De gymzaal

Kira verstijfde toen ze zijn vingers om haar pols voelde sluiten. Ze trok haar pols beschermend weg en hield die voor haar borst. Bang dat hij haar weer vast zou pakken, tijdens het dansen had ze hier geen last van gehad. Maat nu was alles anders. Ze schudde haar hoofd heen en weer en keek daarna naar de grond. Ze wilde weg, maar Matthew versperde de weg voor haar en ze kon nergens heen.

Matthew keek haar nog steeds vragend aan. Wannaar hij zich naar voren boog om een zacht, klein kusje op haar lippen te dwuen. Een reden had het niet echt, gewoon een reflex? Een impuls? Na een paar seconde halde hij zijn lippen weer van de hare en keek haar kort aan. Nog steeds met een kliein glimlachje op zijn lippen

Kira verstijfde toen hij zijn lippen op die van haar duwde, maar ze liet het toe. Ondanks dat ze het niet wilde liet ze het toe. Nog iets wat over was gebleven van vroeger? Ja zeker. Iets wat ze kon veranderen? Waarschijnlijk niet. Ze keek Matthew eventjes kort aan, met een emotieloos gezicht. Ergens hadden zijn lippen prettig aangevoeld, maar het was niet wat ze wilde. Ze was bang om alles weer te moeten herleven. Dat wilde ze niet. Ze keek hem nogmaals aan en draaide zich toen weg om hem heen zodat ze weg kon. Zo snel als ze kon holde ze door de gang heen. Een traan welde al in haar ooghoeken op.

NEW

Enzio was druk bezig met oevenen. Hij was ana het opdrukken, maar onderschat erg normale oeveningen niet, als zijn armen niet sterk genoeg waren kon hij een val maken van 5 meter, of een van de anderen laten vallen, en dat was niet zo'n goed idee. Zijn sporttenue bestond zoals wel vaker uit een joggingbroek en een zwart hemd. Zijn haar was weer eens zijn eigen vrije wil aan eht uitdrukken, niet dat hij er een heel erg groot probleem mee had.

Dawn was zich aan het omkleden in de kleedkamer, ze zou wat oefeningen gaan doen in de gymzaal. Buiten regende het, en dat was niet altijd fijn. Ze had er meestal geen moeite mee maar nu viel het echt met bakken de lucht uit dat je amper iets kon zien. Ze bond haar lange bruine haren in een staart en liep de gymzaal in. Ze zag een jongen bezig met opdrukken. Aarzelend bleef ze staan, ze wist niet of hij wel zou willen dat zij ook kwam oefenen,...

Enzio keek op toen hij voetstappen hoorde. Hij knikte naar haar, als andwoord op de non-verbale 'is het okee' vraag. Hij ging verder op een arm. De andere lag op zijn rug. Hij wierp nog een blik op het meisje, ze zag er wel leuk uit. Hij vroeg zich af wat ze hier kwam doen.

Ze glimlachte als wijze van dank. Ze begon met een paar rondjes door de gymzaal. Na een stuk of tien rondjes, was ze wel een beetje aan het hijgen. Ze had een goede conditie opgebouwd door de jaren heen. Ze begon wat rek en strek oefeningen te doen. Eigenlijk had ze moeten oefenen met schieten alleen dat ging niet zo goed in de zaal. Maar ze moest gewoon wel sporten. Ze moest toch iets doen?... Ze begon met wat sit-ups. Ze had de laatste tijd niet geweldig gezond gegeten, dus ze moest uitkijken dat ze straks niet nog een blubberbuik (wtfxdxd) kreeg..

Na nog een keer van arm gewisseld te hebben stond Enzio op. Hij ging op de lange mat staan die hij van te voren al had neergelegd, met zijn rug naar de mat toe. Zijn ogen gingen even dicht in concentratie voor hij weer bewoog. Twee flikflaks achter elkaar. En daarna terug alsof hij een springveer was. Naar achter leunen om een bruggetje te maken, dan zijn benen opzwaaien zodat hij op handne en voeten stond en dan weer een bruggetje. Lenig blijven was voor hemheel belangrijk, en dit was beter dan rek en strek oeveningen.

Dawn keek op naar de jongen. Haar mond viel open toen ze zag wat hij allemaal deed. Wow, dat zag er echt heel stoer uit. Ze begon te glimlachen, het zag er ook zo leuk uit. Ze had nog nooit een jongen zoiets zien doen. Vroeger had ze op turnen gezeten maar ze had er echt niets van gebakken. De meisjes in haar groepje hadden haar wel uit gelachen omdat zij haast niets kon.. Ze kon echt niet begrijpen hoe iemand zo lenig kon zijn. Ze ging rechtop zitten. En keek naar wat de jongen aan het doen was.

