Kamer 222: Marije, Swan, Opal, Arianne.

Opals deel van de kamer zou ook van een jongen kunnen zijn. Haar dekbed overtrek was van CoD (Call of Duty) de grond was bedekt met kleding, huiswerk en game hoesjes en dingen die ze neit kwijt moet raken. Naast haar bed staan drie gitaarstandaarden. Een elektrische, een bass en een guitar hero gitaar. Ook haar tv word goed behandeld. Het is een redelijk groot ding dat op een lage kast staat, vergezeld dooreen PS3 en een Xbox, in eht kastje zelf staan games en controlers voor van alles en nogwat. voor de tv liggen twee zitzakken waar je heerlijk in kan hangen.

andere mensies: pm me je beschrijving, dan zet ik 'm erbij

regels: standaard
personen: 5 of zo

Opal sleepte Adam mee naar binnen en liep over een net pad door de zooi naar haar tv en knielde erbij neer. Ze zette alles aan terwijl ze op zoek ging naar een game. "Little big planet of rachet and clank?" vroeg ze hem over haar schouder.

Adam hie zijn wenkbrauwen op "Schat, ik weet het verschil tussen mario en die andere gast niet eens dus dat moet je niet aan mij vragen..." zei hij en hij bekeek de spullen op de grond, er zaten een aantal interresante tshirts tussen.

Opal lachte zachtjes. "Ik denk dat je het over Mario en Luigi hebt, maar ik ben niet echt een supporter van Nintendo." zerommelde nog wat door de games en glimalchtte naar hem. "/we kunnen ook Viva Piñata spelen op de xbox?" Ze lachtte zachtjes "De keus is aan..." ze volgde zijn blik. "Let alsjeblieft neit op de rommel, ik kan wel zeggen dat ik het vast een keer opruim, maar dat gaat voorlopig toch niet gebeuren. "

Adam keek op "Is daar ook nog een erschil tussen. Oh god..." zei hij met een glimlach "Ach ik vind het wel leuk, ik ben zelf de meest geordende, meest vrouwelijke jongen die j ooit tegen gaat komen, dus dat wordt nog afzien zijdens et gamen, iets wat de meeste meisje-meisjes nog beter kunnen dan ik." zei hij met een grinnik "En echt... Kies zelf maar, dan kom je er een stuk beter van af."

Opal glimalchtte. "Ik ben een nogal jongensachtig meisje. Ik houd van games, gitaren ik rijd motor en ben niet in staat mijn kamer net te houden. Voor je het vraagt, nee ik ben geen lesbienne, thank you for asking." Ze lachtte zachtjes. Die vraag was al zo vaak gesteld dat ze hem al beandwoorde van te voren. "Laten we maar Viva Piñata doen, dat is schattig. HEt enige echt meisjesachtige spel in kijn hele collectie, want ik zie een dude dit neit snel uitspelen, met zijn felle kleurtjes en schattige wezentjes." Ze zette de Zboz aan. "Maar jij valt dus onder het stereotiep, interessant, een van de vrienden van mijn broer is homo, maar het enige vrowuelijke trekje dat Leon heeft is dat hij een moederbeer complex heeft als het om zijn auto gaat."

Adam lachte, hij had et niet willen vragen. Maar het was goed om te weten. "Yes. Kleurtjes. Zolang het maar geen pateltinten zijn vind ik he goed." zei hij met een grijns en hij zakte in een van de zitzakken. "Oh, maar ik ben nie homo hoor..." lachte hij "Maakt niet uit. Ik ben eigenlijk praktisch wel homo, maar dan neem ik ook genoegen met meisjes. Wow. Dat klonk.egoistisch..." zei hij met een grijns, hij vond het wel.leuk dat ze ervan uitging dat hij homo was. Op het moment was de persoon waar hij geen genoeg-en nu helemaal niets- van kon krijgen anders wel.een jongen.

Opal glimalchtte en gaf zichzelf in gedachten een schouderklopje. Ze had zijn gedachte goed afgeleid en nu was hij niet meer in depressieland. "Ah je bent dus bi?" Vroeg ze emt een glimlach. Ze gaf hem een van de twee controlers en startte het o zo schattige spel op.
-----
Normaal kan je viva piñata niet samen spelen, maar we doen maar even van wel xd

Adam knikte, al kreeg hij weer een brok in zijn keel toen hij er aan dacht hoe hij verliefd was geweest op Lauren voor Flavio-. Nee, hier moest hij niet oer nadenken. Toch gebeurde het. Hij beet hard op zijn lip toen de tranen zich weer begonne te vormen. Niets kon hem afleiden van Flavio.

Opal zuchtte en legde een hand op zijn onderarm. "Honey, rustig, concentreer je anders op het spelletje, dan hoef je verder noet na te denken over andere dingen." Ze glimalchtte naar hem. Ze deed haar jack uit n gooide het ergens in de kledinghopen.

Adam knikte evolge hae rad op, hij concentrerde zich op het spel. Mar alles herrinerde hem aan Flavio, hoe schattig de piñata's waren... Net als Flavio. Hoe er een hartje verscheen tussen twee van de diertjes. Alles. Op he begeven moment kon hij he niet meer aan en hij liet de controler op de grond vallen.

Opal zuchtte en zette het spel uit voor ze alles weer opborg. "Dit werkt dus ook niet." Merkte ze op. "Ik zag je net kijken naar her deel van mijn geweldige garderobe die zich op de grond bevond. Houd je van kleren?." ze keek hem vragend aan.

Adam keek op naar Opal en glimlahte toen flauw. Dit was meer zijn gebied van interesse. Hij knolikte dan ook hevig. Spreken kon hij even niet, maar zodra hij bezog zou zijn met de kledig, iets waarin hij zich helemaal weg kon laten slepen. Een goede keuze dus.

Opzl glimachtte. "Mijn kledingsmaak ik nogal... Uniek. Ik vind het wel leuk om mensen raar op te laten kijken als ik binnenwandel met ren shirt met de tekst FUCK YOU TOO. " Ze lachtte zachtjes.

Adam knikte "Dat heb ik gemerkt..." zei hij met nog een blik op de stapel kleding. "Ik heb ook niet de meest normale kleding aan. Je kan nooit genoeg lagen aanhebben..." zei hij met een glimlach "Flavio draagt altijd wol en pastelkleuren..." zei hij met een brok in zijn keel. Hij was er echt slecht aan toe dat zelfs kleding hem niet kon afleiden van Flavio.

Opal keek hem met een medelijdende blik aan. "Je hield echt van hem he?" Zei ze zacht. Ze ging naast hem zitteen sloeg een arm om hem heen. "Als hij je zomar heeft gedumpt zonder goede reden was hij misschien niet de ware, lieffie. En je bent bi, dus er lopen genoeg meiden en jongens voor jou rond in de wereld. Geloof me, liedfdesverdriet is ondragelijk, maar het gate weer over, ooit."

Adam knikte "Ik hou nog steeds van hem..." zei hij meten brok in zijn keel. "En dat zei hij ook.... Vlak voor hij het uitmaakte... En hij bedankte me voor de tijd samen. Dat begrijp ik e niet aan." zei hi zacht. Dit drong nu pas echt tot hem door. "Ik heb gewoon het gevoel.dt ik nooit meer kan lachen..." zei hij en de tranen braken weer door.