Nickolas thuis

Nick grijnsde naar Maud en Stevy bleef dicht bij Nick staan en fluisterde af en toe wat in zijn oor. Nick begon te lachen en fluisterde terug. Stevy was een apparte meid, maar je kon enorm veel lol met haar hebben. Ze was zo gek als een deur en een echte schat als het eropaan kwam. Ze had een arm om Nick heen geslagen aan de andere kant dan Maud, wat maakte dat Nick nu dus Mauds hand vast had, en ondertussen gearmd stond met Stevy. Zijn vrienden keken er al niet meer van op. Hij gaf Maud een kneepje in haar hand en een knipoog toen ze hem tijdens het gesprek kort aankeek en hij haar blik ving, omdat hij opkeek van Stevy, die vertelde hele verhalen, waarvan hij waarschijnljik de helft niet eens wilde weten. Hij vond het prettig dat Maud het goed kon vinden met de rest van de groep. En ach, die meisjes zouden wel weer bijdraaien, zo waren ze altijd als er een nieuw iemand bij kwam. De jongens daarentegen vonden Maud geweldig en stonden nog net niet in een kringetje om haar heen. Ze hadden haar al een keer 'gechecked' aan het begin van hun relatie; niet dat Maud daar iets van gemerkt kon hebben, maar dat was een gewoonte, je kon niets fout gedaan hebben, maar je werd wel helemaal nagezocht. Als een meisje al eens vast gezeten had was dat meteen 'sexy' en anders was ze 'braaf maar met punten die nog ontdekt moesten worden' ja, Nick's vrienden waren niet de normaalste mensen om mee om te gaan, maar ook zeker niet de slechtste. De jongens waren allang ingepakt door Maud, al voor ze ze echt kenden en Nick alleen nog een foto had laten zien; die van de trap waren ze verkocht geweest.

Maud schoot in de lach om een verhaal van één van de jongens en voor ze het zelf echt doorhad werd ze met de hele groep een club in geloodsd. Nu hoorde ze alleen nog maar de dreunende bas en het dansritme. Maud sloot heel even haar ogen en voelde hoe de bas door haar hele lichaam dreunde en ze de drang had om te dansen. Ze opende ze weer liet haar jas bij de garderobe. Daarna verpande de hele groep zich eerst naar de bar om even te beginnen met een drankje. Een paar jongens vroegen wat ze wilde drinken maar Maud keek alleen maar Nick aan en glimlachtte lief. Ze boog zich voorover en fluisterde in zijn oor net hard genoeg om verstaanbaar te zijn boven de muziek," Moet jij nog drinken? Ik wil best rijden hoor. Ik bedoel, ik was toch niet van plan om te drinken en als jij dan gewoon wat drankjes wilt doen zoals je denk ik iedere keer doet als je uitgaat dan moet je dat doen."

Nick liet Stevy los, die even verontwaardigd keek en daarna jaloers naar hen tweeën staarde, en pakte Maud vast. Met zijn beiden handen om haar middel. Hij fluisterde terug, redelijk hard voor fluisteren, maar goed, "Nee, ik niet, mag niet weet je wel" hij wees naar zijn hoofd. "Dus ik blijf ook lekker nuchter vandaag, het is jouw verjaardag, je mag drinken en bestellen wat je wilt, ik betaal wel" zei hij met een glimlach, terwijl hij haar even ietsje dichterbij trok voor en snelle kus, om haar daarna weer los te laten, of bijna, hij had met zijn hand de hare weer gepakt, en Stevy greep ook weer gretig naar zijn vrijgekomen arm. Langzaam begon het Nick toch lichtelijk te irriteren, maar hij besloot er niet te erg op te letten. Even trok hij zich los om achter Maud te gaan staan met zijn beiden handen om haar middel, en zijn neus in haar nek. "En laat me eens raden waar jij aan denkt" zei hij in haar oor met een grijns. Hij voelde het bonken van de bastonen ook door zijn hele lichaam. "Ga je ook mee zo?" grijnsde hij, waarna hij nog een kusje drukte op de blote huid bij haar schouder.

