World of cake - Café

Het is een klein schattig cafeetje. Ze hebben er altijd een heerlijk scala aan gebak, voornamelijk cupcaes in alle soorten en maten, en heerlijke thee en koffie. Er komen hier veel mensen, maar een klein deel blijft ook werkelijk daar om te drinken en eten, het grootste deel komt gabak inkopen, of even warme drank halen onderweg naar hun werk.

personen: 10
regels; standaard

Adam stapte naar voren toen ze de deur bereikten en opende deze, hij bleef er tegenaan staan met een zekere charme en stak zijn hand met een zwierig gebaar uit naar Flavio. "Na u..." zei hij op officiële toon en met een bijna onmerkbare knipoog. Het was een van de knipogen die hem aan vroeger deed denken, voor hij en Flavio iets hadden. En nu bevonden ze zich daarna. Iets waar hij vreselijk down van werd.

Flavio rolde met zijn ogen, maar aan de grote grijns op zijn gezicht kon je zien dat hij het maar al te leuk vond dat Adam zo charmant deed. Eenmaal binnen zocht bij zijn vaste tafeltje op, aan de zjkant, bij de muur. Naast het schilderij van een taart. Hij glimalchtte toen Daniel aan kwa lopen en Flavios standaard kop al voor hem neerzette. "Hallo Eva, wat kan ik noteren voorjouw Adam?" Die opmerking leverde de blonde jongen een por in zijn zij op.

Adam keek eerst even verward naar Daniel toen deze zijn naam wist, maar toen hij een beetje begon na te denken grijnsde hij breed. "Gewoon een saaie, zwarte koffie voor mij. En verras me met goed gebak." zei hij met een knikje en een kleine glimlach. Hij mocht deze gast wel, en ergens had hij spijt dat hij zo bot tegen hem had gedaan bij zijn vorige bezoek.

Daniel lachtte en woelde met een hand door Flavios haar. "Dat ga ik dan maar halen." Flavio rolde weer met zijn ogen terwijl Daniel weer verdween. "Dus wat vind je tot nu toe van een van de geeldigste koffie-thee-en-cupcake-bronnen op aarde?" Vroeg hij met een glimlach. Hij was ergens een beetje zenuwachtig voor Adams andwoord, ookal wist hij dat dat neit hoefde. Hij wild gewoon zo graag dat Adam dit ook leuk vond.

Adam nam plaats aan het tafeltje en glimlachte lief naar Flavio. "Ik wil deze plek niet beledigen, het is geweldig, maar tot nu toe heb ik een gigantische liefde voor 'just around the corner', je weet wel, waar we elkaar voor het eerst ontmoet hebben..." legde hij uit op een toon die net iets te klef was voor tijdens een gewoon-vrienden-date.

Flavio rolde met zijn ogen. "Je veranderd va mening als je hun muffins of cupcakes hebt geproeft." Hij zette een smiley gezichtje op. "They are delicious." flusiterde hij hardop. Hij lachtte zachtjes en nam een slok van zijn zeer sterke koffie. Niet veel later werden er een kop koffie voor Adam en een muffin voor elk neergezet. Flavio had een blueberry muffin met blueberry toppings. En Adam had een gewone muffin.

Adam knikte een glimlachend bedankje toen de muffin voor hem werd neergezet, maar daarna keerde hij zich meteen weer naar Flavio. "Ik weet niet, ik denk dat niets die dag kan overwinnen, zelfs betere muffins die me echt een déjà vu geven niet..." zei hij met een glimlach en een knipoog voor hij zijn muffin optilde en deze een beetje rond bewoog in zijn hand, zonder oogcontact met Flavio te verbreken.

