De kelder

Een koude plek, waar je niet echt voor je plezier komt. Het is een redelijke typische kelder, het is er donker en grijs. De enige verlichting zijn enkele grauwe TL-balken die aangezet kunnen worden bij de trap die omhoog leid, naar de begane grond. In de kelder zijn de wanden van beton, maar er liggen wat rollen tapijt die nig uitgerold zijn, maar zonodig wel uitgerold kunnen worden. In de kelder staan enkele kapotte apperaten en oude zooi waar nooit naar omgekeken word, het is een deprimerende ruimte, perfect als je even alleen wilt zijn. Let wel op de spinnewebben...

regels: niet te veel personen

Nyeri had de vloerbedekking een beetje uitgerold en was erop gaan zitten. Ze kwam hier erg vaak als ze alleen wilde zijn en na gisteravond wilde ze dat maar al te graag. De pijn die ze voelde toen ze van Liam wegliep voelde ze nu tien duizend keer erger. Waarom vond ze juist hem nou weer leuk. En waarom had ze niet gewoon eraan toegegeven toen het kon. Dan zat ze nu niet alleen in de kelder maar, bij Liam in het grote raam of ergens anders stils maar gezelligs. Er kwam een harde gil uit haar mond maar hier hoorde niemand haar toch.

Dennis was onderweg naar de kelder omdat daar oude soepblikken opgestapeld stonden die hij voor corvée weg moest gaan brengen, hij had gespijbeld was de reden, dus was Dennis maar richting kelder gegaan. Toen hij iemand hoorde gillen liet hij van schrik zijn blikken vallen en rende naar de hoek toe vanwaar het geluid kam. "Halloo?" riep hij voorzichtig.

Nyeri herkende die stem wel. Ze herkende sowieso snel stemmen. Gelijk sloeg ze haar handen voor haar mond en beet op haar lip. Wat deed hij er nou. Zo mocht hij haar niet zien. Ze had tranen die over haar wangen stroomde en ze had helemaal niet kunnen slapen. Omdat ze wat verder tegen de muur aan wilde kruipen stootte ze een lamp om die naast haar neer viel.

Dennis zette geschrokken een stap achteruit toen hij een hoopje mens in een hoekje zag zitten. Het leek wel alsof. "Nyeri?" vroeg hij verbaasd en hij liep naar haar toe, ging naast haar op de grond zitten en legde troostend een hand op zijn schouder. "wil je erover praten?" vroeg hij zachtjes.

Nyeri keek hem met grote geschrokken ogen aan. Daarna sloot ze die en schudde ze haar hoofd. De tranen kwamen alleen maar harder over haar wangen rollen en ze kroop nog wat meer inéén. Hij was zo aardig voor haar geweest en nu moest juist hij haar zo aantreffen.' He..e..het spppppijt meeee.' Mompelde ze zachtjes en heel moeilijk omdat haar ademhaling onregelmatig ging en de tranen ook niet echt meewerkte.

"hé dat is toch niet erg" zei hij terwijl hij haar zachtjes tegen zich aantrok en haar langzaam tot bedaren liet komen. "zeg maar even niks" fluisterde Dennis terwijl hij over haar rug wreef. Ze zag eruit als zijn zusje die net gedumpt was door haar vriendje, voor de derde keer.

Nyeri legde onbewust zijn hoofd tegen de borst van Dennis aan en liet nog een paar snikken horen maar daarna werd zij ook wel wat rustiger. Gewoon door de manier waarop Dennis haar behandelde en voor haar zorgde. Het voelde zo raar om hulp te krijgen van iemand. Steun eerder. Het voelde voor haar niet werkelijk. Uiteindelijk ging haar ademhaling ook wat normaler en kon ze weer redelijk iets zeggen.' Nee echt, het spijt me dat je me zo hebt moeten zien.'

"Dat is echt niet erg" zei Dennis zachtjes. "soms moet het er gewoon even uit. Als je erover wilt praten kan dat hè? Even dat je het weet..." zijn hand bleef zachte rondjes over haar rug wrijven. "bovendien vind ik het veel erger dat er een reden is dat jij nu huilt als dat ik je zie huilen, zijn er jongens die ik voor je in elkaar moet slaan?" dit werkte altijd bij cecilia, zijn oudste zusje onder hem. Ze moest altijd onwillekeurig even lachen als hij dat zei.

