Chelsea's huis

Ty's ogen lichtte op bij haar antwoord, maar toch voelde hij ook wat teleurstelling. Ik weet het niet, wat moest hij zich daarbij voorstellen. Kon het dan nog wel goed komen of was dit alleen maar valse hoop. Hij verplaatste zijn vingers iets, waardoor ze een klein stukje op die van Chelsea lagen. 'Dus... je denkt dat het misschien kan?' Zei hij enigszins hoopvol, maar toch ook proberend niet al te erg te klinken.

Chelsea s blik bleef gericht op hun handen die elkaar nu echt raakte. Bijna onhoorbaar liet ze een kleine zucht tussen haar lippen door ontsnappen. Ze liet zich nu nou tich niet gek maken? ' tja misschien...' Daar zaten ze dan, in een snackbar in malibu. Niks romantisch, hun relatie te bespreken. Ze wist haar grijs blauwe ogen van hun handen af te wenden en keek ty nu aan. Ze moet hem, dat kon ze niet ontkenden.

Ty knikte kort en richtte zijn blik toen ook op hun handen. Hij wist bijna zeker, al dan niet zeker, dat als hij haar hand nu gewoon vastpakte het allemaal voorbij zou zijn, of tenminste dat verbeeldde hij zich. Alsof de ruzie nooit bestaan had en alsof hij nooit de fout was ingegaan, zouden ze weer bij elkaar zijn. Maar voor hij de kans daarvoor kreeg, werd er hard door de ruimte geroepen:' 3 porties patat en 3 kroketten!' Hij keek op bij het horen van hun bestelling en daarmee trok hij gelijk zijn hand weg, iets wat eigenlijk niet de bedoeling was, maar per ongeluk gebeurde.

Chelsea wist niet of ze blij moest zijn met de omroep van de bestelling. Aan de ene kant was ze blij dat ze even onder het onderwerp vandaan was, aan de andere kant vond ze het juist vervelend. Wilde ze weten hoe het verder gelopen zou zijn. Ze duwde zich af aan de vettige tafel en stond op om de zak met hun bestelling aan te passen. Het was nog warm en in folie ingepakt waardoor het nog even warm zou blijven, hoewel ze door zouden moeten lopen. Chelsea keek weer naar Ty. "Kom je mee?" vroeg ze nadat ze het geld gegeven had.

Terwijl Chelsea de bestelling haalde, kwam er een zacht geluid van frustratie uit zijn mond. Nu het bijna zover was geweest, had hij ook al bijna opgelucht kunnen zijn over dat het er uit was. Nu moest het gewoon weer overnieuwd begonnen worden en hij had geen idee hoe hij dat moest doen, zonder te overmoedig te lijken. Toen ze hem riep, stond hij snel op en zette weer een glimlachje op zijn gezicht om met haar naar buiten te lopen. Hij reikte zijn handen uit naar de zak en zei:' Geef maar, ik draag het wel.'

Eerst wilde Chelsea zeggen dat hetniet nodig was en ze de zak zelf wel zou dragen. Maar ze bedacht zich dat ze zelf misschien ook niet zo eerlijk bezig geweest was omdat ze hem ook geen kans meer gegeven had, dus na even aarzelen gaf ze de tas met een voorzichtig glimlachje aan Ty. "oké dan." zei ze terwijl ze de deur voor hem openhield, want hij liep nu met de tas in zijn hand. Chelsea wist niet waar het aan lag, maar haar boosheid leek wel te verdwjnen als sneeuw voor de zon nu ze hier waren.

Ty pakte met nog steeds de glimlach op zijn gezicht de tassen aan en liep naar buiten. Het ging in ieder geval beter dan verwacht. Chelsea was niet meer zo boos op hem, zo leek het tenminste en ze hadden gepraat, misschien niet veel, maar ze hadden wel een soort van gesprek gevoerd. Hij wist dan ook wel dat hij niet te veel moest verwachten, maar hij kon het niet laten om te hopen dat het toch misschien wel weer goed zou komen. Nu ze het warme eten bij hen hadden, moesten ze wat sneller doorlopen dan op de heenweg en ergens vond hij het wel jammer, want het was prettig om weer even alleen met Chelsea te zijn, ook al was het ook ongemakkelijk.

ja k ben echt goed in concentratie zoken xd
-
Niet veel later kwamen ze weer bij het huis van Chelsea uit. Het huis lag er verlaten bij en op de keukentafel lag een briefje waarop stond dat haar vader onverwacht naar het ziekenhuis moest omdat Gabriëlla even wakker was en dus bezoek mocht. Chelsea kon begrijpen dat hij gen tijd had om te wachten. Ze draaide zich om naar Ty, "Dus we hebben het rjk alleen." zei ze terwijl ze een paar borden op de keukentafel zette.

Nadat ze gegeten hadden en Chelsea's vader nog een keer had gebeld dat hij en Chelsea's moeder pas laat thuis zouden komen, hadden ze besloten dat het nog te vroeg was om naar bed te gaan en waren ze op de bank gaan zitten. Hij zat tegen de armleuning aangeleund en zij zat aan de andere kant van de bank. Op de tv speelde actiethriller die pas net begonnen was. Ty volgde het verhaal nog wel, maar zijn ogen gingen herhaaldelijk naar Chelsea en het zou hem niet verbazen als hij over een tijdje de hele verhaallijn nietmeer zou volgen.

