De haardkamer

"Dat is goed" zei hij terwijl hij nog een keer kort over haar buikje streelde. "Kom mee dan" zei hij met een glimlach terwijl hij overeind kwam, maar haar hand neit losliet. Hij trok haar aan haar hand overeind. "heb je alles, of moeten we nog even langs je kamer?" wilde hij toen weten. "en blijf je slapen of moet ik je vanavond weer naar hier brengen?" hij vroeg het snel, licht, maar voor hem betekende het heel veel. Wat als hij vannacht weggehaald werd, wat als ze het genoeg vonden en niet naar hem geluisterd hadden? Hij wilde dat het laatste wat hij hier zag Courtney was, en dat wist hij zeker.

Courtneys hard maakte een sprongetje toen hij vroeg of ze bleef slapen. Het betekende niet dat ze aan de seks zouden gaan. Nee, ging een beetje lastig nu ze zwanger was. En op een of andere manier vond ze het idee alleen al fijn om bij hem te slapen. "Als ik blijf slapen is het denk ik wel handig om even een tandenborstel te pakken?" stelde ze voor. Indirect stemde ze dus in met het plan om te blijven slapen.

Flynn's hart maakte een bonk teveel toen ze zei dat ze de tandenborstel ging halen. ze zou blijven, er verscheen een enorme glimlach op zjn gezicht en hij kon het niet laten toch nog een kusje op haar hoofd te plakken voordat ze haar spullen gingen halen.

~~
verder bij hem thuis?

Is goed, wie start er?

(ze zijn zo lieeef)

jij (a)?

oki

Lauren zat als enige persoon in deze kamer in een grote stoel bij de haard. De avond was al gevallen en de kamer werd alleen verlicht door het knapperende haardvuur. Langzaam bladerde ze door een weddingmagazine terwijl ze de pakken die erin stonden goed bekeek. Ze had zich volkomen gestort op de bruiloft van Adam en Flavio, om maar iets te doen te hebben. Misschien had Ian dit bedoeld als "gezondere" bezigheid om haar verdriet te verwerken.

Nick liep de kamer in. Het was hier warm en niet druk. Hij hield wel van een beetje rust op zijn tijd. Het was even geleden dat hij zichzelf dat gegund had. Hij liep langzaam richting het haardvuur en gooide zijn wiskundeboeken daar op de grond. Hij moest nog veel doen, maar gelukkig snapte hij het inmiddels. Hij was blij dat hij Maud als vriendin had, en dat Maud goed in alles leek te zijn kwam hem daarom zeker niet slecht uit. Hij was er achter gekomen dat ze elkaar bijna nooit zagen, ook omdat hun vakken gewoon helemaal uiteen liepen. Hij zelf had ook muziekles, maar niets bijzonders. Hij ging in kleermakerszit bij het vuur zitten en sloeg zijn boeken open, begon toen braaf zijn sommen te maken en wonder boven wonder schoot hij ook nog eens op.

Lauren schrok van de boeken die aan haar voeten belandden en keek naar de jongen die erbij hoorde, maar haat totaal niet op leek te merken. Een tijdje staarde ze naar het vuur en ze was de bruiloft compleet vergeten. Ze voelde zich echt een beetje rot omdat ze tegen Adam had gezegd dat ze voor hem zou getuigen. Ze vond het een hele eer dat hij het haar gevraagd had maar het voelde niet goed omdat ze hem eigenlijk de laatste tijd nooit meer de waarheid vertelde. 'Heb je ooit het gevoel gehad, dat je iedereen probeerde te helpen, maar er toch niets gebeurde waardoor je ook echt hielp?' vroeg ze de vreemde jongen die over zijn wiskunde sommen gebogen had, zonder dat ze het zelf echt doorhad.

Nickolas schrok toen er opeens iemand tegen hem begon te praten. "huh, wat?" vroeg hij dan ook een beetje door de war. In zijn hoofd was hij nog half bij zijn wiskunde sommen. Zijn ogen stonden nog een beetje warrig, maar toen zag hij dat er een meisje, nog geen halve meter bij hem vandaan zat. En ze was alles behalve lelijk. "Oh ja, dat gevoel ken ik goed" knikte hij, en hij dacht aan de tijd dat zijn vader in het ziekenhuis lag. Hij had zijn moeder alles uit de handen proberen te nemen, had dagen bij zijn vader gezeten, en wat waren ze ermee opgeschoten? Helemaal niets. Hij was net zo goed doodgegaan, en kwam net zogoed nooit meer terug. Zijn moeder had net zogoed door al het verdriet moeten gaan.

Lauren knikte en legde het tijdschrift op de grond, daar zou ze toch niks meer mee doen vanavond. 'Tips?' vroeg ze de jongen, waarna ze haar witte tanden bloot lachte in een neppe glimlach, die ze al zo goed geoefend had dat hij net echt leek. Maar al snel verdween de glimlach weer en staarde ze weer in het vuur dat haar altijd wel een beetje fascineerde.

