Skatepark

Alex grinnikte en wees naar een plek op de muur waar 'Alex' met zwarte stift geschreven stond. Daarnaast stond in het blauw 'is een meisje' geschreven. Daaronder stond weer in dezelfde zwarte kleur 'heel goed gezien Steve' geschreven. Daar had ze Steve echt heel erg lang om uitgelachen, eigenlijk gewoon elke keer dat deze muur ter sprake kwam. Ze leunde tegen de muur en zette een voet er tegen aan. "Het is een soort traditie dat iedereen hier zijn of haar naam neerzet." Door de jaren heen stonden er honderden namen, maar ook tekeningen en grappen.

August keek even naar Alex' naam en speurde het stuk muur rond de naam af. Zodra hij een plekje zag wat groot genoeg was om nog gevuld te worden, haalde hij de dop van de marker eraf. Hij strekte zijn arm uit en schreef in simpele letters zijn naam letter voor letter op het plekje. Daarna zette hij een klein hartje tussen hun namen in. Ergens was het nogal cru, omdat hij maar al te goed wist dat het niet zo was. Toch deed hij het, een aanvulling om Alex te overtuigen dat hij helemaal weg van haar was. Na het schrijven deed hij de dop weer op de marker ne gaf hem terug aan Alex. ' Zo, nu weet iedereen in ieder geval dat ze niet meer met jou hoeven te flirten, omdat ze toch geen kans maken.' Zei hij grijnzend, waarna hij zijn handen aan allebei de kanten van Alex' lichaam tegen de muur zette. Hij boog zich voorover, maar voordat hij zijn lippen op die van haar drukte zei hij nog zachtjes:' Hier worden we in ieder geval niet gestoord.' Hij doelde natuurlijk op de groep jongens, maar hij zorgde dat ze daar niet te lang over na kon denken, door haar zacht te kussen.

Alex voelde dat ze weer begon te blozen en wat langer dan nodig was naar het stuk muur waar hun namen stonden. Het gaf haar een goed gevoel omdat ze wist dat het er zou blijven staan, als een soort bewijs. Ze grijnsde nog om zijn opmerking, ze dacht niet dat de jongens haar nog op die manier zagen. Als ze haar niet zagen als een van hen was het wel als een klein zusje. Toch voelde het goed dat hij genoeg om haar gaf om zich er zorgen over te maken. Zodra hij dichterbij kwam hoorde ze al amper wat hij zei, laat staan dat ze erover na kon denken. Ze liet de stift uit haar hand vallen zodra ze zijn lippen op die van haar voelde. Niet dat het haar iets kon schelen, ze merkte het niet eens. Met haar ogen gesloten en haar gedachten ergens heel ver weg kuste ze hem terug.

August drukte zichzelf tegen Alex aan, maar niet met zijn volle gewicht om haar niet te pletten tegen de muur. Met een hand ging hij door haar haren terwijl de andere afdwaalde naar haar onderrug, waar hij net boven de rand van haar broek streelde. Hij kuste haar bovenlip, beet zachtjes in haar onderlip en deed uiteindelijk zijn mond een stukje open om met zijn tong kort over haar lip te gaan. Ondertussen daalde hij met zijn hand die op haar onderrug lag iets verder af tot die op haar kont lag, maar verder deed hij er niets mee.

Alex kreeg een heleboel nieuwe gevoelens binnen op veel verschillende plaatsen en ze wist niet hoe ze er op moest reageren. Gelukkig leek haar lichaam dat wel te weten en ze opende haar mond een beetje. Net zoals de vorige keer sloeg ze haar armen om de nek van August. Het was niet meer alsof er stroomschokjes door haar lichaam gingen op de plekken waar hij haar aanraakte, het was eerder alsof gewoon haar hele lichaam in brand stond. Niet dat ze er enig probleem mee had, ze was alleen bang dat ze iets raars of verkeerds zou doen.

