Nickolas thuis

Maud voelde dat ze zichzelf kon zijn hier. Dat ze geen speciale dingen hoefde te doen om indruk te maken op mensen. Ze vond het verschrikkelijk fijn dat Nick haar in vertrouwen had genomen van zijn plekje. Want dat was hoe zij het zag. Dit was hét plekje van Nick en zij was nu op dat plekje. Ze kneep kort in zijn hand en glimlachtte lief. Ze had haar jas hoog dicht gerist en toverde een muts uit haar jas en zette die op waardoor ze een hele schattige uitstraling kreeg. Haar wangen waren rood door de kou en ze blies tegen haar handen aan om ze warm te houden." Moet ik je nog even alleen laten bij je vader?"

Hij schudde zijn hoofd. "Neehoor, ik denk dat we weer gaan" hij keek even kort naar Maud en zei toen "Haiie pap" tegen de grafsteen om zich om te draaien en Maud vragnend aan te kijken. "Je wilde nog naar jou toch? Lopen we terug voor de auto, of kan het tevoet?" hij had geen idee waar ze woonde. Of het ver weg was ofzo. "We kunnen ook een taxi nemen, als je te moe bent?" dat was gewoon een slechte smoes om zijn eigen moeheid te onderdrukken, hij had weken alleen gelegen, en om nu in de frisse buitenlucht te zijn maakte hem moe. Hij probeerde het zo goed en zo kwaad als het ging te verbergen door het op haar te schuiven, voelde zich een mietje, omdat je als jongen toch iets meer doorzettingsvermogen moest hebben?

Maud had al een beetje door dat hij moe was en glimlachtte lievelijk." Hmm ik heb nog wel een oude fiets dan kan jij achterop. Ik weet dat het anders hoort maar ik merk toch echt wel dat je moe bent. Dat hoef je me niet te vertellen dat merk ik gewoon." Ze trok hem met zich mee de begraafplaats uit en richting de huizen. Bij de huizen stond aan een lantaarn paal een fiets en Maud pakte even een sleutel uit haar jaszak." Ik heb deze fiets al heel lang niet meer gebruikt en dacht dat ik hem kwijt was. Toen kreeg ik van mijn ouders een nieuwe en nu gebruik ik deze eigenlijk nooit meer. Maar je hebt geluk dat hij dicht bij de begraafplaats staat."

"Maud ik weiger dat jij me half New York door gaat slepen, dan betaal ik wel een taxi voor ons." hij gaf een kort kneepje in haar hand. Hij bedoelde het niet kwaad, maar hij vond het niet kunnen als hij zijn vriendinnetje hem achterop liet nemen. Hij vond het ergens wel prettig dat ze merkte dat hij moe was. Het zorgde dat hij zich veilig voelde, maar van de andere kant voelde hij zich daardoor doorschijnend. Alsof ze dwars door hem heen kon kijken. "Bovendien lijkt het me niet handig om daarmee te gaan fietsen" grinnikte hij, wijzend op de lekke band. "Maar we zullen hem morgen wel even ophalen, dan heb je in elk geval een fiets als je thuis bent, oh, sorry, ik bedoelde als je bij mij bent..." het was al heel normaal geworden om Maud bij hem thuis als thuis te zien, ookal was ze er pas een keer of twee geweest.

