De parkeerplaats

Courtney kuste hem terug, ze was al bijna vergeten dat er kans was dat hijelke ochtend niet meer op zou komen dagen. Nee het blef nog steeds goed gaan. Met haar ene han and naast haar schoot duwde ze zich wat naar voren om hem te kunnen blijen kussen. Toch ging het niet zo als ze wilde, ze had al de hele dag een soort buikpijn, alsof ze ongesteld moest worden. Maar het zou vast komen doordat ze al een flink aantal maanden op weg was met de zwangerschap en haar lichaam er nog wat aan moest wennen. "Hmmm." mompelde ze gelukzalig terwijl ze kort met haar hand door zijn haren woelde. "Dit word een geweldige kerst."

aww ik zit nu al bijna te janken
~~
Flynn voelde haar buik in die van hem duwen en hij grijnsde in de kus. Toen liet hij haar toch maar los en pakte haar hand vast, trok haar omhoog. "Ik weet het zeker" zei FLynn terwijl hij zijn vingers door die van haar vlocht. "dus, waar vieren we het?" wilde Flynn weten terwijl hij nog een kusje op haar neus duwde en met haar naar de kattenbak liep om daar de tassen te voorschijn te halen en in zijn vrije hand te nemen. Ze hadden het er nog helemaal niet over gehad hoe en wat met kerst, alleen dat ze het samen vierden leek duidelijk.

jahww ze zijn zo zielig...:c
-
"We zouden toch naar mijn ouders gaan?" vroeg ze. Daar haddenze het een tijdje terug al over gehad, maar misschien had Flynne r bij nader inzien toch niet zo'n zin in. Iets wat Courtney geen probleem zou vinden. Ze moest haar ouders nog steeds onder ogen zien te komen. Iets waar ze erg tegen op zag. En het verzwijgen ging nu ook niet bepaald meer. Ofze moest zich in een Kerstmannen pak hijsen, maar dan zouden haar ouders haar direct door sturen naar het ziekenhuis voor psychiatrisch onderzoek. Ze volgde hem naar achterbak van de auto en pakte zelf ook een tas. Nu zxe zwanger was betekende niet dat ze niets kon tillen. Ondanks de steken in haar onderbuik. Nu gaf ze hem een kusje op zijn neus terwijl ze de bak dichtklapte.

"Oh ja, prima hoor" zei hij met een glimlach. "wacht even" zei hij en hij zette zijn tassen op de grond. Hij trok haar weer naar zich toe en drukte zijn lippen opnieuw op die van haar. Hij had vandaag even behoefte aan haar liefde, haar nabijheid. Een hand lag op haar buik en de andere onder haar kin. Zijn hand op haar buik aaide in rondjes over het oppervlak. Toen hij zijn lippen van die van haar nam keek hij haar indringend aan. Haar schoonheid overdonderde hem telkens opnieuw. Verliefd staarde hij haar aan.

Courtney beet op haar lip toen hij over haar buik aaide, ondanks de tedere aanrakingen. Voorzichtig deed ze eens tapje naar achteren, "Heb een beetje last van mijn buik." verklaarde ze terwijl ze hem nogmaals een kusje gaf. Het was vast niet ernstigs, nee gewoon haar lichaam die moest wennen. "Zullen we anders naar binnen gaan?" vroeg ze terwijl ze kort rilde van de kou die er buiten was.

Bezorgd keek Flynn haar aan. "Moeten we nog even langs het ziekenhuis rijden?" vroeg hij terwijl hij zijn hand van haar buik liet glijden. "gewoon even het zekere voor het onzekere nemen?" Hij vond dit maar niets, wat als er iets ergs was? Hij legde zijn arm om haar heen om haar warm te houden in de koude buitenlucht terwijl hij de tassen weer optilde.

Courtney haalde haar schouders op, "Het is vast niks, gewoon door de kerststress" zei ze rustig, om het van de hand te wijzen. Eigenlijk had ze totaal geen zin om richting het ziekenhuis te gaan. Ze wilde niet dat ze zeurderig over zou komen daar bij het ziekenhuis.