August drukte zacht zijn tong tussen haar lippen door en zocht haar tong op om daar wat mee te spelen. Hij legde de hand die eerst door haar haren was gegaan in haar nek en kneep met zijn andere hand heel zacht in haar kont. Bijna had hij zijn lippen alweer van die van haar afgehaald om ze in haar nek te drukken, toen hij besefte dat hij niet te ver moest gaan, ook al wilde hij het wel. Maar het was niet de bedoeling dat ze hem straks niet meer wilde of ging ontwijken omdat ze bang was dat hij verder wilde. Ja, August had nog best wel wat verstand van dat oh zo ingewikkelde meisjesbrein. Dus zoende hij haar maar rustig verder.

Alex ging langzaam en voorzichtig met haar hand door de warrige haren van August, ze was nog steeds bang dat ze iets verkeerds zou doen. Maar het voelde ook niet goed niets te doen, ze wilde niet dat hij doorkreeg dat ze hem een paar dagen geleden haar eerste kus had gegeven. Al dacht ze niet dat dit nog lang voor hem verborgen zou blijven, als hij het al niet wist. Op het moment was alles wat ze kon denken hoe leuk ze hem vond en hoe ze niet kon geloven dat dit haar overkwam.

Na nog een paar seconden trok August zijn hoofd terug en keek Alex glimlachend aan. Hij kon aan haar zien dat ze het zwaar te pakken had en bijna begon hij het zielig te vinden, omdat het voor hem alleen maar een iets was om de tijd mee te verdoen, bijna... 'Volgens mij hebben we alle 2 een concentratiegebrek, eerst tijdens het oefenen en nu weer.' Zei hij lachend. Hij pakte haar hand en leidde haar mee weer terug om de hoek. Tuurlijk had hij daar nog wel langer willen staan, maar aangezien de jongens nu al begonnen te lachen en grijnzen toen ze terugkwamen, dacht hij dat ze waarschijnlijk al wel zo;n vermoeden hadden wat de twee om de hoek hadden gedaan. 'Zullen we dan maar gaan skaten?' Zei hij met een grijns, meer tegen Alex dan tegen de anderen

~
ik laat August wel even uitsloven en vallen zodat het nodige uit zijn zak valt ^^

Alex stond nadat hij de kus had verbroken nog even met haar ogen dicht. Zo probeerde ze het moment nog even vast te houden. Daarna dacht ze dat het toch wel handig zou zijn haar ogen te openen. Nog steeds een beetje verdwaasd grijnsde ze. 'Dat kun je wel zeggen ja.' ze had het absoluut niet erg gevonden om om de hoek te blijven staan maar zodra ze de gezichten van haar vrienden zag snapte ze zijn beredenatie. Eerst beet ze licht blozend op haar lip maar merkte dat het haar veel minder kon schelen dan ze had gedacht. Want wat ze ook zouden denken of zeggen, dat was het waard. Ook met een grijns op haar gezicht pakte Alex haar skateboard als antwoord. Ze bedacht zich maar iets voorzichtiger te doen aangezien haar benen nogal slap aanvoelde.

August pakte ook zijn skateboard weer op en sprong erop nadat hij hem voor zich uit had gerold. Hij reed naar de kuil en wachtte even op de rand om achterom naar Alex te kijken voor hij voorover leunde en de kuil in reed. Ook al vond hij Alex dan niet echt leuk, het kon nooit kwaad om wat indruk te maken. Dus deed hij allemaal verschillende tricks terwijl hij door de kuil zigzagde en de ene keer hier en de andere keer daar wer boven kwam. Hij vond het voor zichzelf ook leuk om zichzelf uit te dagen om te zien wat hij nog kon.

Alex lachtte voordat ze achter August aan de kuil in reed. Ze kon zien dat hij erg zijn best deed en ze was graag net als hij helemaal los gegaan maar ze hield zichzelf aan haar afspraak. Ze was al te vaak gevallen en had nog heel wat blauwe plekken zitten. Nog steeds voelde ze haar benen even niet als ze naar de lachende August keek. Ze sprong wel en deed wat tricks, maar heel speciaal waren die niet en ze moest haar best doen haar aandacht erbij te houden. Ze dacht dat August gelijk had, ze had echt een concentratie probleem.

