Appartement Flynn

Het is een redelijk ruim appartement voor een jongen van 18, met een ruime hal en een grote woonkamer, de slaapkamer is redelijk klein. Het enige nadeel aan het appartement is dat overal camera's hangen. Alles is altijd te zien voor iedereen en er zijn veel mensen die de sleutel hebben, zodat ze, om veiligheidsredenen, altijd geoorloofd binnen mogen vallen. Flynn heeft alles wat in het appartement staat gekregen en alles is enorm modern ingericht. Het is anders dan hij het zelf zou doen, maar hij is blij met wat hij krijgt.

Flynn had Courtney's hand vast toen hij de deur van het appartement open duwde. Hij was hier nog niet zo vaak geweest omdat hij zich zo enorm bekeken voelde, maar wilde het wel even aan courtney laten zien. Hij wist dat er vlak bij de deur een camera hing en liep dus ook een beetje ongemakkelijk naar binnen. "Dit is mijn appartement" zei hij toen ze binnenwaren en hij zijn hand uitstak om haar haar jas af te nemen. Hij liet haar hand los omdat hij wist dat er kijkers waren.

Courtney had natuurljk geen idee van de camera's die het hele appartement gevuld hadden en al hun bewegingen zouden volgen. Courtney grinnikte toen hij haar jas wilde aanpakken en gaf hem dus aan. "Wauw." zei ze terwijl ze het appartement bekeek. "Ik dacht dat je bij je ouders zou wonen." zei ze bewonderend. Het was groter dan een gemiddelde tiener zou kunnen betalen, of de ouders van de gemiddelde tiener.

Flynn zuchtte, oud en ingestudeerd verhaal. "Mijn ouders werken veel en bedachten dus dat het misschien wel prettig voor me zou zijn als ik een kleinere woning, maar voor mezelf zou hebben, zodat ik niet altijd alleen in zo'n groot huis was ofzo." hij zei het alsof dat duidelijk was. Het was niet naar zijn smaak ingericht, maar hij zou niet zeuren. Zijn 'ouders' kwamen twee keer per week even bij hem kijken en de mensen die hem al zijn hele leven in de gaten hielde zagen hem altijd. Het stoorde hem enorm. Hij hield zich in toen hij Courtney wilde zoenen en drukte maar een kusje op haar voorhoofd, hij voelde zich zo bekeken...

Courtney knikte begrijpend, haar moeder werkte zelf ook veel, maar zijzelf was de persoon die zelden thuis kwam. Niet dat ze het erg vond natuurlijk, zeker nu. Als ze langs zou komen zouden haar ouders met een blik op haar er achter komen wat er aan de hand was. Iets wat ze wilde voorkomen. Toen hij haar op haar voorhoofd kuste glimlachte ze liefdevol naar hem en kuste ze hem op haar beurt kort op zijn lippen, wist zijveel wat er aan de hand was.

Flynn accepteerde het kusje maar deed verder niets. "Lust je iets te drinken?" vroeg hij, terwijl hij er heel erg op lette dat hij haar niet aanraakte. Het irriteerde hem enorm dat hij dat niet durfde als er kijkers waren. Vlug keek hij recht in de camera. Die mensen mochten best weten dat hij wist dat ze keken. Hij glimlachte een beetje krampachtig terwijl hij voor haar uitliep naar de keuken. "Iets te eten heb ik ook, mocht je nog niet genoeg hebben" zei hij met een lieve, maar nog steeds een beetje onnatuurlijke glimlach.

Courtney knikte even bij de vraag of ze wat wilde drinken, maar keek hem toch wat onderzoekend aan. Er was ets aan de hand, hij gedroeg zich anders nu ze hier binnen waren. Maar waarom ? Daar kon ze haar vinger niet opleggen. "Is alles goed ?" vroeg ze terwijl ze achter hem aanliep de keuken in. Kort keek ze de keuken even rond waarna haar blauwe ogen hem bezorgd bleven aankijken.

"Jahoor, alles prima" zei hij met een vage glimlach. "Wat wil je drinken?" hij drukte alsof hij wilde bewijzen dat alles goed was nog een korte kus op haar lippen, maar heel kort. Niets aan de hand, dacht hij terwijl hij in een van de andere camera's keek en een boos gezicht trok. Hij trok de koelkast open en haalde er een pak chocolademelk uit. "dit goed?" vroeg hij terwijl hij al twee mokken uit een ander kastje tevoorschijn haalde. Het voordeel was dat ze de spullen altijd in dezelfde kastjes zetten, en hij dus nooit vergat waar ze stonden, het nadeel was dat dat niet altijd een garantie was van het vinden van de spullen omdat de keuken nu precies in het spiegelbeeld was van hoe hij normaal was.