Maud vloekte even kort en schopte tegen de fiets aan." Een taxi is niet nodig wacht laat mij maar." Ze pakte haar mobiel en belde een onbekend nummer daar werd opgenomen en ze praatte even kort in het frans tegen iemand en binnen nog niet eens een kwartier stond er een hummer voor Maud en Nick." Een eigen oppas hebben blijft soms nog wel handig. Niet dat ik het leuk vond om nogsteeds een oppas te hebben." ze opende de deur en stapte in, Nick met zich mee trekkend." Heey Clive, long time no see." De jongen achter het stuur zag er niet eens ouder uit dan 25 en had een redelijk ruige uitstraling. Clive glimlachtte lief wat heel tegenstrijdig was met zijn look." Heey lieve Maud..." Begon hij de zin maar maakte hem niet af toen hij zag dat er iemand anders in de auto stapte met Maud." Ohh en dat is?" Vroeg hij wat norser. Maud beet op haar lip. ze wist dat het eigenlijk geen goed idee was geweest om Clive te bellen. Clive had namelijk toch nog steeds iets voor Maud en dat kwam nooit goed uit." Dit is mijn vriendje Nick. Maar kun je me naar huis brengen?" Clive zijn wenkbrauw ging de lucht in en dan niet om het vriendje deel maar om het naar huis deel." As you wish my beauty." Zei hij alleen maar deels om Nick te irriteren.

Nick keek haar verbaasd aan toen er opeens een wel hele grote auto voor hun neus kwam te staan. Hij stapte na Maud in en zijn gezicht vertrok slechts een beetje bij de woorden van Clive. Of hoe hij dan ook mocht heten. Demonstratief pakte hij Mauds hand vast. Hij voelde hoe de enorme auto zich in beweging zette en opeens gingen ze veel sneller vooruit. Kort glimlachte hij naar Maud, een lichte gaap zo goed het kon onderdrukkend. Hij liet zich gewillig meerijden. Het stoorde hem enorm dat Clive jong genoeg leek om iets met Maud te hebben en Clive versierde haar duidelijk. Voor Clive zou het niet zo op vallen, maar waarschijnlijk had Maud hem wel al door.

Maud had inderdaad door dat Nick het niet zo fijn vond en kroop dicht tegen hem aan. Ze legde haar hoofd op zijn schouder en kon even de gaap niet onderdrukken. Ze legde haar hand voor haar mond en er kwamen kleine blosjes op haar wangen te staan." Je bent misschien toch niet de enige die moe is." Mompelde ze zachtjes voordat ze even kort haar ogen sloot. Daarna voelde ze de auto tot stilstand komen en gingen haar ogen toch wel helemaal open en keek uit het raam. Ze waren er alweer bijna." Clive hoe is het met Diana afgelopen? Is ze nog steeds boos op jou?" Clive keek even in de achteruit kijk spiegel en lachtte vrolijk maar zijn ogen lachtte niet mee." Ik zei toch dat ze je niet zou vergeven. Je moet ook niet zo laks zijn aan alles. Je had haar echt pijn gedaan dat vergeeft ze je niet zo snel. Koop haar rozen ofzo? Zorg dat je sorry zegt en het ook echt meent. Dan zal ze je heel misschien nog terug willen." Clive schudde zijn hoofd,"Ik hoef haar niet terug. Ik heb mijn oog op iemand anders laten vallen." Maud dacht niet dat hij het over haar had en vroeg gelijk verder," Ohh en hoe is ze dan? Wat is haar naam?" Clive zijn ogen begonnen te twinkelen en hij begon te praten," ze is echt geweldig, lijkt eigenlijk wel op jou. En haar naam, dat gaat je niks aan." Met een korte bocht en hard op de rem staan kwam hij tot stilstand voor een toch erg groot gebouw. Je kon het haast een villa noemen alleen zat het vast aan andere gebouwen." Moet ik nog ergens mee helpen, my beauty?" Het bleef toch zijn koosnaampje voor Maud." Nee hoor Clive, misschien kan je wachten? We gaan zo nog naar Nick's huis en ik heb geen zin in een taxi." Clive zijn gezicht vertrok maar hij knikte wel.