Okee, nu moest Enzio wel toegeven dat hij misschien een beetje aan het opscheppen was. Hij maakte een handstand en zette zijn voeten op zijn hoofd, in plaats van ze in de lucht te laten bengelen. Hij hield ervan om publiek te hebben. Het voelde normaal. Sinds hij klein was ad hij al aan mensen laten zien wat hij allemaal kon. Hij kwam uiteindelijk terug in een gewone staande positie en ging verder met gewone rek en strek oefeningen.

Het zag er allemaal erg geweldig uit.. Toen hij stopte en verder ging met gewone oefeningen ging Dawn ook maar weer snel verder. Ze ging verder met haar sit-ups. De tel was ze kwijt, maar ze voelde het al wel. Het was te lang geleden dat ze het gedaan had. Om de paar sit-ups keek ze naar de jongen. Hij zag er echt goed uit. Toen ze klaar was met sit-ups begon ze met opdrukken. Ze kon het lang niet zo goed als hoe ze de jongen het net had zien doen. Maar dat maakte haar niet veel uit, zij was weer goed met een bal.

Enzio zat, met zijn ellebogen op een bank geleund om niet om te vallen, met zijn benen in zijn nek. En hij zag er redelijk comfortabel uit. "Ik ben Enzio." zei hij rustig tegen het meisje. Een gesprek was wel prettig terwijl hij rekte. Alles om de stilte op te vullen.

Ze keek op toen de jongen, Enzio, tegen haar begon te praten. Ze glimlachte, ze had zelf niets durven zeggen. "Ik ben Dawn" zei ze verlegen. "Aangenaam" voegde ze er nog aan toe. Ze had er gelijk al spijt van, het klonk zó stom. Alsof je tegen een oud vrouwtje praten ofzo. En daar leek hij echt totaal niet op.. Tótaaaaal niet. Ze begon te blozen. Ook dat nog.. Snel ging ze maar weer verder waar ze mee bezig was geweest. Ze kon niet zo goed én opdrukken én praten. Ze wierp nog een blik op Enzio en glimlachte..

Enzio glimlachte naar haar terug. Hij haalde zijn armen uit zijn rek om vervolgens een oversplit te maken tussen twee banken in. Iets wat veel jongens voor geen goud zouden willen doen. "Waarvoor ben jij aan het oefenen, als ik zo vrij mag zijn?" Hij keek haar nieuwsgierig aan.
---
voor de duidelijkheid, dit is een oversplit:

Wist ik, zat op turnen... ooit... lang geleden voordat ik ging paardrijden en voetballenxdxd.
~~
Geschokt keek ze de jongen aan. "Doet dat geen pijn?" vroeg ze geschrokken. Ze kon het zelf bijna voelen, haar leek het al pijnlijk.. Laat staan bij een jongen. Om terug te komen op de vraag die Enzio gesteld had zei ze aarzelend, "Eigenlijk zou ik nu buiten moeten zijn, om te oefenen met voetballen.." "Maar het regent zo hard dat je amper iets kan zien" vervolgde ze. Als ze buiten was geweest, dan had ze nu geen gesprek gehad. Dan had geen kans gehad om vrienden te maken. Want misschien, heeel misschien, vond Enzio haar wel aardig, en had ze uiteindelijk nog iemand om mee te praten. Ze hoopte het van harte.

maar ik wist dat niet en gokte het er maar niet op.
---
Enzio knikte. "Mwa niet echt, het is een beetje nogal irritant, maar doet geen pijn." Hij luisterde rustig naar haar verhaal. "Ah, een sporter dus, nee ik ben een danser en trapeze artiest, al kan ik die laatste groep niet echt uitvoeren hier op school" Hij schonk haar een glimlachje. Hij krabbelde weer overeind en dacht even na. Daarna liep hij het magazijn in en kwam terug met de ongelijke leggers. Hij stelde ze juist in en toen kon hij zijn ding doen.

Haha, geeft nietxd
~~
Niet pijnlijk.. hooguit een beetje irritant.. Juist. "En dansen is geen sport dan?" vroeg ze grinnekend. Zij vond van wel eigenlijk. Als je je lichaam toch gebruikte, dan sporte je. "En waarom kan je dat hier dan niet doen? Geen trapeze ofzo?" vroeg ze nieuwschierig. Voor haar gevoel kon je op deze school alles doen.. Daarom was dit ook zo'n aparte school. Mensen met allerlei talenten. Je zou denken dat ze toch wel ergens een trapeze vandaan konden toveren.. Ongelijke leggers, dat had ze ooit ook gedaan. Alleen toen viel ze er tegen aan, tijdens het overspringen, en de rest van haar leven durfde ze het nooit meer..

