Grasveldje

Flavio glimalchtte vriendelijk naar Courtney. "Hallo Courtney." Zei hij op het vriendelijkste toontje dat hij tegen haar kon opbrengen. Hij geaarde naar het kleintje in de wagen. "En dit is Zita."

Adam bewoog wat ongemakkelijk een en weer, 'hey...' zei hij nieterg overtuigend, hij was bang dat Courtney boos zou zijn, iets waar ze alle redenen voor had. Zij had zelf geen kind ter wereld kunnen brengen, en hij wel, zelfs al was zijn lichaam er niet voor bedoeld.

Courtney wist niet precies hoe ze zou moeten reageren. Ze had haar handen diep in de zakken van haar jas gestoken en haar lippen waren op elkaar geperst terwijl ze bij het gebaar van Flavio op het meisje in de kinderwagen, Zita. "Ze is.... lief." zei ze na enkele seconden van een pijnlijke stilte. Ze wist niet hoe ze zich voelde, boos maar vertederd door het slapende meisje.

Flavio glimalchtte nog steeds verwelkomend. Hij leek geen last te hebben van de ongemakkelijkheid die tussen Adam en Courtney heerstte. Al merkte hij hem wel op, hij moest hem gewoon compenseren. Hij glimlachtte naar zijn kleine meisje en streek met een vinger oer haar wang. Slaperig opende de baby twee grote ijsblauwe ogen en knipperde een paar keer voordat ze zachtjes begon te jammeren. Zita was heel schattig, maar huilen kon ze als de bestte. Flavio zuchtte en pakte haar voorzichtig op en begon haar in zijn armen te wiegen terwijl hij zachtte sussende geluidjes maakte.

neuw
-
Courtney had een kleine picknik voor Tim geregeld. Het was niet heel uitgebreid omdat ze toch een beetje op het geld moesten letten, daarom bestond het uit een kleedje met wat croissantjes, een fles limonade omdat ze geen alcohol mocht, een bakje aardbeien met slagroom en wat toastjes met kaas. Genoeg om je flink vol mee te eten. Ze had Tim gevraagd of die naar het grasveldje zou willen komen en wachte nu geduldig in kleermakerszit.

Tim kwam uit de richting die Courtney waarschijnlijk niet verwachtte, aangezien hij haar rechte rug, en haar gezicht gespitst op de hoek waar hij eigenlijk vandaan zou komen, maar er was een roosterwijziging geweest. Hij voelde zich helemaal warm worden van binnen bij het zien van de picknick. Courtneys buikje was in een week onvoorstelbaar gegroeid, een buitenstaander zou het niet heel erg opmerken, maar Tim wel omdat hij er elke dag op lette. Hij verwachtte dat ze het wel een keer zou voelen schoppen nu. 13 weken. wow. Hij liep van achteren naar haar toe en sloeg zijn handen voor haar ogen. "rara" zei hij lachend bij haar oor.

Courtney voelde hoe haar hart een sprong maakte toen ze twee handen voor haar ogen voelde. Niet van de schrik omdat ze wist dat het Tim was, maar gewoon van bljdschap. "heey." zei ze terwijl ze haar hoofd wat naar hem draaide. Ze kon hem dan niet echt zien door de handen die nog voor haar ogen lagen, maar ze glimlachte. Courtney pakte zijn handen vast en trok ze wat opzij zodat ze hem een kus kon geven.

"hee" zei Tim "Courtney je bent echt een schat" voegde hij eraantoe, nadat hij zijn lippen liefkozend op die van haar gedrukt had. Hij ging bij haar zitten en keek haar stralend aan. Dit was zo enorm lief van haar. Hij pakte een aardbei en stopte hem met een grijns in zijn mond.

Courtney glimlachte b lij, ze was opgelucht dat hij haar verrasssing op prijs stelde. Courtney gng dicht tegen hem aanzitten en pakte op haar beurt ook een aardbei uit het bakje, 'Ik dacht dat je wel honger had" glimlachte ze naar hem, waarna ze weer een kus gaf, ditmaal op zijn wang. Vroeger zou ze dit nooit gedaan hebben, maar ze vond dat het nu eens haar beurt was om Tim te verwennen.

Tim vond het een beetje vreemd dat Courtney zo gul was met haar omhelzingen en kusjes. Normaal vond ze dat maar klef in het openbaar. Hij vond het een welkome verassing. Hij keek naar haar terwijl hij ook een croissantje pakte en de fles limonade gaf hij aan haar nadat hij de dop eraf gedraaid had. "Hoe is het met jullie?" Natuurlijk had hij honger, hij beet in zijn croissantje.

Courtney schonk de limonade in twee witte plastic wegwerp bekertjes. "Goed" zei ze met een blik op haar buik. Vandaag was ze verrassend vrolijk, vrolijker dan ze in de afgelopen weken geweest was. Misschien kwam het door haar hormonen, maar ze had bijna het gevoel alsof zewat gerookt had. "ze houden zich nog rustig."

"Blij dat te horen" glimlachte Tim, terwijl hij kort met zijn hand over haar buik streelde. Hij was onderhand wel echt zichtbaar, niet meer zo dat ze teveel gegeten kon hebben. Of gewoon een beetje een opgezette buik had. Ze zag er geweldig uit, uitgerust, en haar ogen stonden zo enorm vrolijk. Hij vroeg zich af of er iets mis was.

Courtney keek naar haar buik. Ditmaal probeerde ze het niet angstvallig te verbergen omdat het de vorige keer zo vermoeiend geweest was. En ze was toch die dagen erna al het gesprek van de eeuw geweest met haar miskraam dus dit kon ze ook wel aan. Ze glimlachte even naar haar hem. "Gaan we vanavond nog wat doen?" vroeg ze terwijl ze een croissantje pakte.

