De hal

De hal is naast het auditorium en de bibliotheek de grootste plek in school. De hal is waar je naar binnen komt als je door de grote zwarte poort stapt. De hal is groot en als je hier in je eentje bent dan hoor je een echo. Het is groot genoeg voor de hele school. Er staat altijd een klein podium, maar Catharina gebruikt dit eigenlijk alleen bij de opening. Verder is de hal niet veel bijzonders. Het is leeg en kaal, maar kan als verzamelplek dienen of als je even een rust moment voor jezelf wilt, kun je hier altijd wel een plekje vinden. De hal is een van de plekken waar Ronald Hoffman, de onderdirecteur, niet zovaak zal rondlopen en waar het dus makkelijker is om regels te overtreden.

Regels: Niets vernietigen, maak geen lawaai als er lessen zijn, het kan nog wel eens storen.
Personen: De hele school past hierin.

Met zijn jas tot zijn nek toe dichtgeknoopt liep Dwight vreselijk laat de hal binnen. Gelukkig, hij had de opening gemist. Wie weet wat voor rare figuren hier allemaal op school rondliepen. Hij was gestopt met op elke drempel zout strooien aangezien dit op mysterieuze wijze -conciërges dus- steeds verdween en dus toch geen nut had, de paranormale activiteiten waren er immuun voor leek wel. De grote hoeveelheid mensen maakte dit alleen maar erger.

Flavio was aan de telefoon. "Sì, tutto è buono qui .... Eh? ... Sì Giallo Rosso e sono a mio agio qui." Ja ja, alles is goed hier.... Huh?... Ja Rosso en Giallo hebben het op hun gemak hier. Hij was aan het bellen met zijn moeder. Rosso koos dat moment in eht gesprek om op te vliegen. En dwight was zijn nieuwe intresse. Dus de niets vermoedende roodstaart papegaai streek neer op dwights schouder. "Ciao, sono Rosso." Hallo, ik ben Rosso Krasste hij tegen Dwight. Flavio had het neit echt door en bleef italiaans brabbelen tegen de telefoon.

"Whao!" Schreeuwde Dwight toen hij niet alleen een vogel op zijn schouder kreeg, maar deze ook nog een vreemde, volgens hem vervloekte, taal sprak. "VLOEK!!" schreeuwde hij vervolgens en hij sprong opzij proberend om de vogel van zijn schouder af te krijgen terwijl hij het medaillon om zijn nek naar deze uitstak. Waarom moesten de demonen hem altijd hebben?

Rosso vloog verschrikt krijsend op. Door het lawaai had Flavio nu wel door wat er gebeurde. Hij draaide zich ogenblikkelijk om en hield de situatie een beetje in de hand. "Rosso, venire qui e stare zitto." Rosso, kom hier en houd je mond. zei hij vermanend tegen de vogel, die zijn plek weer zocht op Flavios schouder. Flavio keerde zich nu naar Dwight. "Rustig maar. Het is gewoon een Italiaanse papegaai. Hij zei aleen hallo." Zei Flavio kalm, de situatie proberen te redden.

Dwight verstijfde toen hij een andere stem in dezelfde taal hoorde brabbelen. Hij keek verward de hal rond tot hij veel lager dan verwacht de oorzaak van het vervloekte gebrabbel vond. "DWERG!" was het enige wat hij kon uitbrengen "VERVLOEKTE DWERG!" voegde hij eraan toe en hij stak zijn medaillon in de richting van Flavio en zijn vogels, zijn gezicht van hen afgekeerd.

