Ziekenzaal

Ian glimalchtte naar haar. "Goedzo. Wat ze ook van jou denken, ze moeten je de ruimte geven om Maud te zijn, je bent jezelf neit wat ze willen dat jij bent." Zei hij trots. Hij woelde door haar haar. De verpleeser kwam terrug en glimalchtte naar Ian. "Ian McGregor." Ze glimalchtte en gebaarde naar de weegschaal. "Eerst wegen, my dear." Hij glimlachtte en deed zijn nogal gothic laarzen uit voor hij p de weegschaal stapte met zijn fluoriserend oranje sokken op de weegschaal stapte. Ze keek naar de cijfers. "56 killo, dat is eigenlijk nog steeds te licht voor jouw lengte, Ian." Merkte ze op een moederlijke toon op. Hij knikte. "Nu je middel weer eens opmeten en dan was dat de laatste keer dat je moet langskomen om de kinderbescherming te rapporteren." Zei ze. HEt opmeten van zijn middel was een vereiste geworden toen hij een keer stenen in zijn broekzakken had gedaan zodat hij weer zwaar genoeg was en ze zouden stoppen met zeuren. (Ik denk neit dat Ian een makkelijk kind is geweesd.) Ian haalde zijn schouders op en wurmde zich uit zijn shirt. Hij zag er nogal... dun uit. Nog steeds, na al die jaren, was hij nog steeds neit echt gezond. Het was neit dat hij niet genoeg calorieën binnenkreeg, maar hij had een snelle stofwidsseling en at ook nog eens ongezond. Hij stak een lolly, in de vorm van een oogbal zoals gebruikelijk, in zijn mond terwijl de verpleegster zijn middel opmat en het op het formulier noteerde.

Maud kon het niet laten om even naar hem te kijken zo zonder shirt. Hij was dun maar goed dat was zij ook. Toch merkte je dat hij net als zij abnormaal dun was. Zij at nooit gewoon omdat ze met te veel stress opgescheept zat en dan kreeg ze nooit een hap door haar keel en als het wel lukte ging het dat volgende uur er alweer uit omdat ze dan moest overgeven. Hij woog inderdaad niet veel maar meer dan dat zij deed. Nou zou het voor haar wel normaal zijn. Of in ieder geval dat was wat ze zichzelf aanpraatte. Haar 40 kg was niet al te erg. En dat je haar ribben kon tellen boeide ook niet zo veel.' Hmm zonder shirt zie je er niet bepaald vervelend uit.' Ze kon het niet laten om breed te grijnzen. Dit was ze niet van zichzelf gewend maar doordat ze die avond met Micheal in de kroeg had was ze sowieso wat losser geworden. Deels kwam dat ook door Nick, hij had zo ontzettend veel invloed op haar.

Ian keek haar met een dubbelzinnige blik aan. "Honey, je bent niet de enige die er zo over denkt." Merkte hij op terwijl hij zijn shirt weer over zijn hoofd trok. Hij knipoogde naar haar. Zij was een van de weinige meisjes die een plek had op zijn 'just friends, no funny buissiness allowed' lijst. Dat werhield hem er neit van om af en toe een flirterige opmerking te laten vallen. "Ik zou het zelfde kunnen zeggen over jou, maar ik heb je nog nooit zonder shirt gezien. Al kan ik zeggen dat je er zo ook neit al te verkeer uitziet, hun." Hij gaf haar nog een knipoog.

Maud grinnikte en schudde haar hoofd,' Nee echt, dat wil je niet zien. Mijn ribbenkast is niet al te mooi om naar te kijken.' Ze glimlachtte maar zonder echte vreugde.' En heel, heel misschien krijg je het te zien als je lief vraagt.' Ze stond op en moest gelijk weer zitten omdat ze kotsneigingen had door de stomp in haar maag van één van de footballers.' Hmm ik neem je wel een keer mee naar het zwembad. Dan kan je het zien zonder dat je verkeerde gedachtes krijgt.' Ze hield niet van haar lichaam. Ze verafschuwde het enorm. Ze vond zichzelf lelijk en haar lichaam was way te dun.

Ian glimalchtte. "Alsjeblieeeeeft?" vroeg hij met een suikerzoet lief stemmetje. Hijzelf had dan wel annorexia-trekjes vertoont in het verleden, maar het was geen anorexia geweest. Hij hongerde zichzelf uit, maar niet omdat hij onzeker was of meer controle wilde over zijn leven. Hij had zich nooit onzeker gevoeld over zijn lichaam.

