Appartement Lauren (Flavio & Adam).

Flavio zette de puppieoogjes des doems in. "Zou je dat willen doen, voor mij?" Vroeg hij met dat zelfde puppie-oogjes engelengezichtje. Adam had nu twee keuzes, toegeven en dan werd hij met rust gelaten, of weigeren, en dan waren de poppen aan het dansen. Dan werd Adam zekere privileges ontzegd.

Adam probeerde uit alle macht om Flavio niet aan te kijken, 'Maar... Mijn schema... Daar heb ik zo lang aan gewerkt...' sputterde hij tegen met zijn ogen op zita, hij wist dat als hij Flavio's blik zag hij meteen zou bezwijken.

"Adam, het is kleurenschema weg of wat kleren weg, een van de twee." Zei hij op een suikerzoet toontje. Hij pakte Adams handen stevig beeet.

Adam kreunde en keek Flavio hulpeloos aan, 'Je weet hoe belangrijk die digen voor me zijn, ik kan geen kleren noch schema's wegdoen... Ik doe Zita toch ook niet weg?' zei hij, misshien klonk het overdreven, maar zo voelde het voor hem wel... Al was Zita belangrijker dan zijn kleren.

Flavio dacht even na. "Dan moeten we een nieuwe kast Adam." Zei hij met een zucht. Zelf was hij niet zo beschermend tegenover zijn kleren, aleen tegenover zijn hakken. Het is alleen dat dat best wel wat kost... en ik spaar liever voor Zitas school and such..." Begon hij.

adam dacht even na, 'Daar heb je gelijk in... misschien kan ik van de grijstinten een stapel maken... en de roostinten... misschien moet ik et gewoon wat minxer uitgebreid maken... Kan ik nog wel even mee bezig zijn...' zei hij met tegenzin en hij schuifelde wat ongemakkelijk over de vloer, hij had gewoon erg lang aan dat schema gewerkt, het overhoop gooien was moeilijk voor hem.

Flavio glimalchtte. "Adam, bedenk anders hoe je een schema kan maken met de beperkte ruimte. ik weet zeker dat je het kan, want je bent awesome." Zei hij vrolijk. Hij keek met een glimalch naar de woonkamer. "Ik durf erom te wedden dat ze nog steeds zitten te wedden."

Adam schreef:

Adam keek met een glimlach hoe Flavio alles uitpakte en toen hij klaar was overhandigde hij hem Zita. 'Ik ga mijn eigen kleren ook maar opbergen voor ze verpest worden door het te lang in een tas of koffer zitten...' zei hij met een knipoog en hij liep naar hun slaapkamer, zijn gezicht van de woonkamer afgedraaid. Eenmaal daar aangekomen keerde hij zich tot de grootste groep koffers en hij begon alles netjes in de hoge kast te leggen en hangen, op kleur natuurlijk. 'Flaaf?' zei hij terwijl hij terugliep naar de jongen, 'De kast zit vol...'

Ryan grinnikte, zo goed vond hij zicbzeld niet, maar een zoen zo geweldig als deze liet hij zich niet ontglippen. Hij kuste Lauren net zo pasievol terug met zoals gewoonlijk zijn handen op haar heupen. 'Ik ook van jou...' fluisterde hij terug.

Lauren zoende hem nog een tijdje maar moest toen echt even voor adem happen. Boven het geluid van haar eigen hijgende ademhaling hoorde ze de stemmen van Flavio en Adam. Het gaf haar een ongemakkelijk gevoel om te weten dat ze niet alleen met Ryan was en ze bleef maar een beetje stil staan luisteren.

Adam glimlachte, 'Ik heb wel hulp nodig hoor...' zei hij n hij kuste Flavio kort maar teder, een beetje verhinderd dor Zita op Flavio's arm die hij niet wilde pletten. Bij Flavio's volgende opmerking vervaagde zijn vrolijkheid en beetje. 'Z mag doen wat ze wilt... Als zij hem leuk vind.... Wi ben ik dan om haar tegn t houden?' zei hij met een zucht eb hij kuste Flavio meteen weer om die opmerrking te verdoezelen.


Ryan keek Laure met een schuine grijns en halfhijgend aan, hij hoorde Adam en Flavio ook, maar deed niet de moeite echt te luisteren wat zs zeiden. 'Dit is... akward...' zei hij daarom met een knikje naar de kamer van Zita.

Flavio glimlachtte en legde Zita weer in haar bedje. Hij glimlachtte en gaf Adam nu een échte kus, nu er geen baby tussen hen in zat ging dat zo goed. Zijn handen legde hij in Adams nek. Het was een kus die veel intiemer was dan alle kussen die ze hadden gedeeld sinds Afam het punt 7 maanden had gepasseerd. Toen hij buiten adem de kus verbrak keek hij Adam met een liefdevolle blik aan. "Laten we nu maar eens naar die kast.van jou kijken." Fluisterde hij, terwijl hij geen aanstalten maakte om Adam los te laten.

Adam glimlachte als soort van antwoord en liep met Flavio naar hun kamer, waarna hij de deur goed sloot, een kus als die van net had hij maanden moeten missen, hij wilde helemaal niet stoppen. 'Die kast wacht wel, ik heb je al te veel moeten missen...' zei hij met een glimlach en hij trok Flavio al kussend mee naar het ed, Lauren's aanwezigheid kon hem nu niet schelen, laat staan die van Ryan.

