Scheikunde lab

Nou iedereen weet toch wel een beetje hoe een scheikunde lab eruit ziet? Zo niet, ik zal het nog één keer voor je uitleggen. Wanneer je de deur door loopt het lokaal binnen zie je als eerste de tafel van de leraar en het lelijke groene bord waar je nog met een ouderwets krijtje op moet gaan schrijven. Er zijn allemaal tafels waar je maar met zijn twee aan kan zitten. Er staat daarop een gasbrander, een paar flesjes en potjes met stoffen en natuurlijk een kraan voor als er iets een keer fout gaat en je snel water nodig hebt. Aan de zijkanten van het lokaal staan kasten met doorzichtige deuren. Er zitten de meest rare dingen in. Een opgezette rat, een schedel en wie weet wat nog meer. Niet veel mensen komen hier graag buiten school maar toch is het lokaal de hele dag tot ieders beschikking, als er natuurlijk geen les is.

Regels: Niks stukmaken en probeer de school niet de lucht in te laten vliegen met een verkeerd experiment.
Personen: Verzin zelf maar.

Kira stond achter een tafel met twee flesjes in haar handen. Ze liet een of andere paarse vloeistof bij een groene lopen. Ze wist precies wat ze aan het doen was, en ook precies wat er zou gebeuren. Ze was op de leraar na de enige in de klas gezien het feit dat het iets was wat ze in moest halen. Ze was er weer eens een les niet geweest, iets wat een aantal leraren helemaal gek leek te maken. Kira had lessen volgen nooit zo belangrijk gevonden, ze snapte het meeste toch wel.

Emmalynn kwam het lokaal binnen. Ze moest een toets of zo inhalen. Ze snapte een bepaald aspect van de test niet, maar als daar niet teveel van werd gevraagd, zou ze deze test wel kunnen overleven. Kom op Test, val even mee. Dan was Emmalynn blij. En iedereen wou Emmalynn toch blij hebben? Oké, niet iedereen. Maar toch. Ze moesten haar lol niet verpesten. Had ze überhaupt lol? Was ze niet zeker van. Maar goed. Ze was het lokaal binnengekomen, en verkondigde haar komst. 'Ik moest hier toch zijn voor die test, hé?'

Kira hoorde de stem maar ging gewoon verder met de proef. Hoe sneller ze er mee klaar was hoe sneller ze hier weer weg kon. En zeker nu er iemand het lokaal binnen was gekomen die blijkbaar ook iets moest doen wilde Kira niets liever dan hier weg. Ze haatte gezelschap, maar alleen omdat ze dan moest praten. En dat deed ze niet.

Bij testen mag je niet praten. HAHA
______________________________
Emmalynn ging verder. Kreeg een plaats, naast een meisje die met 'n andere test bezig was -vermoedde ze-, en de test. Goed, test maken. Ze las eerst de vragen, en besloot dat die test wel moest lukken. Goed, misschien ging het niet haar beste test worden, maar het ging wel lukken. Vol goede moed -Ahum- begon ze eraan. Geweldig toch?! Hoe dan ook.

Ow ik dacht dat zij ook zo'n proef ging doen... daar mag je namelijk meestal wel bij praten
_____________
Kira zette het flesje waar ze net de vloeistof in had gegoten terug op de driepoot en stak de brander aan. Ze ging op de stoel zitten en schreef op haar notitieblok op wat ze waarnam. Ze had altijd een hekel aan deze proeven. Zeker omdat ze deze dingen al twee jaar geleden had uitgevoerd omdat ze voorliep op haar klas. Alleen werd er hier weer een lijn getrokken, helaas.

Nu heeft Kira eens geluk. Je kunt Emmalynn nog altijd onderkieperen met vloeistof.
___________________________________
Emmalynn begon eraan, ze had de afgelopen minuut zich blind zitten staren op haar naam. Hoe kreeg ze het voor elkaar het zo onbegrijpelijk op te schrijven? Hoewel, voor haar was het leesbaar. Voor anderen niet. Maar goed. Dit en dat opschrijven, waarvan ze vrij zeker was dat het correct zou zijn. In Emmalynns taal dan. Hoe dan ook. Nu zat ze zich weer blind te staren op het feit dat ze een onbegrijpelijke opgave had gekregen. In gewone taal, dank u wel?