Chelsea kon totaal niet tegen dit soort films en op de enge momenten ging ze met enige regelmaat richting de keuken om als excuus wat te drinken te pakken of iets dergelijks. Ditmaal kwam ze terug met een bak chips die ze tussen hen inzette. Ze zat nu dichterbij dan eerst en had haar benen wat opgetrokken, er lag een kussen op haar been die voor wat warmte zorgde, hoewel dat niet nodig was met de temperaturen die je in Malibu had.

Ty keek om toen Chelsea weer aan kwam lopen en glimlachte scheef. Het was dat er niets anders op tv was, want hij wist heus wel dat ze thrillers niet de meest geweldige films vond. Hij schoof een stukje meer naar het midden, zodat hij bij de bak chips kon. Al had hij niet echt honger, aangezien ze net gegeten hadden, toch ging zijn hand regelmatig naar de bak. Weer keek hij even opzij naar Chelsea en er verscheen als vanzelf een glimlach om zijn mond. Hij zou het liefst gewoon die bak aan de kant zetten om zijn armen om haar heen te slaan en haar tegen zich aan te trekken, gewoon zoals vroeger.

Chelsea merkte de glimlach van Ty op en lachte even dapper terug. "Ik snap niet wat je leuk aan dot soort films vind." zei ze op een quasi plagende toon tegen Ty. Ze had haar handen half voor haar ogen omdat er elk moment weer een moord gepleegd kon worden, iets waar ze totaal niet tegen kon. Daarom bleef ze maar opzij kijken in de richting van Ty, maar aan het geluid viel niet echt te ontkomen. Ineens kreeg ze het aparte gevoel dat ze dicht tegen hem aan zou willen wegkruipen, zoals het vroegr ook altijd ging.

Ty grinnikte en haalde zijn schouders op. ' Ach je bent een meisje, ik verwacht ook niet dat je het snapt.' Plaagde hij haar terug. Hij pakte de afstandbediening van het lage tafeltje en zette het geluid harder met ondeugende ogen op Chelsea gericht, waarna hij zich naar haar toe boog. Terwijl er net het geluid klonk dat de spanning moest ophouden, zei hij:' Weet je zeker dat je niet van deze films houdt?'

Chelsea zond hem een 'kwade' blik toe toen hij het geluid harder zette en kroop nog verder weg achter haar kussentje die nou niet veel bescherming bood. Toen het meeste enge geluid verdwenen was gooide ze haar kussen naar hem toe waardoor de half lege bak chips bijna op de grond viel. Chelsea wist deze nog net op te vangen en zette hem op het tafeltje waarnaar ze weer op de bank kroop, ze zat nu weer dichter bij Ty dan eerst. "Heel zeker." zei ze na een tijdje.

Lachend hield hij zijn armen beschermend voor zich om het kussen op te vangen. Met een grote grijns pakte hij het kussen weer en zodra Chelsea weer terug op de bank zat, gooide hij het naar haar toe. Niet te hard, maar daar ging het ook niet om. Doordat het kussen hem even aan Chelsea's zicht onttrok, kon hij op zijn knieen gaan zitten en het laatste stukje naar haar toe kruipen. Daar begon hij Chelsea snel in haar zij te kietelen, heel goed wetend dat ze daar totaal niet tegenkon. Hij kon er niks aan doen dat het zoveel leek op 'de oude tijden', hij was het gewoon veel te erg gewend geraakt dat hij zo dicht bij Chelsea in de buurt kon komen. Dat was zijn verklaring tenminste.

Chelsea kon inderdaad totaal niet tegen het gekietel van Ty, van niemand eigenlijk, maar doordat het zijn vingers waren maakte het het alleen erger. Ze probeerde zich te verdedigen door de kussen n zjn richting te gooien en toen deze miste zijn handen te pakken. "Moet je niet naar je film kijken." bracht ze tussen het gelach door uit om hem af te leiden. Uiteindelijk wist ze een pols vast te pakken, maar met har kippenkracht haalde het niet erg veel uit.

Ty lachte vrolijk met haar mee terwijl hij haar gewoon door kietelde. 'Misschien...' Zei hij grijnzend. Toen ze zijn pols had vastgepakt, ging het kietelen langzaam over in strelen. Hij had er zelf echter geen erg in. 'Het is veel leuker om naar jou te kijken.' Vervolgde hij zachter er licht bij glimlachend. Hij wist heus wel dat hij dit niet hoorde te zeggen, dat het heel erg dom was, nu Chelsea het hem net een beetje begon te vergeven en zijn wangen werden dan ook rood, maar zijn ogen bleven lief, maar ook uitdagend in de hare kijken.