Nick vond het prettig dat ze zo dicht tegen hem aankroop, voelde zich al wat warmer worden en hij streek kort plagend over haar muts. Hij moest ergens binnen in zichzelf wel lachen dat Clive het al bij een vrouw verprutst had, hij wist dat dat gemeen was, maar hij kon er niets aan doen. Hij vroeg zich af of zijn voorgevoel klopte en die Clive het echt over zijn Maudje had. Ergens voelde hij zich een beetje onzeker. Maar hij stopte het weg. Het vertrekken van Clives gezicht was genoeg voor Nick om aan te nemen dat het echt Maud was op wie hij het nu gemunt had, en toen ze uitstapten fluisterde hij zachtjes in Mauds oor. "Weet je wat me nou nog het meest stoort aan die jongen? Zijn auto is gewoon ENORM, daar kan ik met mijn Polo'tje dus nooit aan tippen" Hij gaf een kort kusje op haar wang, en liep met haar mee naar de deur. Zich ergens nog steeds zorgen makend over die Clive. Hij mocht hem niet. En dan was het ook nog Mauds 'oppasjongen' of hoe dat ook heette. Hij hoopte dat Maud niet teveel doorhad van zijn jaloezieën en de opmerking van net als niet meer als een grapje opvatte. En hij hoopte natuurlijk ook dat Maud niet doorhad dat het over haar ging toen Clive sprak over een geweldig meisje, maar Nick stemde wel met hem in; Maud was geweldig, maar Maud was van hem, of was hij nu te bezitterig? Hij keek kort naar Maud en besloot dat het niet te bezitterig was. Dat kon gewoon niet, want ze zou eens moeten weten hoeveel jongens er droomden van zo'n meisje, en hoeveel concurrentie hij had, als hij dat na zou gaan. Zoiezo die jongen van de bieb, nog wat jongens uit zijn klas, ja, die had hij wel jaloers zien kijken, die Clive.... Hij vond het maar niks. Toch was hij blij dat Clive in de auto achterbleef.

Maud schoot in de lach om zijn woorden," Ik hou niet van grote auto's geef mij maar die polo van jou als jij er maar bij zit." Ze drukte een kusje op zijn lippen en trok hem mee naar binnen. Binnen gooide ze haar jas en tas op de grond in de hoek van de grote binnenkomst hal die wel twee verdiepingen was. De trap was aan de linkerkant en liep naar boven waar je een soort balkon had. Bij dat balkonnetje stond Donna, haar schoonmaakster," Ohh Donna geweldig om je nog even tegen te kunnen komen. Je hebt het hele drama zeker meegekregen? Ik ga je echt missen." Ze rende met twee tredens naar boven en kwam recht in de armen van Donna terecht. Die suste moederlijk," Ikke ontslag genomen omdat ik jou alleen mag. Nu jij weg, ik ook weg." Maud glimlachtte lief naar Donna en wenkte Nick dat hij naar boven moest komen." Donna dit is Nick hij is mijn vriendje. Nick dit is Donna, de schat die er al vanaf toen ik geboren was er voor me was en voor me zorgde." Donna keek even keurend naar Nick maar knikte uiteindelijk goedkeurend," Jij goeie jongen gekozen, beter dan die Clive. Clive moet je buitensluiten hij is slecht. Karma gaat hem pakken. Nick goed, hij goed aura."

whaha genius! 'karma gaat hem pakken' xd
~~
Hij volgde haar voorbeeld en keek hoe ze de schoonmaakster overwie ze hem verteld had in de armen viel. Een kleine glimlach kwam om zijn lippen bij het weten dat ze dus toch iemand gehad had, aangezien haar ouders op z'n zachtst gezegd verschrikkelijk waren. Nick stak zijn hand uit om de hand van de vrouw te schudden, voelde de kracht die van haar uitging. "Dank u, en dan niet alleen voor uw opmerking net, ik ben blij dat u zo goed voor Maud gezorgd hebt, toen haar ouders dat niet deden..." vol bewondering keek hij naar de vrouw. Hij mocht haar wel. De vrouw leek hem een moeder type, iemand die alleen het beste voor Maud zou willen. En haar woorden over het ontslag maakten alleen dat nick er zekerder van was dat het goed was dat Maud bij haar ouders weg ging. Nick mocht Clive al niet, en dit hielp daar niet heel erg bij, maar het voelde goed dat iemand zijn mening deelde. Clive was een dendi, of hoe dat dan ook heette. Hij was nep. Dat paste niet bij Maud, vond Nick, hij wist niet of hij zelf dan wel zo echt was, maar was blij dat hij duidelijk door een van de belangrijkste, misschien wel belangrijkste vrouwen in Mauds leven goedgekeurd was. Nadat hij zoiezo door haar moeder afgekeurd was...