Flavio irriteren was lastig. Hij was altijd een heel vredig persoon. Maar zijn lengte en zijn haar waren twee gevoelige puntjes. Dat was dan ook de reden dat Flavio nu zijn armen over elkaar sloeg en boos naar Dwight keek. "Mijn moedertaal vloeken noemen is tot daar aan toe, MAAR IK BEN GEEN DWERG." Schreeuwde hij boos. "Ja ik ben klein, maar geen DWERG. Stomkop, het is Italiaans." En toen knapteer wat bij Flavio. Hij verviel in zijn moedertaal. "Sei veramente stupido. Io non sono un nano, e certamente non maledetto. E dove tu hai il coraggio. Ciò significa che non sei più dire che sei meglio di me." Je bent echt dom. Ik ben geen dwerg en al helemaal niet vervloekt. En waar haal je ook het lef vandaan. Dat jij langer bent betekend niet meteen dat je ook beter bent dan ik.

Dwight draaide nu zijn gezicht toch naar de dwerg toe "Dat is precies wat een vervloekte dwerg zou zeggen, ze zijn heel snugger..." nog steeds met zijn medaillon naar voren gestoken pakte hij het zakje steenzout aan zijn riem en hij trok een strakke cirkel met zout om de dwerg heen, ervoor zorgend dat het medaillon steeds tussen hen in zat en dit vervloekte wezen hem niets aan kon doen. "Whoa!" riep hij toen deze weer begon te brabbelen in die vervloekte taal en hij deinsde achteruit zonder de cirkel af te maken. "Nee, nee, nee...." mompelde hij en hij keek angstig naar het gat in de cirkel.

Flavio hief gefrustreerd zijn handen ter hemel. "Sukkel. Als je dan een cirkel wilt maken doe je het mooi." Hij pakte het grote brok ter grote van een avocado dat aan een draad van witte wol om zijn nek hing. Hij blies wat van het zout weg en begon een mooie cikel te tekenen. Eromheen kwam een tweede cirkel en de ruimte ertussen werd razendsnel opgevuld met Keltische symbolen. Nu flavio eenmaal bezig was kon hij niet stoppen met krijten. Er werd een driehoek om de cirkel getekend die weer met symbolen gevuld werd. Zelf was Flavio niet echt geintereseerd in dit soort dingen, maarnzijn zus had een periode gehad dat ze dol was op vreemde symbolen, en flavio tekende ze soms nog wel eens omdat ze mooi waren. Hij stond weer op toen hij niets meer kon bedenken. "zo maak je een mooie cirkel. Zout is zo primitief, en rommelig. Zout kan wegwaaien, krijt is afwasbaar, maar blijft staan als het waait. Zout kan niet tegen wind en water." Zei Flavio, nog steeds geïrriteerd.

"ZIE JE WEL!" was alles wat Dwight riep toen hij een tijdje ademloos naar de dwerg gestaard had. "als ik de cirkel vol had gemaakt had hij het niet kunnen wegblazen, stom van me..." mompelde hij in zichzelf voor hij weer hardop tegen Flavio verderging "Je had dat nooit kunnen weten als je niet vervloekt was... En als de cirkel af was had je het niet kunnen wegblazen, vervloekt wezen!" De symbolen waren onmogelijk om te weten voor een normale wat kleinere jongen, en de cirkel was zo vermaakt dat het haast wel een vloek moest zijn.

Flavio wierp zijn handen hulpeloos op. "Jeetje, jij bent hier de expert van ons twee. Jij zou moeten weten dat dit geen vloek is." Hij mompelde wat scheldwoorden in het italiaans. "Mijn zus heeft twee jaar lang een obsessie gehad met ieder denkbaar symbool. Ik teken ze graag omdat ze mooi zijn. Ik ben neit vervloekt, ik ben gewoon een klein italiaans jochie dat pech heeft gehad qua genen en klein is."
--
Dwight moet eigenlijk in de kamer binnen komen stormen en weer tegen Flavio beginnen

Dwight was beledigd door deze dwerg, hij was verstomd en het enige wat hij kon doen was in herhaling vallen "dat zeggen ze allemaal! en wat waren dat voor helse vloeken die je uitsprak!?" Hij raakte half in paniek, hij werd niet beschermd door het zout en was zoals hij het zag vervloekt, en niet met scheldwoorden zoals dat werkelijk was, met helse toverspreuken die hem de rest van zijn leven zouden volgen.

