Scheikunde lab

langzaam raapte Jake zijn boeken bij elkaar, hij zul na dees wel proberen om een andere plaats te krijgen ofzo. Met een klap liet hij zijn boeken op de tafel vallen en ging zitten. De lerares ging door met het aanwijzen van de plekken. Elke jongen werd naast een meisje gezet, bij sommige tot grote ergens bij andere juist tot groot plezier. Jake begeerde het meisje naast hem, hij mocht haar niet. Ze was typisch zo'n rijke akker die dacht dat ze alles was.

Ally rolde in gedachten met haar ogen. Waarom moest net deze jongen naast haar zitten. Iedere andere jongen was blij geweest, maar deze... Ja, wat was deze eigenlijk. Ze merkte dat ze een beetje minnetjes over hem dacht, normaal had ze dat niet zo snel, deed ze vooral alsof. Maar deze jongen had iets aan zich waar ze zo'n hekel aan had. Ze ging met haar rug naar hem toe tegen de jongen achter hen praten.

Jake wachtte rustig totdat de lerares zou beginnen met de les. HIj had haar niet nodig. Zeker niet. Dat dacht hij, totdat hij hoorde wat de lerares zei: 'Met de partner die ik je heb aangewezen zul je een project moeten maken. Het bepaald veertig procent van je eindcijfer.' Jake zijn ogen werden groot, dat kon ze niet menen? Hij wilde niet samenwerken, hij kon het prima alleen aan.

Ally keek woedend naar Jake en daarna naar de lerares. Ze kon het echt niet hebben ook nog een project, waarvoor je je vrije tijd waarschijnlijk ook nog in moest leveren, samen met die... die... Door woede kwam ze niet uit haar woorden, zelfs niet als ze ze dacht. Ze was niet goed in scheikunde, maar dat betekende niet meteen dat ze met hem wilde werken. De moed zonk haar in de schoenen, ze had eigenlijk betere punten willen gaan halen na het gesprek met Raf, of hoe die leraar dan ook heette, maar zo was dat toch echt onmogelijk.

Jake keek opzij, het was duidelijk dat ook Ally hier niet blij mee was. Kort zuchtte hij en luisterde naar wat de lerares nog meer had te vertellen, allerlei informatie die je nodig had om aan het project te werken. Hij wist dat hij niet veel tijd had om an dit project te werken, hij moest en trainen voor school, werken zodat zijn familie te eten had en ook nog een beetje loyaal lijken aan de gang.

"Mevrouw, kan ik niet met Roel hier werken?" Roel achter haar zat naast een meisje wat hij duidelijk niet zo aardig vond. En haar voordeel was dat Roel haar leuk vond, en ook nog eens goed was in scheikunde, ideaal toch. De lerares wimpelde haar voorstel echter meteen af en Ally keek een beetje beteuterd naar haar handen. "laten we allebei de helft doen, ik doe wel de eerste helft, doe jij de tweede" stelde ze uiteindelijk voor.

Jake schudde zijn hoofd. 'Het eerste deel is nodig voor het uitvoeren van het tweede deel,' zei hij. Hij vertrouwde niet genoeg op haar cijfers om haar dat cruciale deel te laten doen. MIsscihen was dat niet de goede basis om samen te werken. Alleen dat was het nou net, hij kon niet met haar samenwerken.

Ally tuitte haar lippen, zoals ze altijd deed als ze het ergens eigenlijk niet mee eens was, maar er wel over nadacht. "Anders doe ik het tweede deel?" stelde ze voor. Ze ging niet ook nog toegeven dat ze hier slecht in was, dat deed ze echt niet. Maar ze wist heel goed dat ontkomen aan de groepsopdracht onmogelijk was. "Jullie leveren ook een samenwerkingsverslag in van twee kantjes, die kan heel goed nog een uitwerking hebben op je eindpunt" zei de lerares voor Ally nog iets kon vragen.

Jake draaide zich iets bij. 'Je hoort het, je hebt niet echt een keus.' fluisterde hij met een bepaalde vrolijkheid in zijn stem. Hij had zich net bedacht dat dit nog best wel eens leuk kon gaan worden. Ondanks dat hij bijna geen tijd had. Deze opdracht kon zo zijn voordelen hebben. Zeker voorhem.

eggt? :O

we hadden het vandaag met ak btw over de bendes van Amerika; heb je je er in verdiept? want stel nou dat ze iets hebben, kan Ally per ongeluk in het helemaal blauw verschijnen tadaaaaa slechte 1e indruk
~~
Ze snapte de vrolijkheid in zijn stem helemaal niet. Gewoon niet niet. Ze haatte het. Ze keek Jake even aan en wendde zo snel ze kon haar blik weer af. Walging trok door haar heen. Ze haatte dit, waarom kon ze niet gewoon een eigen partner kiezen? Waarom moest die bitch dat doen?! Ze wiste de boze uitdrukking niet van haar gezicht, ook niet toen de lerares haar stiekem uit zat te lachen om het zure gezicht dat ze trok.