Maud straalde helemaal door de opmerking van Donna en deels ook door Nick." Maar wij gaan even spullen pakken en dan zijn we weer weg. Maar het was leuk om je weer even te zien Donna. We bellen snel weer toch?" Donna knikte heftig en gaf nog even een knuffel aan Maud en streek over de wang van Nick. Toen ze voorbij liep fluisterde ze nog even in het oor van Nick," Wees goed voor haar, ze is mentaal zwak maar heeft sterk hart." Daarna klopte ze nog even op de schouder van Nick en liep toen de trap af. toen ze bij de deur was leek het net of ze bevroor," Maud jij heb Clive uitgenodigd. Wat zei ik nou. Hij is slecht." Maud keek schuldbewust naar Donna en zei toen," Maar ik heb hem al een lange tijd niet gezien en hij speelt voor chaffeur vanavond." Donna mompelde iets onverstaanbaars en liep toen de deur uit hoofdschuddend. Soms begreep Maud helemaal niks van die vrouw. Maar het bleef toch een schat." Euhm je kan hier wachten als je wilt, of je kan met me mee lopen naar mijn slaapkamer. Hij is niet heel interessant." Ze had er twee, één die haar moeder had ingericht en waar ze niks aan mocht veranderen en ze had er ééntje op zolder die ze zelf in elkaar had gevlansd en waar haar meeste spullen liggen." Hoe dan ook ik moet jou straks ook wel even iets laten zien." Ze pakte zijn hand vast en drukte een kusje op zijn lippen.

Nick knikte bij de opmerking van Donna en keek kort even naar Maud bij de opmerking over Clive. "Ik ben het met haar eens, wat ze ook zij" grinnikte Nick, terwijl hij haar volgde. "En ik kom wel mee, ik wil natuurlijk jouw kamer ook zien!" Hij liet zich met alle plezier kussen en trok haar iets dichterbij dan strikt genomen nodig was. Drukte nog een extra kusje op haar neus en sloot heel kort zijn ogen met haar in zijn armen. "Nu ben ik wel benieuwd" zei hij met een lieve glimlach over dat wat ze hem moest laten zien. Hij keek haar aan en streek over haar wang. Donna had alleen bevestigd wat hij al wist en hij had veel respect voor de vrouw die nu onder met een stofzuiger sleepte.

Maud grinnikte en pakte zijn hand vast terwijl ze nog steeds heel dicht bij hem liep. Ze trok hem mee langs drie andere deuren en helemaal achter in de doodlopende gang was haar kamer. Van het hele grote huis had ze het kleinste kamertje en het meest afgelegen kamertje gekregen. Ze had drie gangen in moeten slaan en twee deuren door. Waarschijnlijk als ze Nick alleen liet zou die geheid verdwalen. Ze opende de kamer en het paars kwam haar te gemoed. Ze hield niet van de kleur paars. Hij was tuttig en ze vond het gewoon niks voor Maud. Ze pakte wat kleding die ze achter in de kast had liggen. Het was de kleding die ze zelf had gekocht van haar eigen geld maar nog wel met haar moeders goedkeuren. Alles wat ze zelf had betaald wilde ze terug. Haar ouders waren rijk genoeg maar zij was trots op wat ze zelf had verdiend. Ze pakte een grote legertas die achter het bed lag en daar lag de rest al in. Ze had al een betje dingen klaargelegd voor als ze echt wilde weglopen of ontsnappen samen met Clive. Dat was vroeger haar plan geweest. Nu was het niet meer nodig, nu was ze bij Nick. Ze stopte de kleding in de tas en ook nog een paar boeken. Daarna streek ze even het dekbed glad en zette een boek recht omdat ze nog steeds sommige tikjes had van haar stress stoornis.