Flynn knikte, "weet je het zeker?" maar hij wist dat ze niet naar het ziekenhuis zou willen. Hij geloofde niet in kerststress, maar hield zijn mond er verder over. "goed, kom dan" zei hij terwijl hij haar met zich meetrok en de tas van haar over pakte. "laat me dan op z'n minst de tassen dragen" zei Flynn, hij had wel gehoord dat het niet goed was voor zwangere vrouwen om te tillen en als ze dan ook nog last had van haar buik wilde hij niet dat ze ook nog tassen moest dragen.

Courtney knikte, "Te veel moeite voor niks waarschijnlijk." ze ging even snel met haar hand door haar haren, wat ze wel vaker deed als ze even onzeker was. "Vooruit dan." grinnikte ze toen hij de tassen van haar afpakte. Samen liepen ze naar de school. "Waar gaan we de spullen eigenlijk laten?" het was niet heel veel, maar toch.

"Op onze kamer, in de kast, denk ik." zei Flynn terwijl hij naast haar richting de deur liep. Het was enorm rustig op school, de meeste leerlingen waren naar hun ouders met de kerstvakantie. Dus af en toe leek het alsof ze de enige twee waren die gebeleven waren. Flynn had geen ouders om naartoe te gaan, ja oké, zijn 'pleeggezin' maar die hadden wel wat beters te doen en Courtney, ja, waarom wilde Courtney eigenlijk niet zo graag naar huis?

over dat kerst en waarom ze niet naar hus wilden hadden ze toch al een heel gesprek gehad? :p
-
Courtney knikte. "Ik vind het goed." zei ze terwijl ze de deur voor hem openhield, met zijn tassen werd het een beetje lastig om de school binnen te komen. Kort vertrok haar gezicht even toen er weer een steek door haar onderbruik Maar snel verscheen er weer een glimlach po haar lippen, hoewel niet meer zo stralend als eerst.

ja klopt, was ik ff vergeten, sorry
~~
Flynn zag haar gezicht even vertrekken, maar hij zei er niets over, het zou niet helpen als hij medelijdend ging doen. Hij liep door de hal en keek afwachtend naar Courtney. Ze moesten zo de trappen op, en hij dacht niet dat ze daar heel veel zin in zou hebben nu.

haha maakt niet uit :p
-
Courtney merkte zijn afwachtende blik toen ze bij de trappen aankwamen. Dat was inderdaad iets waar ze tegen opzag. Zeker nu. Maar ze was niet van plan zich te laten kennen. "Let's go." glimlachte ze naar hem terwijl ze haar voet op de eerste treden zette. Het zou allemaal wel mee vallen, dacht ze nogmaals om zichzelf gerust te stellen.

Flynn keek haar onderzoekend aan en bleef staan. "Je hoeft niet mee hoor, ik ben sneller als ik dit gewoon even aflever en dan kunnen we daarna even iets gaan eten?" stelde hij voor. Het was meer een soort zwakke smoes voor dat hij haar niet die trappen op wilde hebben. "als jij alvast wat te eten haalt dan kunnen we meteen eten als ik beneden kom" zijn blik stond smekend. Hij liep een stukje de trap op, alsof hij wilde bewijzen dat hij sneller zou zijn.

Courtney kon zjn smekende blik niet weerstaan, "Nou okay dan...' gaf ze nog best makkelijk voor haar toe. "Wat wil je hebben?" vroeg ze. Veel keuze was er niet in de tijd dat bijna iedereen thuis vakantie aan het vieren was. Ze stond op haar tenen om hen een kusje te geven op zi'n lippen. "Zie ik je dan zo?" vroeg ze aan hem.

Hij knikte," doe maar iets wat jij ook neemt" zei hij, terwijl hij kort naar haar glimlachte. "tot zo, ik zal opschieten" zei hij, terwijl hij de trappen al op stoof. Hij wilde haar eigenlijk niet alleen laten, het was kerstmis en overal was het stil in school. Als je nu alleen was was je ook echt alleen, zelfs bij de receptie zat niemand.

Courtney knikte "Tot zo" riep ze hem achterna , waarna ze richting de eetzaal liep. Er was toch nog wat keuze uit verse gerechten. Ze glimlachte even naar de kantinevrouw en pakte twee dienbladen. Beide vulde ze deze met een stuk pizza en een salade, aangezien ze zelf totaal geen honger had. Verder pakte ze wat te drinken en liep ze naar een tafeltje toe waar ze op Flynn besloot te wachten.