Flavio gliamclhtte naar hem. "Inderdaad, maar blueberrymuffins zijn mijn favorieten en Daniel pakte een gewone voor jou omdat hij neit wist wat jij lekker zou vinden." Hij glimalchtte en zette zijn tanden in de muffin. Die ene hap toverde al een c:-glimalch op zijn gezicht. "Blueberry muffins are the best in tha worl ya know"

Adam grijnsde "Met die glimlach geloof ik het graag..." zei hij en hij nam een beetje grinnikend een hap, meteen had hij door waardoor die glimlach van Flavio veroorzaakt was, die dingen waren hemels. "Okee, ik geloof nu alles over engelen die deze muffins bakken of wat dan ook." zei hij lachend en hij brokkelde een stuk van de muffin af, wat hij in zijn mond stopte, want anders zou het zonde zijn van de muffin.

Flavio knikte. "Zei ik je toch, ze zijn hemels." Hij nam nog een slok koffie. "Maar vertel eens, ik weet dat je fotografie doet, maar wat houd dat nu precies is? Wat doe je dan allemaal?" Hij keek Adam vragend aan.

Adam keek op van zijn muffin, die hij nu grondig aan het bestuderen was. "Heb ik je dat echt nog nooit verteld? Wat deden wij met onze tijd? Oke, geeft daar maar geen antwoord op..." zei hij met een glimlach, maar hij werd vrijwel meteen weer serieus. "Ik maak meestal gewoon een wandeling, door school of buiten, wat dan ook, en ga zodra ik iets zie wat ik ook maar een beetje interessant vind foto's maken uit elke mogelijke hoek, hopend op een goed resultaat. Al heb ik ook al een aantal keer een model gefotografeerd, ga anders een keer mee."

Flavio rolde met zijn ogen. "We hebben het nooit over school gehad, ik weet dat jij fotografeert en jij weet dat ik teken, maar verder heben we dat onderwerp een beetje links laten liggen." Hij glimlachte. "Niet dat we geen dingen hebben gedaan die veel en veel leuker zijn." die laatste uitspraak werd vergezeld door een niet-zo-onschuldig glimlachje. "Maar ik zou het erg leuk vinden om een keer te kijken hoe jij jouw ding doet." Hij glimalchtte.

Adam grijnsde en besloot verder niet in te gaan op de 'leukere' dingen die ze gedaan hadden, ze waren leuker, daar zeker niet van. "Dat staat dan, maar dan laat jij me wat van je krijtcreaties zien." zei hij met een glimlach, natuurlijk had hij onthouden dat het om krijttekeningen ging, wat voor vriendje denk je dat hij was? In ieder geval was hij nu helemaal geen vriendje meer. Tot zijn grote, grote spijt.

Flavio knikte vrolijk. "Natuurlijk krijg je mijn krijttekeningen te zien. Ze zijn niet allemaal even goed, maar ze laten zien is geen probleem." Hij nam nog ene hap van zijn muffin. "Rosso vroeg laatst waar 'Adam' was." Merkte hij zachtjes op, neit opkijkend van zijn muffin.

Adam grijnsde "Mooizo, ik wil al heel lang zien wat je allemaal tekent..." hij gllimlachte zwakjes "Dan moet ik Rosso en Geeldingetje ook nog eens zien. Ik mag ze wel, vooral Mr. Yellow." Zei hij met een knipoog, hij had nooit de moeite gedaan om de namen van Flavio's vogels uit zijn hoofd te leren, die zou hij toch nooit onthouden.

Flavio lachtte zachtjes. "Inderdaad, zonder Giallo zouden we elkaar nooit ontmoed hebben. Die vogel is een van de coolste wezens op aarde." Hij lachtte vrolijk naar zijn ex-die-hij-liever-weer-vriendje-zou-noemen.

Adam knikte en grijnsde. "Zonder hem zou er een groot gapend gat zijn in mijn leven waarvan ik zou weten dat er iets hoorde, maar niet wat. Of eigenlijk, wie..." Hij zei het met zijn ogen strak op die van Flavio.