Spoiler:

Nick keek hoe ze haar spullen pakte en hielp waar hij kon. Voelde hoe zijn bewegingen steeds langzamer en vermoeider gingen, maar probeerde zo goed mogelijk door te gaan. Hij bleef achter haar aan lopen en merkte goed dat zijn conditie ook dat niet meer was wat het was voor zijn 'break'. Maar hij zei niets, misschien had Maud dit gewoon even nodig, zijn waar ze vroeger altijd was, om afscheid te nemen, en hij wilde dat niet bespoedigen. Wel verbaasde het hem een beetje dat ze een al bijna helemaal gepakte tas vanachter het bed vandaan haalde. Maar hij zei er neits over. Ze zou het hem nog wel een keer vertellen, en bovendien was hij te moe om overal iets achter te gaan zoeken.

Maud keek naar Nick en glimlachtte vrolijk naar hem. Ze had echt wel door dat hij moe was." Oké als je helemaal naar het einde loopt van de gang, tot je voor de muur staat. Daar vind je boven je een trap aan zo'n touwtje. Touwtje naar beneden trekken en de trap komt te voorschijn. Wil je boven op mij wachten? Dat is namelijk echt mijn plekje. Dat is waar ik altijd dagen kon zitten zonder me om iets zorgen te maken." Toen Nick weg was pakte ze haar mobiel en belde naar Mel." Is het erg als Nick en ik hier overnachten? Hij is echt gesloopt en ik heb een beetje te veel van me gevraagd. We zijn nu bij mij thuis en komen dan morgen ochtend naar huis toe. Je merkt aan zijn bewegingen en manier dat hij het gewoon niet meer red. Hij is op." Deels wilde ze vanavond de nacht doorbrengen onder het maanlicht. Iets dat ze alweer meer dan een jaar niet meer gedaan had. Ze zou wel pizza bestellen en Donna zou het wel boven willen brengen. Daar deed ze nooit moeilijk over. Clive zou ze gewoon wegsturen en vragen of hij morgen terug wou komen en anders kon hij hier overnachten in de logeerkamer. Dat had hij ook nog wel eens gedaan.
~~

Haar eigen zoldertje:

Spoiler:

Nick trok aan het touwtje en kreeg niets mee van het telefoongesprek tussen Maud en Mel, hij beklom de trap en ging boven op het bed zitten (is er een bed? Anders de plek waar ze slaapt). Het zag er verlokkelijk uit en voelde zacht aan. Hij keek de kamer rond, wilde eerst opstaan, maar wist dat dat weer even ging duren voor dat helemaal zou lukken. Zijn benen en oogleden voelden zwaar aan, maar hij keek naar het gat waaruit Maud eigenlijk omhoog moest komen. Hij vroeg zich af wat er zo lang duurde, maar besloot dat ze waarschijnlijk gewoon even alleen wilde zijn, en hij had er respect voor.

Maud was blij dat Mel ermee instemde dat ze hier mochten blijven slapen en had al aan Donna gevraagd om drie pizza's te halen en of ze aan Clive wou vragen om morgen terug te komen en als hij nog een plaats nodig had om te slapen de logeer kamer aan te bieden. Donna had weer iets onverstaanbaars gemompeld in snel frans maar Maud wilde het niet eens weten wat." Ohh en als Clive hier blijft of je ook een pizza voor hem wilt bestellen? Je weet waar ik zit." Ze glimlachtte dankbaar naar Donna en liep toen de trap op en zag Nick op het bed zitten." Je mag best gaan liggen hoor. We hebben de tijd. Ik heb pizza besteld dus we hoeven voorlopig nog niet weg." Ze deed haar vest uit en kroop over Nick heen om nast hem te kunnen liggen. Terwijl ze op hem lag had ze hem even kort een kusje gegeven en haar hand in zijn nek laten strelen.