Nyeri kon een klein lachje nog wel op haar gezicht toveren door zijn opmerking. Maar nee dit was haar eigen fout. De jongen die zij leuk vond wilde haar zelfs nog een kans geven.' Auhm nee niet nodig. Ik heb het zelf verknalt. Hij wilde me nog wel een kans geven. Des te meer sta ik achter mijn rede voor hem afwijzen. Ik ben hem niet waard.'

"Don't say that girl" Dennis keek haar even recht aan. "natuurlijk ben je hem waard, hij wilde je niet voor niets nog een kans geven!" hij wachtte even af wat ze zou zeggen en toen ging hij verder. "je mag best wat zekerder van jezelf zijn" glimlachte hij naar haar.

Nyeri schudde haar hoofd.' Ik doe hem alleen maar pijn. Hij is mij echt niet waard en als ik hem ook een kans had gegeven was hij daar zelf ook achter gekomen en had hij mij pijn gedaan. Ik doe iedereen pijn. Mijn naam is niet voor niets Nyeri.'

"Ho!" zei Dennis "mij doe je geen pijn, behalve dan door pijn te hebben." en hij kietelde haar even in haar zij. "En denk je niet dat dat een hele slechte instelling is? Jij hebt ook het recht om eens echt lekker gelukkig te zijn!" zijn ogen stonden lief, broederlijk.

Nyeri schoot even in de lach om zijn kietel en keek hem toen met toch wat verbaasde en vooral verwarde ogen aan. Ze keek al weet zij veel hoelang zo naar haarzelf. Het was heel moeilijk om te horen dat Nyeri ook gelukkig mocht zijn. Ze schudde haar hoofd,' Jij begrijpt het niet. Ik heb zo veel dingen mee gemaakt dat echt gelukkig zijn er voor mij nooit in zal zitten. Ik ga jou ook pijn doen later. Geluk is niet voor mij weggelegd.'

"Natuurlijk wel. Iedereen heeft recht op geluk, misschien niet altijd, maar wel geluk" zei Dennis weer bloedserieus. "Je moet beseffen dat jij ook zoiemand bent, en ik weet zeker dat er genoeg mensen zo'n mooi meisje willen helpen gelukkig zijn" knipoogde hij "maar laat ze niet te dichtbij komen he" zei hij bij wijze van grapje.

Nyeri kon alleen niet echt om het grapje lachen inplaats daarvan kreeg ze tranen in haar ogen en kroop nog meer inéén.' Jij begrijpt mijn blik op de wereld niet. Iedereen is verrot, tot in hun botten. Er zijn maar een paar uitzonderingen, jij en Liam en vast nog wel een paar andere maar die ken ik niet. De rest is alleen maar ongeluk, zorgen ervoor dat andere levens een hel worden. Ik? Ik ben misschien ook wel zo'n monster geweest alleen in mijn ogen ben ik al dood. Het meisje dat op de aarde is gezet, is al meer dan 5 jaar dood. Die heeft een langzame en pijnlijke dood moeten ondergaan. Ik ben gewoon een omhulsel. En met een omhulsel kan je niemand blij maken.' Ze beet op haar lip en de tranen kwamen weer.

Haar woorden raakten Dennis diep en hij trok haar voorzichtig tegen zich aan in een knuffel. "Liam hè?" knikte hij. "jij begrijpt die van mij ook niet," zei Dennis zacht. "Zoals jij zegt heeft God de aarde niet geschapen, ik weet zeker dat Hij jou niet slecht gemaakt heeft, dat zou Hij nooit doen. Elk stukje van de wereld is mooi, moet je eens kijken" een traan viel uit Nyeri's oog op zijn vinger en hij glinsterde in het vage licht wat in de kelder was "zelfs het verdriet is soms mooi. Onze wereld draait om geluk, het eerste lachje van een baby, de eerste kus van een stel geliefden. Geluk is overal en iedereen heeft er recht op, kan zich er niet voor verbergen en moet zich er voor open stellen" Dennis bleef haar vasthouden toen hij dat zij. "ook jij"