-
zullen we doen dat als Flynn terug komt Courtney echt hele buikpijn heeft en ze dan naar het ziekenhuis gaan?

isgoed
~~
Flynn liep de trap weer af en had de spullen op zijn kamer in de kast neergezet, er zou niemand protesteren omdat zijn kamergenootjes naar huis waren. Hij stapte de eetzaal in en zei niets over Courtneys bleke gezicht. "hmm, lekker, pizza" zei hij terwijl hij aan tafel schoof. Hij keek Courtney kort aan en nam toen een hap van de pizza. Hij had helemaal geen honger, maar het was de beste smoes geweest die in hem opkwam om haar maar niet die trappen op te hebben, hij stoorde zich een beetje aan Courtneys koppigheid, hij wist dat als hij haar gewoon gezegd had het niet te doen ze het toch gedaan had. Maar hij hield zijn mond erover.

Courtney glimlachte naar hem toen hij bij haar aan de tafel schoof. Zelf nam ze geen hap van haar eten. Ze was veel te bang dat ze over haar nek zou gaan. "Misschien is het toch handig om even langs het ziekenhuis te gaan." gaf ze na een paar minuten stilte waarbij ze naar haar bord had zitten staren toe. Ze wilde eigenlijk niet, maar ze kon het kindje het ook niet aan doen als ern u wat mis was dat door haar koppigheid het mis zou gaan. Nee, ze was onverwachts veel van het kindje gaan houden.

"waarom, wat is er?" vroeg Flynn terwijl de pizzapunt in de lucht bleef hangen, maar hij stond al op. "kom" hij liet het eten voor wat het was en stond al naast haar stoel. "kan je zelf lopen?" misschien reageerde hij overdreven, maar de angst sloeg hem om het hart. Hij was Courtney niet zo gewend, ze was te stil en te... ja wat te... ze was gewoon niet helemaal zichzelf. Hij stak zijn hand uit en keek haar bezorgd aan.

Courtney haalde haar schouders kort op, "Die pijn is toch niet zo goed... denkik." zei ze zacht terwijl ze opstond. "En ja ik kan lopen." glimlachte ze naar hem. Ze wilde hem niet bang maken. Nee, dat was niet haar bedoeling. Daarom pakte ze zijn hand vast en kneep er eventjes bemoedigend in. "Het is vast niks..." dit zei ze eigenlijk meer voor zichzelf dan voor hem, maar toch.

Hij sloeg zijn arm om haar heen, voor het geval ze ondersteunig nodig had kon ze op hem hangen. Hij voelde het kneepje wel, maar lette daar verder niet op. Bezorgd liet hij haar gezicht niet uit zijn ogen en hij duwde de deuren voor haar open. Toen ze weer buiten stonden trok hij het portier open en hij wist niet hoe snel hij aan zijn kant moest komen. Hij legde zijn hand op haar knie en startte de auto.

Courtney glimlachte even naar hem terwijl hij bij haar in de auto stapte. Ze legde haar hand boven op de zijne en wreef er even liefdevol over heen. "Denk je dat we er zonder afspraak kunnen komen?' vroeg ze aan hem. Ze kwam nooitbij een ziekenhuis, alleen nu met de baby. Daarom wist ze er ook niet hoe het precies werkte. En om nou bij de eerste hulp te gaan zitten leek haar ook wat overdreven.
-
heb je nog iemand anders omt e meeten? ik verveel me xd

ally, nick of dennis zeg het maar
~~
"Ja, ik denk het wel, ehbo weet je nog, voor vandaag zullen er denk ik geen afspraken gemaakt staan" het was kerstmis, maar zo had Flynn het zich vorige week toch niet voorgesteld. Het gaf niet, hij was met Courtney, maar hij maakte zich wel enorme zorgen om het kindje. Hij reed net iets te hard wat ervoor zorgde dat de navigator tegen hem begon te praten. "Fylemon, minder opvallen, je rijdt hard met kerstmis" zei de stem. "Oké Chad" zei Flynn terug, terwijl hij iets van snelheid minderde.

sahirah met nick?
-
Courtney schrok van de stem die uit de navigator leek te komen. Even keek ze vragend opzij naar Flynn die het de normaalste zaak van de wereld leek te vinden. "Ik denk dat je gelijk hebt." glimlachte ze. Ze vond het een raar idee dat er waarschijnlijk nu mensen met hun meeluisterde. Maar als het Flynn veilig kon houden moest het maar.