The beautiful nightmare.

Elk jaar wordt halloween uitgebreid gevierd op Franklin High. Dit komt omdat Catharina zelf dit ook een geweldig feest vind, het wordt ook groots uitgepakt. De hele school wordt in een duister sfeertje gezet. Spinnenwebben, enge posters, in de avond/nacht zijn de lampen op het schoolplein en voor de school uit en echt alles wordt in het thema omgezet. En dan is het ook zover, het jaarlijkse verkleedpartijtje, of eigenlijk is het gewoon een groot dansfeest waar het verplicht is om verkleed te komen. Je hoeft niet perse iets engs te zijn, als het maar leuk is, als het maar verkleed is. Misschien win je aan het eind van de avond wel een prijs omdat je het leukst verkleed was. Vampiers, engelen, prinsessen, cowboys. Er zijn hapjes en drankjes speciaal gemaakt voor deze gelegenheid, dus het drinken ziet er uit als bloed, lolly’s zijn oogballen op een stokje (Ja, ik heb Ian van Inge als inspiratie gebruikt hier) en alles wat je nog meer kunt verzinnen. Het wordt gehouden in de grote balzaal, maar er is een apart topic voor. Alles is griezelig versierd en er hangt een donkere sfeer. De kroonluchter is prachtig en eng versiert en af en toe wordt er rook uit een rookmachine gespoten, zo lijkt het op mist. De apartste, misschien wel engste, maar toch dansbare muziek wordt gedraaid. Er staan leraren bij de deur, ben je niet verkleed, dan kom je er niet in. Have fun!

Regels: Je moet verkleed zijn, niet met eten gooien/spelen, niet vechten.

Swan was verkleed als een enegeltje. Haar haren hingen in grote golvende krullen langs haar gezicht en de witte halo leek een zilveren glas te hebben. Ze had het iets gemixt met de kleren van een van haar ballet stukken, het zwanenmeer. Het tutu'tje ging nog net over haar billen, maar ordinair zag het er niet uit. Het strapless hemdje maakte het geheel af. IOfnou, misschien de witte geweldig grote vleugels en de pumps met naaldhakken. In een paar stappen stond ze voor de deur, hopelijk waren er meer mensen.

Courtney zou Courtney niet zijn als ze niet geweldig gekleed op het halloween feest zou verschijnen. Ze droeg een kort jurkje, strapless en zwart. Aan de achterkant hing een staart die aangaf dat het om een kattenkostuum ging. Op haar rode haren stonden twee schattige zwarte kattenoorthes. Zoals gewoonlijk had ze prachtige pumps aan, ditmaal gewoon simpele zwarte met een hoge hak eronder. Om het af te maken had ze een simpel armbandje met enkele kattenbelletjes eraan die rinkelde als ze liep. Haar blik ging even de ruimte door, het was nog niet heel laat, maar er waren al een flink alantal leerlingen aanwezig.

(http://www.completelybonkers.co.uk/index.php?main_page=popup_image&pID=604)

Lysandra liep rustig de al vrij volle zaal binnen. Het was niet erg moeilijk voor haar geweest om een costuum te kiezen. Aangezien ze normaal ook wel eens 'vos' werd genoemd was ze zo ook verkleed. Ze had een haarband in dezelfde kleur als haar haren in met vossenoren, ze had een jurkje in dezelfde kleur dat tot het midden van haar bovenbenen kwam. Natuurlijk zat daar een staart aan met een witte pluim. Aangezien ze amper op hoge hakken kon lopen had ze koperkleurige laarzen aan die ze zowiezo beter bij de rest vond passen. Zoals gewoonlijk keek ze rond en nam ze alles om haar heen in zich op, ze had geen fotografisch geheugen maar het kwam er in de buurt. In ieder geval kon ze zich de meeste dingen er goed weer voor de geest halen.