August's ogen volge Alex even terwijl hij zijn skateboard liet uitrollen voor een trick. Hij wist niet fo hij het nog kon, want voor hij een tijdje was gestopt met skateboarden, was het hem 1 of 2 keer gelukt. Dat weerhield hem er echter niet van om het toch te proberen. Nu hij niet zo hard reed ging hij meer door zijn knieen en zette hij zijn handen vlakbij de plek waar ook zijn voeten stonden. Met een schietgebedje naar boven zette hij zijn voeten af, zodat hij in een handstand op zijn skateboard stond. Dit was alleen nog niet het moeilijkste gedeelte. Hij draaide het skateboard met zijn handen terwijl hij sprong om met zijn voeten weer op het skateboarden te komen. Jammer voor hem schoot het skateboard onder hem vandaan, waarbij August hard de grond raakte. Vallen hoorde bij skateboarden, alleen het was wat jammer dat zijn mobiel samen met het zakje witte pillen uit zijn zak viel.

Alex zet met grote ogen naar August te kijken, ze had wel eens gezien. Maar dan alleen bij Cas en die deed met nationale kampioenschappen mee. Ze keek even naar de jongens waarvan een heel aantal ook naar August zaten te kijken. Tegelijkertijd met dat ze haar hoofd weer terug draaide hoorde ze een harde plof. Ze wist al wat dit betekende, het was namelijk geen raar geluid om op een skatebaan te horen. Snel sprong ze van haar skateboard af waardoor die naar achter schoot en liep snel naar August toe. "Gaat het?" Vroeg ze terwijl ze zijn spullen van de grond opraapte om ze aan hem te geven. Ze keek even verbaasd naar het zakje witte pillen dat ze nu in haar hand had. Verschillende theorien over wat het zou kunnen zijn gingen door haar hoofd. Ze dacht dat het misschien medicijnen waren ofzo, dat het iets heel minder onschuldigs zou kunnen zijn kwam niet in haar op.

August's vertrokken gezicht toonde aan dat het geen zachte landing was geweest. Al liet hij natuurlijk voor de rest niet merken dat het pijn had gedaan. Even probeerde hij alles uit om er zeker van te zijn dat hij niks gebroken en gekneusd had. Pas daarna richtte hij zijn blik op Alex terwijl hij luchtig zei:' Ja hoor.' Zijn oog viel op haar hand waar zijn spullen in lagen, eigenlijk op het zakje wat erbij lag. Snel griste hij het zakje uit haar hand en liet het in zijn broekzak glijden, waarna hij zijn mobiel pakte. Het beste leek hem maar het zakje niet te noemen, al had hij Alex ernaar zien kijken. De laatste tijd was hij erachter gekomen, dat genoeg mensen van zijn problemen wisten en dat hij vn geluk mocht spreken dat hij nog niet gepakt was.

Alex trok haar wenkbrauwen even op van verbazing toen het zakje uit haar hand werd gegrist. Aan de manier waarop hij was neergekomen kon ze zien dat het pijn had gedaan, ze had er genoeg ervaring mee om het met zekerheid te kunnen zeggen. Zeker in het begin was ze vaak veel te ver gegaan en de verschilllende littekens over haar armen en benen waren daar het bewijs van. Nu wist ze beter waar haar grenzen lagen, al weerhield dat haar er niet van er overheen te gaan.
Ze dacht er overna naar de pillen te vragen, maar de uitdrukking op zijn gezicht hield haar tegen. Misschien had hij wel een of andere ziekte en schaamde hij zich ervoor en aangezien ze hem niet ongemakkelijk wilde laten voelen zei ze er niets over. Al was haar nieuwsgierigheid wel gewekt, maar ze hield het in, hij zou het wel een keer vertellen als hij het zelf wilde. Ze zette het van haar af en glimlachte," wel een mooie truuc." Ze zou wel eens aan Cas vragen of die hem haar kon leren.

