De gymzaal

Enzio had er geen moeite mee om haar te dragen. Ze was toch al veel lichter dan zou moeten. Hij zou daar nog op terug moeten komen, want dat was niet erg goed.

nieuwe meet?
~~
Emma lag vredig met haar hoofd op Enzio's borst te slapen. Ze voelde zijn warmte overal om zich heen. Ergens vond ze het heel stom van zichzelf dat ze in slaap was gevallen, maar vandaag had zo veel nieuwe indrukken gehad dat ze gewoon doodmoe was geweest en ze zichzelf niet wakker kon houden. Ze wilde niet dat hij wegging, zelfs terwijl ze sliep besefte ze dat. Af en toe mompelde ze iets, haar broertje had haar 's ochtends altijd uitgelachen toen ze nog op dezelfde kamer sliepen in het weeshuis. Als ze sliep sprak ze dingen uit die ze overdag dacht, zo had ze tot haar broertjes grote genoegen eens een leraar uitgescholden in haar slaap. Ze droomde over Enzio, de jongen op wie ze tot ver over haar oren verliefd was en fluisterde af en toe zachtjes zijn naam.

new.

Er stonden twee banken ongeveer anderhalve meter uit elkaar en daar zat Allison in spagaat op. Hiervoor had ze natuurlijk flinke rek en strek oefeningen gedaan omdat ze anders misschien iets zou kunnen scheuren. Met een kleine glimlach boog ze haar lichaam wat meer richting haar linker been om haar tenen aan te raken. Het vergde tijd en oefening, maar het was haar gelukt om dit soort dingen te kunnen en dit was nog niets. Het was haar ook al gelukt om dingen met gordijnen en ringen te doen, maar dit was nog moeilijker.

Met een sporttas over haar schouder liep Swan de onderhand al warme gynmzaal binnen. De geur van zweet gemixt met deorant drong haar neusgaten binnen. Aan de ene kant werd ze hier misselijk van maar aan de andere kant kon ze niet zonder deze geur. Het was vertrouwd, dit rook ze ook altijd toen ze jong was en naar haar oude dansschool ging. De 'grote meiden' hadden dan altijd net iets teveel deo gespoten en de mannen hadden er juist helemaal niets aangedaan. Ze liep naar het gedeelte waar een meisje ook met turn-oefeningen bezig was en begon zich te strekken. Dit was altijd het saaiste gedeelte van trainen maar je kon tenminste wel je hoofd leeg maken en de slechte gedachten inwisselen voor haar passie voor dans.

Allison ging iets anders zitten waarna ze haar rug boog en ze haar tenen met haar ellebogen raakte. Ze keek naar het meisje dat binnenkwam. 'Hey.' Zei ze met een lichte hijg van de inspanning. Ze vond het geweldig dat ze zo lenig was, maar had ook veel bewondering voor mensen die echt heel goed konden zingen of dansen, ook dingen als prachtige verhalen vond ze geweldig. Zelf dichtte ze ook, maar dat kon ze niet heeeel erg goed.

New
___________
Amber liep de gymzaal binnen, ze had een sportbroek aan en een strak shirtje dat haar lichaam goed uit liet komen. Haar haar zat in een knot. Ze was intens blij dat er niemand in de gymzaal was. Ze ging midden in de zaal staan en begon met het rekken van haar spieren. Het was lang geleden dat ze had gedanst, te lang. Het was dan wel niet waarvoor ze hier was, ze hield er wel van.

Tyler stond in de kleedkamers, en trok zijn t-shirt even recht. Daarna liep hij met zijn stereo in zijn hand de gymzaal in. Alle danszalen waren al bezet geweest, dus hij was maar naar de gymzaal gegaan. Hij voelde zich goed vandaag, hij had ook een optimistische doos op zijn hoofd, de mondhoeken en wenkbrauwen stonden omhoog. Hij had een roze t-shirt aan, met de tekst: Everyday I'm Shuffling. Toen hij het meisje zag, knikte hij even en hij zette de radio weg.

Amber haar oog viel al snel op een jongen. Ze glimlachte eventjes kort. Haar hoofd hield ze iets schuin, de doos op het hoofd van de jongen trok haar aandacht. Ze ging door met het strekken maar hield haar ogen op de jongen gericht. Ze was benieuwd naar wat hij ging doen. Ze gokte op schufflen, gezien zijn t-shirt. Ze moest toegeven dat ze het wel vreemd vond dat hij een doos op zijn hoofd had, maar ze vodn het eigenlijk ook wel gaaf.

Tyler keek even naar het meisje die rek en strek oefeningen deed, en concentreerde zich toen weer op zichzelf. Zijn vinger ging naar het knopje van de stereo, maar toen bedacht hij zich. 'Vind je het goed als ik muziek aanzet?' vroeg hij Amber omdat hij niet wist of ze daar problemen mee zou hebben. Zijn stem was iets gedempt door de doos, maar goed te verstaan. Gelukkig was hij na drie jaar in New York ook zijn Britse accent iets kwijtgeraakt, waardoor mensen er geen last meer van hadden.

Amber glimlachte. 'Natuurlijk vind ik dat goed,' zei ze met een kleine glimlach. Ze was klaar met strekken, en wachtte tot de jongen zijn muziek aan zou zetten. Dan zou zij ook gewoon op die muziek gaan dansen, dat werkte waarschijnlijk het beste. Ze glimlachte kort. Ze merkte dat ze nu helemaal niet verlegen of onzeker was. Iets wat behoorlijk bijzonder was.