Maud knikte bij zijn woorden, nee na het voorval van Micheal hoefde ze geen drank meer." Hmm misschien één drankje maar that's it. Na alles wat er gebuerd was hoef ik geen alcohol meer. En sowieso ik vind het al gezellig, daar heb ik geen drank voor nodig." Ze pakte zijn handen vast en vlocht haar vingers in die van hem terwijl die nog steeds om haar middel waren. Er kwam een brede glimlach op haar gezicht toen ze even naar achtere keek en daar Nick zijn stralende gezicht zag. Maar ook zag ze Stevy jaloers kijken. Lag dat aan haar? Hoorde Maud zich niet zo te gedragen? Waren ze te klef bezig? Het zorgde ervoor dat Maud een beetje begon te twijfelen." Hmm natuurlijk ga ik zo mee, deze muziek is geweldig. Ik wil kunnen dansen!"

Nick knikte, hij wist wat ze bedoelde. Hij sloot kort zijn ogen en genoot van het moment, maar na een tijdje voelde hij dat Maud zich ongemakkelijk begon te voelen en hij maakte zich los uit de omhelzing, zijn hand in die van haar latend. "Dat dacht ik wel" grijnsde hij. Terwijl hij erop lette dat Stevy even de andere kant uitkeek, na een moordende blik van Nick, dat wel, gaf hij Maud kort een kus. Stevy moest even weten dat Maud van hem was, en hij van Maud. Ze moest even haar plek gewezen krijgen vond hij. Hij vond het maar niks dat ze bleef loeren, hoe goed hij het ook met Stevy kon vinden. Even later liep hij voor Maud uit naar de dansvloer, waar nog niemand danste, maar hij voelde zich, als dansleerling van franklin, verplicht om dan maar te beginnen. Zijn bewegingen waren gepast, apart, en op de beat van de muziek, uitnodigend lachte hij naar Maud. Aan de randjes begonnen al wat mensen onwennig mee te dansen, maar Nick genoot al met volle teugen van de snelle bewegingen die hij maakte. Ook zijn vrienden waren achter hen aangekomen en begonnen licht mee te dansen.

Maud had een cola besteld en had die toch redelijk snel op gehad toen ze merkte dat Nick wegging de dansvloer op. Ze wilde ook. Maar Maud was niet iemand die gelijk begon terwijl nog niemand begon. In dat opzicht had ze nog steeds het beetje verlegene in zich. Het was fijn dat Nick aanvoelde hoe zij zich voelde. Vooral tegenover Stevy. Ze was tot nu toe erg aardig geweest alleen, je kon duidelijk zien dat zij iets voor hem voelde. Haar blik lag op Nick die al vol aan het dansen was en haar uitnodigend toelachtte. Ohh wat wilde ze graag maar ze durfde nog niet heel erg. Met een beetje twijfelende blik keek ze naar de dansvloer en naar de vrienden van Nick die ook al bij hem kwamen staan en begonnen te dansen. Op een gegeven moment werden haar handen gepakt door twee vrienden van Nick en die trokken haar lachend mee naar de dansvloer en duwde haar naar Nick toe. Hier kon Maud wel degelijk om lachen en ze pakte de hand van Nick vast en kneep er even kort in. Daarna liet ze hem weer los en luisterde eerst even kort naar de muziek en begon toen ook te dansen. Het dansen als dat ze had gedaan met Nick. Het dansen dat ze eigenlijk ook alleen maar aan nick had laten zien.
~~

Wat word het plan nou eigenlijk?

hmm we kunnen ook maud jaloers laten worden op stevy, daar heb ik al iets op bedacht ^^, of dat dinges zo opeens opduikt.
~~
Nick stopte na een tijdje met dansen, voelde een scherpe steek door zijn hoofd gaan, maar negeerde hem. Het was maar hoofdpijn. Hij keek met een brede, tevreden en trotse glimlach naar Maud. Blij dat ze het duidelijk naar haar zin leek te hebben, en ze danste geweldig. Wat van zijn vrienden floten enthousiast, wat alleen maar zorgde dat hij nog trotser naar haar bewegingen keek. Voor hij het door had stond Stevy alweer langs hem, had hem bijna bij zijn arm gepakt en fluisterde iets in zijn oor. Een nieuwe steek gleed door zijn hoofd. Hij haatte die stekende hoofdpijn, maar dit voelde anders. En het was enorm onprettig. Hij glimlachte nog steeds richting Maud en af en toe richting Stevy, maar de glimlach was een stuk minder overtuigend. Eigenlijk wilde hij even naar buiten. En toen hij dan ook met beiden vingers zijn hoofd begon te masseren, trok Stevy hem mee uit de drukte. De frisse buitenlucht in. Hij keek haar dankbaar aan, en ademde de frisse lucht in. Hij hoopte dat het hielp, maar hij wist het niet omdat het geen voortdurende hoofdpijn was, alleen af en toe een steek, alsof iemand met een prikker tegen je hoofd aan aan het prikken was. Maar niet heel snel achter elkaar.

