Bakkerijtje, goede morgen.

Hij is alleen in de ochtend open en dan ook echt vanaf 12 uur is hij open en dan tot twaalf uur in de middag. Hier komen best vaak zakenmensen nog snel even een broodje halen want je kan er kant en klare broodjes kopen. Ook kan je taart, thee en koffie kopen. Om mee te nemen maar ook voor daar. Want als je voorbij de toonbank loopt verder het winkeltje in kom je bij een soort zitplaats. Je komt bij het einde van het huisje en de hele muur en de hoeken zijn banken gemaakt. Er zitten een paar stoelen en tafels aan zodat je wel aparte zitplaatsen hebt maar de bank lijkt iedere tafel toch te verbinden. De banken zelf zijn rood en hebben een luxe uitstraling.

Personen: Niet al te veel
Regels: Niet vechten of dingen kapot maken.

Maud kneep kort in zijn hand en trok hem de winkel mee in.' Heey Robby, heb je nog wat lekkers voor mij en Micheal hier?' Ze glimlachtte naar de jongen die achter de toonbank stond. Gelijk toen de jongen met de naam Robby haar zag kwam er een brede glimlach op zijn gezicht,' Zo, zo dochter van de eigenaar in de winkel. Waar heb ik deze eer aan verdiend schoonheid.' Maud schoot in de lach en schudde haar hoofd,' Als je het waagt aan mijn vader te vertellen vertel ik over wat er was gebeurd met de bruidstaart van de Rossely's.' Robby had die perongeluk laten vallen en toen maar gezegd dat hij nooit geleverd was omdat hij niet ontslagen wilde worden. Maud had beloofd het tegen niemand te zeggen. Robby keek nep verontwaardigd en schudde haar hoofd en sloeg een kruis,' Ik zal het niemand vertellen je hebt mijn woord. Maar Maud wat brengt jou hier?' Maud wilde die vraag niet beantwoorden en keek even naar Micheal,' Wat wil je? Ik betaal. En Robby hoe gaat het met Linde? Heeft ze je het al vergeven? Of zijn jullie nu definitief uit elkaar?'

Micheal liep met een onuitwisbare glimlach gewillig mee met Maud naar binnen. Door de geuren van brood en allerlei andere dingen voelde hij zijn hongergevoel alleen maar meer versterken. Hij keek nieuwsgierig om zich heen terwijl Maud met de jongen praatte. Pas toen Maud aan hem vroeg wat hij wilde, keek hij weer om. ' Eeh... doe maar koffie en iets te eten.... croissant ofzo?' Hij wreef even verlegen in zijn nek. Hij vond het fijn om haar hand vast te houden, daardoor was hij waarschijnlijk al een stuk minder nerveus.

ik ahd een hele mooie reactie en toen deed mijn computer raar en toen was hij weg.
~~

Maud grijnsde door het zwijgen van Robby,' Ik zei toch dat jullie weer bij elkaar zouden komen. Je moest niet al te veel zorgen maken. Maar euhm hoe laat is het?' Ze wilde naar de klok kijken maar waar de klok normaal hing, hing nu niks meer.' Ja Hutch die nieuweling heeft hem laten vallen, hij is nu opzoek naar een nieuwe, natuurlijk voor niks want je Pa wil neit eens iets ervoor neerleggen.' Robby klonk geïrriteerd en dat vond Maud maar wat begrijpelijk. Haar vader zag niet zoveel in deze plaats maar omdat Maud lang had gezeurd mocht hij blijven.' Nou bel Hutch maar dat hij terug moet komen, ik ga je wat geld geven voor die klok. Maar ook dat geld weet je nergens van en ik ben hier nooit geweest.' Ze glimlachtte en keek even met grote toch wel wat verleifde ogen naar Micheal,' Nou Robby hoor je dat, twee koffie, een croissantje en twee van je specialiteiten. Ik ga Micheal even kennis laten maken met jou heerlijke goddelijke eten.' Robby was heel goed in wafels maken en iedere keer als Maud de kans kreeg kwam ze hier om wafels te eten. Haar ouders vonden het onzin om als ontbijt wafels te eten maar Maud absoluut niet.' We zijn achter, euhmm wil je zo leif zijn om het te brengen?' Ze knipperde een paar keer verleidelijk met haar ogen en Robby ging overstag,' Is goed meid. Ga nou maar.' Maar nog voordat ze ging legde ze een briefje van 50 op de toonbank,' voor het eten en de rest voor een nieuwe klok.' Daarna trok ze Micheal mee naar achtere en ging op de bank zitten. Ze meost tot haar grote spijt zijn hand loslaten en trok haar jas en tas uit. Haar blik lag nog wel de hele tijd op Micheal en ze had een lieve iets wat verlegen glimlach op haar gezicht.

