Het appartement van Dana en Raf.

In één van de grote flatgebouwen in nog dezelfde straat als Franklin High zit een klein appartementje met een rode deur(ik hou van rode deuren). Dat toch wat oud ogende huisje is in bezitting van Raf en Dana. Als je de deur open doet kom je gelijk in de woonkamer. Die heeft zachte kleuren deels omdat Dana zelf behalve de kleur rood eigenlijk niet zo veel kleuren mooi vond. Ja donker paars maar daar kon je moeilijk een hele muur mee vullen als je huis van zichzelf al erg klein is. Dus de kussens op de bank hadden een paarse tint maar voor de rest was het bij wit, beige en zwart gehouden. De deur aan je rechterhand was de deur die leidde naar de slaapkamer en aan de slaapkamer zat ook de badkamer. Ook daar was het erg rustig gehouden. Aan je linkerhand heb je de open keuken, iets dat Dana toch wel leuk vond want als Raf er een keer was wilde ze continu naar hem kunnen kijken en dat ging alleen als er een open keuken was want Dana stond toch vrijwel altijd in de keuken. De keuken was het enige dat niet echt rustig was. De kastjes hadden een rode glanslak erop en alles dat met kookapparaten te maken had stond daar.

Raf opende de deur onhandig omdat hij Dana nog steeds vasthad en niet van plan was haar los te laten. Gelukkig lukte het met behulp van zijn voet en elleboog. Met nog steeds een glimlach op zijn gezicht liep hij naar binnen naar de slaapkamer waar hij Dana voorzichtig op het bed neerlegde. Even boog hij zich over haar heen en drukte zijn lippen even op die van haar. Snel verbrak hij de kus weer maar hield zijn gezicht wel vlak boven dat van Dana. Zijn ogen waren nog gesloten en er lag een lichte glimach om zijn lippen.

Dana had haar ogen de hele weg leek het wel gesloten en toen zij ze open deed stonden ze al voor de deur. Ze wou net Raf gaan helpen met de deur open doen toen het hem zelf al lukte dus liet ze het links liggen. Met een brede grijns op haar gezicht werd ze op het bed neergelegd en kreeg ze een lieve kus. Maar die eindigde voor haar gevoe veel te snel dus zodra ze merkte dat Raf zijn lippen van die van haar af haalde trok ze hem terug en drukte ze haar lippen op die van hem terwijl ze haar armen om zijn nek heen legde. Met wat moeite schopte ze haar vans uit en daarna haalde ze ook de sjaal van haar lichaam af. Ze liet haar hand door zijn haren gaan en kwam de muts weer te gemoet. Niet dat ze hem van zijn hoofd af haalde maar toch gleden haar vingers even over de stof. Hij voelde zo vertrouwd onder haar vingers.

Raf glimlachte toen hij Dana's lippen op de zijne voelde. Toen hij hoorde hoe Dana's schoenen de grond raakte trok hij de zijne ook uit zonder de kus te verbreken. Heel moeilijk was het niet omdat hij nog steeds naast het bed stond. Maar zodra zijn schoenen uit waren ging hij naast haar op het bed liggen. Hij streelde zachtjes haar zij en hij haalde even zijn lippen van haar af. Net lang genoeg om wat te fluisteren. "Ik hou van je," fluisterde hij snel voordat hij zijn lippen alweer zachtjes op de hare drukte.

Een gevoel van warmte en van liefde overweldigde haar. Ze kroop tegen Raf aan en liet één been om een been van Raf heen gaan. Ook zei verbrak de kus even en fluisterde op dezelfde zachte toon als Raf net deed,' Ik ook van jou en dat zal nooit veranderen.' Daarna drukte ze weer haar lippen op die van hem en liet één van haar handen die van Raf pakken en haar vingers verstrengelde zich met die van hem. Weer voelde ze de aanwezigheid van de ring en dat maakte haar alleen maar nog gelukkiger.

Raf voelde het koude metaal van de ring tegen zijn huid en het gelukkige gevoel dat hij al had vlamde weer op. In plaats van dat het minder werd naarmate het echter werd voelde hij zich alleen maar gelukkiger met elke seconde. Het was ook geweldig, ze droeg zijn ring en wilde net zo graag voor altijd bij hem blijven als hij bij haar. Waarvan kon je nou gelukkiger worden dan van die gedachte. Teder streek hij door haar haren en legde een hand in haar nek. Zo mogelijk trok hij haar nog dichter tegen zich aan.

Dana voelde zijn lichaam tegen de hare aan en wilde meer. Misschien moest ze zichzelf niet zo mee laten slepen maar dat had Dana nog nooit tegen gehouden.' Hmm het spijt me van die uitbarsting gister.' Zei ze zachtjes toen ze de kus weer verbrak en haar vrije hand op zijn wang legde. Ze had haar ogen geopend en keek naar haar prins op het witte paard. Dit was haar droomman en ze zou het niet anders willen hebben. Zonder Raf werkte zij gewoon niet meer. Ze was niet compleet zonder hem.