Kira ging verder met de proef. Ze hoefde er nu nog maar een ding bij te gooien. Ze pakte wat silvernitraat (Let niet op mijn geweldige scheikunde ) en strooide dat in de paarsige vloeistof. Meteen kwam er een reactie teweeg, en eentje die niet helemaal goed uitpakte. Het spul begon te borrelen en stroomde over de hele tafel heen over het blaadje van het meisje naast haar. Vlucht pakte ze een doekje om de dingen droog te maken, alleen sprak ze niet.

Jacky was op een tafel gaan liggen en zong zachtjes mee met haar Ipod die luid stond omdat ze geen zin had in haar oortjes. En dit lokaal was toch leeg dus niemand zou zich eraan ergeren. Eigenlijk had ze les nu maar wiskunde was niet één van haar lievelings vakken dus ging ze gewoon niet. Inplaats daarvan zat ze rustig in het lokaal te roken. Dit was het enige lokaal waar het brand alarm niet af ging bij een klein beetje rook. Wat haar alleen maar even beter uitkwam.

August deed de deur van het lokaal open en keek voor hij binnenstapte even rond. Op een van de tafels lag een meisje dat hij wel herkende, ook al had hij haar niet lang gesproken. Eigenlijk was hij hier alleen om zijn mobiel terug te halen, hij had even niet op de leraar gelet toen hij op zijn mobiel bezig was, maar even praten kon er natuurlijk ook wel bij. Daarom liep hij stil naar de tafel toe, oppassend dat Jacky hem niet zag en tilde een kant van de tafel een stukje op. Niet om Jacky er echt af te gooien, maar alleen om haar te laten schrikken.

Jacky greep naar de tafel en slaakte een klein gilletje. Iets dat ze eigenlijk nooit deed en ook absoluut niet gewend was. Daarna keek ze naar de veroorzaker van het gilletje en zag daar een jongen staan waar ze de naam alweer van vergeten was maar waar ze wel al een keer tegen had gepraat.' Heey.' Zei ze vrolijk terwijl ze overeind kwam zitten en haar muziek wat zachter zette zodat het alleen maar achtergrond werd. Kort ging ze met haar hand door haar haren en nam nog een trekje van haar sigaret.' Sorry je vind het toch neit erg als ik rook?'

August grinnikte bij het Jacky's gilletje. 'Hey.' Zei hij met een grijns waarna hij naar het bureau liep voorin de klas. Zijn ogen zochten het bureaublad af en zijn handen trokken een paar laatjes open. Het duurde niet lang voor hij uit een van de laatjes zijn mobiel tevoorschijn haalde. Met een zucht van opluchting liep hij met het ding in zijn handen weer terug naar Jacky. Hij schudde zijn hoofd als bij haar vraag. ' Nee hoor.' Zelf hield hij niet zo van roken, daarom gebruikte hij ook nooit drugs in de vorm van een sigaret of joint. Hij hees zich op het tafeltje tegenover Jacky terwijl hij even snel door de berichtjes heen ging die hij in de tijd dat hij zijn mobiel niet had gekregen had. Niet veel speciaals, Alex, een paar vrienden. Een dealer had hem gebeld, maar hij besloot die later maar terug te bellen. Hij liet zijn mobiel weer in zijn zak glijden en richtte zijn blik op Jacky. ' Hoe istie?' Vroeg hij met een glimlach, niet veel beters weten te verzinnen.

Jacky ging met haar hand door haar haren.' Goed hoor, met jou?' Toen pas schoot de naam weer te binnen. Hij heette August. Een naam die niet al te vaak voorkwam als je het Jacky vroeg. Maar goed toch hoorde je hem hier op school overal. Haast ieder meisje had het over hem. Nou was Jacky er de laatste tijd niet helemaal bij in de gesprekken. Haar aandacht ging voornamelijk naar Matthew ondanks dat die echt niet goed voor haar was. Ze hield blijkbaar van jongens die niet al te goed voor haarzelf zijn.

NEW
-----------

James liep het lokaal binnen en ging aan de achterste tafel zitten. Om hem heen waren een paar mensen bezig met proeven. Hij zette zijn tas naast zijn tafel en stond weer op om naar de leraar te lopen en zich te melden. Hij glimlachte vriendelijk en de leraar dus ook. Toen hij weer naar zijn plek mocht schoot er heel kort een geërgerde uitdrukking over zijn gezicht. Maar hij verdrong die weer en ging op zijn plek zitten. HIj had echt een hekel aan nablijven, en zeker als er geen plek meer was in het nablijf lokaal en hij hierheen moest.