Maud kon het niet laten en schoot in de lach.' Wees niet al te overdonderd van mijn schitterende lichaam oké.' Zei ze voor de grap maar toch was ze duidelijk onzeker. ZE trok haar shirt totde beugel van haar bh omhoog en je kon duidelijk haar ribben tellen. Het zag er zelfs een beetje griezelig uit. Snel trok ze haar shirt weer helemaal naar beneden en beet op haar lip.' Zoals ik zei, ik ben niet mooi.' De verpleegster had het ook gezien en wilde er iets over zeggen maar hield zich in.' Maar Ian ik heb je hulp nodig. Ik zit met een groot probleem en het vreet aan me.'

Ian rolde met zijn ogen. "je bent misschien geen schoonheid, zo mager, maar je bent Maud, en dat maakt je sowieso al mooier dan de vele meisjes die neit emer dan zielloze mode-zombies zijn die praktisch een kloon zijn van alle andere mode verslaafde meisjes. Trouwens, je zou eens moeten zien hoe ik er een jaar of 5 geleden shirtless uitzag, daar zat nog minder vlees aan."

Maud beet op haar lip.' Hmm maar alsnog. Ik vind het niks maar eten doe ik niet.' Ze kreeg gewoon nooit een hap door haar keel.' Maar Ian alsjeblieft wil je me helpen?' Ze keek hem smekend aan en trok een pruillipje. Ze legde de theedoek weg en probeerde het oude bloed onder haar neus vandaan te halen door de andere kant van de theedoek nat te maken en haar neus schoon te maken.

Ian knikte. "Ik wil wel helpen, ik kan je neit zeggen of mijn hulp nuttig zal zijn, omdat ik nogal anders ben dan de meeste mensen, maar ik zal mijn best doen.." Hij glimalchtte naar haar.

Maud knikte dankbaar,' Ik euhmm vind dus eigenlijk euhmm twee jongens leuk. En één daarvan maakt me gek, ik blijf maar aan hem denken, hij komt niet uit mijn hoofd. Nick is echt één van mijn beste vrienden en ik ben bang dat als ik tegen he mzeg dat ik hem leuk vind hij me afwijst en dat ik zijn vriendschap ook kwijtraak. En van die andere jongen, Micheal weet ik eigenlijk niet zo heel veel. Ik weet dat hij me bij de eerste ontmoeting had betoverd. Maar ik weet bijvoorbeeld niet of ik hem nog vaak ga zien. Of dat hij een vriendin heeft ofzo.' Weer gingen haar gedachte naar Nick. Micheal kwam niet eens meer in haar hoofd op. Nee ze zat vast bij Nick.

Ian zuchtte en dacht even na. "Als ik je zo hoor houd je van Nick en vind je Michael gewoon leuk. Liefde is schaarser dan leuke jongens, dus ik zou voor Nick gaan. Fuck de consequences. Bij mij is het een keer andersom gegaan. Een meisje waar ik een nachtje mee had doorgebracht is nu en goede vriendin van me."

Maud beet op haar lip, in haar achterhoofd schreeuwde een stem heel hard dat ian gelijk had. Nickolas was geweldig en ze zou echt niet zonder hem kunnen.' hmm je hebt gelijk. Nu nog een goed moment vinden om het hem duidelijk te maken.' Ze liet haar lip even met rust en keek dankbaar naar Ian.' echt ik sta bij je in het krijt.'

Ian glimalchtte naar haar. "Helemaal neit, daar zijn vrienden voor." Zei hij met een lieve glimlach. Hij ging met ene hand door zijn rood-blond-zwarte haar. "Anyways, ik meot naar mijn werk." ZEi hij met een blik op de klok. "Ik zou graag weten hoe dit afloopt, Maud." Zei hij met een lieve glimalch tegen haar voor hij opstond. In de deuropening bleef hij staan. "Succes met Nick, hopelijk tot snel."

Maud knikte,' de volgende keer dat ik je zie vertel ik het je wel.' ze glimlachtte terug en besloot dat ze nu toch echt naar de danszaal moest gaan. Ze was eigenlijk al veel en veel te laat.