Nickolas thuis

Dit huis staat in een buitenwijk van New York en is niet uitzonderlijk groot. Iedereen heeft gewoon een eigen slaapkamer die groot genoeg is voor een bed, kast, bureau en wat andere spulletjes. Het huis heeft een grote gemeenschappelijke kamer die verdeeld is in twee hoogten, op de gewone begane grond heb je de keuken, met een enorme eettafel en als je doorloopt, een paar trapjes af kom je in het woon gedeelte. Hier staat een grote, diepe, gezellige donkerrode hoekbank en wat donker houten meubeltjes, een televisie en wat je zoal in een woonkamer tegenkomt. Het bijzondere aan het huis is dat het een aanleunwoning heeft waar Nick's oma Ana woont. Het hele huis straalt een soort warmte uit en het is ook de plek waar mensen zich ontmoeten, de hele buurt komt hier samen met feestdagen.

Nick zette de auto voor het huis stil. Hij reageerde niet op haar vraag van straks. Er scheen uitnodigend licht door het ruitje van de voordeur en de ramen eromheen. Nick opende zijn portier en opende toen die van Maud. "welkom bij mij thuis" zei hij lachend. Toen vloog de deur met een knal open en kwam Christyl op hen afgestormd, ze viel Jake letterlijk aan en ging om zijn hals hangen Nick draaide een rondje met haar om zijn hals en knuffelde haar even. "haloo!" zei hij uitgelaten en toen liet hij haar los en liet haar een rondje draaien, net als hij bij Maud gedaan had, maar dan was dit enorm overdreven. "wat zie je er mooi uit!" riep hij uit, met overdreven veraste stem.

Maud stond op toen hij de deur voor haar open hield en sloot hem zelf weer want Nick was alweer druk bezig met waarvan zij wist dat het het zusje was. Hij ahd haar laten zien op de foto's. Ze keek vertederd naar Nickolas en hoe hij deed. Het voelde zo fijn om hier te zijn ookal had ze het gevoel dat ze ongenodigd was. Natuurlijk kwam die indruk vanuit haar zelf en niet van de familie want van wat ze had gehoord en nu al gezien was het een hele vrolijke en open familie. Ze leunde wat tegen de auto aan en keek met gek genoeg haast verliefde ogen naar Nick. Nee wacht dat mocht niet, ze vond Micheal leuk daar was ze heel erg van overtuigd. Toch drukte haar gedachte Micheal naar de achtergrond en bleef Nick nog steeds continu in haar hoofd hangen. Over dat hij nu zo knap en lief was.

Nick keek stralend op naar Maud, met Christyl nog aan zijn hand. Nu had Maud ook Christyls aandacht getrokken. Ze rende naar haar toe en stopte vlak voor haar, stak haar hand uit. "Hoi! Wie ben jij?" vroeg ze met een enorme big smile. Nick moest wel lachen dat ze vergat zichzelf eerst voor te stellen. Na een paar minuten verscheen ook zijn moeder in de deuropening. "komen jullie nog naar binnen, straks worden jullie nog verkouden" dat was vooral richting nick. Zijn moeder dacht dat hij breekbaar was ofzo. "eneh Stef kan je straks..." toen viel haar oog op Maud. "Oh het spijt me meid, ik had je niet gezien" ze kwam ook naar buiten gelopen en stak haar hand uit met een open glimlach. "Mellany, zeg maar Mel, dat doet iedereen." zei ze.

Maud was op haar hurken gaan zitten en had de hand van het meisje aan genomen.' Nou ik ben Maud en wie ben jij dan wel niet?' Zei ze zachtjes maar toch duidelijk verstaanbaar. Toen kwam ze toch wel weer naar omhoog en keek naar de vrouw die in de deur opening kwam staan.' Maakt helemaal niet uit hoor. Ik ben het gewend.' Zei ze met grote grijns over dat ze haar niet gezien had.' Ik ben Maud aangenaam.' Ze nam de hand aan en schudde hem even kort. Daarna vonden haar vingers weer een weg naar haar vestje om mee te gaan prutsen.' Ik hoop dat ik niet te veel last ben.' Ze beet op haar lip en keek even van Nick naar het kleine meisje naar Mellany.

