Kamer 166: Matthew, Jamie, Flavio en Dwight.

De kamer heeft de 4 standaard bedden, een kleine opbergruimte voor iedere jongen, een vloerkleed en een eikenhouten bureau dat ze met z'n vieren zouden moeten delen. het grenst aan een kleine, standaard badkamer met een simpele douche, brede wasbak en een enkele spiegel.
(toevoegingen nodig?)

Matthews deel van de slaapkamer is stijlvol ingericht. Hij heeft enkele nieuwe dingen laten komen, denk hierbij aan een plasmascherm en een superdeluxe blue-ray speler en cd-speler. Verder heeft hij enkele posters meegenomen, je kunt wel raden van wat. Verder heeft hij niet veel bijzonders mee laten brengen. De appeatuur is al indrukwekkend genoeg.

Door een fout zit Jamie nu ook bij de jongens op één kamer. Niet dat hij het erg vind. Alleen zijn kant van de kamer ziet er toch wel wat kaal uit. Hij heeft geen foto's of posters, het enige wat je ziet is zijn koffer naast zijn bed. Die hij eigenlijk nooit uitpakt sowieso ook omdat hij een andere koffer thuis heeft staan in zijn eigen appartement waar hij in de weekenden slaapt. Op zijn bureau ligt het daarin tegen helemaal vol. Er liggen proeven, notities en wie weet wat nog meer. Het zou niet eens raar zijn als er een mobieltje ligt van één van zijn studenten die hij had afgepakt en vergeten is terug te geven. Kortom zo kan je zien hoe chaotisch hij is.

Flaafjes deel is altijd netjes opgeruimd. Er staat een ruime vogelkooi, met Rosso en Giallo, zijn vogels, erin. Op zijn nachtkastje staan fotos, van zijn familie in de voilere met allerlei vogels om hen heen en een van Flaaf en zijn zus en mollie, zijn schaap. Op zijn bed staat een klein pluche knuffel schaap dat eng veel op mollie lijkt. Just don't ask. Het enige rommelige dat je ooit zult vinden in flaafs del van de kamer is vogelvoer. Hij heeft een flink aantal potten vol met zaden en pitten en een mandje met voederbollen. Ook staat er een klein stapetje met dozen van verschillende soorten krijt. Allemaal gesorteerd op regenboogvolgorde.

Dwight's deel van de kamer zou een set van een horrorfilm kunnen zijn, zwarte tekens zijn op de muur boven zijn bet geschilderd, om de school te beschermen. Langs de rand van zijn bed ligt een precies lijntje steenzout, loop er gewoon maar niet doorheen en je stoort je je er niet aan. Overal waar paranormale dingen binnen kunnen komen hangt knoflook of ligt zout, op de drempels bijvoorbeeld. Als je heel erg je best doet kan je hem er misschien van weerhouden om dat daar weg te leggen, net als de knoflook lang de ramen. Ik wens jullie veel succes. Zijn viool ligt goed verstopt onder zijn bed, hij heeft liever niet dat mensen hem vragen wat te spelen, hij weet dat hij het uiteindelijk doet, ook al wilt hij het echt niet.

Matthew wist niet waar hij het ergste van schrok toen hij de kamer binnen kwam, dat hij weer de kamer met 3 andere moest delen of de zwarte tekens die boven een van de bedden geschilderd waren. Met onverholen verbazing keek hij vooral naar de tekens. What the fuck moesten die nou weer voorstellen, hij zat toch niet met een stel freaks opgescheept. Om het nog maar eens zeker te weten ging hij met zijn blik naar het papier met het nummer van de kamer. 166. Hij zat dus goed. Dit had hij weer.

Flavio had zijn spullen hier al eerder gedumpt. Aleen nu was hij wat kwijt. Hij raakte bijna nooit iets kwijt, en dat was vooral om wat er gebeurde als hij iets kwijtraakte. Hij schoot langs de jongen in de deuropening naatr zijn eigen deel van de kamer, niet letten op de verandering in dwights deel. Verwoed begon hij door zijn spullen te zoeken, meer dingen kwijtmakend dan vindend in het zoek proces. En als Flavio gestressd was begon hij in het Italiaans te brabbelen. "Dov'è quel pezzo stupido di gesso giallo limone. Da tutto quello che posso perdere oggi mi sbarazzarsi del pezzo ho bisogno per la mia ciotola di frutta." Waar is dat stomme stuk citroen geel krijt. Van alles wat ik kwijt kan raken vandaag raak ik het stuk kwijt dat ik nodig heb voor mijn fruitschaal.

"Whoa!" Riep Dwight toen hij de kamer inliep en merkte dat het zout op de drempel doorlopen was. Hij greep snel naar zijn zak steenzout en herstelde de schade. "Voor hetzelfde geld konden ze de kamer inkomen.." zei hij kwaad tegen de andere twee jongens in de kamer waarvan er minstens een door het zout heen gelopen moest zijn. "Dat was dus echt niet verstandig..." zei hij daarna wat rustiger en hij hing de buidel steenzout weer aan zijn riem.

