de oude oefenruimte van toneel

Lauren luisterde niet naar Adam of Flavio, maar sloeg de deur dicht. Toen ze buiten stond, en niet meer hoefde te bukken stroomden de tranen echt over haar wangen, die toch al zwart waren. Snel liep ze naar de wc's en keek in de spiegel, waar een stuk ellende haar aanstaarde. Van dat aanzicht begon ze alleen nog maar harder te huilen, en ze liep naar achter, tot ze tegen de muur stond, en zich naar beneden liet zakken.

Adam keek geschokt naar de deur. "Nou ja!" riep hij verontwaardigd uit. "Ik zeg het je, ze is een hoopje ellemde nu..." zei hij zacht en hij ging even zitten om het tot zich door te laten dringen.

Flavio keek haar met tranen in zijn ogen na. "Lauren..." zei hij zacht zijn stem niet meer dan een fluistering.

new
--

Lauren lag op een bank, met een sigaret deze keer. Er hing een wolk rook in de kelder maar niet zo erg dat je niks meer kon zien. Haar gitaar stond op de grond en steunde tegen haar hoofdeind aan. Ze deed niks, en dacht aan niks. Het voelde goed om afgeleid te zijn van alles.

Jake liep de oude oefenruimte in. Hij had gehoord van deze plek en wilde het wel eens met zijn eigen ogen zien. Toen hij binnen kwam en Lauren op de bank zag liggen glimlachte hij. Het was sinds kort uit met Carmen dus hij mocht weer lekker flirten, en ook verder gaan. Dat wat hij al had gedaan met Lauren toen hij nog met Carmen had. 'Heey,' zei hij met een vrolijke glimlach.

Lauren keek op en glimlachte, enthousiast kwam ze overeind. 'Hé Jake' zei ze en ze liet zich in zijn armen vallen. Hij was een van de enige met wie ze nog een beetje contact had gehad sinds de dood van haar ouders, en ze mocht hem wel. Hij was niet zo zeurderig, liet haar gewoon doen wat ze wilde.

Jake ving haar op en trok haar tegen zich aan. 'Heey Lauren,' zei hij net zo vrolijk. Daarna tilde hij haar op en liep naar een van de banken die er stonden en plofte daar op neer waardoor zij op zijn schoot kwam te zitten. Hij voelde zich lichamelijk tot haar aangetrokken, de rest totaal niet. Maar de vorige keer was prettig geweest.

Lauren veegde haar haren even uit haar gezicht en knipoogde naar hem. 'Hoe gaat het? En met je vriendin?' vroeg ze met een glimlach. De vorige keer hadden ze nog even gepraat en hij had gezegd dat hij een vriendin had, maar dat had hun beiden eigenlijk niks uitgemaakt. Ze was al lang blij dat er in ieder geval iemand was die geen problemen met haar leek te hebben.

'Met mij gaat het goed, en mijn vriendin is veranderd in een ex,' zei hij met een halve grijns. Het was duidelijk waar hij op doelde. Dat het nu helemaal niets meer uitmaakte wat ze deden. 'En met jou?' vroeg hij toen aan haar. Zijn armen lagen om haar middel heen, het was prettig om zo bij haar te zijn. Al betekende het verder niets. Maar dat was nou net het fijne, gewoon lichamelijk bij elkaar en verder geen verbintenissen.

Lauren glimlachte. 'Ik vond jou al niet echt een vriendinnetjes type' zei ze. 'Met mij gat het wel' mompelde ze, om geen gezeik te krijgen. Het ging eigenlijk niet goed, ze viel terug in haar eerdere gedrag. Werd weer depressiever, huilde niet zoveel meer, sloot zichzelf in en liet niemand meer toe.

Jake glimlachte. Hij kreeg niet het idee dat het echt goed ging, alleen kreeg hij ook niet het idee dat ze het erover wilde hebben. Hij streek een pluk haar uit haar gezicht en glimlachte naar haar. 'En wat voor type ben ik dan wel?' vroeg hij met een speelse glimlach aan haar. Hij zou het niet toegeven maar hij had hier liever met Ally gezeten, toch genoot hij ook van het lichaam van lauren tegen dat van hem aan.

Lauren glimlachte en keek hem ondeugend aan. 'Weet ik niet, dat moet je me misschien maar laten zien' zei ze lachend, maar toch verleidelijk en ze keek hem van onder haar wimpers aan. Dat ze nu niks meer met jongens deed betekende niet dat ze niet meer wist hoe je ze het best aan kon pakken. Met haar hand gleed ze over zijn borst en ze leunde iets naar hem toe.

Jake trok haar nog iets dichter tegen zich aan en drukte kort zijn lippen in haar hals. Hij had wel zin om verder te gaan dan alleen zoenen. Hij zou het vanzelf zien of dat ook zou gebeuren dacht hij. Hij trok een spoor van kusjes langs haar hals naar haar lippen. Toen hij haar lippen ging kussen drukte hij net naast haar mond een kus en keek haar ondeugend en uitdagend aan.

Lauren glimlachte voorzichtig en keek hem met grote ogen aan. 'O zo een jongen dus' zei ze glimlachend. Maar ze deed expres niks zodat hij af zou vragen wat er aan de hand was. Vliegensvlug stond ze op en ging voor hem staan, borst naar voren en lippen getuit. 'En als ik nou zeg dat ik een heel net meisje ben?' vroeg ze.