Nick keek haar aan en gaapte kort. Knikte toen en ging liggen, keek Maud aan en trok haar toen ze bij hem kwam liggen dicht tegen hem aan. Het was pas net donker aan het worden en moest rond een uur of zeven zijn, hoe kon hij dan al zo moe zijn? Hij wist het niet en ging zijn hoofd er ook niet meer over breken, door de rust die hij nu opeens kreeg viel hij binnen de kortste keren in slaap. Maud dicht als een soort kacheltje tegen zich aan. Als hij het zelf doorgehad zou hebben zou hij zich doodgeschaamd hebben, dit kon hij toch niet maken? Dit was tog niet aardig tegenover haar. Hij viel gewoon in slaap terwijl hij niet eens wist dat hij kon blijven slapen. Mooi vriendje was hij...

Maud keek naar hoe Nick sliep en drukte een kusje op zijn voorhoofd. Toen kroop ze uit zijn armen want zij hoorde haar maag knorren en de geur van Pizza kwam haar neus binnen. Ze pakte haar knuffeltje en legde hem naast Nick neer gewoon zodat hij wist dat ze niet weg was. Daarna klom ze naar beneden en kwam Clive tegemoet die de pizza wilde brengen bij haar en Nick. Maud begon vrolijk het gesprek aan en ze gingen in de gang op een klein afstandje van de trap zitten. Clive zat naast haar en luisterde aandachtig naar haar verhalen over Franklin High en over Nick. Soms onderbrak hij haar en vroeg om uitleg of maakte een opmerking. Nu pas merkte Maud hoe erg ze Clive gemist had. Hij was toch een redelijk lange tijd bij haar geweest. Niet qua liefde maar gewoon echt bij haar. Bijna ieder avond, 2 jaar lang. Alleen afgelopen jaar vertikte ze het gewoon om nog een oppas te hebben. Ze was 17! Nu bijna alweer een jaar verder had ze Clive toch best gemist. Ze had haar verhaal afgerond en de helft van de pizza was op. Toen begon Clive zijn verhaal," Nou ik wil je best de naam van et meisje geven die ik leuk vind. Je gaat het waarschijnlijk niet zo heel leuk vinden. Of misschien wel...." Maud keek hem even verbaasd aan," Wie is het dan? Ik bedoel je maakt me nu wel heel nieuwsgierig naar haar." Hij lachtte en boog zich wat voorover waardoor Maud zijn warme adem kon voelen als hij uitademde," Ze heet Maud. My beauty begrijp je het dan niet? Ik vind jou al zo lang leuk dat het me gek maakt. Daarom is het uit gegaan met Diana. Ik had haar verteld dat ik iemand anders leuk vond en ze ging helemaal uit het lint." Maud keek gebouwereerd en kroop wat van Clive vandaan," Ik vind je echt een leuke jongen maar ik had je toch net verteld over Nick? Ik hou echt van hem. Zou alles met hem willen delen." Clive pakte haar hand vast en trok haar dicht tegen zich aan. Maud was duidelijk niet sterk genoeg en kon Clive niet van zich afduwen. Zijn hand gleed over haar wang en ze probeerde haar hoofd weg te draaien." Clive alsjeblieft, ik hou echt van Nick." Piepte ze zachtjes.