Flavio had zijn kleine handen tot vuistjes gebald. "Ik schold je eigenlijk uit in het Italiaans." Hij rolde met zijn ogen. "Hoe zou ik je moeten vervloeken als ik geen verstand heb van dat soort dingen. Ik kan alleen maar een paar beschermende symboelen. Meet niet."

"Wat je Italiaans noemt..." Bromde Dwight, zo bang dat hij Flavio gewoon niet kon geloven. Hij was een vervloekte dwerg die hem wijs probeerde te maken dat hij een normale kleine jongen was zodat hij hem kon aanvallen. En hij was ook nog eens Immuun voor zijn zout. Waar moest het heen met hem? Hij was in levensgevaar.

Flavio zuchtte een riep Rosso naar zich toe. "Weetje, laat maar, ik ga dit niet eens meer proberen op te lossen." Hij keerde zich prompt om en begon weg te lopen, naar buiten. Naar de zon.

Dwight haalde opgelucht adem toen de dwerg eindelijk van hem weg ging, het verbaasde hem niet eens meer dat deze door de cirkel was heengelopen, ten eerste had hij deze zelf gemaakt en hij was ten tweede gewoon zo opgelucht dat de vervloekte dwerg hem eindelijk met rust liet dat het hem eigenlijk niets meer kon schelen.

Een paar rozen rode balarinas huppelden de trap af. Ze waren gevuld door de bleke voetjes van het elfjes-achtige meisje dat ze droeg. Haar geheel buiten het seizoen roze zomerjurk danste om haar benen. De jurk werd wat opgeleukt door het kleine glazen potje gevuld met zilverwit elfenstof en haar sierlijk versierde bleke leren riem. Om het af te maken zat er een rode roos in haar haar. Haar gehuppeld had meer weg van willekeurige danspasjes, aangezien er af en toe een draai ingevoegd werd. Ze bleef stilstaan toen ze krijtgekrabbel op de grond zag. Ze sloeg een hand voor haar mond. "Jeetje, iemand zal problemen gaan krijgen met de huiselven." mompelde ze zacht. Ze plukte een paar glanzende kralen uit een leren zakje dat aan haar mooie leren riem hing, en legde ze op de grond als goedmakertje voor hen. In het hele proces dwight geheel negerend.

Dwight staarde het huppelende, nee dansende, meisje met grote ogen na en volgde elke beweging die ze maakte. Hoe ze liep, hoe ze de kraalen in de cirkel van de dwerg legde, hoe ze praatte. Praatte over huiselven. "Het...H-Het was de dwerg..." kwam er met een hoop moeite uit zijn keel, dit meisje had iets betoverends, betovering was een vloek dus hij moest zeker voor haar uitkijken, zeker nu ze de vervloekte cirkel nog wat 'versierde'.

Cece keek op met een 'oh-jij-snapt-me-toch-niet'-blik. "Ik heb geen idee over wie je het hebt, maar dwergen zijn geen gevaarlijk volkje. En de elven zullen neit blij zijn dat de dwerg in kwestie hun woonstede heeft vervuilt. Hij weet het zelf niet, maar als hij niet oppast en hen teveel tegenwerkt worden ze boos en gaan dingen kwijtraken." Ze was de kralen nu mooi aan het schikken, in de vorm van een cirkel. "Huiselven zijn redelijk ongevaarlijk, zelfs als ze je niet mogen doen ze neit meer dan je ene beetje treiteren. Als ze je mogen raak je niets meer kwijt, blijven bloemen in een vaas langer goed en ben je over het algemeen gezonder." Deelde ze mee. Ze keek Dwight aan met haar grote bruine ogen. "Dat is basiskennis."

Dwight luisterde aandachtig naar de aandacht Ën...zout?"vroeg hij ongerus terwijl hij zichzelf naast het meisje op de grond liet zakken. Ïs dat schadelijk voor hun? Aangezien het alles is wat mij in leven houdt..." Hij geloofde het meisje maar half, ze was nog altijd vervloekt. Maar je kon nooit goed genoeg voorbereid zijn op wezens waar je niets van weet.

