Graafschap du Chatnier

Dit is een grote villa met een enorm landgoed in de buitenwijken van New York. Het huis is enorm en er horen meertjes, plantsoenen, bossen, golfvelden en ga zo maar door, bij. Rond het huis zijn ook twee grote zwembaden en in het huis is er ook nog een. Het huis heeft onvoorstelbaar veel nutteloze kamers, zoals fitnessruimtes, en extra fitness ruimtes. Het hele huis is luxurieus ingericht, oud en nieuw komen elkaar er tegen en alles is kortweg beschreven enorm chique. Op de bovenste verdieping is Allyshia's domein, daar mag ze alles doen en laten wat ze wil.

Allyshia stapte uit de taxi voor de grote poort van het graafschap. Ze keek kort naar Jake's reactie. Ze was hier niet heel trots op, dat moest ze toegeven, normaal wel, maar nu, met Jake, eigenlijk niet. Ze liep naar de poort en drukte op het knopje voor de irisscan. Haar vader was af en toe wat paranoïa wat inbrekers betreft. De poort reageerde en een automatische stem zei; 'Welkom thuis mevrouw Allyshia Keyra Maddison Ann Allison Emily Leane du Chatinier'. Allyshia liep de poort in en keek Jake vragend aan.

Jake stapte ook uit de taxi, hij keek verbijsterd naar het huis waar ze voor uitgestapt waren. Dit kon toch niet waar zijn? Waarschijnlijk was zijn eigen huis zo groot als de hal in dit huis. Hij keek eventjes naar Ally, de automatische stem verbaaste hem. hij was duidelijk niet zoveel luxe gewend. Toen hij haar vragende blik zag liep hij snel achter haar aan het hek door. Hij zei niets, hij wist gewoon niet dat hij zou moeten zeggen.

Allyshia keek even voor zich uit naar de oprijlaan, het huis was nog niet te zien omdat het wat verder van de weg af lag. Ze haalde haar sleutels te voorschijn en liep naar een golf wagentje dat hier standaard geparkeerd stond. "Kom je?" wilde ze weten terwijl ze erop stapte en de sleutel in het contact duwde. "dat is het poorthuis" zei ze als verklaring voor het huisje waar hij naar keek. "maar als mijn ouders er niet zijn hebben we geen poortmeester, of tenminste, dan mag hij gaan wanneer die wil"

Jake zijn ogen werden groot. 'Dat meen je niet?' zei hij. Langzaam stapte hij in het golfkarretje. 'Dat huis is al tien keer zo groot dan waarin ik ben opgegroeid,' zei hij zachtjes. Ergens voelde hij zich schuldig tegenover zijn ouders en familie dat hij hier in een of andere groot landgoed aanwezig was. het klopte gewoon niet helemaal, alleen toen keek hij weer naar Ally en waren al zijn zorgen alweer verdwenen. Hij hield van haar, het maakte niet uit hoeveel rijker ze was dan dat hij was.

Allyshia beet ongemakkelijk op haar lip. "sorry" ze wist niet heel goed waar ze zich voor verontschuldigde maar liet het ook maar zitten. Ze reed met het golf karretje de oprijlaan op en bleef na ongeveer een kilometer stilstaan, voor een enorm huis met een dubbele voordeur. Ze trok de sleutel uit het contact en keek Jake kort aan. "Niet schrikken, maar binnen is waarschijnlijk Alyss bezig met stofzuigen ofzo" zei ze. Alyss was de huishoudster. Een licht gekleurde vrouw met een hard van goud. Ze woonde ook op het landgoed, een stukje verder op. Ze was Spaanse. Allyshia trok de deur open en riep. "hola estoy en casa" meteen ging de stofzuiger die ergens een stuk verderop aanstond uit.

Jake glimlachte kort. Hij was blij dat er in elk geval iets vertrouwds was, de spaanse woorden. Hij was er mee opgegroeid. Hij liep achter Ally aan, op zijn hoede zoals altijd wanneer hij ergens naar binnen ging waar hij niet bekend was. Hij vond het niet prettig om niet te weten waar het gevaar vandaan kon komen. Er was hier geen gevaar hielp hij zichzelf herinneren.