Enzio knikte. "Dansen is in mijn ogen geen sport, het is een andere categorie, het is meer een kunstvorm." Hij glimlachte naar Dawn. "En nee ze hebben geen trapeze, natuurlijk, ze hebben ringen, en er is zo'n ding om van de ringen een trapeze te maken, maar het gaat mij om de stellage, er is geen vangnet, dus je moet dicht bij de grond blijven, en je kan sowieso niet zo hoog. Een gewone gymzaal is op geen enkele manier vergelijkbaar met een circustrapeze, daar moet je speciale dingen voor hebben"

Daar had hij een punt. Dansen zag er prachtig uit. Kunstig was het best wel. Geïntresseerd luisterde naar wat Enzio uitlegde. Nu snapte ze het. "O, ik snap het. En het kost waarschijnlijk hartstikke veel geld om zo'n stelllage te maken nietwaar?" vroeg ze. Dat zal wel, anders was die er al lang geweest. Wel jammer voor hem, dan kon hij niet doen wat hij leuk vond. Hoewel hij kon natuurlijk dansen, en de dingen die ze hem had zien doen. "Werkte je altijd met een circustrapeze dan?" vroeg ze hem nieuwschierig geworden.

Enzio knikte. "Dat is inderdaad heel duur, dus hier hebben ze dat niet. Ik heb hiervoor in een groot circus gewoond en gewerkt, en die hebben als pauzeplek een eigen terrein, met zalen on te trainen en dergelijken." Hij glimlachte naar haar. "Ik doe meer dan trapeze ja, ik kan ook over een koord lopen en werken in van die zijden doeken die aan een plafon hangen, in het Engels heten het silks." Hij glimlachte naar haar. "Dus ik werkte niet aleen met trapeze, ik en mijn trainingspartner hadden een act die zowel de silks als de trapeze als de grond gebruikte."

"Wow! Supervet" zei ze bewonderd. Dan was zij maar saai.. Hij woonde in een circus, komt zij aan met haar veilige omgeving. Ze had niets interesants te vertellen, dus liet ze hem maar praten. Ze vond het niet erg. Het was niet vervelend en het was goed om contact met mensen te hebben. Ze was al lang gestopt met haar oefeningen. Om bezig te blijven ging ze een bal halen. Hij was zacht, waarschijnlijk omdat ze bang waren dat je je verwondde. Alsof dat op het veld niet kon gebeuren maar ach. Hier kon ze ook wel mee hooghouden. Ze nam de bal op haar voet en begon met tellen. 1,2 ,3, 4... Niet hardop natuurlijk, dat zou storend zijn.

Enzio sprong van de leggers af met een salto, nu was hij bezig met trainen, dus hij greep alles aan om ook werkelijk te trainen. Hij was eigenlijk best erg bezig. Hij had LO op school, en daarnaast nog dans Essen en daarnaast nog zijn eigen strakke strakke trainingsschema, dat hij hierdoor bijna geen vrije tijd overhield vond hij niet zo erg, beter worden was zo'n beetje zijn alles, waar hij voor leefde.

Er moet heir iets gebeuren.. het word hier saaixdxd
~~~
Dawn keek naar Enzio. Hij was er echt goed in. Beter nog dan de mensen in het circus waar zij weleens geweest was. "Je kan het echt goed" complimenteerde ze hem. Ze begon de bal tegen de muur te schieten. Ze irriteerde zich echt aan deze bal, hij stuiterde niet en hard schieten kon je wel vergeten. Ze zuchte geërgerd. "Kudbal.." mompelde ze geïriteerd terwijl ze de bal het hok in schoot. Waarbij ze van alles omschoot. Jha natuurlijk. Ze zuchte nog eens. Ze werd chagrijnig van zichzelf. Ze begon de dingen recht te zetten en gooide de bal bij de andere ballen.

Uhu, maar wat...
,.,.,.,.,.,.,.,.
Enzio liep achter haar aan en begon haar te helpen. "Ik snap niet hoe jij dek bal kan hooghouden, ik kan niet eens een bal goed nar iemand gooien." hij glimalchtte naar haar.

Dat weet ik dus ook niet...xdxd
ze gaan zoenen, nee stomxd
ze krijgen ruzie? uh.. nahxd
ik weet nieeeetxd
~~
Ze glimlachte dankbaar naar hem. "Het is niet moeilijk, tenminste voor mij niet." zei ze "En er zit jaren lang oefenen achter" grinnekte ze. Vanaf dichtbij kon ze zien dat hij heerlijk gespierd was. Yummie. Ze begon te blozen toen ze het dacht. Ja dat moest zij weer hebben. "Kan je echt geen bal gooien?" vroeg ze nieuwsgierig, zo moeilijk is dat toch niet...