ik laat Maud wel even jaloers worden.
~~

Maud grinnikte om het gefluit van de jongens en dansde vrolijk met ze mee. Toch ging haar blik iedere keer weer naar Nick en glimlachtte ze lief naar hem. Ze vond het daarom ook uiterst irritant dat Stevy weer naast hem opdook. Ze liet haar blik even van Nick afglijden omdat er iemand tegen haar aan botste en ze hierdoor haast haar evenwicht verloor. Toen ze haar blik weer op Nick wilde richten kon ze hem niet meer vinden. Foetsie, poef weg. Ze stootte de eerste de beste vriendin aan van Nick en die keek haar even argwanend aan en zei toen met een gemene glimlach," Die is even naar buiten samen met Stevy." Gelijk bij het horen van de naam Stevy in één zin met de naam Nick draaide haar maag een beetje om. Ze knikte naar het meisje en vluchtte toen ook even naar buiten. Daar zag ze nick en Stevy staan en liep er gelijk naar toe." Heey, gaat het? Ik was je kwijt." Er kwam een lieve glimlach op haar gezicht maar haar blik was toch best een beetje verontwaardigd. Ze vond het niet leuk dat Nick opeens weg was.

Stevy keek op en antwoordde in Nick's plaats "Ik geloof dat het nu wel weer gaat, of niet dan?" ze glimlachtte even verleidelijk naar Maud, ookal zag die glimlach er meer uit als een gemene grijns. Kort raakte ze Nicks arm aan, om om bevestiging te vragen en die knikte. "Ja, niets om je zorgen om te maken." zei hij, alsof hij iets wilde verbergen, en dat wilde hij ook, omdat hij wist dat Maud zich druk zou gaan lopen maken op het moment dat hij zei dat hij last had van hoofdpijn. Bij ieder mens zou dat niet zo erg zijn, maar bij Nick betekende hoofdpijn misschien heel ver weg wel dat er iets was met die tumor, iets waar hij zelf niet van uit ging. Maar hij verwachtte niet dat Maud er net zo over dacht. Hij had zijn best gedaan de verbergende toon weg te laten en vond dat dat heel mooi gelukt was. Kort keek hij naar Stevy, om haar in een blik te zeggen dat ze niets mocht zeggen. Hij kwam helemaal overeind en keek Maud aan, met heldere ogen, het was goed te zien dat hij niet dronken was.

Maud zuchtte zachtjes, ze raakte geïrriteerd door het feit dat Stevy Nick zelf niet liet antwoorden maar gewoon voor hem antwoorde alsof zij iets aan haar had gevraagd. Toen ze haar hand even op Nick zijn arm legde wilde Maud hem eraf tikken. Natuurlijk hield ze zich in, ze was het niet soort meisje dat snel jaloers was en het dan ook echt liet zien. Ze kon best snel jaloers worden maar meestal hield ze zich dan in en trok nooit haar mond erover open. Nu moest ze toch wel wat meer moeite doen dan voorheen. Ze streek even over de wang van Nick en keek hem even goed in zijn ogen aan. Ze wist dat hij iets verborg voor haar, zo goed kende zij hem wel maar ze wilde er nu niet over vragen. Dit was haar avond en Nick wilde alleen maar zorgen dat ze er ook echt van genoot. Of in ieder geval dat was wat ze zich voorhield. Toch was ze best benieuwd naar wat hij verborg. Had het met Stevy te maken? Ze slikte kort even wendde haar blik af. Haar blik kruiste die van Stevy en de gemene grijns van haar stond Maud dus absoluut niet aan. Ze pakte de hand van Nick en kneep er even kort in," Oké nou kom je dan weer mee naar binnen?" Vroeg ze luchtig, ze hoefde echt niet langer bij Stevy te zijn. Eigenlijk wilde ze zelfs zo ver mogelijk bij haar uit de buurt.