Flavio keek geirriteerd op naar Dwight. "Neit ora piagnucolare sulla tua stupida ..."zeur nu niet over je stomme... Hij zuchtte toen hij doorhad dat hij weer in het Italiaans bezig was. "Zeur nu toch neit over je stomme zout. Er zijn belangrijkere dingen, zoals mijn vermiste citroengele krijt." Flavio zatinmiddels hulpeloos op de grond, omsingeld door verschillende soorten krijt in alle kleuren en maten. Maar geen citroengeel stuk gewoon krijt.

Dwight merkte nu pas dat een van de jongens in de kamer de vervloekte dwerg was. Hij greep in een beweging naar zijn medaillon en stak dit naar Flavio uit. "WHOA! Jij weer hè? Jij en je immuniteit voor mijn zout laten mij maar niet met rust!" hij raakte langzaam in paniek, als deze dwerg niet alleen zijn zout weg kon blazen, maar er ook nog eens doorheen kon lopen was hij niet meer veilig.

Matthew wist niet waar hij beland was. "Wtf." bracht hij uit terwijl hij met een soort afschuw keek naar de twee jochies die elkaar nu in de haren leken te vliegen. "Wat is dit voor zooi hier?" hij was toch niet in het gekkenkamertje ingedeeld? Iemand die in het italiaans brabbelde over een of ander krijtje en een ander dat zout door de kamer strooide. Nee dat meende ze toch niet.

Jamie had op een afstandje naar de deur gekeken en stond nu uiteindelijk in de deurpost.' Gaat het jongens? Ik bedoel jullie moeten nog een heel jaar met elkaar en met mij dus ik heb geen zin in nu al geruzie.' Hij is en blijft een leraar dat merkte je in alle opzichten.

Flavio rolde met zijn ogen. "Dwight, hoe vaak moet ik het nog zeggen IK BEN GEEN DWERG EN OOK NIET VERVLOEKT." Het was nogal obvious dat de lieve zachtaardige jongen nogal pissed was. Dwight+vermist krijt=een zwaar geirriteerde Flavio. Uit zijn ooghoek zag hij eht liggen. Hij griste het Citroengele krijtje onder zijn bed vandaan. Het effect was zichtbaar. Hij was veel minder in paniek nu hij niets meer kwijt was. Hij legde het voorzichtig op zijn bed voor hij al het losliggende krijt weer op hun eigen plek opborg.

Dwight hield zijn medaillon nog steeds ver van zich af in de richting van Flavio "Mij maak je niets wijs, vervloekte dwerg!" riep hij en hij liep langzaam achteruit tot hij zich achter Jamie bevond. Jamie mocht dan wel onbeschermd zijn, maar hij bevond zich ook achter het zout en dat zou hem beschermen als de dwerg weer in zijn angstaanjagende taaltje begon te praten en hem zou proberen te vervloeken.

Matthew kon wel zeggen dat het een enorme opluchting was om nog een soort van normale stem achter zicht te horen. Hij draaide zich om naar Jamie. Hij kende hem vaag, als het goed was hij hij vorig jaa rwel eens bijles van hem gehad. Betekende dat niet dat hij een leraar was? Dat kon er ook nog wel eens bij. Met een zucht liep hij naar zijn bed waar zijn koffers keurig netjes op elkaar gestapeld stonden.

Jamie herkende Matthew maar de rest nog niet.' Oké jongens effe voor de duidelijkheid. Ja ik ben een leraar, nee ik hou me niet aan alle leraar regeltjes. En beschouw me maar gewoon als één van de leerlingen dat is het makkelijkst en dat doet iedereen toch al.' ER kwam een grijns op zijn gezicht en hij liep rustig de kamer binnen om vervolgens op het eerste de beste bed te gaan liggen waarvan hij vond dat het die van ehm was.

Flavio wendde zich naar Jamie. en Mattew "Red me alsjeblieft van HEM daar." Hij gebaarde naar Dwight. "Sinds het moment dat ik hallo zei tegen hem noemt hij me al een vervloekte dwerg ik word GEK van hem." Hij keek smekend naar de twee jongens.

'geloof hem niet!" riep Dwight van achter de drempel naar jamie en Matthew "Hij is een vervloekte dwerg en vervloekt jullie met zijn vreselijke taaltje als jullie niet uitkijken!" vertelde hij hen, hij was doods en doodsbang voor die arme kleine jongen, die er ook nieta aan kon doen dat hij toevallig klein en Italiaans was. Dwight zag het gewoon als een vloek, zoals alles wat onbekend voor hem was.