Nick werd wakker met een raar gevoel in zijn maag, het voelde niet goed, hij voelde met zijn hand of hij Maud kon vinden, wat niet bepaald het geval was, hij voelde haar knuffeltje, maar het normale gevoel van opluchting bleef weg. Hij sprong een soort van op, waardoor hij even duizelig werd en zich vast pakte aan een kast die bij het bed stond. Toen hij zijn evenwicht weer gevonden had liep hij snel naar het gat en begon omlaag te lopen. Een soort ongerustheid had zich verspreid door zijn lichaam. Hij rook pizza, en een soort mannen aftershave dacht hij er vaag tussendoor te ruiken. Toen hij zijn benen op de grond zette keek hij verbaasd naar het taffereel dat zich voor hem afspeelde, hij hoorde nog net hoe Maud piepte dat ze echt van hem hield. En toen had hij zichzelf even niet meer in de hand, zijn hand schoot naar Mauds arm en hij trok haar omhoog, met een wonderbaarlijke kracht raakte zijn vuist Clive's kaak. Hij wist niet eens dat hij nog zoveel kracht in zich had. Woedend staarde hij naar de jongen die zojuist aan zijn vriendin gezeten had, op een manier waarop hij liever niet zag dat mensen aan haar zaten. "Blijf. Met. Je. Fikken. Van. Haar. Af." siste hij woedend, zijn ogen spuugden vuur. Hij dacht niet na over consequenties van zijn daden nu. Misschien zou hij Maud wel heel erg in de nesten werken, hij wist het niet. Gebald hield hij zijn vuist nu omlaag gedrukt, met de andere hand, nog steeds Mauds hand vasthoudend. Hij keek haar even aan, zocht in haar ogen naar bevestiging, want nu kwamen de twijfels. Hoewel hij nog steeds woedend was, was hij wel weer voor rede vatbaar. Had hij het verkeerd gedaan? Hij was slecht in de jaloerse vriend spelen, omdat Maud het eerste vriendinnetje was waarbij het hem ook echt iets boeide. Het maakte heel veel uit voor hem wat Maud nu vond, dacht. Wat als hij precies dat gedaan had wat hij niet had moeten doen?

Maud schrok van de plof die Nick maakte toen hij op de grond neerkwam en probeerde zich nog meer te verzetten tegen Clive. Eigenlijk was ze ondanks dat ze zich dood schrok van het geweld dat uit Nick kwam wel opgelucht dat hij er was voor haar. Ze ging wat achter hem verschuild staan en zag hoe Clive naar zijn kaak greep en woedend opstond." Laat maar, ik hoef die teef al niet als ze zo'n bescherming krijgt. Ik dacht alleen maar even haar wat plezier te geven. Misschien een nachtje het leven te laten leven hoe ze zou moeten. Dicht tegen mij aan huid tegen huid. Maar ze is blijkbaar heel gelukkig met jou. Het maakt me ziek." Gromde hij naar Nick en balde ook zijn vuisten. Daarna richtte hij zich op Maud die iets van Nick te voorschijn was gekomen. Ze wilde niet volledig achter Nick verschuilen." Jij trut, mij verleiden vanaf het moment dat ik je oppas was en dan mij na een jaar weer opbellen en me voorstellen aan je vriendje. Arrogant aandachtzoekend hoertje, die je bent."(sorry voor mijn taal xD) Maud beet op haar lip. Ze had niet anders gedaan tegen Clive als tegen iedere andere jongen. Oké ze deed wel liever tegen Nick. Maud opende haar mond en zei met een kille stem," Nu ga je mijn huis uit want ik hoef je niet meer te zien. Niet te geloven dat je me zo wilt gebruiken." Clive keek haar nog een keer woedend aan en beende toen snel het huis uit. Onderweg gooide hij nog een lamp om en schopte tegen een kast aan.