Nick haalde nog een keer diep adem en knikte. Hij liet gewillig zijn hand pakken. Het was Mauds verjaardag en hij moest even doorbijten. Het zou zo wel over gaan. Hij kneep kort in haar hand en keek kort naar Stevy, als bedankje voor het feit dat ze mee naar buiten gelopen was. Liep toen met Maud terug naar binnen, de warmte overviel hem meteen, net als de luide stemmen en de geur van drank. Maar hij besloot er maar even niet over na te denken en liep met haar terug naar de dansvloer. Toch bleef de hoofdpijn terug komen, en hij hield het dansen niet vol. Dat maakte dan ook dat hij na een tijdje zich verontschuldigde. "Sorry Maud, ik ga even aan de kant zitten, ga jij maar lekker door hoor, ik ben alleen even moe" en toen verdween hij in de richting waar Stevy ook toevallig stond, en dat wist hij echt niet, dat Stevy daar net verdwenen was dan. Hij liep naar de bar toe en nam een barkruk om even op te gaan zitten. Het boenken van zijn hoofd zorgde dat hij heel kort zijn ogen sloot en ze even later weer open deed. Het felle wisselen van de lichten maakte het ook niet echt beter.

~~
wat zielig hij verpest haar hele verjaardag!

Maud was helemaal blij dat hij toch weer met haar mee naar binnen ging. Wist zij veel dat hij dat niet aan kon. Ze vond het heerlijk om met Nick te dansen en gewoon even los te gaan. Soms dansde ze even met een paar meiden die haar langzaam aan ook een beetje begonnen te betrekken. Maar toen Nick zei dat hij even aan de kant ging omdat hij moe was keek ze toch wel een beetje verbaasd op. Ze had helemaal niet gemerkt dat er iets met hem was. Ze begon op haar lip te bijten terwijl ze nog wel even door dansde en draaide zich toen om zodat ze kon zien waar Nick was, die zat op een barkruk waar Stevy ook net bij kwam zitten. Gelijk voelde Maud weer iets borrelen. Waarom moest hij vandaag meer tijd met Stevy lijken door te brengen dan met haar? Was de vraag die door haar hoofd spookte. Toch ging ze niet naar die twee toe maar dansde ze gewoon verder. Ze vertrouwde Nick, Stevy niet maar Nick wel.

Nick hield Maud met een schuin oog, trots glimlachend in de gaten, samen met Stevy overigens, die tegen hem aan aan het praten bleef. Af en toe raakte ze zijn arm aan, maar zo was Stevy nou eenmaal. Maar normaal was ze niet zo aanhankelijk. Nick dronk langzaam van zijn glas water met ijsklontjes, voelde zijn hoofd bonken, met af en toe die vervelende steek ertussendoor. Hij lachte met Stevy voor zover zijn hoofd dat toeliet, en voelde hoe hij moe werd en lichtjes tegen haar aanleunde om redelijk overeind te blijven. Stevy vond het geen probleem, kende de reden ervoor. Dat wist hij, en dat wist Stevy ook. Nick wist dat Stevy nooit misbruik van de situatie zou maken, ookal was ze zo enorm aanhankelijk vandaag, nog erger dan normaal.

Maud had nog steeds wel aandacht voor Stevy en Nick. En toen ze merkte dat hij tegen haar aan leunde was het voor haar een soort van schok. haar gezicht verstrakte en ze stopte met dansen. Even haalde ze diep adem toen zette ze weer een glimlach op en liep naar Nick en Stevy." Nick mag ik Stevy even van je lenen? Ik wil wel weten wie je vrienden zijn en heb Stevy nog helemaal niet gesproken." Ze pakte even kort de hand van Nick vast en kneep er kort in. Daarna glimlachtte ze naar Stevy maar met een beetje een gemene trek erin. Maud was duidelijk een beetje jaloers. Maar ze hoopte gewoon dat Nick het niet zou merken. ze wilde Stevy gewoon uit de burut van Nick hebben klaar!

Nick glimlachte naar Maud, te moe om op te merken dat ze jaloers was. Hij knikte, blij dat ze zijn vriendinnen wilde leren kennen. Kort trok hij zijn Maud naar zich toe om een kus op haar lippen te drukken, maar hij zag Stevy niet kijken. Daarna liep Stevy met Maud mee, zich afvragend wat Maud niet in het bijzijn van Nick kon zeggen. Nick bleef zitten waar hij zat en bestelde nog een glas water met ijsklontjes. Hij keek kort de zaal in en zag zijn vrienden dansen. Wilde ook wel, maar wist dat hij dan op den duur gewoon om zou vallen van vermoeidheid, het was een tijd geleden dat hij echt uit geweest was, en hij merkte dat het zelfs vermoeiend was rechtop te zitten als er niemand naast je stond om je tegen te houden met vallen.