Cece keek op. "Ze zijn neutraal. Ze hebben van nature geen goede of slechte bedoelingen, dus het is niet schadelijk voor HUISelven. Natuurlijk zijn er elven in alle soorten en maten, maar de huiselfjes zijn ongevaarlijk." Ze glimlachte. "En ik word beschermd door de elven en mijn elvenstof en ik denk dat ik een soort van wisselkind ben, dus dan heb ik natuurlijke bescherming." ze glimalchtte breed. "Maar zou is minimaal, heb je al kristallen?" Ze keek nu een tikje bezorgd. Ze zwoor bij kristallen. "Kristallen of aleen al prismas doen het erg goed. En het kan helpen als je de elfjes het op hun gemakt maakt. Ze houden van glimmende dingen, dus ene kleine spiegel en kralen stellen ze op prijs. Als je het klassiek wilt aanpakken zou je voor brood en melk kunnen gaan." Ze glimalchtte vrolijk.

"Ho ho ho eens even!"Begon Dwight te stamelen "Goede bedoelingen?" dat kon nioet waar zijn, al het boennatuurlijke was een gevaar voor hem en kon onmogelijk goede bedoelingen hebben, "Kristallen en Pirma's? Nee nee nee meis, Zout en heiligwater."voegde hij er koppig aan toe. Dat waren de beste middelen tegen al het bovennatuurlijke, misschien had hij het ook wel nodig voor dit elf-meisje.

Cece zette haar handen in haar zij. "Zout en heiligwater worden hevig onderschat. Kom op, iedereen weer toch dat vuur Agaat, Bronziet, Chiastoliet, Master Shamaniet en Toermalijn beschermen tegen zwarte magie en vervloekingen. En dat is aleen al gewone bescherming tegen vervloeken. Er zijn tal van kristallen die je nodig hebt voor een volledige bescherming. Zout is een veel te zwak kristal. Hang dan tenminste grotere zoutkristallen op, of bij je." Ze maakte een 'dat is toch obvious.' handbeweging.

Dwight was verbluft, het kon gewoon niet waar zijn dat hij de verkeerde beschermingen had gebruikt, jaren. Hij zat hier gewoon nog. "Whoa... overnieuw, dus... Volgens jou doe ik het al jaren en jaren verkeerd!? Hoe kan ik hier dan nog gewoon zitten..?" Hij wist niet waarom maar hij geloofde dit vervloekte meisje, nee, hij was bang dat ze de waarheid sprak.

--
D:I'm not sure about this pixie dust stuff...
C: Why not? it's WONDERFUL! You're not afraid of dust, are you, Dwight?
D: Well...

...
...

I WANT MY SALT

okeee dat droomde ik zegmaar xd

Cece schudde haar hoofd. "Je hebt het niet fout gedaan, gewon neit optimaal. Als je oplet, zout en weiwater gebruikt en geen ruzie hebt met de beschermers van het pand dan ben je relatief veilig. Zelf vind ik kristallen aleen prettiger omdat ze neit wegwaaien en veel specifieker gebruikt kunnen dan gewoon zout." Ze glimalchtte naar hem. "De beste combi is natuurlijk wijwater, zout en een stuk van een kristal dat bij je past in een flesje om je nek. Met kristallen meot je ze altijd op jezelf en de problemen afstellen." Cece glimalchte. "Ik weet trouwens bijna zeker dat de originele beschermgeesten van dit gebouw nog deels aanwezig zijn, die van voor de brand bedoel ik. Ik zorg ervoor dat ook nieuwe beschermgeesten, engelen of huiselfjes zich hier welkom voelen, op die manier zullen de mensen hier relatief veilig zijn tegen de mildere geesten. Dat het aardig nieuw is is daarin een voordeel, er zijn geen kwade geesten meer die er origineel waren."