Alyss kwam met een enorme glimlach binnen lopen. "allo, ben jij daar weerr?" vroeg ze met een zwaar spaans accent. Ze drukte twee kussen op Allyshia's wangen. "Ohhh en que has traído?" ze wisselde dehele tijd van taal, wat ervoor zorgde dat Ally naar haar glimlachte. "Se trata de Jake" zei ze terwijl ze Jake naar voren schoof. "Wacht ik neem even je jas aan" zei ze in het Spaans tegen hem, het was altijd wat moeilijk om weer terug te schakelen voor haar, ze trok aan Jake's jas.

Jake glimlachte naar haar. Hij vond het totaal niet erg dat ze spaans sprak tegen hem. Hij begreep het toch wel. Heel eventjes had Jake naar de imense ruimte gekeken, maar hij had besloten dat hij er verder niet op zou letten. Hij schudde kort de hand van de spaanse vrouw. Hij wilde er niet aan denken dat ze een dienstmeid was. Hij voelde zich slecht dat hij hier voor iets anders was dan dat zij hier was. Hij wist niet precies waarom. Hij keek weer naar Ally, niet goed wetend wat hij verder moest doen.

Ally had de spullen weggelegd en liep weer naar Jake toe. "vind je het erg als we nu naar boven gaan?" vroeg ze Alyss, nu weer gewoon in het engels. "No no, geen problemo" zei ze terwijl ze naar hen lachte en even zwaaide. Ze had al door wat er aan de hand was en dat zorgde dat Allyshia bloosde. "Maar het is kerstmis Alyss, waarom ben je nog hier?" wilde Allyshia weten. "je mag best vrij nemen hoor, mijn ouders hoeven het niet te weten" ally knipoogde naar haar en liep toen de eerste trappen op. "merry christmas!"

Jake glimlachte naar Alyss, hij was blij dat ze waarschijnlijk niets tegen haar ouders zou zeggen. De ouders van Ally zouden het vast niet zo geweldig vinden dat hij hier nu was met hun dochter. Jake liep achter Ally de trappen op. Hij wilde haar nog steeds, daar was niets aan veranderd. Alleen wilde hij het wel rustig aan doen, hij wilde haar geven wat zij wilde en voor het eerst vond hij het ook belangrijk dat een meisje het prettig vond om met hem het bed te delen.

Alyss grinnikte en knikte dankbaar, terwijl ze de stofzuiger op ging ruimen liepen Ally en Jake samen naar de bovenste verdieping. "Het spijt me dat het allemaal zo groot is" mompelde Allyshia, ze wist dat hij het thuis allemaal niet zo breed had, maar het klonk toch een beetje stom, ze pakte onderweg zijn hand vast en besteeg zo verder de trappen. Zodra ze zijn huid op die van haar voelde kreeg ze weer meer zin.

Toen ze eenmaal haar kamer binnen waren gelopen trok Jake haar naar zich toe. 'Het maakt niets uit, jij bent bij me,' fluisterde hij zachtjes voordat hij haar kuste. Zijn kus was hongerig, hij was hongerig naar meer. Ze waren nog niet met elkaar naar bed geweest, en, hoewel het normaal gesproken nooit zo was, maakte dat hem zenuwachtig. Hij vroeg zich ineens af of hij het wel goed deed, en of hij niet te snel ging voor haar.

Allyshia ging met haar handen door zijn haar en beantwoorde zijn kus al net zo hongerig. Maar durfde ze wel? vroeg ze zich opeens af. Wat nou als hij haar lelijk vond, dat het bedekt werd door kleding, maar wat als hij haar niet mooi genoeg vond, wat nou als ze het helemaal niet kon en al die jongens tot nu toe gewoon tegen haar gelogen hadden? Haar kus werd minder zeker en ze haalde haar lippen van die van hem af, en keek hem even aan. Was dit het goede? was ze niet gedreven door lust? kon dat niet samen?

Jake keek Ally recht aan toen ze stopte met kussen. Hij zag de twijfel in haar ogen. Zijn greep om haar middel verslapte iets. 'Als je niet wilt dan doen we het niet,' fluisterde hij zachtjes tegen haar. Het was neit dat hij niet wilde, hij wilde dit ontzetten graag. Maar hij zou haar niet ergens tot dwingen als ze dat zelf niet wilde. Hij zou haar nooit dwingen seks met hem te hebben.