Tim keek haar vragend aan. "Hoe bedoel je, vanavond nog iets doen?" vroeg hij, nog half kauwend. Ze moesten hun kindjes maar betere manieren leren dan hij had. "Wilde je naar de bioscoop ofzo dan?" vroeg hij, zich afvragend of er leuke films draaiden. Hij bleef naar haar kijken. Was er echt niets mis? Hij had Courtney nog nooit zo vrolijk gezien.

"Is er wat?" vroeg Courtney toen ze merkte dat Tim wel heel erg lang naar haar bleef kijken. Ze nam een hapje van haar croissant voor zeop zijn vraag antwoordde. "Ik weet niet, maar we zouden inderdaad wat leuks kunnen gaan doen." zei ze terwjl ze wat ging verzitten zodat ze wat meer tegen im aan kon gaan zitten.

"Ja dat vroeg ik me al af, of er iets was" zei Tim, "is er iets wat je me wilt vertellen ofzo?" ze was zo blij, het moest bijna iets leuks zijn. En hij vond het prima als ze samen iets gingen doen. "En dat is prima hoor, zeg maar waar je zin in hebt, als je wilt kunnen we gaan uiteten en dan mag je alles bestellen wat je wilt, daarna kunnen we naar de bioscoop gaan, of iets anders leuks?" hij vond het best zolang ze maar niet van plan was te gaan drinken of iets anders baby-onvriendelijks.

Courtney keek hem wat verward aan. "Wat zou ik je moeten vertellen dan?" vroeg ze wat wantrouwig, Ze kon zijn vraag niet helemaal begrijpen. Het leek wel alsof ze wat zou moeten zeggen op de toon waarop hij het vroeg, maar ze had geen idee wat ze zou moeten zeggen. "Klinkt goed" zei ze toen op z'n voorstel, "kijk maar wat jij het leukst vind." gaf ze de keuze uit handen.

"Nou je bent zo vrolijk, dus je moet wel een of ander leuk nieuwtje hebben, leek mij" zei Tim, misschien speelde ze het gewoon en was het helemaal niet zo leuk... "Ik denk dat we uit gaan eten bij dat ene schattige restaurantje, daar serveren ze niet te pittige dingen" hij had gezocht en gevonden dat zwangere vrouwen niet te pittig mochten eten, dus courtney ook niet. misshcien was hij een beetje overprotective, maar hij nam liever het zekere voor het onzekere.

"Dus ik mag niet meer vrolijk zijn zonder dat ik wat leuks te melden heb?" vroeg ze iet wat gepikeerd aangezien het niet vaak gebeurde dat ze zo vroljk was. Weer nam ze een hap van haar croissantje die ze al bijna op had. Ze had honger gehad, ze moest dan ook 2 extra maagjes vullen. Ze knikte even bij de restaurant kwestie, maar ze wachte nog steeds op antwoord bij haar vorige vraag.

"Natuurlijk wel" zei Tim snel, geschrokken door haar felle reactie. Hij stak zijn hand naar haar uit, bang dat ze boos op hem was. "ik vroeg het me alleen af" probeerde hij voorzichtig. Voorzichtig sloeg hij zijn armen om haar heen. En drukte een kusje op haar slaap. 'Ik ben alleen blij je zo vrolijk te zien" zei hij, terwijl hij de laatste hap van zijn croissantje opat.

Een beetje nukkig staarde Courtney voor zich uit toen hij zijn armen om haar heen sloeg en een kusje op haar slaap drukte. Ze vond het niet leuk dat hij haar gelijk ging ondervragen als ze vrolijk was, iets wat haar vrolijkheid weer behoorlijk getemperd leek te hebben. Courtney nam zonder nog wat te zeggen een hap van haar croissant en pakte het bakje aardbeien wat dichter bij en zette het tussen hen in.

"Ah Court toe nou, zo bedoelde ik het echt niet, ik dacht dat er misschien iets leuks was wat je me wilde vertellen, maar ik vind het nieuws dat ik jou kan zien ook al leuk genoeg hoor" probeerde tim, die merkte dat zijn omhelzing niet bepaald aanvaard werd. Hij keek naar de aardbeien, maar pakte er nog geen. "Courtney, schat, wat is er nu?" vroeg hij zachtjes, terwijl hij zijn hand voorzichtig uitstak.

"Gewoon.." mompelde ze duidelijk. Ze had geen zin om het uit te leggen, en als ze het al zou moeten zou ze ook niet weten hoe ze het uit zou moeten leggen. Haar blauwe ogen gingen even haar de andere mensen op het grasveld terwijl ze een aardbei in haar mond stopte en langzaam kauwend opat. De zoete smaak zorgde ervoor dat ze zich weer wat beter voelde.

Tim wist het niet meer. Hij vond het verschrikkelijk dat hij het verpest had. Het was zo gezellig geweest. Hij keek naar Courtney, maar durfde niets meer te zeggen, bang dat hij het nog erger maakte, uiteindelijk spoot hij een aardbei vol met slagroom en bood hem haar aan.

Courtney bleef een beetje voor zich uitstaren tot Tim haar een aardbei aanbood met eigenlijk veel te veel slagroom. Het was iets wat ze niet kon weerstaan, waardoor ze voorzichtig naar hem glimlachte en de aardbei van hem aanpakte en ze een grote hap nam. Een hap die niet helemaal lukte omdat er nu flink wat slagroom op de punt van haar neus zat.