je bent niet de enige die daar wel eens last van heeft :3
~~
Micheal keek glimlachend naar Maud en wachtte rustig tot ze klaar was met praten. Hij was al niet zo'n prater en met onbekenden praten was hij al helemaal niet goed in, in ieder geval niet als hij nuchter was. Nadat ze naar achter waren gelopen, begon hij zijn jas uit te trekken, terwijl hij zei:' Dus je bent mooi en lief, he? Je kan niet zeggen dat ik een verkeerde smaak heb.' Zei hij met een grijns waarna hij naast Maud op de bank kroop. Hij plantte een kus op haar lippen en legde een arm achter haar langs op de rugleuning.

Maud kroop dicht tegen hem aan en grinnikte kort om zijn woorden,' En ook enorm verlegen als ik niks op heb. Het is dat je me al naakt hebt gezien en dat ik de nacht bij je bnet geweest dat ik me nu wat meer open kan stellen.' Ze beet op haar lip en begon met haar vingers op de tafel te tikken.' Sorry, één van mijn trekjes, ik heb een soort zenuwtrekje maar hij is er gewoon altijd dus ook als ik niet zenuwachtig ben.'

Micheal streek door haar haren en bleef zo even stil zitten. Hij vroeg zich af of als hij niet dronken was geweest het lef wel had gehad om Maud aan te spreken, laat staan haar te zoenen. Misschien moest hij daar niet te veel over na denken en gewoon blij zijn dat het gebeurt was. ' Ik heb dan geen zenuwtrekje, al komt het er soms wel in de buurt.' Zei hij wat afwezig. Het gedwongen netjes opruimen en desnoods op een rij zetten van spullen, iets onnozels moeten doen van hemzelf, ja dat zag hij wel als een soort zenuwtrekjes. Hij wendde zijn gezicht naar dat van Maud en twijfelde even voor hij aarzelend zei:' Eigenlijk moet ik je nog wat vertellen...' Hij moest nu wel vertellen dat hij autistisch was. Zou het iets uitmaken voor haar? Hij wist nog wel van genoeg mensen dat ze toen ze daar achter kwamen hem liever vermeden, soms echt om belachelijke redenen, zoals dat ze dachten dat het besmettelijk was.

Maud kwam wat meer omhoog en keek hem toch best wat bang aan. Hij moest nu niet gaan zeggen dat hij haar eigenlijk gewoon gebruikt had ofzo. Want dan zou ze echt woedend worden, maar meer op zichzelf dan op hem. Ze beet op haar lip en keek hem toch echt nu angstig aan.' Wat is er dan?' Zei ze met een zachte en toch wat trillende stem. Maud dacht gelijk het ergste.

Micheal keek naar Maud's angstige gezicht en probeerde haar gerust te stellen. ' Het is niet ergs hoor... tenminste. Nouja.. het zit zo..' Zei hij stotterend. Waarom was dit nou zo moeilijk om te vertellen? Hij haalde even diep adem en zei op zachte toon, omdat hij ergens toch bang was dat iemand het zou horen:' tjsa... ik ben autistisch en...' Hij wist eigenlijk niet wat hij erachteraan zou willen of moeten zeggen, dus bleef hij maar stil zitten afwachten op haar reactie.

Maud kon een zachte zucht van opluchting niet laten en glimlachtte daarna lief naar hem. Ze legde een hand op zijn wang en streelde even kort,' Dat maakt toch neit uit? Ik heb het vandaag en voglens mij gister helemaal niet gemerkt. En al zou ik het wel merken, dat boeit toch niet? Iedereen heeft wel iets? Het is alleen hoe jij ermee omgaat, als jij continu je autisme de schuld geeft voor dingen die helemaal niks met autisme te maken hebben ga ik nu weg. Daar kan ik niet tegen. Maar voglens mij ben je zo niet.' Ze drukte even haar lippen op die van hem en pakte toen zijn hand.' Het maakt mij echt niks uit hoor.'

Micheal moest zeggen dat hij iets veel ergers had verwacht, maar de spanning gleed uit zijn lichaam tooen ze zei dat ze het niet erg vond. Hij sloeg zijn arm strakker om haar heen en duwde haar even dicht tegen zich aan. Hij was haar zo dankbaar voor haar reactie, dat kon ze zich waarschijnlijk niet voorstellen.'Dankje.' Zei hij voor hij een kus op haar kruin gaf en haar weer los liet. ' En dat je het nog niet gemerkt hebt ligt er waarschijnlijk aan dat ik gisteren dronken was en deze morgen het al de hele tijd heb weten in te houden. Soms kan het heel vervelend zijn, al heb ik maar een lichte vorm.' Legde hij uit terwijl hij een beetje naar hun in elkaar gevouwen handen keek.