August was opgelucht toen ze niet verder vroeg en probeerde zijn houding weer normaal te krijgen. ' Ja, alleen jammer dat ik erin faal.' Zei hij met een grijns alsof er niks was. Misschien moest hij maar nadenken over een carriere als acteur, want acteren liep hem altijd soepeltjes af. Toch zou hij dat nooit willen, ten eerste leek het hem niks en ten tweede was muziek zijn grote passie. Hij haalde zijn skateboard op die ver was doorgerold en kwam weer terug bij Alex. ' Ik vroeg me eigenlijk af.... of je misschien zin hebt om vanavond mee te gaan naar de disco.' Zei hij terwijl hij quasi-verlegen op zijn achterhoofd krabte. Hij had het net eigenlijk in een impuls bedacht en waarom ook niet? In een discotheek waren mensen vaak losser in de omgang.

Alex was nooit naar een echte disco geweest, wel eens met vrienden naar een kroeg of cafe maar meer ook niet. Verlegen keek ze naar de grond en draaide ze een pluk haar om haar vinger heen, een tikje dat ze altijd had als ze verlegen en zenuwachtig was. Ze verborg het zo goed mogelijk, maar vanbinnen stond ze eigenlijk te springen van geluk. Hij had haar mee uit gevraagd! Hij had haar mee uit gevraagd! Met een kleine glimlach op haar gezicht keek ze hem weer aan. 'Graag,' ze wist niet precies wat ze moest verwachten. Ze had een beeld in haar hoofd uit een of andere film, maar ze wist niet of het zo in het echt ook was.

August glimlachte blij naar haar toen ze zei dat ze meewilde. ' Mooizo.' Hij keek even op zijn mobiel voor de tijd een zei nadat hij haar weer aankeek:' Dan moeten we denk ik zo gaan als we nog op school wat te eten willen krijgen.' Zei hij met een scheve grijns. Hij had haar ook uit eten kunnen vragen, maar om eerlijk te zijn, was August daar niet zo goed in. Dan moest hij praten en dingen over zichzelf vertellen, maar wat viel er nou over hem te vertellen. Dat hij een drugsverslaafde en alcoholist was? Ja dat zou echt de goede kant op gaan.

Alex haalde ook even haar mobiel uit haar zak en knikte lachend. Ze had niet doorgehad dat de tijd zo snel was gegaan, dat was de vorige keer in de muziekkamertjes ook al zo geweest. Ze haalde haar skateboard terug dat een paar meter verderop lag. Nu ze aan eten dacht merkte ze dat ze eigenlijk best wel honger had, ze was de hele middag in het skatepark geweest en had niets meer gegeten. Alsof haar buik haar gedachten kon lezen kwam er een gerommel vandaan. "Dat is denk ik wel een goed idee," zei ze lachend.

August lachtte om het gerommel en nam een aanloopje om uit de kuil te komen. Daar pakte hij zijn rugzak weer en sloeg die om zijn schouder, voor hij terug naar Alex liep. Hij pakte haar hand vast en gaf een kus op haar wang. ' Tjeez, waar heb ik jou aan verdient?' Zei hij met een lieve glimlach. Normaal zou hij huiveren als hij die woorden hoorde, maar nu het voor hem niet voor het echie was, deed het hem verder niks.

Alex pakte ook haar tas van de grond, de jongens hadden intussen wel iets beter gevonden om naar te kijken. Daar was ze blij mee, ze had wel doorgehad dat August het niet fijn had gevonden dat ze staarden. Amper kon ze geloven wat ze hoorde, het zorgde ervoor dat ze een warm gevoel van binnen kreeg dat erg fijn aanvoelde. Eigenlijk wilde ze iets terugzeggen maar de woorden wilden niet uit haar keel komen.