Jake schoot in de lach. 'Dan ben je een beetje laat,' zei hij met een scheve grijns. Ze had bij het meertje allang laten zien dat ze geen net meisje was. Ook hij stond nu op. Hij stond dicht bij haar, maar raakte haar niet aan. 'Dus, wil je me laten zien dat je een net meisje bent? Of toch liever niet?' zei hij met een scheve grijns.

Lauren glimlachte en ging met haar hand door haar half zwart half blonde haar. Ze was van plan het weer blond te laten worden, maar alleen om andere mensen een plezier te doen. 'Ach ik ben nooit netjes geweest' zei ze en ze sloeg haar armen om zijn nek waarna ze zachtjes met haar tong over zijn lippen streek.

Jake duwde haar een beetje tegen zich aan terwijl zijn handen over haar rug streelde. Zijn tong begon rustig met die van haar te spelen. Hij vodn het prettig om gewoon eventjes met haar te zijn en nergens aan hoefde te denken. Hier waren geen verplichtingen, hier waren ze gewoon vrij. Toen ze heel eventjes stopte met zoenen keek hij haar glimlachend aan. 'Het is maar mooi dat je niet netjes bent,' zei hij met een scheve grijns, daarna kuste hij haar weer.

Lauren grijnsde. ´Nooit geweest ook´ fluisterde ze en ze duwde hem achterover op de bank zodat ze half bovenop hem zat en plagerig liet ze haar lippen over zijn kaak en hals gaan waar ze een mooie zuigzoen plantte. Waarna ze hem weer zoende.

Jake grinnikte eventjes kort en gleed met zijn handen onder haar shirtje terwijl hij haar nog steeds kuste. Het voelde prettig alles eventjes te vergeten. Om gewoon eventjes vrij te zijn, zeker zo met Lauren. Ze was goed, lekker.
___________
Ally komt hen straks nog betrappen...

Laat Ally hierna maar binnenvallen
-

Lauren genoot van zijn zachte aanrakingen en ging met haar handen door zijn haar. Oké, er waren wel knappere jongens, maar Jake was ook niet verkeerd en hij gaf haar wat ze wilde zonder te zeuren.

Ally haastte zich door de gangen van het gebouw, ze wilde weg hier, ergens heel ver weg. Ze had eindelijk haar troepen af kunnen wimpelen en was nu alleen. Ze was doodop, haar kamergenootjes hadden haar de hele avond wakker gehouden met hun gekissebis en toen die eindelijk stil waren was Jake door haar hoofd gaan spoken. Ze wilde een rustige plek, dus koos ze de vergeten oefenruimte onder voor toneel uit, daar stond een bank en dan kon ze rustig nog een paar uurtjes slapen voordat haar dienst begon. Ze had er al zin in, vandaag was het nooit zo druk en dan kon ze met iedereen appart een praatje maken. Ze trok de deur van de ruimte geeuwend open en keek toen wat ervoor gezorgd had dat die niet opslot was. Haar adem stokte in haar keel en haar ogen werden groot. Voor zich zag ze een nogal 'pikante' om het zo maar te zeggen bezigheid van Lauren... en Jake.

Jake had in eerste instantie niet eens door dat iemand de ruimte binnen was gekomen en ging dus vrolijk verder met het kussen van Lauren. Pas na een paar minuten merkte hij Ally op. Hij hield zijn handen onder het shirtje van Lauren maar zijn ogen werden iets groter en hij stopte met haar te kussen. 'Ally?' fluisterde hij hees en schor. Hij had niet verwacht haar hier tegen te komen, hij had niet verwacht iemand hier tegen te komen.

"Dag Jake" zei ze droog, alsof het haar niets deed, maar vanbinnen brak ze in honderdduizend stukjes. Hij betekende meer voor haar dan ze ooit aan iemand toe zou geven, zelfs niet aan zichzelf. Zijn handen onder het shirtje van Lauren maakten haar duizelig en ze walgde van hun gezoen. Maar hoe graag had zij op Laurens plek gezeten, hoe graag zou zij de lippen van Jake op de haren voelen? Ze wist ergens dat ze zichzelf voor de gek hield als ze hier bleef staan. "zijn jullie bijna klaar?" vroeg ze toen. "of mag ik de bank hebben?" ze was hondsmoe en de wallen had ze nu zelfs niet meer met een dikke laag foundation kunnen verbergen. Ze was nog steeds knap, maar zag er uitgemergeld uit.

Lauren ging met haar hand door haar haren en keek van Jake naar Ally. Voorzichtig glimlachte ze. 'Ehh.. ja hoor ik denk het wel' mompelde ze met een spijtige stem en ze stond op waarna ze haar shirtje even recht trok en Ally met blozende wangen aankeek. Toen keek ze naar Jake. 'Gaan we?' vroeg ze.

Jake had eventjes wezenloos naar Ally zitten te staren, hij schaamde zich ergens dat ze hen zo had betrapt. Maar wat zou het? Ze waren niet aan elkaar gebonden ondanks dat hij aan niets anders dan haar meer kon denken. Hij stond op en legde zijn hand tegen de onderrug van Lauren. 'Ja laten we dat maar doen,' zei hij toen met een scheve glimlach tegen haar. Daarna begon hij naar de trap te lopen.