Maud wilde nog iets zeggen en hem een kus geven maar toen ze zich voorover boog hoorde ze de stem van Robby,' Ohh sorry ik euhhmmm zet gewoon dit hier neer en dan laat ik jullie tortelduifjes wel alleen.' Maud werd een beetje rood maar glimlachtte toch dankbaar naar Robby. Toen liet ze haar blik glijden over het eten en gelijk begon haar maag te knorren. De wafels zagen er heerlijk uit maar ze wilde eerst koffie. Eerst zorgen dat die verdomde koppijn wegging die ze nu wel de hele tijd wegdrukte maar ergens toch echt nog aanwezig was.' Maar euhmm, ik heb geen spijt dat ik je heb leren kennen. Ik vind het alleen jammer op de manier waarop het is gegaan.'

Op Micheal's wangen verschenen ook blosjes door Robby's woorden, maar hij probeerde zich er niet veel van aan te trekken. Toen zijn blik op het eten viel, wilde hij het liefst meteen aanvallen, maar keek even opzij naar Maud. 'Ach, het is gebeurd en ik zou het niet anders willen als dat zou betekenen dat ik je nooit zou hebben leren kennen. We hebben het gewoon andersom gedaan, eerst naar bed en dan pas elkaar echt leren kennen.' Een flauw glimlachje sierde zijn gezicht voor hij zich toch echt naar het ontbijt wendde. Hij pakte de kop koffie en dronk een paar kleine slokjes, aangezien die nog best heet was. Daarna pakte hij de croissant om daar stukjes af te scheuren en in zijn mond te stoppen.

Maud glimlachtte maar voelde zich nog steeds best onzeker. Wat als Micheal haar eigenlijk toch helemaal niet zo leuk vond als dat hij gisteravond dacht. Hij kon het nu helemaal niet meer herinneren.' Euhmm je hebt toen euhmm weetje laat maar.' Ze wist eigenlijk zelf ook niet echt wat ze probeerde te zeggen. Dus nam ze snel een slok van haar koffie. Ze was gewend aan de hete koffie omdat ze vaak te ongeduldig was om te wachten dus op een gegeven moment dronk ze het altijd veel te heet en daar is ze aan gaan wennen.

Micheal keek even verbaasd opzij terwijl hij weer een stukje croissant in zijn mond stopte. ' Wat is er?' Vroeg hij op een bezorgde toon. Meteen bedacht hij in gedachten wat er kon zijn, maar kon niet echt op iets zinnigs komen, dus wachtte hij Maud's antwoord maar af.

Maud glimlachtte verlegen,' Nou je had euhm het is niks ergs hoor. Maar euhmm je had gister aan mij gevraagd of het mijn eerste keer was. En euhmm nou eigenlijk ja het was mijn eerste keer alcohol en ook de eerste keer van eigenlijk zover gaan. Ik had alleen nog maar gezoend.' Ze beet op haar lip en keek naar haar handen. Ze schaamde zich toch wel een beetje, ze was 17 had nog nooit gedronken en was nooit verder gegaan dan zoenen.

Micheal sloot zijn ogen even om zijn opluchting te verbergen. Nu was het zijn beurt om een hand tegen haar wang te leggen. ' En als ik het me goed herinner heb ik gezegd dat dat me niks uitmaakte, of in ieder geval... van de alcohol niet. Maar ook niet dat je nog nooit zover bent gegaan. Het is bij mij ook nog niet zo heel lang geleden dat ik mijn eerste kus heb gekregen, laat staan de rest.' Hij gaf een kus op haar slaap en scheurde toen een stukje croissant af om het haar voor te houden. 'Ook wat?' Vroeg hij met een brede glimlach.

Maud was blij om zijn woorden en nam snel een hap van het stukje croissant dat hij voorhield. Ze kroop dicht tegen hem aan en legde haar hoofd op zijn borst. Ze vond dat het heel raar was gelopen maar Micheal vond ze wel echt geweldig. Niet zo geweldig als Nick. Nee wacht zo mocht ze niet denken, hij was een goeie vriend, Micheal wilde meer zijn dan vrienden. Of in ieder geval zo kreeg Maud de indruk.' Hmm jij bent lekker warm.' Zelf waren haar handen toch wel koud en ze nam nog een slokje van haar koffie, die tot haar verbazing door die slok helemaal op was.