Evy's uitstraling was bijna rustiger dan normaal, bijna tastbaar. Ze had een lange, donkerblauwe, sierlijke jurk aan, en haar haar lag glad en glanzend op haar rug. Ze had zich niet opgemaakt, haar huid was licht, en haar ogen staken scherp af tegen haar huid. Ze hield er niet van er heel uitbundig uit te zien, dus had ze haar kostuum erg subtiel gemaakt. Om haar hals lag een ketting, en haar oren waren puntig. Iedereen die ooit Lord of the Rings had gezien zou haar waarschijnlijk heel snel herkennen als een van de elven. Ze glimlachte sereen naar de leraren bij de deur, die haar even met toegeknepen ogen aankeken, alsof ze haar niet geloofden, maar toen lieten ze haar door lopen. Ze stond even stil, keek rond de zaal, en liep toen rustig verder.

(Haar ketting en haar jurk.)

Sahirah had nog niet naar binnen durven te lopen, wat zou ze dan moeten doen? Straks was Matt er nog niet en dan zou ze wel heel verloren staan. Ze had een simpel kostuum aan. Haar zwarten haren hingen voor de verandering een keer los langs haar hoofd en ze had een redelijk lang vallende jurk aan, iets waar ze maar niet aan kon wennen. Ze droeg namelijk nooit jurken. De jurk viel redelijk slank langs haar lichaam, maar rafelde aan de onderkant. Om har nek hing een ketting met een spin eraan. Ook had ze lange handschoenen aan die bijna tot haar schouders kwamen, ze wilde niet dat iemand de littekens in haar linkerarm zou zien. Haar ogen waren zoals gewoonlijk donker opgemaakt, maar ditkeer had ze ook haar lippen meegenomen. Door de wat dikkere laag make-up voelde ze zich aan de ene kant zekerder omdat ze toch haar echte gezicht niet liet zien, aan de andere kant voelde ze zich ook wat ongemakkelijk. Wat ze nou precies was? Ze had niet echt een idee, iets van een heks ofzo?

Lauren stond bij de deur. Dit feest was saai, in ieder geval niet zo leuk als de feesten waar ze normaal heenging. Ze had haar slanke lichaam in een rood met zwart jurkje gehesen, hoge naaldhakken aangetrokken en duivelse hoorntjes op een diadeem in haar haren. Haar gezicht was opgemaakt, veel mascara en rode lippenstift. Ze zag er nog mooier uit dan normaal, als een godin bijna. Ze liep naar de dranktafel toe, om wat alcohol te zoeken, daardoor zou de avond misschien wat leuker worden.

Matt liep geflankeerd door een paar vrienden de zaal binnen. Ze waren alle drie hetzelfde verkleed, eigenlijk zag het hele football team er hetzelfde uit. Als je een keer glee gekeken hebt snap je het al, ze waren football zombie's, uit de afleverign thriller. Hij zocht naar Sahirah en na een paar seconde had hij haar al gevonden. 'Hoi' fluisterde hij in haar oor, terwijl hij achter haar stond.

Collin droeg een masker en hoopte maar dat dat hielp. Zijn knapheid scheen wel dwars door zijn kostuum heen, hij was lang en zijn haren waren omlaag gekamd. Hij was een soort tovenaar met een hoge hoed, had invloeden van zorro en zombies. Hij droeg de hoed van een tovenaar zijn mantel was gescheurd en er liep bloed over zijn handen en het zichtbare gedeelte van zijn gezicht. Een zorro masker verborg zijn ogen en hij zou niet herkend worden. Het was een vage combi maar Enriqué bleef maar zeuren dat het geweldig zou worden. Hij wist dat Enriqué als prins op het witte paard ging. Dat deed hij alleen voor een van de meisjes die achter dat modelletje aangelopen waren. Collin verveelde zich al toen hij binnenkwam, wat geen enkel probleem veroorzaakte en hij liep meteen door naar de punch.

Lauren stond voor de punch, met een bedenkelijk gezicht. Er was wel alcohol, maar ze was pas zeventien dus ze mocht niet. Ze pakte dus maar een simpel plastic bekertje en schonk wat punch in. Toen pas keek ze om zich heen. Het was dat dit haar school was, anders zou ze meteen weggaan. Maar ja, misschien kwam er nog wel leven in, na een tijdje.