Chelsea zag zijn wangen rood kleuren bij die woorden waardoor ze zelf ook even haar ogen afwende en een soort blosjes op haar wangen voelde verschijnen. Alsof er weer wat begon te kriebelen in haar buik. Uiteindelijk gaf ze hem een plagende stomp, of ze deed alsof deze plagend was om haar gevoelens te verbergen. "jaja." zei ze terwijl ze weer wat rechterop ging zitten, maar ditmaal leunde ze wat meer tegen Ty aan, iets wat haar een vertrouwd gevoel gaf.

Ty besloot er maar niet op door te gaan en ging grijnzend weer rechtop zitten. Hij was al blij zat dat ze er niet boos om werd. Zijn blik ging even schuin naar beneden naar Chelsea die wat tegen hem aangeleund zat. Met een glimlach maakte hij het zich gemakkelijker en legde daarbij zijn arm op de rugleuning achter haar. Het voelde zo vertrouwd, maar ook heel raar om zo met haar te zitten, terwijl zijn binnenste opgloeide van warmte. Met zijn blik weer op het scherm gericht waar iemand zich verstopte onder de struiken, waarschijnlijk voor de eigenaar van de stem die zei:'come out come out wherever you are', pakte hij de afstandbediening om het geluid weer wat zachter te zetten.

Chelsea wist dat het misschien niet zo slim van haar was om zo tegen Ty aan te zitten, maar het was zo'n fijn gevoel dat ze zichzelf er niet toe kon brengen om weer wat rechterop te zitten. Zeker niet toen er en eng stuk kwam en Ty gelukkig het geluid zachter te zetten. Weer had ze haar handen voor haar ogen geslagen en gluurde ze langs haar vingers naar het beeld, maar ze kroop nog iets dichter tegen Ty aan toen er weer een moord gepleegd werd. "Waarom is er nou niet een leuke romcom op..." klaagde ze.

Nu Chelsea zo tegen hem aanzat was het al helemaal moeilijk om zich op de film te concentreren. Het was waar, het was veel leuker om naar haar te kijken. De hand die op de rugleuning lag, boog zich om heel zacht haar haar te strelen. Daarna wachtte hij even voor hij zijn hand weer een keer er doorheen te strijken. Hij grinnikte een beetje bij haar geklaag en zei plagerig:' Nou... volgens mij had ik gezien dat [Chelsea's lievelingsfilm] op Moviechannel was.' Hij had de afstandbediening nog steeds in zijn hand of nu eigenlijk achter zijn rug verstopt.

Het zachte gestreel van de handen van thy door haar haren voelde heerlijk aan' vertouwd en veilig. Het was het soort gebaar dat ze gemist had. Chelsea's ogenvwerden groot bij de woorden vsn Ty en ze keek hem quasi boos aan. 'geef die afstandsbediening!!' riep ze uit, hoewel ze wel door had dat hij die niet zomaar zou opgeven en ze stiekem eigenljjk heel goed wist waar hij mee bezig was. Met een grijns op haar lippen draaide ze zich wat om, om beter bij ty te kunnen komen. Chelsea probeerde de afstandsbediening van hem af te pakken. Iets waatdoor ze half over heen kwam te liggen' wat ze ondanks het plagende gestoei helemaal niet erg vond. De plekken waarmee ze ty anraakte hadden zelfs het heerlike warme gevoel van geluk.

Ty hield lachend de afstandbediening zover mogelijk van haar weg. ' Niet voordat je het magische woord zegt.' Zei hij weer op een plagende toon en stak zijn tong even uit naar haar. Haar gewicht op zijn lichaam voelde fijn, erg fijn. Hij voelde zijn buik dan ook wat ineenkrimpen door het kriebelende gevoel wat er in ontstond. Terwijl hij naar haar gezicht keek, haar ogen, haar lippen, wist hij zeker dat er niet aan te twijfelen viel dat hij van haar hield en ook dat hij haar ten koste van alles terugwilde.

Chelsea wist niet waar de intense drang vandaan kwam om Ty te zoenen, maar hoe graag ze het ook zou willen negeren, dat lukte net. Het gezicht van Ty, Ty waarmee ze zoveel fijne dingen mee had meegemaakt, hij was er nog steeds. Voordat Chelsea het zelf doorhad boog ze zich iets verder naar zjn lippen toe. Chelsea drukte haar lppen op de welbekende lippen van Ty die ze nu al een maand niet meer gevoeld had. Ze wist dat dit ontzettend stom was, maar het gevoel dat het door haar lichaam liet stromen was onbeschrijfelijk.

Je kon wel zeggen dat Ty schrok van de plotselinge kus, ook al had hij het kunnen verwachten, omdat hij het zelf had uitgelokt. Hij bleef voor een moment stil zitten, te verbaasd om wat te doen. Tot de afstandbediening met een klap op de grond viel en alsof dat het sein was kwam hij in beweging. Zijn armen gleden om haar middel en trokken haar dicht tegen zich aan terwijl hij haar terugkuste. Hij wist niet wat voor gevoel er nu door zijn lijf heen gierde, maar hij dacht dat hij de kriebels, rillingen en tintelingen door elkaar wel een fijn gevoel vond. Zijn gedachten waren echter vooral bij Chelsea's lippen en het brandende gevoel die die gaven op de zijne.