Jamie herkende Dwight nu eindelijk. Hij had hem al een keer wiskunde les gegeven.' Dwight ik snap dat je hem eng vind alleen hij is alleen maar Italiaans en toevallig wat kleiner dan normaal. Dat moet toch neit erg zijn. Jij snapt als één van de weinige hoe irritant het is dat mesnen vooroordelen hebben. Nu maak jij een vooroordeel over deze jongen. Dat is toch ook neit wat jij van mij wilt. Dat ik jou ga bevooroordelen. Dan meot je dat ook niet bij iemand anders doen.'

Matthew besloot dat het wijs was dat hij nu geen woord zou zeggen, maar gewoon naar zijn spullen liep en alles rustig in de kast die hij besloot te kiezen begon te leggen. Nee, hij had geen behoefte aan gesodemieter om een geel krijtje en een beetje zout. Wat trouwens niet alleen bij de deur lag, maar ook bij het bed met de vage tekens.

"JE BEGRIJPT HET NIET!" schreeuwde Dwight nu "Hij is echt vervloekt. En hij zegt alleen maar dat het Italiaans is,, geloof me nou!!" hij klonk gebroken, hij was zo bang van deze zogenaamde dwerg dat hij gewoon niet door zijn vooroordelen heen kon kijken, hoeveel mensen hem er ook op wezen dat Flavio gewoon een kleine, Italiaanse jongen was, hij bleef er van overtuigd dat het Italiaans vloeken waren van de vervloekte dwerg waarmee hij nu ook nog eens een kamer mee moest delen.

Jamie liep naar Dwight en pakte hem bij zijn schouders vast.' Dwight ik meen het. Hij is Italiaans. Ik kan ook Italiaans ik weet wat hij zegt en geloof me dat komt bij verre na niet in de buurt van vervloekingen. Dwight kijk in mijn ogen en zeg me of ik lieg? Dat kan je zien aan mijn ogen dat merk je aan mensen als ze liegen. En lieg ik volgens jou?'

Dwight staarde een paar seconden nog naar flavio maar daarna keek hij Jamie aan, doodsangst in zijn betraande ogen. "Je liegt misschien niet, dat weet ik zeker, maar je weet niet beter, je gelooft mij niet! het is een vervloekte dwerg!" de tranen begonnen over zijn wangen te stromen, hij huilde nooit. Maar nu wad hij zo bang en niemand wilde hem dan ook geloven. Hij was er van overtuigd dat Flavio een dwerg was. het kon niet anders.

Matthew had echt het gevoel dat hij in een gekkenhuis beland was. Een jongen stond nu te janken omdat hij dacht dat de Italiaan een dweg was? "En wat nou als het een dwerg was, dan kun je er mee dwergwerpen en is het probleem opgelost." hij sprak op droge, geïrriteerde toon, terwijl hij kort naar het schouwspel keek dat nog seteds niet afgelopen was.

"d-d-d-dwergwerpen!?" Dwight flipte hem nu helemaal "DWERGWERPEN!" hij begon voor velen krankzinnig te lachen, hij zat niet alleen in een kamer met een vervloekte dwerg en een leraar die hem niet geloofde, maar ook met een jongen die hem als de zoveelste weer belachelijk moest maken. Hij was zo bang en kwaad dat hij er gewoon niet meer bij was met zijn hoofd.

Jamie wierp een boze blik naar matthew,' heel erg bedankt.' bromde hijboos en stond op. Hij moest nu weggaan anders zou hij boos worrden en jamie boos is echt niet goed of leuk. Hij moest naar buiten. Even een sigaret op steken en genieten van de zon in zijn gezicht. Dan zou niet alleen hij afkoelen en kalmeren maar hopwlijk ook dwight.

Flavio liep naar Dwight toe. Nu hij zelf wat gekalmeerd was zag hij hoe bang Dwight echt was. Hij bleef op een respectabele afstand van Dwight stilstaan. "Dwight, is er een manier voor mij om te bewijzen dat je neit bang hoeft te zijn van me? Want het lijkt me geen goed idee om dit ene jaar voort te zetten op deze manier." Flavio voelde zich zo klein hier. Al deze jongens waren minstends 20 cm langer dan hij.

Dwight keek angstig naar de dwerg en stak zijn medaillon naar hem uit, tot hij diens woorden hoorde en alleen maar in de war raakte. hij liet zijn ketting los en liep langzaam in de richting van Flavio, door zijn eigen zo zorgvuldig weggelegde zout heen. "Dat zou een dwerg nooit zeggen... is dit een list of..?" ergens was hij nog steeds bang, maar hij was vooral vreselijk in de war.

Flavio schudde zijn hoofd. "Als je me wilt geloven, het is geen list. En ik ben klein geen dwerg." hij glimlachte vriendelijk. "Dus, wat meot er gebeuren om te bewijzen dat ik geen enge vervloekte dwerg ben?" Hij keek de heel veel langere jongen vragend aan.