Emmalynde kwam het lokaal binnen. Ze hoefde niet na te blijven, natuurlijk niet. Ze moest die proef voor scheikunde van zichzelf verbeteren. De leraar knikte naar haar en wees haar naar de enige vrije plek naast een jongen met een verveeld gezicht. Helemaal achter in het lokaal. Emma ging zich er niet druk om maken. 'James, jij helpt Emma even!' riep de stem van de leraar naar achteren. Oh nu ging het haar wel iets aan...

"fuck" mompelde James zachtjes. Maar hij glimlachte naar de leraar "Natuurlijk" riep hij hard genoeg. Toen het meisje naast hem ging zitten lachte hij vriendelijk. "Hoi, Emma toch?" vroeg hij haar. Terwijl hij zijn, al veel vaker uitgevoerde act van aardige jongen speelde.

Emma had door dat zijn glimlach niet gemeend was. Maar ze zei er niets van. Want natuurlijk kon ze er langs zitten. Hij was een goede acteur dat moest ze hem nalaten. Maar Emmalynde had al met veel neppe mensen te maken gehad. Ze glimlachte verlegen naar hem. 'Emmalynde eigenlijk...' zei ze er zachtjes achteraan. Over James had ze al wel gehoord. Hij zou nou niet bepaald een lieverdje zijn, van niemand niet.

James keek haar even aan. "Mooie naam". Hij had niet door dat ze nu al wist dat het nep was. "Wat moet je doen?" vroeg hij haar. Hij moest toch weten waar hij bij moest helpen.

"Een of andere destillatie, eigenlijk hoef je ook helemaal niet te helpen, het kan ook wel alleen hoor." zei Emmalynde voorzichtig. Terwijl ze zijn opmerking over haar naam negeerde liep ze naar achteren om een gasbrander te halen en de opstelling voor op de tafel. Zachtjes liep ze met de brander en de andere spullen in haar armen terug naar de tafel. Even keek ze James aan. Ze was benieuwd of haar mensenkennis haar vandaag in de steek gelaten had of dat ze het toch wel echt door had.

James glimlachte naar haar. "Oke'" zei hij vriendelijk. Maar toen ze weg liep vervaagde de glimlach. Snel pakte hij zijn script uit zijn tas, hij moest echt nog een heleboel leren, en hij zat hier nu toch een uur niks te doen.

Toen Emma terugkwam had James een script in zijn handen, dat was tenminste wat Emmalynde dacht dat het was. Nu wist ze wel zeker dat hij een acteur was, zowel op school als in het echte leven. Emma zette de destillatieopstelling klaar. En nu maar beginnen. Ze mikte een beetje uit een potje in het bekertje. Maar het begon een vreemde paarse schijn te krijgen na een tijdje. Ze deed alweer iets fout! Zachtjes kreunde ze.

Er schoot een kleine glimlach over James gezicht, maar hij herstelde zich snel. "Volgens mij moest je het eerst verwarmen" zei hij zachtjes en behulpzaam. Maar hij kon er niks aan doen dat hij het best wel grappig vond. Ze kon er echt niks van. Snel pakte hij zijn script weer en begon verder te lezen.

Oh dat was eigenlijk niet eens zo'n dom plan. Ze zette de brander aan en bekeek het brouwsel even. Maar er ging weer iets fout, want nu werd het mengsel langzaam groen, en ze wist bijna zeker dat dat dus niet hoorde. Hulpeloos keek ze naar James.

James kon zijn lachen even echt niet meer inhouden en grinnikte zachtjes. "Nee, ik bedoelde daarvoor, niet nu" zei hij en hij herstelde zich weer. Wat waren sommige mensen dom. Gelukkig hij niet, en hij haalde tienen zonder te leren, of zelfs maar te komen opdagen tijdens de lessen.

Emma zag dat hij uit de hoogte deed. Ze had niet snel een hekel aan mensen, maar nu, oh wat een vervelende jongen! Ze begon even helemaal opnieuw. Alles ging nu wonder boven wonder goed. Helemaal goed. Ze hield een bruine vloeistof over. Dat was precies zoals het hoorde. Tevreden glimlachte ze naar het brouwsel.