Raf schudde zijn hoofd, hij nam haar niets kwalijk. Hij kon dat gewoon niet, net als hij niet boos op haar kon worden en geen 'nee' tegen haar kon zeggen. Ook hij opende zijn ogen en keek haar lief glimlachend aan. Zo zou hij heel lang kunnen blijven liggen, gewoon haar aankijken. Hij vond haar ogen prachtig, ook al wist hij dat ze het daar niet altijd mee eens was, ze waren anders dan alle ogen die hij had gezien en ze waren van Dana. Dat was in principe al genoeg voor hem om ze mooi te maken.

Dana drukte haar lippen op die van hem maar haalde ze er ook gelijk weer vanaf.' Hmm daarom hou ik van je. Ookal is een ruzie op zijn tijd ook niet heel slecht hoor. Je mag best tegen me ingaan. Me verschrikkelijk noemen.' Ze keek met verliefde ogen naar hem en legde haar hoofd tegen die van hem aan zodat ze nog dichter bij waren,' Maar niet nu, niet vandaag. Vandaag moet je die gemene woorden maar voor je houden. Ik wil van deze dag genieten, ik wil van jou genieten.'

Raf grinnikte even. "Maar dan zou ik liegen en ik heb je beloofd niet tegen je te liegen," die belofte had hij nu al heel lang geleden gemaakt maar dat maakte niet dat hij er aan begon te twijfelen of vond dat hij niet meer gold. Hij was eerder juist zekerder geworden van die belofte. Na die laatste woorden van Dana drukte hij weer zijn lippen op die van Dana, wat dwingender dit keer. Maar daarom niet minder liefdvol.

Dana haar handen waren toch wel wat warm geworden en ze liet de hand van Raf los. Niet dat ze niet aan hem wilde zitten maar ze wilde meer. Dus liet ze haar handen onder zijn shirt glijden en trok hem aan zijn middel nog wat meer tegen haar aan. Ze kuste toch wel hast even dwingend met hem mee en liet uiteindelijk haar mond een stukje open gaan. Haar ogen waren gesloten en door haar lichaam suisde een heerlijke gevoel. De vlindertjes gingen weer af en aan door haar maag en ze zou het nooit meer anders willen.

Raf had twee koude handen verwacht, zoals je normaal verbaasd was door koude handen was hij dat door de warme handen van Dana. Niet dat het hem iets uitmaakte. Hij opende zijn mond ook een stukje en legde hij een hand op haar heup. Voor hem viel de wereld weg, wist hij veel dat ze dit keer gewoon thuis waren en niet ergens op school of wist hij veel waar.

Dana duwde hem plat op zijn rug op bed en klom weer boven op hem. Dit alles deed ze zonder de zoen te verbreken. Haar tong gleed langzaam zijn mond binnen opzoek naar zijn tong. Haar handen zorgde ervoor dat ze het shirt ook langzaam omhoog werkte terwijl ze zachtjes over zijn toch erg gespierde buik streelde. De plek waar de hand vna Raf op haar heup lag tintelde. En dat al terwijl er nog stof tussen zijn aanraking en haar huid zat.

De handen van Dana op zijn buik kietelde, maar op een prettige manier. Raf liet zijn tong die van Dana aanraken, het gaf het gevoel alsof hij echt met haar verbonden was. Hij merkte dat Dana zijn shirt uit probeerde te krijgen. Heel even verbrak hij de zoen en trok in een snelle beweging zijn shirt uit, meteen daarna drukte hij zijn lippen weer op die van haar. Even bedacht hij zich dat het snelverkleden tijdens een show wel voordelen had. Toen hij in een andere voorstelling in het ensemble had gestaan had hij zich tussen verschillende scenes steeds heel snel moeten omkleden.

Dana vond het heerlijk dat Raf haar acties altijd aanvulde als zij er zelf nog niet helemaal zeker over was. Ze liet haar lichaam tegen dat van hem aan komen en vond het heerlijk om zijn huid te kunnen voelen. Op sommige plaatsen was zijn huid best ruw maar goed dat was die van haar ook onder haar vingers, van het vele piano spelen. Ze zoende weer met hem mee toen ze zijn lippen voelde en liet haar vingers glijden langs de zij van Raf. Ze klemde met haar benen zijn heup goed stevig vast zodat hij geen kant meer op kon.

Raf voelde hoe hij 'vast zat', het bracht alleen maar een kleine glimlach op zijn gezicht. Hij vond het niet erg Dana's gevangenen te zijn. Hij liet zijn handen vanaf haar schouders langs haar zij gaan tot zijn armen te kort waren om nog verder te gaan. Even liet hij ze daar liggen voordat hij ze weer omhoog bracht en ze op haar rug legde. Haar huid onder zijn vingers voelde prettig aan, alsof het zo hoorde.