Flavio was geflatterdm he really was. Een lichte blos verspreidde zich over zijn wangen. Hij was het na al die tijd die ze samen waren geweesd nog steeds neit gewend dat iemand zo veel van hem hield, op die manier. Man wat wilde hij Adam graag op die tafel duwen en.... NO, don't go there, you are in public you stupid fool. Die gedachten waren niet erg gewild, zo in het openbaar. Hij werd nog iets roder en nam nog een flinke slok van zijn koffie.

Adam beet op zijn lip. Misschien had hij dat niet moeten zeggen... Om de stilte te verbreken deed hij het eerste wat in hem opkwam, en de zenuwen begonnen zich te vormen op het moment dat hij naar Daniel knikte en de eerste noten van de muziek door het café klonken. Hij wist niet zeker of hij ook maar een woord van de tekst over szijn lippen zou kunnen krijgen. Maar het lukte hem toch, hij stond op, pakte met een zachte beweging Flavio's hand en begon te zingen.
I go ooh ooh, you go ah ah
lalalalalalalala

I can't lie lie lie lie lie lie
I wanna wanna wanna get get get what I want
Don't stop

Flavio lachte zachtjes. Hij herinnerde zich de vorige keer dat ze hadden gezongen nog, tenminste, there's a good reason hadden ze samen gezongen, en nu werd er voor hem gezongen. Een blos overheerste zijn wangen, maar aan zijn gezicht was overduidelijk te zien dat hij dit heel erg leuk vond. Hij kende het liedje, en de suggestieve tekst, but he couldn't care less.

Adam grijnsde en knipoogde naar Flavio terwijl hij verder zong. Oh god, wat was Flavio schattig als hij bloosde, hij begon zelf ook te blozen en sloot zijn ogen even om de nu nog redelijk zenuwachtige klank in zijn stem weg te krijgen. Hij keek na een paar seconden weer naar Flavio, om vervolgens via zijn stoel op de tafel te springen, wie nog niet naar hen keek, deed dat nu wel.
And I don't give a damn what they say, what they think think
Cause you're the only one who's on my mind
I'll never ever let you leave me
I'll try to stop time for ever, never wanna hear you say goodbye

Flavio beet op zijn lip. Jeetje, wat was Adam sexy nu. Het feit dat hij nu hem freaking sereneerde deed hem nog hoger scoren op de perfect-boyfriend list. En hij stond al bovenaan. Dit deed hem en ingrijpende keuze maken. Hij had Adam nodig, als meer dan een vriend, en het was overduidelijk dat dit voor Adam ook het geval was, anders zou hij het niet eens overwegen. Ondanks alle blikken die hij en Adam kregen voelde hij zich niet ongemakkelijk, maar trots. Hell yeah. Kijk maar meisje, het vriendje dat naast je zit vergeet zelfs je verjaardag, mijn ex-vriendje zingt een suggestief liedje dat erg toepasselijk is op ons midden in een overvol café ookal bestaat er theoretisch nog een kans dat ik hem afwijs. Niet dat hij dat nog overwoog.

Adam bleef op de tafel staqn tot het laatste refrein, toen dat aanbrak ging hij op de rand zitten en leunde ver nqar voren, tot zijn gezicht zich vlak voor dat van Flavio bevond. "Untouched..." hij Zong het laatste woord met een blik die zei 'I would love to call you my boyfriend again.' hij hield zo van deze jongen dat het homofobische gemompel op de achtergrond hem eerder vermaakte dan irrriteerde.

Er waren inderdaad een paar bronnen van homofoob gefluister. Flavio besteedde er geen aandacht aan. Hij besteede evenmin geen aandacht aan de paar mensen die klapten. Geklap dat veranderde in gefluit en gejoel toen Flavio die heerlijke blik beandwoordde, op een manier die er geen doekjes om wond. Hij klamptte Adam vast en kustte hem op een manier die wel door kom voor wanhopig, om precies te zijn.