Voor hem stond een meisje, lang en met blond haar. Collin legde zijn hand in haar zij en vroeg "dansen?" hij kende haar niet, maar dat maakte hem even niets uit. Hij wilde iets te doen hebben in dit levenloze gat. Hij was al op heel veel feestjes geweest en dit was echt niet de slechtste, maar het haalde zijn top honderd ook niet. Hij maakte zich niet druk over herkend worden, alleen zijn postuur zou misschien voor herkenning kunnen zorgen.

Lauren keek op. Eindelijk, iemand met een beetje lef die ook zin had om een beetje lol te hebben. 'Graag' mompelde ze en het bekertje met drinken gooide ze weg, toen trok ze de onbekende jongen de dansvloer op en begon te dansen. Zelfs op hoge hakken kon ze dit goed, en het zag er nog verleidelijk uit ook.

Sahirah schrok lichtelijk toen er een soort zombie achter haar stond, die ze gelukkig al snel als Matt herkende. "" Hey" zei ze zich terwijl ze zich helemaal omdraaide. Het was een raar gevoel om een jurk aan te hebben, hoewel het wel onder de langere jurken viel in de zaal had ze germerkt. "Wauw, je ziet er gaaf uit." merkte ze op terwijl ze een blik over em heen wierp. Nog steeds zag ze Matt niet als dé quarterback van de school en dat zij degene was met wie hij nu sprak, ze was allang blij dat hij er was.

Matt grinnikte. Zijn schrik poging was gelukt. 'Dank je, jij ook' zei hij tegen haar en hij glimlachte. Het viel hem op dat ze meer make-up ophad dan normaal, het stond mooi. 'Je moet ehh.. even' en hij trok haar handschoen omhoog, die een stukje naar beneden gezakt was, haar littekens waren te zien geweest.

Lauren schreef:

Lauren keek op. Eindelijk, iemand met een beetje lef die ook zin had om een beetje lol te hebben. 'Graag' mompelde ze en het bekertje met drinken gooide ze weg, toen trok ze de onbekende jongen de dansvloer op en begon te dansen. Zelfs op hoge hakken kon ze dit goed, en het zag er nog verleidelijk uit ook.

Collin zag dat ze goed was in dansen, maar ze was hier niet omdat ze danste. Collin besloot niet teveel opzicht te wekken, dat betekende niet dat hij niet liet zien wat hij kon. Zijn lichaam kronkelde om haar heen op het ritme van de muziek. Hij bewoog soepel en sexy. Het was een soort flirten met bewegingen en hij was er goed in.

Keek even geschrokken opzij toen hij haar handschoen omhoog trok. "Dankje." fluisterde ze naar hem, hoewel de muziek er misschien voor zorgde dat hij het niet hoorde. Ze had wel van dat speciale plakspul geprobeerd, maar haar armen waren gewoon te smal om het er goed omheen te laten zitten waarschijnlijk.

Collin schreef:

Collin zag dat ze goed was in dansen, maar ze was hier niet omdat ze danste. Collin besloot niet teveel opzicht te wekken, dat betekende niet dat hij niet liet zien wat hij kon. Zijn lichaam kronkelde om haar heen op het ritme van de muziek. Hij bewoog soepel en sexy. Het was een soort flirten met bewegingen en hij was er goed in.

Lauren glimlachte, dit was het soort persoon waar ze naar zocht. Als vanzelf sloeg ze haar armen om zijn nek en keek of ze hem herkende, maar ze wist niet wie het was. Des te beter. 'Je bent goed' fluisterde ze in zijn oor.

Sahirah schreef:

Keek even geschrokken opzij toen hij haar handschoen omhoog trok. "Dankje." fluisterde ze naar hem, hoewel de muziek er misschien voor zorgde dat hij het niet hoorde. Ze had wel van dat speciale plakspul geprobeerd, maar haar armen waren gewoon te smal om het er goed omheen te laten zitten waarschijnlijk.

Matt keek haar aan, met een klein beetje medelijden in zijn ogen. 'Ik houd het wel in de gaten, elke keer als ze naar beneden zakken trek ik ze wel weer omhoog' probeerde hij haar op te beuren. Maar dit moest echt vreselijk zijn. 'Kom we gaan dansen' en hij pakte haar hand, waarna hij haar mee de dansvloer op trok.