Micheal sloot zijn ogen even terwijl er een gelukzalig gevoel door hem stroomde. Nu hij hier zo zat met Maud tegen zich aan, kon hij even echt al zijn problemen vergeten. Ondertussen had hij de croissant helemaal op en nam nog een slok koffie om zijn mond te spoelen. 'Zo en kom nu eens hier.' Zei hij zacht voor hij zich voorover boog zodat hij bij Maud's gezicht of eerder haar lippen kon. Hij drukte zijn lippen op de hare en kuste haar vurig, zoals hi jde hele ochtend al had willen doen. Hij opende zijn mond iets om zijn tong over haar lippen te laten gaan. Hij proefte wel iets van koffie, maar nu hij het zlef ook ophad, maakte dat niks uit.

Maud had haar hand in zijn nek gelegd en ook zij liet haar mond wat open gaan en liet haar tong met die van Micheal spelen. Ze had haar andere hand door zijn haren laten gaan en dit was nou een zoen die haar maag over hoop haalde. De vlinders begonnen als een gek heen en weer te vliegen en ze vond Micheal echt heel leuk. Ergens in haar hoofd zat het van, maar Nick is leuker. Toen hielp ze dat stemmetje herinneren dat Nick niet geïnteresseerd in haar was en Micheal wel.

Micheal ging helemaal in de zoen op en zou nog niet eens merken als er een bom naast hen was afgegaan. Hij streelde Maud langs haar hals en zacht over haar heup. Zijn wangen werden weer rood meer van opwinding dan uir verlegenheid. Uteindelijk liet hij haar lippen toch gaan, maar niet voordat hij nog een paar kleine kusjes erop had gegeven. Even keek hij haar met vrolijk glinsterende ogen aan voor hij zei:' Zullen we dan maar eens die goddelijke specialiteit van je vriend proberen?' Zei hij met een zweem van een grijns op zijn gezicht.

Maud keek toch met een verliefde blik naar Micheal. Daarna schoot ze in de lach om zijn woorden en knikte,' Hmm klinkt goed.' Ze draaide zich naar het eten toe maar was niet van plan van Micheal af te gaan zitten. Snel sneed ze een stukje wafel af, er zat een hele hoop stroop op en die geur begon toch nu echt onvermijdelijk te worden en Maud begon alweer helemaal te watertanden.' Hmm dit zijn echt de beste wafels die je ooit gaat proeven.' Ze hield hem het stukje wafel voor en keek hem vrolijk en lief aan. Ze was nu toch wel redelijk in een goed humeur.

'Dat geloof ik graag.' Zei Micheal met een grijns voor hij in het stukje wafel hapte terwijl hij haar met een grijns aankeek. Hij kauwde met een serieus gezicht op de wafel, maar al snel begon hij weer te grijnzen nadat hij het had doorgeslikt. 'Nou je hebt er niks teveel over gezegd.' Hij begon zelf zijn wafel te eten terwijl hij ondertussen vrolijk naar Maud keek. 'Hoe is het eigenlijk met jouw kater?' Vroeg hij na weer een hap doorgeslikt te hebben. Bij hem was het niet meer dan een zeurende steek die soms kwam opzetten, nu hij de sterke kop koffie ophad.

Maud haalde haar schouders op,' Een beetje koppijn maar voor de rest gaat het wel. Ik moet zo alleen nog wel even naar de wc.' Haar eten kwam zo weer omhoog. Niet door de drank van gister maar gewoon omdat ze eigenlijk nooit at en dat had een rede, het ging er altijd gelijk weer uit. Daarom bleef ze zo mager en kon je als ze haar shirt uit deed haar ribben tellen. Ze at vrolijk verder en bleef nog wel naar Micheal kijken.

Micheal knikte en at zijn wafel verder terwijl hij steeds even een blik op Maud wierp waarbij hij glimlachte. Hij had echt geluk dat hij haar had ontmoet. Ze was echt lief, maar ook nog knap. Hij vond haar zeker wel leuk, alleen misschien moest hij hierna maar even de tijd nemen om er goed over na te denken. Hij wilde niet net als bij de vorige relatie, erachter komen dat hij haar eigenlijk niet zo leuk vond als hij dacht dat hij dat deed. Maar voor nu zat het goed.
~~
Zo maar meet gaan afsluiten? ik heb niet echt inspi meer en ik wil dat ze op school gaan meeten ^^
Ik weet dus alleen niet of hij besluit dat hij haar echt leuk vind, want dan wordt hij weer gekwetst als ze zegt dat ze iets met Nick heeft, of dat hij haar wil vertellen dat ze misschien beter vrienden kunnen blijven, want ik vind het eigenlijk best zielig als hij weer gekwetst wordt. :3