"Oh nee, helemaal niet" stelde Mel Maud meteen weer gerust. Ze keek van Nick naar Maud en weer terug. Nick kreeg een lichte kleur op zijn wangen, iets wat gelukkig onzichtbaar was door de duisternis buiten. Christyl trok aan Mauds jurkje. "Ik ben Christyl" zei ze met een grijns omdat Maud haar naam nog niet wist. "Oh, maar kom nu naar binnen jongens" zei Mel terwijl ze in haar handen wreef van de kou. Christyl huppelde achter haar aan. "Stef komen jullie ook?" riep Mellany naar achteren. "Ja mam" zei Nick automatisch terwijl hij kort Maud aankeek. "nog niet in shock, je doet het goed" zei hij lachend terwijl hij uitnodigend de deur nog voor haar open hield.

Maud schoot in de lach om Nick zijn woorden.' Hmm nee nog niet maar waarom noemen ze jou Stef? Die begrijp ik niet.' Ze liep naar binnen en knikte dankbaar naar Nick. Ze pakte even kort zijn hand en kneep erin. Ze voelde zich toch wat ongemakkelijk dat ze zonder aankondiging erbij was gekomen. Snel liet ze de hand van Nick weer los en keek even om zich heen. Het was een gezellig huis en ze vond het meisje heel aardig. Wacht even wat was haar naam ook alweer?Christyl. Gelijk keek ze met grote ogen naar Nick,' Jij valsspeler.' Zei ze zodat hij het alleen kon horen.

"Mijn tweede naam is Steven, niks spannends dus" zei hij lachend. Zijn tante was zo leuk geweest haar zoontje Nick te noemen waardoor hij de hele tijd door de war gehaald werd. Hij voelde zijn hand tintelen toen hij vast gepakt werd. Het huis stond heel erg vol en Nick pakte Mauds jas aan (als ze die had) en hing hem over een stoel die diende als kapstok. Overal in dit huis waren herinneringen te vinden, foto's en antiquiteiten. Hier in de hal hingen foto's van Nick's ouders die trouwden, Nick vasthadden toen hij net geboren was, Christyl vasthadden toen zij net geboren was. Verder nog wat groepsfoto's met zijn moeders werk en ook de foto die bij hem op het kastje stond, of een foto met zijn vaders afdeling, toen hij er nog niet zo slecht aantoe was. Ze maakten van hun hart geen moordkuil en vonden het niet erg eraan herinnerd te worden. Nick schoot in de lach toen ze hem uitschold voor valsspeler. "wie ik toch niet?" vroeg hij lachend, maar hij wist heel goed waar ze op doelde. "En dit, lieve Maud, is Ana" zei hij, met een enorme glimlach, terwijl hij naar zijn oma toeliep die hen al tegenmoet kwam, het was een energique oude dame, met een zwarte rok en een glitterig topje, ze keek kwiek uit haar ogen en omhelsde Nick al net zo uitbundig als zijn moeder en zusje.

Maud haar mond viel open maar kon niets anders doen dan lachen.' Echt hoor vuile valsspeler.' Zei ze terwijl ze naast Nick kwam staan en glimlachtte vriendelijk naar Ana terwijl ze Nick half een stomp gaf.' Ik vraag jou nog een keer iets.' Zei ze terwijl ze haar tong naar hem uitstak.' Ohh sorry ik ben Maud.' Zei ze nog terwijl ze zich op de oma van Nickolas richtte. Er waren rode blosjes verschenen op haar wangen, had ze zich daar zo druk om gemaakt. Om zijn zusje en zijn oma. Natuurlijk zouden die hem van haar afpakken maar dat vond ze niet erg. Zodra het ging om een ander meisje, haar leeftijd dan zou ze het erg vinden. Maar dit nee, en dat wist Nick ook. Hij deed het gewoon om haar te pesten. Nou dat was hem dan wel goed gelukt want ze was een beetje rood aangelopen en kon het niet laten om breed te grijnzen, wat een opluchting.