geeft niet.
~~
Nick's neusgaten werden groter en hij ademde luid in en uit, zijn gezicht werd rood van woede en zijn vuisten balden zich. Hij was blij dat Maud blij leek te zijn met zijn actie, ze zich veilig scheen te voelen bij hem. Hij werd nog bozer toen Clive op haar begon te schelden, ze verdiende het niet, Clive zou op hem moeten schelden, dan kon hij heel veel hebben, maar hij moest zowel met zijn handen, als met zijn woorden van Maud afblijven als het zo moest. Nick moest zich heel erg inhouden om hem niet aan te vliegen, maar hij wist dat hij dan verder van huis zou zijn, en Mauds aanwezigheid hield hem met beide benen op de grond. Zorgde dat hij niet volledig door het lint ging, want dat was anders gegarandeerd mis gegaan. Zijn woorden maakte dat hij nog meer van hem walgde dan hij al deed.Toen Clive het huis uitbeende kon hij alleen opgelucht zijn, en langzaam verdween de rode kleur uit zijn gezicht. De lamp en kast interesseerden hem niet zo. Maar hij ontbalde zijn handen en pakte Maud zachtjes vast, trok haar een stukje naar hem toe en keek haar aan. "Gaat het?" fluisterde hij, terwijl hij haar vragend aankeek. Nog steeds vertoonden zijn ogen nog kleine naverschijnselen van felheid en woede, maar het meeste was al verdwenen, ookal was het achter zijn oren nog steeds een beetje rood, van niet weggeëbde boosheid. Waarom deed iemand zoiets? Maud had hem niet voor niets aan Nick voorgesteld. En als ze had gewild dat hij op die manier richting haar deed zou ze op z'n minst een soort reactie gegeven hebben op Clive's slijmerijen. Bezorgd wreef hij over haar bovenarm.

Maud knikte met een lieve glimlach. Ze voelde zich nog steeds in shock, ze had echt niet doorgehad dat Clive haar leuk vond. Misschien als ze het wel had doorgehad was ze nu bij hem geweest inplaats van bij Nick. Nee, zo mocht ze niet denken. Ze zou hoe dan ook bij Nick gekomen zijn. In haar ogen was Nick de ware voor haar en ware liefdes kwamen toch altijd bij elkaar? Maud drukte een kusje op zijn wang en fluisterde zachtjes in zijn oor," Ja het gaat, met jou? Het was niet mijn bedoeling je kwaad te maken." Natuurlijk wist Maud dat Nick niet kwaad was op haar maar toch voelde het voor haar aan alsof het haar fout was. Zij had het blijkbaar zo ver laten komen. Zij had Clive dus verleid zonder dat ze het doorhad. zou ze dat ook met andere jongens hebben gedaan? Maud wist het echt niet en sloeg nu een beetje in de twijfel.

Nick kneep kort in haar hand terwijl hij de woede weg voelde ebben. "Jij maakte me niet kwaad Maud, dat deed hij, hij wist donders goed dat je iets met mij hebt, en ik vond dat je ook duidelijk genoeg was dat jij niets met hem wilde, ik hoorde wat je zei..." Hij keek haar met heldere, oké wel heel vermoeide, heldere ogen aan. "Met mij gaat het prima, zolang met jou alles oké is" zei hij met een kleine glimlach. Het was klef maar wel waar. "En Maudje, jij deed niets, het is niet jouw schuld, hoor je me?" zei hij zachtjes terwijl hij haar zacht tegen zich aantrok. Hij drukte een kusje op haar slaap. "Moet de deur niet op slot voor we naar boven gaan?" stelde Nick voor, hij wilde niet graag voor onverwachte verassingen komen te staan.

Maud begon op de binnenkant van haar wang te bijten en keek naar haar voeten." Maar ik heb het uitgelokt, denk ik?" Nee dat dacht ze niet maar dat was wat Clive zei en Maud geloofde alles wat haar werd verteld. Ze was gewoon verschrikkelijk naïef." Nee Donna doet dat. Ik ben een verwend kindje weet je nog?" Zo noemde ze zichzelf best vaak. Niet dat iemand het ooit een keer tegen haar had gezegd en gemeend. Haar ex-beste vriendin had het wel eens gezegd in ruziën en dat had ze op een gegeven moment over genomen." Ik wil nu alleen maar slapen, wil je me warm houden?" Ze keek omhoog naar Nick en drukte een kusje op zijn lippen.