Hij schudde zijn hoofd. "neh, niet echt." zei hij terwijl hij naar haar opkeek. "Ik geloof ook niet dat je er iets aan kan doen, ik bedoel, de wil is al genoeg om hen zich beter te laten voelen soms...." die soms hoorde er zeker bij. Hij volgde haar blik richting het vuur en werd gehypnotiseerd. "jij?" hij wist niet of hij nog eens in zo'n situatie terecht kwam, en hoopte natuurlijk van niet, maar je kon het niet voorspellen, helaas.

Lauren schudde langzaam haar hoofd. 'Je hebt gelijk, maar ik heb geen idee wat ik moet doen dus ik zal jou ook maar geen tips gaan geven' zei ze omdat haar het slimste leek om te doen. 'Maar laat maar, ik had het nooit moeten vragen het is stom' zei ze terwijl ze verward met haar hand door haar haren ging en hem verontschuldigend aankeek. 'Ik moet geen andere mensen met mijn problemen opzadelen'.

"problemen zijn stom" mopperde Nick. "we hebben ze allemaal en we zullen ze altijd houden..." niet erg optimistisch gedacht, maarja. Hij keek haar nog een keer kort aan en ging toen naaast haar op de bank zitten. "Nickolas" zei hij terwijl hij zijn hand naar haar uitstak.

Lauren knikte instemmend en stak haar hand naar hem uit 'vind je het erg als ik je Nick noem?' vroeg ze met een glimlachje, omdat dat zoveel leuker was. 'En ik heet Lauren' vertelde ze waarna ze haar hand weer terugtrok en iets gemakkelijker op de bank ging zitten zodat ze hem aan kon kijken.

Lizz zat met haar benen opgetrokken op de bank te genieten van het vuurtje wat in de haard brandde. Het was al wel laat, maar ze had nog niet naar bed gewild, maar had niks beters kunnen verzinnen dan hier even zitten. Ze was al wel in haar pyjama gekleed, een kort broekje met een hemdje, dan kon ze er zometeen meteen induiken. Afwezig zat ze in het vuur te staren, haar gedachten waren echter wel druk bezig. Druk bezig met wat ze moest doen als iedereen haar hoer of slet zou gaan noemen door de folders die Aurora had verspreidt.

Ian liep naar binnen. Hij was praktisch klaar om te gaan slapen. Hij had zijn gekleurde lezen, zwart natuurlijk, al uit gedaan waardoor je zijn grijzige ogen kon zien, zijn kleding was a vervangen door een simpele zwarte joggingbroek en zijn zwarte schouder lange haar was grotendeels in een staart gebonden. Hij slofte naar de openhaart en ging ervoor zitten. Hij trok zijn knieen op en keek naar de hypnotiserende vlammen. HEt kalmeerde hem ten minste een beetje.

Het was dat de jongen voor het vuur ging zitten en haar zicht erop ontnam, anders had ze hem misschien niet eens opgemerkt. Even keek ze naar hem en zei zacht:' Heey.' Voor de rest bewoog ze niet of zei ze niets. Hij leek nou niet bepaald te zoeken naar gezelschap, net als Lizz eigenlijk. Aan de andere kant was het op zich best gezellig om iemand erbij te hebben en dan hoefde ze nog niet eens met elkaar te praten. De aanwezigheid was al prettig.

Ian keek om en glimalchtte naar het meisje. Aleen als je hem een beetje kende zag je hoe nep die glimlach was. "Hallo." Zei hij zacht.

Lizz glimlachte even terug en maakte het zich nog wat gemakkelijker op de bank. Ondanks dat de jongen ervoor zat, straalde het vuur nog genoeg warmte uit om te zorgen dat ze warm bleef. ' Ook nog geen zin om naar je bed te gaan?' Vroeg ze met een zweem van een grijns.

Ian wendde zich weer tot het vuur. "Slapen is voor mietjes." Zei hij, met een hint van de grijns die groeger altijd op zijn gezicht stond. HEt was neit veel, maar wel wat.

Lizz grinnikte zacht en liet haar blik even over de jongen glijden. Naast dat hij er een misschien een beetje apart uitzag met de lange zwarte haren, vond ze hem er verder niet slecht uitzien, zeker niet zoals hij hier zat met zijn ontblote bovenlijf. Eigenlijk vielen zijn haren ook wel mee als ze erbij nadacht. ' Ik geloof niet dat jij nooit slaapt.' Zei ze met een opgetrokken wenkbrauw.

Ian glimlachtte naar haar. "Slapen moet wel, maar ik doe bet zo min mogelijk. Je kan zo veel doen in de tussentijd." Hij glimlachtte nog steeds. Ze was niet lelijk of zo

Tijd om zich om te kleden had ze nog niet gehad, daarom liep ze nog in haar cheerleaderoutfit, hoewel ze er wel een vestje overaan getrokken had omdat nou net wat warmer was. Hoewel het in deze kamer niet echt nodig was. Ze opende de deur, aangezien ze hier met wat vriendinnen afgesproken had. Hoewel ze zag dat ze de eerste was, terwijl ze al te laat was gekomen.

Jacky zat onderuit gezakt in een grote stoel. Ze had haar benen over de armleuning gegooid en zuchtte zachtjes. Ze baalde er toch echt van dat ze had gezoend met iemand die een vriendin had. Ze haatte het om tussen een relatie te zijn en ze wist hoe fucked up het was als ieamnd in een relatie vreemd ging.