Ana zag het meteen, ze was goed in gevoelens inschatten en de enige die Nick doorhad als hij weer eens zijn barricade opbwoude. "geeft niets hoor" zei ze. "en ik ben inderdaad Ana, maar dat had je al door" gniffelde ze, om een binnenpretje wat overduidelijk met Nick en Maud te maken had. "Stef, als je een keer iemand mee naar huis neemt, doe je het ook goed" glimlachte ze met een lieve oma glimlach. "je hebt zeker het mooiste meisje wat je op school kon vinden meegebracht hea?" zei ze lachend terwijl ze over Nicks haar wreef. Nick werd rood maar zei er niets over. Nu waren hij en Maud allebei rood, wat voor een vermakelijke lach van Ana zorgde.

Maud begon een beetje te stotteren.' Nou ehumm ik..ik..' Uiteindelijk sloeg ze haar ogen neer en beet op haar lip.' Ik kom niet eens in de buurt van het mooiste meisje van school. Maar goed je hebt wel gelijk, hij zou zo diegene mee kunnen nemen want Nick kan volgens mij iedereen voor zich winnen.' Ze keek van Ana naar Nick en glimlachtte toen toch wat twijfelachtig. Ze wist uiteindelijk toch haar blik van Nick af te halen en bekeek de kamer nog een keer even goed. Het was helemaal vol gepropt maar dat maakte het wel gezellig. Als je bij haar zou komen zou het precies tegenovergestelde zijn. Daarom kwam ze nooit maar dan ook nooit thuis.

Nickolas werd nog roder dan hij was. En als ze niet al een blauw oog had had hij haar voor haar hoofd geslagen. Nee, dat zou hij nooit doen. Ana wist ook even niet hoe ze daarop moest reageren. Maar Ana wist altijd wel wat. "Ja nou, echt een kleinzoon van zijn grootvader" zei ze lachend terwijl ze hem in zijn rood geworden wang kneep en hen verder met rust liet. Hij liep de woonkamer in, achter Ana aan en rook de geur van zijn moeders kerstdiner al. "Ik hoop dat jullie honger meegebracht hebben?" zei ze terwijl ze een enorme schaal dampende aardappelen op tafel zette. De kerstboom trok vrijwel meteen de aandacht, enorm en in het midden tussen de twee kamers in. Hij was helemaal vol gehangen en het was goed te zien dat ze dat zelf gedaan hadden er hingen kerstkransjes en zuurstokken in en er lagen bergen cadeaus onder.

Maud rook de heerlijke geur en zag de geweldige kerstboom. Haar mond ging open en ze trok heel even Nick mee de kamer uit.' Je had niet verteld dat het er zo uit zou zien. Ik heb zo'n kerst nog nooit meegemaakt.' Ze piepte zowat en voelde zich nu heel erg ongemakkelijk. Haar ouders waren er gewoon nooit en ze zat al vanaf kleins af aan in de keuken van een restaurant om met het personeel kerst te vieren. Ze hadden nooit een kerstboom en meestal was haar eten het cadeau. Dit was voor haar gewoon echt te veel van het goeie en het zorgde ervoor dat ze een beetje in paniek raakte. Zonder dat ze het zelf doorhad had ze zijn hand gepakt voor ondersteuning.' Ik durf niet meer naar binnen.' Mompelde ze zachtjes en weer kreeg ze rode wangen en keek naar haar voeten.

Nick tilde haar kin op en keek haar aan. "je kan het wel" moedigde hij haar aan. Voor hem was het heel normaal dat het er zo uitzag. "Het spijt me" mompelde hij. "maar zo vieren wij altijd kerst, we gaan straks ook nog naar de kerk, maar je hoeft niet mee als je liever niet wilt, dan blijf je thuis en moet je op Christyl passen." zei hij daarna voorbereidend op wat er komen zou. "het is niets om je druk om te maken, het is alleen een boom en wat eten, je kan nu al niets meer fout doen hier, dus maak je niet druk" zei hij zachtjes terwijl hij zachtjes in haar hand kneep. "Ik wil overigens ook wel een taxi bellen als het echt niet gaat?" nee dat wilde hij niet, maar hij wilde ook niet dat Maud hier niet wilde zijn, dus hij stond in dubio.