Maud beet op haar lip en liep uiteindelijk toch maar naar buiten. Daar draaide ze zich om naar Stevy en glimlachtte normaal." Ik snap dat jij en Nick goed bevriend zijn. Maar is al dat gehang echt nodig? Ik wil niet tussen jullie vriendschap komen maar ik heb echt het idee dat je Nick leuk vind." Maud vond het toch moeilijk om dit hardop te zeggen. Vooral omdat ze zichzelf niet het type vond om jaloers te zijn. Maar toch was ze opgelucht dat ze het eruit had. Zo kon Stevy zich ook een beetje aanpassen aan hoe Maud zich voelde. Of dat positief of negatief was wist ze alleen nog niet.

Stevy klapte in een klap dicht toen ze merkte waar het over ging en keek Maud met grote ogen aan. Toen begon ze te lachen. "Ik en Nick?" vroeg ze terwijl ze gewoon doorlachte. ze had helemaal niets tegen Nick, maar laten we zeggen dat ze ook niet bepaald op Nick's type viel. Maar Maud... Ze zag er zelfs knap uit als ze jaloers was. Dat hoefde zij natuurlijk niet te weten. "Nee ik vind Nick een geweldige jongen, maar ik zou nooit iets met hem kunnen hebben, geloof mij maar" lachte ze. Nog na hikkend keek ze Maud aan. Had ze het dan echt niet door? Stevy voelde zich zo langzaam toch een beetje ongemakkelijk, ze wist heel goed dat Maud met Nick ging maar... Nee, Nick was haar vriend, dat kon ze niet maken...

Maud beet op haar lip en staarde naar de grond. Ze voelde zich nu echt heel ongemakkelijk. Ze was dus echt jaloers geweest met geen enkele reden. ohh wat voelde zij zich slecht. Maud moest zich niet zo mee moeten slepen." Ohh sorry." Mompelde ze zachtjes. Wat voelde zij zich dom zeg. Maud had dus echt uit jaloezie zich laten leiden en niet eens meer helder na gedacht dat Stevy misschien gewoon een goede vriend was van Nick en zo iedere dag was. Haar armen vonden een weg om haar middel heen en ze zuchtte zachtjes." Ik had ook niet zo jaloers moeten reageren. Ik ben normaal nooit het jaloerse type. Ik vind mezelf gewoon echt niet goed genoeg voor Nick en toch is hij bij me. Jij daarin tegen? Jij zou echt goed voor hem zijn. Maar inplaats van jou kiest hij voor mij. Ik snap dat gewoon niet en het maakt me gewoon onzeker. Ohh sorry dat ik dit nu bij jou neerleg." Ratelde Maud. Ze liet haar blik van haar voeten glijden en richtte hem nu toch echt op Stevy en lachtte wat twijfelachtig.

Stevy keek naar Maud, luisterde naar haar geratel. "Het geeft niks hoor meid" ze raakte Maud kort aan en voelde een schokje door zich heen trekken, keek haar kort aan en leidde haar blik toen snel weer weg. "En geloof me, ik ben niet zo geweldig" anders had Maud Nick allang voor haar verlaten. Nick was beter dan zij, dat wist ze, maar Maud was nog beter, ze wist dat ze Maud nooit zou kunnen krijgen om precies die reden, maar sinds nick voor het allereerst over haar verteld had en een foto had laten zien, was Stevy op haar gaan letten in de gangen, en verliefd geworden. "En geloof me, je hoeft je nergens druk over te maken" ze glimlachte even lief, met moeite, pijnvol. Ze zou het er wel even met Nick over hebben. Het was zo gênant om te zeggen wat ze dacht. Gewoon, recht in het gezicht van dit meisje.

Maud liep even wat naar Stevy toe en legde een hand op haar bovenarm." Bedankt. Het spijt me heel erg dat ik euhmm zo iets belachelijks dacht. Ik euhm.. het hele relatie ding gedoe ken ik eigenlijk helemaal niet. Nick is mijn eerste echte relatie." Ze glimlachtte vrolijk en pakte toen de hand van Stevy beet en trok haar weer mee naar binnen," Nu gaan we samen dansen want Nick is moe en ik ehb wel een danspartner nodig!"