Allyshia schudde haar hoofd. "dat is het niet maar..." ze was bang het fout te doen, hoe zei je dat? Bij Jake leek het anders. Ze had al een hele hoop jongens gehad, maar nog nooit was ze onzeker geweest. Uiteindelijk drukte ze maar weer gewoon haar lippen op die van hem en genoot, trok hem naar zich toe en begon met haar lippen op die van hem achteruit te lopen, richting het enorme kingsize bed.

Jake kuste haar, maar hij liet zich niet op het bed vallen. Hij stopte de kus en keek haar recht aan. 'Maar wat?' vroeg hij toen zachtjes, liefdevol. Hij wilde honderd procent zeker weten dat ze dit wilde, dat ze nergens over twijfelde. Hij had zijn armen nog steeds om haar heen geslagen. 'Je kunt het me zeggen,' fluisterde zijn stem toen.

"Niks" zei ze, iets te snel en toen drukte ze haar lippen weer op die van hem. Voor geen goud zou ze hem vertellen dat ze bang was wat hij van haar vond. Ze zou niet laten zien dat ze zo zwak was. Ze begon aan de knoopjes van haar shirtje en frunnikte aan zijn riem.

Jake merkte dat ze dat te snel zei. Hij hield haar tegen toen ze aan zijn riem begon te frunniken. 'Allyshia, wat is er?' zei hij zachtjes. Hij wist dat er iets was, dat merkte hij gewoonweg aan haar. Hij was op de rand van het bed gaan zitten en keek haar recht aan. 'Wat is er? Alsjeblieft, vertel het me,' zei hij toen. Hij moest en zou het te weten komen.

Ze sloeg haar ogen neer en keek naar de grond, ging naast hem op het bed zitten. "het is niks" zei ze, al veel minder overtuigend dan net. "wat als je het niet fijn vindt?" piepte ze toen. "als ik alles fout doe?" voegde ze eraan toe. "wil je me dan ook nog?" ze was bang dat hji weg zou gaan. Bang dat hij haar zou verlaten.

Jake trok haar dicht tegen zich aan. 'Ally ik ga niet weg, ook niet als het niet lekker is. Iets wat ik me niet voor kan stellen gezien het feit dat jij het bent. En je kunt niets fout doen.' zei hij zachtjes tegen haar. 'het enige dat je fout zou kunnen doen is met me naar bed gaan als jij dat niet wilt, het is jouw keuze, als je niet wilt moet je dat gewoon zeggen. Dan doen we niets,' fluisterde hij tegen haar. Hij wilde haar niet dwingen, wilde dat het voor haar perfect was.

Ally liet zich tegen hem aantrekken, ze had niet zo'n zin meer. "zullen we het maar bewaren tot de volgende keer?" stelde ze voor, maar nu ze naar hem toe getrokken werd, stootte ze met haar heup op iets hards. "au" mompelde ze terwijl ze iets ging verzitten enhaar hand naar zijn broekrand bracht. "wat is dat?" vroeg ze.

Jake was totaal vergeten dat hij daar een pistool had zitten. 'Niets,' zei hij terwijl hij haar hand bij zijn broekrand weghaalde. Hij wist dat ze het niet zou begrijpen, hij was bang dat ze hem dan nooit meer wilde zien. Iets wat hij echt heel graag wilde voorkomen. Hij bedacht zich ineens dat het nu maar goed was dat ze niet verder waren gegaan, anders had ze het wapen sowieso gezien.

"nee het was wel iets" zei Ally nieuwsgierig. Ze stak haar hand uit naar het harde ding bij zijn broekrand en ze duwde zijn shirt een stukje omhoog. Ze wilde nu echt weten wat het was, maar haar glimlach verstomde toen ze zag dat het een pistool was, en nog niet zo'n kleintje ook. Ze schoot omhoog, en achteruit liep ze naar de trap, hem niet uit het oog latend. "waarom heb je .... waarom..." ze kon het woord niet uitspreken, bleef steken.

Ook Jake sprong op. 'Ally, nee, het is niet wat het lijkt,' schoot hij meteen in de verdediging. Alleen hij kon in zijn hoofd niet een normale reden bedenken waarom hij met een wapen rond zou lopen. Hij liep snel naar haar toe, pakte haar handen vast. 'Alsjeblieft, ga niet weg,' fluisterde hij. Hij wilde haar niet kwijt. Dat wilde hij nu eenmaal niet.