Maud schudde haar hoofd,' Ik wil niet gaan. Ik wil bij jou blijven.' Gelijk merkte ze dat dat eigenlijk het enige was wat ze wou. Waarom ze hier wou blijven. Hij was er. Ze beet op haar lip en keek met toch wat onzekere ogen naar Nickolas.' Euhm misschien raar om te vragen maar euhmm kan ik naast jou zitten en soms even je hand vasthouden. Ik euhm voel me nog steeds bang.' Ze leek nu net een angstig vogeltje, bang voor de vlucht in het diepe. Ze had haar kin los gemaakt en keek weer naar haar schoenen. Ze was bang dat de moeder van Nick haar niet zou mogen of dat ze domme dingen ging doen. Kortom ze dacht aan alle dingen die er fout konden gaan.

"Natuurlijk zit je naast mij, en ik laat je hand niet meer los al had je het graag" glimlachte hij. "en er is niets om bang voor te zijn, mijn familie vraagt niet veel van je, helemaal niets zelfs. Al zou je zo dadelijk een woede uitbarsting hebben en op tafel gaan staan is dat iets waar ze overheen kunnen komen." zei hij lachend. Hij vond het vervelend dat ze zo onzeker was, ze was een enorm knap meisje, en ook nog eens extreem lief, er was helemaal niets om onzeker over te zijn! "Maar Maud, ik wil even dat je weet dat je een geweldig mens bent, en het knapste meisje wat ik ken en jij je dus al heelemaal niet druk hoeft te maken, begrepen?" vroeg hij streng, maar met een lieve ondertoon.

Maud hield haar hoofd schuin en wilde haar hoofd schudden. Dat zei hij nu alleen maar om haar op te vrolijken. Maar het werkte niet.' Dankje maar we weten nu alle twee dat je liegt.' Maar zonder nog naar hem te luisteren liep ze weer de kamer in en glimlachtte beschamend.' Sorry ik had hem even nodig.' Zei ze als verontschuldiging. Ze ging aan tafel zitten en keek toch even wat angstig naar de boom. Hij was schitterend maar hij maakte zo ontzettend veel indruk op haar. Ze had nooit kerst gevierd met een kerstboom. Vroeger toen haar ouders er nog wel waren hadden ze er ook nooit één. Haar meoder was allergies voor dennenaalden en kunstbomen vonden ze niet mooi. Dus deden ze altijd zonder boom. Maud had er nooit een probleem mee maar nu ze die boom zag voelde ze toch wel een soort jaloezie of gemis.

Hij loog niet, maar hij had door dat het niet werkte. Zijn familie reageerde niet echt en hij schoof naast Maud aan tafel. Christyl begon te praten over school en over haar vriendinnen en af en toe schoten e allemaal in de lach, omdat ze weer iets doms gedaan had, of een blonde opmerking had gemaakt. Het leukste was nog dat ze het zelf niet door had als het grappig was. Nick schepte twee keer op en de rest ook ongeveer, hij keek vragend naar Maud wat ze wilde. Ze moest wel honger hebben, vanmiddag had ze alles eruit gegooid in zijn wc.

Maud beet op haar lip. Het eten vond ze moeilijker dan de hele kerst zou worden dat wist ze nu al.' Euhmm een klein beetje, ik heb niet al te veel honger.' Helemaal geen wilde ze eraan toevoegen maar ze wist dat ze dat niet kon zeggen. Ze keek even naar de hand van Nick in de hare en het voelde toch wel goed om hem zo vast te houden. Het moeilijkste zou zijn om toch wat te eten zonder dat ze het er straks weer uit gooide. Niet door de stomp in haar maag maar gewoon omdat dat altijd ging. Ook met haar ontbijt, lunch en het meeste avondeten als ze al avond at. Binnen een uur had ze het er alweer uit gegooid. En ze was bang dat het dit keer ook zou gebeuren. Nou kon ze tegenover Nick nog wel zeggen dat het door die stomp kwam maar de volgende keer dat het zou gebueren zou ze dat excuus niet meer kunnen maken.