Sahirah glimlachte dankbaar, "Dat betekent dus dat je de hele avond bij me nmoet zijn." merkte ze zachtjes op, iets wat ze eigenlijk helemaal niet zo erg vond, maar dat durfde ze niet met zoveel woorden te zeggen. Bij het woordje dansen meost ze even de knop omzetten. Vroeger was het altijd geweest dat ze dan half uit de kleren zou moeten, maar hier was het gewoon leuk, zoals haar talent. Met een glimlach keek ze naar Matt terwijl ze begon te dansen, stiekem een beetje kijkend naarhoe andere meisjes het deden.

Apart van zijn tweelingbroer, iets wat niemand zou verwachten, wat dan ook het plan was, liep Harry als zijn beroemde land- en naam genoot de zaal binnen, hij was bijna niet te herkennen door zijn zwart gespoten gel-loze haar, bril met glazen waar je zijn ogen niet door kon zien en het feit dat niemand hem ECHT kende, behalve George en Marije dan. Gelukkig ook maar dat hij niet te herkennen was, dit was zijn kans om met George om te gaan als zijn vriendje, en niet als broer.

Niet veel later kwam George binnen verkleed als Marshall Lee. Haar zonder Gel, huid groenig geschminkt, twee rode plekjes in zijn nek, neptandjes de hele mikmak. Aleen met Carnaval en Halloween konden ze openlijk samen zijn, anders zouden mensen ze herkennen en doorhebben.

voor alle n00bs, dit is marshall lee:

Sahirah schreef:

Sahirah glimlachte dankbaar, "Dat betekent dus dat je de hele avond bij me nmoet zijn." merkte ze zachtjes op, iets wat ze eigenlijk helemaal niet zo erg vond, maar dat durfde ze niet met zoveel woorden te zeggen. Bij het woordje dansen meost ze even de knop omzetten. Vroeger was het altijd geweest dat ze dan half uit de kleren zou moeten, maar hier was het gewoon leuk, zoals haar talent. Met een glimlach keek ze naar Matt terwijl ze begon te dansen, stiekem een beetje kijkend naarhoe andere meisjes het deden.

Matt glimlachte, blij om het feit dat ze een beetje uit haar schulp begon te kruipen, en dansde met haar mee. Hij zag wel hoe ze naar de andere meisjes keek om te zien hoe het moest, maar het maakte hem niet uit. Zelf dansde hij verrassend goed voor iemand die zo groot was als hij.

Sahirah keek weer naar Matt "Dus dit is halloween?" vroeg ze terwijl ze weer om zich heen keek, maar ditmaal naar de meest uiteenlopende kostuums. Sommige meisjes liepen erbij als goedkope hoeren, om het maar plat te zeggen, andere hadden juist enorm veel werk aan hun kostuum besteed en die zagen erdan ook ontzettend gaaf uit.

Harry draaide zich om zodra hij het geluid van George's voetstappen herkende. "Hey, Marshall, besloten maar te lopen vandaag?" vroeg hij met een grijns en hij legde zijn hand, met toverstok, op de schouder van de vampier tegenover hem. "Ben je er klaar voor, Honey, vanavond wordt de beste Halloween ooit." zei hij met een verliefde twinkeling in zijn ogen, een twinkeling die George helaas niet kon zien.

Sahirah schreef:

Sahirah keek weer naar Matt "Dus dit is halloween?" vroeg ze terwijl ze weer om zich heen keek, maar ditmaal naar de meest uiteenlopende kostuums. Sommige meisjes liepen erbij als goedkope hoeren, om het maar plat te zeggen, andere hadden juist enorm veel werk aan hun kostuum besteed en die zagen erdan ook ontzettend gaaf uit.

'Jep, dit is halloween. Kostuums, snoep en feesten' mompelde hij. Gek genoeg werd hij niet afgeleid door de meisjes in korte jurkjes, en had alleen maar oog voor Sahirah. Hij iwst het zeker, hij was echt heel verliefd op haar. 'Heb je nog nooit eerder halloween gevierd?' vroeg hij haar. Hij kon niet stoppen met zich af te vragen waar ze vandaan kwam.