Het studieplein

Jacky glimlachtte treurig,' Maar dat is omdat jij van wat ik tot nu toe heb gezien ook gewoon een gezellige jongen bent. Iedere vriendin van mij gaat alleen met mij om omdat ik geld heb. Ze vinden me namelijk eigenlijk gewoon een arrogante trut en een vriendjes steler. Iets dat niet waar is, ik flirt alleen met jongens, nee ik zoen alleen met jongens die vrij zijn. Of nou ja, ik neem het hun eigenlijk ook niet kwalijk.' Ze grijnsde maar je zag duidelijk dat ze er wel echt zo over dacht.

Jonathan keek haar wat verward aan, maar schudde al snel zijn hoofd om dat weer kwijt te raken. Door haar grijns wist hij dat ze het meende, "En waarom breng je er dan geen verandering in?" vroeg hij. "Het lijkt mij niks om zo'n reputatie te hebben, om alleen maar om je kwaliteiten met jongens en je geld aandacht te krijgen." merkte hij op. Hij ging even met zijn hand door zijn krullen en keek har even met een vragende glimlach aan.

Jacky haalde haar schouders op,' Misschien heb je gelijk maar hoe verrander je een heel persoon zijn karakter? Ik ben niet anders gewend. Ik vraag me af of mensen mij uberhaupt wel aardig vinden als ik geen geld had of als ik niet om de jongens heen hing.'

"Ik vind je aardig." zei Jonathan met een vriendelijke glimlach, "En zelfs voor ik wist dat je geld had dus daar kan het niet aan liggen." bezwoer hij haar. Op een of andere manier vond hij niet dat ze zo over zichzelf moest denken.