Ik heb me er niet mega veel in verdiept, alleen ik denk dat ze genoeg verkeerde indruk maakt als ze daar gewoon op komt dagen. Alleen vraag ik me af hoe lang het gaat duren voordat mensen uit zijn gang erachter gaan komen dat hij verliefd is op een blanke...
______________
Jake draaide zich weer weg. 'Jullie mogen nu naar de mediatheek gaan om daar te beginnen aan het project, of hier eerst overleggen wat julllie willen gaan doen,' legde de lerares uit. Daarna liep ze naar het bureau en ging zelf aan het werk. Hij draaide zich naar haar toe. 'Kies jij maar een onderwerp, het maakt mij niets uit,' zei hij toen tegen haar. Hij was overal goed in als het scheikunde betrof.

"ehm.." Ally dacht na. "laten we iets met proefjes doen ofzo?" ze wist totaal niet wat ze moest verzinnen. Dat was heel breed. "het lijkt mij dat jij beter iets kan bedenken dat ook uitvoerbaar is" ze stond erom bekent dat ze vaak dingen bedacht die onuitvoerbaar leken, of bleken te zijn. Ze had ookw el eens het tegendeel bewezen, maar met scheikunde ging dat hem niet worden.

Jake pakte zijn boek erbij een wees een proef aan. 'We kunnen deze proef als basis gebruiken,' zei hij. De proef ging over de chemische samenstelling van handwarmers (je weet wel van die dingen die je kunt breken en die dan warm worden...) Het zou een makkelijk onderwerp zijn en je kon er genoeg over vinden.

Ze knikte instemmend. "is goed, kunnen we de taken verdelen? Of durf je dat niet aan?" vroeg ze spottend. Ze keek hem aan alsof hij iets vies' was, en dat was niet omdat hij zwart was. Dat was omdat hij haar afgewezen had, en dat was dom!

Jake kende de blik, hij kreeg hem vaak genoeg. Alsof hij een stuk vuil was. 'Ik controleer het toch wel nadat je klaar bent,' zei hij, hij zei het alsof ze een verschrikkelijk mens was en nergens goed voor was. Op het vlak van Scheikunde was dat misschien wel zo.

Ally ging aan het werk en om de een of andere manier deed ze verschrikkelijk haar best vooral uit de buurt van Jake te blijven en haar opdracht goed te maken, want als ze dat niet deed betekende dat extra tijd met Jake buiten school en dat was nog veel erger dan dit onschuldige projectje. Haar vingers vlogen over het toetsenbord, en voor de verandering eens was alles wat ze deed goed, ze maakte geen fouten, natuurlijk, de normale fouten, maar als een leraar haar werk na zou kijken zou die versteld staan hoe goed ze het eigenlijk kon als er een beetje druk op haar lag. Hoe lang mochten ze ook alweer an dit project werken?

~~
hoe laten we ze veranderen? of wat voor vage meets doen we tussendoor?

Kijk maar eventjes naar je mail
__________
Jake ging ook snel aan de slag. Hij wilde niet onderdoen voor haar, en daarbij kwam dat hij het liever nu deed zodat ze straks niet zoveel tijd samen hoefde te zijn. Hoe sneller dit klaar was hoe beter, na een kwartier ging de bel. De les was alweer voorbij, snel sloeg hij alle bestanden op en stond daarna op en liep richting de uitgang.

Ally deed hetzelfde, ze zouden nog één les hebben om hieraan te werken, en daarna moest het af zijn. Helemaal af, of ze moesten er in hun vrije tijd aan werken. Ally moest naar haar volgende les, muziek. Daar had ze wel zin in, op zich... Terwijl ze wachtte tot de schoolcomputer afgesloten was, en oh mijn god wat ging dat sloom, keek ze hoe Jake wegliep. Het irriteerde haar enorm, dat loopje. Eigenlijk vond ze het enorm sexy, het badboy image, en daar hoorde ook het loopje bij, maar voor Jake maakte ze een uitzondering.

nieuwe meet?

ja is goed. Waar??

central park, begin jij?

Begin jij maar, ik moet nu weer gaan...

why?(moet je gaan, ik begin wel)

Ik had/heb een verjaardag van mijn zus. Maar ga nu slapen, ben bekaf...

new
~~
Tim slingerde zijn tas van zijn schouder terwijl de bel ging en iedereen ging zitten, hij ging op de eerste de beste stoel zitten die hij tegenkwam en keek de ruimte rond. Hij zag niet veel bekende gezichten. Vooral mensen die hij wel eens op school gezien had zaten er dan weer wel tussen, maar geen mensen die hij ook echt bij naam kende. Niet dat dat iets uitmaakte natuurlijk. Maar nu mocht hij eindelijk zijn contacten weer opbouwen.