Hij gaf haar maar gewoon de schaal aan zodat ze zelf op kon scheppen, na het eten was hem wel opgevallen hoe extreem weinig ze gegeten had, maar hij zei er niets over. "over een uurtje gaan we naar de kerk" zei Mel met een glimlach tegen niemand in het bijzonder. "Christyl ga je klaar maken, en jullie kunnen je ook wel even op frissen als je wilt?" stelde ze voor, terwijl ze begon met het afruimen van de tafel. Nickolas glimlachte even naar Maud, die nog steeds zijn hand vasthad, iets wat fijn voelde en hij langer wilde voelen dan alleen nu.

Maud beet op haar lip en knikte dankbaar,' Het was echt heel lekker.' Zei ze vriendelijk tegen Mel. Daarna stond ze op en keek even naar Nick,' Ik moet even naar de wc, waar is die?' Ze voelde hoe het eten alweer naar boven kwam en ze wilde eigenlijk zo snel mogelijk naar de wc maar ze zou rustig doen, net alsof er niks aan de hand was. Het leek haar geen goed idee om vandaag Nick ook nog eens te vertellen over haar eet probleem. Hij had al genoeg meegekregen. En zelfs dat vond ze eigenlijk al te veel. Hij had gewoon haar problemen niet moeten aanhoren. Dan zou hij ook wat gelukkiger zijn.

Nick merkte dat er iets was, maar ging daar verder niet op in. Hij stond op en liep met haar mee naar de gang wees een deur aan. "daar". Om de een of andere manier verwachtte hij wat er kwam, maar dacht dat hij zich wel zou vergissen. "kom daarna maar naar boven, mijn kamer is eerste deur links" zei hij er nog achteraan. Hij maakte zich zorgen om haar, maar was enorm blij dat ze meegekomen was naar hem thuis.

Maud knikte en glimlachtte. Ze wist haast zeker dat hij daar aan dacht dus widle ze hem ergens anders aan laten denken. Ze drukte een kus op zijn wang en fluisterde in zijn oor,' Dankje voor dat je me mee wilde. Het doet me goed hier onder een echte familie te zijn.' Daarna ging ze weer normaal staan en glimlachtte lievelijk. Snel verdween ze in de wc en deed hem opslot. Ze voelde dat ze haar eten echt niet langer meer binnen kon houden en voor ze het zelf doorhad lag haar maag inhoud in de wc. Snel veegde ze haar mond af met een wc papiertje en dronk wat water uit het kraantje in de wc. Ook waste ze haar handen en trok door zodat niemand iets zou merken van wat er hier net was gebeurd. Toch merkte ze dat haar huid een tintje lichter was geworden. Nou verwachtte ze niet dat Nick zo heel erg op haar zou letten dus in dat opzicht kon het haar niet zo veel schelen.

Nick werd rood door haar kus, maar zorgde wel dat zij het niet merkte. "graag gedaan" zei hij nog voor ze het toilet in verdween. Hij liep naar boven en ging op zijn bed zitten. Het was raar. Hij vond haar zo leuk en ondertussen wilde hij niets liever dan vrienden met haar blijven. Hij was blij dat ze mee gekomen was. Had het idee dat het haar toch een beetje hielp. Ookal wist hij dat ze over gegeven had toen ze de kamer binnen kwam.

Maud glimlachtte naar hem en ging naast hem zitten.' Hmm ik weet dat jij het weet.' Dat straalde hij gewoon uit. Hoe kon het ook anders. Ze kroop wat meer naar hem toe en legde haar hoofd op zijn borst.' Ik weet dat het niet goed is maar ik kan het niet stoppen.' Ze beet op haar lip. Het was echt zo, dit was niet haar keuze, ze vond dat hele dunne lelijk, maar ze kreeg gewoon geen hap door haar keel en anders kwam het er toch wel weer uit zoals nu.' Maar ik scheep jou al te veel op met mijn problemen.' Ze keek naar Nick en drukte weer een kus op zijn wang.' Het spijt me dat je mijn problemen moet aanhoren.'