Stevy wist niet wat haar overkwam toen Maud haar opeens aanraakte, de tinteling maakte haar helemaal gek. En toen pakte ze ook nog haar hand vast, wat maakte dat Stevy bloosde, wat gelukkig niet meer te zien was omdat ze de zaal weer in liepen. Haar wangen gloeiden toen Maud met haar begon te dansen en op haar enorme heels danste ze zo goed en zo kwaad als het ging mee.

Nick glimlachte een beetje zorgelijk. Hij wist van Stevy, alles. En dit zag er toch niet helemaal zuiver uit. Ze dansten samen en waren hand in hand binnen gekomen, bovendien wist hij niet of Maud veel op had, en hij wist uit ervaring dat je dan niet meer dacht aan vriendjes. Die op je zaten te wachten aan de bar. Maar hij schoof de gedachte van zich af.

Maud grinnikte om de moeite die Stevy deed. Begrijpelijk ook met die reuze hakken. Ze keek even Nick aan en glimlachtte lief. Daarna richtte ze zich weer op Stevy. Ze vond het een gezellige meid nu ze eindelijk door de jaloezie kon kijken. Maud werd van achter door iemand geduwd waardoor ze tegen Stevy aan struikelde en maar een paar centimeter van haar af stond." Sorry." riep ze naar Stevy. Natuurlijk was het niet de schuld van Maud toch zei ze zoals altijd sorry. Haar hand gleed uiteindelijk om de middel van Stevy omdat er geen ruimte was voor Maud om weer terug naar achter te gaan, er waren opeens heel veel mensen op de dansvloer. Dus dansde ze vrolijk verder met haar arm om Stevy heen. Wist zij veel dat Nick niet helemaal blij was met de situatie of dat ze Stevy misschien valse hoop gaf.

Stevy voelde de vlinders door haar maag fliederen toen Maud tegen haar aankwam. Ze glimlachte naar haar, en bloosde, gelukkig onzichtbaar. Wow wat was ze dichtbij. En toen legde ze ook nog een arm om haar heen, zou ze dan toch...? Stevy schudde het van zich af, vast niet, maar ze deed wel hetzelfde bij haar.

Nick was Maud even kwijt toen er allemaal mensen tegen elkaar aanbotsten omdat er iemand nogal dronken was, die iedereen telkens opzij duwde. Daarna, toen hijz e weer gevonden had zag hij Maud en Stevy in elkaars armen dansen, en zijn gezicht betrok. hij nam nog een slok van zijn water. Stond toen op, een beetje wankel, waardoor het leek alsof hij iets anders dan water gedronken had.

Maud haar blik schoot naar de plek waar Nick stond toen ze iets zag bewegen. Ja ze had Nick de hele tijd in de gate gehouden. Niet echt de details maar gewoon zijn silhouet. Toen dat bewoog werd haar aandacht getrokken. Ze had nog steeds een arm om Stevy heen en glimlachtte lief naar haar maar keek ook nog heel even naar Nick." Denk je dat het goed gaat met hem?" Riep ze naar Stevy toe maar ze kwam niet boven de muziek uit. Dus boog ze zich voorover en zei in haar oor," Weet jij of het goed gaat met Nick?" Hierdoor kwam haar adem tegen de wang aan van Stevy.

Stevy voelde haar warme adem over haar wang strijken en hield haar adem in, zo dichtbij kwam ze. Eerst had ze de vraag niet eens gehoord, maar nu ze erovernadacht schudde ze haar hoofd. "Hij is opgebrand" schreeuwde ze terug. Misschien niet handig om te zeggen, maar ze was niet in staat te liegen nu. En Nick was doodmoe.

Nick liep naar de dansvloer, zijn best doend zijn open zo ver mogelijk open te houden en de dansende stelletjes te ontkomen. Toen hij Maud en Stevy gevonden had legde hij zijn hand op Mauds schouder. "Stevy mag ik haar nog even lenen?" vroeg hij, in zijn stem was de vermoeidheid duidelijk hoorbaar. Stevy knikte en Nick pakte Mauds hand in die van hem, en hij sloeg zijn armen om haar heen, ze dansten even. Maar hij voelde hoe de vermoeidheid hem overmeesteren zou.