Courtney glimlachte bij het korte kusje dat wel heel kort was. Ze knikte, "Ik vind het goed."ze rilde even kort van de kou die nog even uit haar lichaam moest vertrekken nu ze in het warme appartement waren. Courtney sloeg voorzichtig haar handen om zijn lichaam heen, wist zij veel dat ze bekeken werden.

Toen Flynn merkte dat ze het koud had vergat hij de chocolademelk en de ogen overal om hen heen. Hij sloeg zijn armen stevig om haar lichaam heen dat wel heel koud was en trok haar tegen zich aan. Rook haar haren, die naar iets roosachtig bloemetjes roken. Sloot zijn ogen en legde zijn kin op haar hoofd. Hij hield van dit meisje, en dat wist hij, maar hij zou het haar niet kunnen vertellen, dat zou hen teveel aan elkaar binden, zulke woorden waren namelijk een soort verbintenis voor een heel lange tijd, en hij had niet zo lang, hij kon morgen of overmorgen weg zijn, verdwenen zijn.

Courtney genoot van zijn armen om hen heen. Ze legde haar hoofd tegen zijn borst aan terwijl hij zijn hoofd op die van haar legde. De warmte van zijn lichaam zorgde voor een gelukstroom in haar lichaam. Ïk hou van je." zei ze zacht, voor het eerst in haar leven was het dat ze het nog meende ook. Iets wat de woorden direct zwaar belaadde maakte.

Shit, ze was al te erg aan hem gebonden. Hij genoot van de woorden dat wel, maar besefte meteen de consequenties die ze hadden. "Courtney zeg dat niet" zei hij zachtjes. Hij kon hier niets terug zeggen, kon nooit iets terugzeggen. Hoe erg hij het ook zou menen als hij dat wel deed. Hij liet zijn armen om haar heen, maar zijn greep werd wel losser. Hij wilde haar zo graag alles vertellen, maar stond met zijn rug tegen de muur, de mensen die hem in de gaten hielden zouden hem meteen weghalen hier. Ze moesten hier uit het appartement als hij haar iets wilde zeggen, maar het was te gevaarlijk. Hij mocht haar niets zeggen, want als ze iets wist zou ook zij zonder pardon platgelegd worden.

Courtney draaide haar hoofd wat zodat ze hem aan kon kijken, "Waarom niet?" vroeg ze op zachte stem. Op een of andere manier kwamen de woorden van Flynn wat kwetsend aan. Hij was de eerste tegen wie ze het had kunnen zeggen, tegen wie ze het meende. Haar donkere ogen keken hem enkele seconden aan waarna ze weg keek. Waarom zou ze het niet kunnen zeggen? Was het voor Flynn toch andes dan voor haar? Ze beet op haar lip terwijl ze omlaag keek.

Flynn zuchtte. "ik kan het niet zeggen Courtney, ik kan helemaal niets vertellen ook niet waarom ik het niet kan vertellen" ook hij sloeg zijn ogen neer. "maar dat maakt het niet minder waar" hij had nu indirect gezegd dat hij ook van haar hield en hij hoopte maar dat Courtney het zou snappen en de mensen die hen aan het afluisteren waren niet. Hij tilde haar kin op en drukte een kusje op haar lippen waarna hij haar aan bleef kijken met zijn ogen haar blik vasthield.

Courtney begreep het wel, maar aan de andere kant snapte ze het niet. "Waarom dan niet?" vroeg ze terwijl ze na het kusje een stapje naar achteren deed. Het was misschien egoïstisch maar ze wilde weten wat er aan de hand was, het was onlogisch waarom hij het niet zou kunnen zeggen. Ze zou er geen reden voor kunnen bedenken.

Flynn keek Courtney hopeloos aan. "ik kan het echt niet zeggen Courtney" fluisterde hij. Hij wist dat het niet eerlijk was dat hij haar niets kon zeggen. "Laten we zeggen dat mijn leven... anders is dan een normaal leven" zei hij toen twijfelend. Meer kon hij echt niet zeggen. Hij pakte haar hand vast. "Ik zal zoiets nooit kunnen zeggen courtney" fluisterde hij. "en het is gevaarlijk als jij dat zegt..." voegde hij eraan toe.