New

Alex zat met haar rug tegen de muur vol met namen. Ze had haar knieen opgetrokken en haar hoofd rustte op haar armen. Haar haren plakte aan haar schouders en voorhoofd vanwege de regen. Nu kon je het hoogstens nog motregen noemen, maar net was het hard tekeer gegaan. Als je goed keek zag je dat haar schouders zachtjes schokten. De hele skatebaan was verlaten, niet heel gek. Als de naderende nacht de mensen al niet had weggejaagd had de regen dat wel gedaan. Vanmiddag had Alex te horen gekregen dat haar ouders haar snel zouden komen ophalen om haar mee terug naar huis te nemen. Natuurlijk zou ze als de tijd kwam er alles aan doen om hier te blijven, maar ze had al een vermoede dat dat allemaal tevergeefs zou zijn.

August liet zijn hand over het hek dat rondom het skatepark stond heen glijden, waardoor er steeds weer druppels naar beneden vielen. Door de regen was er slecht zicht, maar voor zover August zag was het leeg hier, wat hem ook wel logisch leek. Met zijn skateboard in zijn hand liep hij naar de ingang en bleef er even staan. Kon hij niet beter een ander plekje zoeken, hier had hij.... nouja herinneringen aan. Met gefronsde wenkbrauwen zei hij zichzelf dat hij niet zo raar moest doen. Hij liep naar binnen en zocht een plekje wat een beetje beschut was tegen de regen. Als hij zijn capuchon niet ophad zou je misschien kunnen zien hoe belabberd hij eruit zag. Hij had gedacht dat toen de afkicksverschijnselen minder werden, het ergste wel over was. Maar nu was het haast nog erger dan in het begin, misschien ook mede doordat hij ziek was. Hij pakte uit zijn zak het gewoonlijke zakje met pillen, het was niet moeilijk eraan te komen als je eenmaal wist waar je het halen moest. Terwijl hij het in zijn hand hield, probeerde hij redenen te bedenken waarom hij het wel of niet zou doen. Een van de belangrijkste dingen die voor het gebruik was, was wel dat hij zich niet langer zo kut wilde voelen, maar daar stond tegenover dat als hij nu weer begon, het allemaal voor niks was geweest.

Alex keek op, ze dacht dat ze iets gehoord had. Maar ze besloot dat het van alles kon zijn, ze wist trouwens niet eens zeker of ze wel iets had gehoord. Nog licht snikkend veegde ze de uitgelopen mascara weg. Door haar tranen en de regen was er niet veel meer van over. Nu ze erover nadacht bedacht ze zich dat het eigenlijk geen goed idee was geweest hierheen te komen. Ze had haar tranen al amper in kunnen houden en toen ze zag wat August toen op de muur had geschreven had ze het helemaal niet meer binnen kunnen houden. Dat zou dan het enige goede zijn als ze van deze school werd gehaald, dan zou het misschien makkelijker zijn om over hem heen te komen omdat ze hem dan toch niet meer zag.

August rilde even van de kou, want ondanks het dikke vest wat hij aanhad trok de kou er toch doorheen al hield het de regen buiten. Met doodse ogen keek hij naar de pillen en hakte toen de knoop door. Met trillende handen maakte hij het zakje open en pakte een van de witte dingetjes eruit. Hij hield zijn ogen gesloten toen hij het naar zijn lippen bracht en ook toen hij het in zijn mond stopte. Hij slikte het meteen door waarn hij zijn hoofd achterover liet zakken. Opluchting stroomde door zijn lichaam, maar het langzaam opkomende schuldgevoel begon het te overheersen. Wat had hij gedaan? Was hij gek? Hij was bijna van die dingen af en nu begon hij weer opnieuw! Hij nam het zakje stevig in zijn hand en stond op om naar de dichtsbijzijnde prullenbak te lopen en het daarin te gooien. Boos op zichzelf trapte hij tegen het ijzeren ding aan, waaruit een galmend geluid voortkwam. Hij kon ook niks goed doen!