Flavio grinnikte en liet zich naar hun bed trekken. Daar aangekomen kystte hij Adam weer. Hij zat nu bovenop de langerejongen, zijn handen verdwenen in Adams haar.hier hadden ze al verl te lang de tijd niet voor gehad.

Adam begon Flavio vrij ruw van diens shirt te ontdoen, hij had het idee dat hij op het moment Flavio nodig had om te overleven, en dat hij zichzelf goed zou doen aan een overdosis, het kon geen kwaad, hoogstends wat geluidsoverlast voor de andere bewoners, die hij eigenlijk al compleet vergeten was.

Flavio glimlachte en zodra zijnn eigen shirt de kamer in gesmeten was begon hij Adams shirt van zijn vriendje te ontfrutselen. Toen hij het shirt in een random richting had gesmeten drukte hij zijn lippen tegen Adams nek, daar een mooie vlwk achterlatend voor hij verder omlaag ging.

Adam begon nu ook te frutselen aan Flavio's broek met een van zijn handen, terwijl de andere naar het nacktkastje schoot waar hij eerder die dag de condooms in had gestopt, hij wist niet hoe het met Flavio zat, maar hij wilde niet nog eens zwanger raken.

Lauren keek Ryan met een schuine glimlach aan. De geluiden uit de andere kamer werden steeds luider en ze deed een stap naar achteren, maar hield zijn beiden handen vast. 'eh... ja je hebt gelijk. Misschin kunnen we maar beter weg gaan of zo' mompelde ze en haar wangen werden rood.

--
Oei,, hadden Adam en Flaav nog geen condooms gebruikt? Zelfs bij homoseks moet dat hooor xdd

jawel xd.
maar ze zijn getest c:
--

Ryan knikte, 'Ik wil hier zo snel mogwlijk weg, het maakt me vang...' gaf hij eerlijk tow en hij snelde met een rood hoofd naar de gang, zijn hoofd zat vol met beelden ie hij echt zo snel mogelijk weg moest krijgen, 'Ik koop wel een milkshake voor e ofzo...' zei hij terwijl hij zijn jas aantrok.

lauren glimlachte en pakte haar vest van de kapstok af 'ja, dat lijkt me een goed idee' zei ze haastig terwijl ze nog even naar de deur van Adam en Flavio keek terwijl ze haar vest aantrok. Het was koud buiten, maar ze had totaal geen zin om een jas aan te doen. Snel opende ze de deur en deed alvast een stap naar buiten.

Ryan wilde een jas van Lauren meenemen, die zou ze later nodig hebben, maar het zoeken hiervan duurde te lang en hij snelde met alleen zijn eigen jas aan naar buiten, die kon Lauren ook altijd nog aan. Hij sloot dw deur achter zich en hij zuchtte, 'Is het in mijn orwn gebrand of hoor je het nog?'

Lauren pakte zijn hand en trok hem het donkere trappenhuis in. Ze hoefden maar een trap naar beneden omdat ze direct boven de winkel zat, maar boven haar was nog een appartement waarvan de eigenaar twee trappen naar beneden moest. Hier in het donker voelde ze zich hyperbewust van Ryan die dicht bij haar liep, en de stroomschokken die ze de eerste dag gevoeld had kwamen nu tien keer zo heftig terug.

tadadanew

--
Na een extreem drukke dag vol huishoudelijke klusjes en soliciteren liet Adam zich met eenzucht op de bank vallen, alles wat hij nu wilde doen was slapen, of gewoon stil op d bank zitten zonder ook maar een enkel geluid. Natuurlijk koos Zita dit moment uit om wakker te worden en te beginnen huilen, 'Flavio...?' zei hij met iets dat klonk als een mix tussen een zucht en een kreun.

Flavio zuchtte en zette zijn kwasten weg voor hij naar Zita toeliep. Hij zei geen woord voor hij in de andere kamer verdween. "Hallo rngeltje, papa is hier." Zei hij liefdevol terwijl hij het meisje oppakte en naar de keuken liep om een flesje te maken.Het irriteerde hem mateloos dat Adam niets deed. Alsof Flavio niet ook keihard aan het werk was om wat geld in het laatje te brengen. Hij verkocht schilderijen en vulde de rest van zijn tijd met een baantje in een café, niet dat dat Adam wat kon schelen.

Adam zakte wat verder onderuit inde bank en hij sloot zijn ogen, hij had barstende koppijn en Zita maakte het niet beter met haar gehuil, 'Kan je opschieten..?' vroeg hij op een veel te geirriteerde toon, Flavio verdiende dit niet, die deed net zo veel als hij, hij vond het gewoon moeilijk om dat te zien.

Flavio stak het flesje in Zitas mond voor hij geïrriteerd antwoordde met een "Adam, ik doen mijn best om voor haar te zorgen, okee? Zou jij ook eens moeten proberen." Hij ging met een hand door zijn krullen terwijl hij Zita stevig vast hield.

Adam rolde met zijn ogen 'Dat doe ik toch? Ze is ook mijn dochte. ik ben gewoon de hele dag al bezig en kan het er even niet bij hebben...' zei hij alsof het et meest logische was wat hij ooit gehoord had. Hij had helemaal niet door gehad dat flavio net zo veel als em had gedaan, niet dat hij daa anders wel aan had gedacht.