Courtney keek hem nog steeds onbegrijpelijk aan, ze zag wel dat Flynn er moeite mee had, maar ze vond zelf ook wel dat ze het recht had om te weten wat er aan de hand was. Ze had hem toch ook alles verteld. Over wat er in haar buik groeide. "Wat kan er gevaarlijk zijn"? ze was xzichervan bewust dat ze dezelfde vragen als de vorige keer stelde, maar ze wilde het gewoon weten. "Als je het verteld stort het dak echt niet in."

Flynn schudde zijn hoofd. Hij wist het niet, dat zou wel origineel zijn, zijn dak in laten storten. Dat hadden ze nog niet geprobeerd. Hij legde zijn hand op haar lippen en sleepte haar mee het appartement uit, trok haar mee de lift in. "je snapt het niet Courtney" fluisterde hij. Hij zou het haar gaan vertellen, dat wist hij, daarvoor zocht hij nu een plek waar ze niet afgeluisterd zouden worden. Hij wist dat hier overal mensen waren, maar hij had een plek gevonden, een oude opbergruimte in het gebouw waar zijn appartement was en hij drukte op het knopje van de bovenste verdieping. In de lift hingen ook camera's dat was algemeen bekend.

sorry voor de trage reacties van net, was in een heel lang msn gesprek :3
-
Courtney knikte even om aan te geven dat ze het inderdaad niet snapte. Haastig volgde ze hem op z'n voet. Aan de ene kant wilde ze het weten, op alles wat haar lief was, maar wat nou als het echt gevaarlijk was schoot er ineens door haar hoofd. Dan bracht ze hem echt in gevaar om haar nieuwsgierigheid. Maar op het moment won haar koppigheid van het willen weten het. Haar ogen keken hem vragend aan terwjil ze tegenhem aan stond in de lift. Ze zou niks zeggen dat hij weer zou beginnen, wist zijveel wanneer het weer kon.

Flynn wist dat het stom was te denken dat de mensen er niet achter kwamen als ze nu naar de zolder gingen wisten ze dat ze daar iets gedaan hadden, dat hij iets verteld had, toen ze de lift uitwaren duwde Flynn een deur open en liet Courtney binnengaan. "oké, door je dit te vertellen kan ik morgen alweer verdwenen zijn, ik wil even dat je dat weet en je geen zorgen maakt." zei hij zachtjes. Terwijl hij naar een van de banken liep die hier stonden en erop ging zitten wenkte hij haar. "Ik ga je zoveel vertellen als ik weet" zijn ogen stonden toch licht met pijn gevuld, hij wilde hier nog niet weg. Hij wilde hier nog heel lang blijven. Maar dat ging niet, zeker nu ze wisten dat Courtney iets wist. "En als je jezelf erdoor kan redden moet je zeker alles vertellen" voegde hij er nog aantoe voor hij haar vragend aankeek. Nu konden ze niet meer terug.

okay wat zal ik doen?

courtney verstandig laten doen en zeggen dat hij het niet moet vertellen

het wel laten vertellen, maar het niet laten geloven

Of gewoon heel erg schrikken als ie het vertelt?


Ik weet niet wat het leukst is xd

hmm als hij het niet vertelt maakt dat toch geen verschil dan verdwijnt het probleem niet

ik denk niet dat Courtney hem niet zou geloven, zo staat ze gewoon niet tegenover flynn

en die laatste is een beetje voorspelbaar

dus ik heb tegen allemaal wel iets

whahaha xD

ik weet gewoon niet echt hoe courtney zal reageren... Ze kan ook gewoon heel rustig reageren en hopen dat ie op de school blijft :p

-
moet nu heel ff wat uitprinten op de andere pc ben over 5 minuutjes terug :3

oké

ik zou gewoon heel hysterisch laten reageren :p

Courtney nam naast hem plaats, zijn woorden verontrusten haar. "Waar heb je het over? Kun je het hie wel vertellen?" vroeg ze terwijl ze haar handen op haar schoot legde om niet op haar nagels te gaan bijten. Op een bepaalde manier werd ze hier zenuwachtig van, wist ze dat er iets zou komen wat hun relatie er niet makkelijker op zou maken. "Ik wil niet dat je gaat verdwijnen." mompelde ze zachtjes. Haar handen zochten ondertussen die van hem terwijl haar blauwe ogen hem aankeken/