Dana verbrak de zoen en drukte kusjes in zijn nek, over zijn borst, op zijn buik en weer omhoog.' Hmm dit heb ik toch wel gemist.' Zei ze met een brede grijns op haar gezicht terwijl ze naar Raf keek. Ze waren al niet vaak tegelijk thuis en als ze dat dan waren, waren ze altijd te moe om ook maar echt in de buurt te komen van flirten en elkaar zoenen. Meestal lag Dana zelfs al in bed te slapen als Raf thuis kwam.

Raf knikte instemmend met een verliefde grijns op zijn gezicht. Hij boog naar voren en drukte heel licht zijn lippen op die van haar. Zijn lippen raakte die van haar maar net maar Raf voelde het wel degelijk. Zijn ogen sloten zich weer zodra hij haar kuste. Eigenlijk wist hij niet of hij dat zelf deed of dat het automatisch ging en een reactie van zijn lichaam was. Veel kon het hem ook niet schelen en de gedachte was ook al heel snel weer verdwenen.

Ze kwam wat meer omhoog zodat hij niet alle moeite hoefde te doen. Ze zette haar handen aan beide kanten van zijn hoofd en drukte nu toch echt iets dwingender haar lippen op die van hem. Ze wilde meer. De ring om haar vinger had haar gelukkig gemaakt maar ook verlangen gekweekt. Of nou ja dat had de ring niet gedaan maar de iedere keer zo korte tijd dat ze samen waren had dat gedaan. Het haast nooit meer lang samen zijn had ervoor gezorgd.

Raf liet zich weer iets meer achterover zakken. Het was fijn dat Dana hem in een zeker opzicht kon aanvoelen zonder dat hij iets zei. In zekere mate kon hij dat ook bij Dana, nu had hij dan ook door dat ze verder wilde. Hij legde een hand op haar rug en trok haar iets naar hem toe, hij had er absoluut geen problemen mee verder te gaan. Het was fijn dat ze nu gewoon alle tijd hadden, geen van hen hoefde straks weg.

Dana zoende hem terug en voelde hoe de vlam in haar hart steeds groter werd. Haar hele lichaam tintelde en ze wilde niks liever dan deze dag verder samen met haar verloofde delen. Oehh dat vond ze leuk klinken. Haar verloofde, Raf haar verloofde. Dat klonk zeker aangenaam. Ze mocht hem straks echt haar man noemen. Ohh dat leek haar geweldig.

zo next morning, ik weet niets meer XD
-----------
Raf's gedachten waren vrij stil, maar dat waren ze altijd als hij Dana kuste. Een heel erg goede concentratie had hij zowiezo niet, tenzij hij echt zijn best deed, maar nu was hij gewoon helemaal weg. Als hij het ene moment aan een gedachten begon was hij die een seconde later weer vergeten. Hij verbrak de kus en drukte zijn lippen zachtjes in haar nek.

Next morning
~~

Dana lag tegen Raf aan en haar hoofd lag op zijn borst. Ze had haar handen op zijn borst gelegd om haar hoofd te ondersteunen en ze keek met grote puppy ogen naar Raf. Dit was een heerlijke nacht geweest. En ook de dag sprak haar enorm aan. Weer gleed haar blik even op haar ring en ze kreeg een tintelend gevoel van haar vinger toppen tot helemaal naar haar tenen. Het voelde nog steeds zo ontzettend onwerkelijk aan.

Raf lag nog te slapen, al zou het waarschijnlijk niet heel lang meer duren. Hij gaapte en legde instinctief een arm om de bron van warmte voor hem heen. Ondanks dat hij langzaam wakker werd hield hij zijn ogen gesloten. Hij genoot nog even van het moment tot het dadelijk zou veranderen. Met een klein glimlachje om zijn lippen opende hij zijn ogen een klein stukje. Al snel opende hij ze helemaal toen hij zag dat Dana nog zo dichtbij was en glimlachte naar haar.

Dana vond het verschrikkelijk schattig om hem zo wakker te zien worden. Ze boog zich nog wat verder naar hem toe om hem een kusje te geven en daarna ging ze weer zitten zoals ze al een heel half uur had gezeten. Gewoon met haar handen op zijn borst en haar kin rustend op haar handen.' Goeiemorgen verloofde.' De woorden brachten een warm gevoel over haar heen en ze wilde nooit meer weg bij Raf. Dit was gewoon zo verschrikkelijk mooi, zo'n moment mocht je niet verpesten. Toch zat ze er tegenop het aan haar ouders te vertellen. Die zouden er toch mee moeten gaan leven want Raf was echt de ware voor Dana maar toch zat ze er tegenop te kijken.