ze wel fijn.