Nyeri begon nog harder te huilen maar kroop dit keer echt heel dicht tegen Dennis aan. Hij omschreef de wereld zo mooi. Zo verschrikkelijk onwerkelijk door haar ogen heen.' Waarom heeft God mij dan door zo veel laten gaan? Waarom heb ik de slechtste gebeurtenissen moeten meemaken?' Ze snikte maar wist zichzelf langzaam aan weer bij elkaar te rapen. Het voelde goed om eens aan iemand haar verhaal te vertellen. En vooral aan Dennis omdat hij voor haar gevoel er de hele tijd voor haar was. Zelfs terwijl zij dat niet verdiende. Daar ging ze weer de fout in. Misschien verdiende ze het wel?

"Soms moeten mensen eerst de moeilijke dingen meemaken om daarna de hele schoonheid van de wereld te zien als het voorbij is" zei Dennis zachtjes terwijl hij haar op en neer wiegde. "Misschien heb jij het nu allemaal in een keer gehad en is het voorgoed voorbij, ik weet het niet. Maar ik weet zeker dat God ook jou geschapen heeft zodat je gelukkig kan worden."

Nyeri werd kalm door Dennis en keek hem toen voorzichtig aan.' Dankje.' Ze dacht eigenlijk wel dat ze het voorgoed verknald had bij Liam maar misschien kwam er nog wel iemand die haar wilde helpen gelukkig te worden. Eigenlijk keek ze daar wel naar uit. Alleen deed het nog steeds pijn dat ze Liam had afgewezen. Ze beet op haar lip en zuchtte zachtjes. Terwijl ze haar hoofd weer tegen de borst van Dennis liet vallen.

"Graag gedaan" fluisterde hij. "Dus wat ga je doen?" vroeg hij, hij wilde dat ze minstens nog één keer met Liam sprak, dat zou misschien niet goed voor haar zijn, maar ze zou wel duidelijkheid hebben, hij wist dat ze nog niet over hem heen was en hij dacht even aan Cecilia. Hij aaide zachtjes door haar haren.

Nyeri haalde haar schouders op,' Ik zou het niet weten. Gewoon hopen dat Liam het vergeet zodat hij verder kan gaan en ik ook.' Ze deed haar ogen even dicht. Ze voelde zich opeens heel erg moe. Haar huilbui was voorbij en nu alles van haar hart af was kon ze eindelijk weer lekker slapen. Alleen dat ging ze niet hier doen. Daar was het veel te eng voor.

Dennis trok haar dichter tegen zich aan. Dit was meestal het moment dat Cecilia uitgeput van het huilen met haar hoofd op zijn schouder in slaap viel. Dennis begon een verschrikkelijk vals slaapdeuntje te neuriën, het zou haar of aan het lachen maken of ze zou er nog rustiger van worden dan ze al was. Hij dacht het eerste omdat hij zelfs met een slaapliedje de maat niet kon houden.

~~
zullen we vragen of Liam ze zo wil gaan betrappen?

Dat vind ik wel heel leuk XD
~~

Nyeri schoot in de lach en kon ook niet heel erg stoppen met lachen. Het was een vrolijke lach, iets dat niet al te vaak gebeurde. Nu iets van de tweede keer in het jaar. De andere keer was ook met Dennis.' Oké je mag ophouden hoor. Ik ga wel wat voor je zingen want dat kan ik zo goed....' Nyeri zei het omdat ze in het begin had gedaan alsof haar talent zingen was. Maar Nyeri kan totaal niet zingen. Die is waarschijnlijk nog valser dan Dennis.

oké ik heb al gepost
~~
"laat maar horen" grinnikte Dennis terugdenkend aan het middagje café. "wil je ook nog een kusje dan, liefje?" grijnsde hij toen hij terugdacht aan het gezicht van dat meisje. Hij was blij dat Nyeri weer vrolijk klonk.

~~
is ze trouwens wel zichzelf elke keer bij dennis?