Tyler glimlachte terug, (wat ze niet kon zien) en drukte op play. HIj wist zeker dat dit niet haar style van dansen was. Eerst was hij van plan geweest te gaan shufflen, maar hij vond dubstep gewoon zo cool, dat hij zijn skrillex cd maar mee had genomen. De harde muziek schalde door de doffe gymzaal, en hij begon te dansen. Half shufflen, half een stijl die niet bestond en hij zelf bedacht had.

---

Amber glimlachte eventjes. Oke daar kon ze niet op dansen. ze keek naar de jongen, naar hoe hij zijn voeten bewoog. Ze was eigenlijk helemaal niet goed in dansen. Behalve stijldansen maar dat ging lastig zonder partner en helemaal op deze muziek. Toch keek ze glimlachend toe naar hoe de jongen danste.

Tyler deed een soort robot-achtige beweging op elke My. Name. Is. Skrillex. Hij kon goed dansen, alleen geloofde hij dat zelf niet. Toen het nummer afgelopen was stond hij even stil en ademde rustig in en uit, omdat het veel energie kostte. 'Sorry als je hier niet op kon dansen' bood hij zijn excuses een beetje afstandelijk, maar nog steeds aardig aan het meisje aan.

Amber klapte zachtjes in haar handen. 'Het maakt niet uit,' zei ze toen zachtjes, nog steeds praatte ze zachtjes. Ze praten Altijd zachtjes. Ze was nu eenmaal niet anders gewend. 'Je bent goed,' zei ze met een glimlach. 'Is dat je talent?' vroeg ze hem toen. De woorden volgde vluchtig op elkaar, ze was weer eens gevangen in een spraakwaterval.

Tyler zakte op de grond. 'Ja dat is mijn talent.' zei hij, en expres ontweek hij haar compliment. 'Wat is dat van jou?' de vraag volgde snel achter de vorige zin en hij keek haar afwachtend aan, al zag ze dat niet. Ze zag er niet uit als een danseres, meer iemand die iets creatiefs deed. Schilderen of zo.

Amber keek eventjes naar de grond, ze werd altijd zenuwachtig als iemand naar haar vroeg. Ze had het liever niet over zichzelf, vond het niet zo belangrijk. 'Ik schrijf,' fluisterde ze toen. Zachter dan dat ze de rest van haar woorden had gezegd. Vroeger was ze altijd uitgelachen omdat ze schreef, nu was ze eigenlijk best trots dat ze het kon. Alleen wilde ze er nog steeds niet veel over praten.

Tyler knikte. 'Leuk' zei hij, waarna hij weer naar de stereo liep. 'Sorry, ik kwam hier om te dansen, dus dat ga ik toch maar doen' mompelde hij tijdens het lopen. Dit nummer was anders dan het vorige, het was gevoelig en rustig. De dans die hij erbij deed was modern, maar toch ook klassiek, en rustig. Bijna het tegenover gestelde van shuffelen.

--

Amber ging op een bankje zitten dat langs de muur stond. Ondertussen bekeek ze de jongen die aan het dansen was, ze vond het prachtig om te zien hoe hij bewoog. Ze vond het altijd fasinerend om mensen te zien dansen. Toen hij klaar was met dansen keek ze hem met een schuin hoofd aan. 'Mag ik vragen waarom je een doos op je hoofd draagt?' vroeg ze hem toen, misschien iets te direct.

Tyler keek haar even aan. Hij vertrouwde haar niet goed genoeg om de waarheid te zeggen, niet als bij Evalyn. 'staat cool, toch?' vroeg hij haar, al miste zijn stem het aan overtuigingskracht. Waarschijnlijk omdat hij zo buiten adem was, en hij ging languit op de grond liggen.

Amber glimlachte zwakjes. 'Het staat harstike gaaf, alleen vraag ik me af hoe je erop bent gekomen,' zei ze met een halve glimlach. Ze was oprecht geinteresseerd. Of gewoon nieuwsgierig, ze wilde het in elk geval weten.

Tyler dacht even na. 'Ach, ik denk...' hij staarde naar het plafond. '... dat we ons allemaal soms wel willen verstoppen' zei hij, zonder teveel prijs te geven, maar toch de waarheid te zeggen. Hij klopte een ritme op de vloer, en het schalde door de lege, doffe gymzaal.

Amber keek eventjes kort naar het plavond. Ze was het met hem eens, het was voor haar meerdere malen op een adg dat ze zich wilde verstoppen. Zich verbergen voor de buitenwereld, elke dag weer. Niet dat hij dat hoefde te weten. 'Ik denk dat je daar gelijk in hebt,' fluisterde ze toen tege nhem.

Tyler sprong glimlachend op, dit gesprek werd veel te serieus naar zijn smaak. 'Altijd toch' zei hij lachend, en hij liep naar haar toe. 'Kom dansen, waarom was je hier anders?' vroeg hij Amber, en hij pakte haar hand om haar omhoog te trekken.

Amber liet zich omhoog trekken, blij dat hij niet meer praatte over zichzelf verstoppen. Ze twijfelde wel, eigenlijk kon ze totaal niet dansen. Ze vond het alleen lekker om af en toe haar lichaam te bewegen op de muziek. Het enige waar ze wel redelijk goed in was was stijldansen, alleen dat deed ze alleen als ze les had. Nooit ergens anders. 'Kun je stijldansen?' vroeg ze hem toen uiteindelijk.

Tyler lachte zachtjes. 'Natuurlijk' zei hij. Hij liep naar de stereo, zocht even door zijn nummers tot hij een stijldans nummer had gevonden, wel met een modern tintje, maar nog steeds goed. Hij pakte haar hand, en leidde haar in het ritme van de muziek.