Casa Jones-Rosetti

Het is een schattig huis. Niet echt groot, niet erg klein, wel een grote tuin. Nou ja. De complete tuin is veranderd in een kruising tussen een voiliere en een serre. voor hun vele vogels. Flavio's vader is een beroeps papagaaien fokker en verzorger en dat valt te merken. Er is een groepje roodstaarten dat echt huisdieren zijn en die ook nog wel eens in het huis te vinden zijn. Rosso, Flavio's vogel, is een van hen. Deze 3 paren spreken allemaal Italiaans, in hoeverre een vogel een taal kan spreken.

Binnen is alles mooi en licht ingericht. Je ziet waar Flavio zijn liefde voor lichte kleuren vandaan heeft. Er zijn veel en grote ramen die het huis overdagvolledig verlichten. Naast gewone kamers heeft het huis ook nog een atelier. Hier sstaat een ezel en tekentafel voor flaaf en een naaimachine en een paar paspoppen voor zijn moeder. Ze maakt kostuums voor theaterproducties en werkt soms dingen thuis uit. Ook maakt ze zelf soms kleding.

Flavio's kamer:

Hij heeft een lichte kamer. Hij heeft een tweepersoons bed, een bureau en een grote berg kussens, zitzakken en fleecedekens. Hij slaapt daar vaker dan in zijn bed.

Flavio stapte uit de taxi en trok zijn weekendtas uit de achterbak. Hij pakte ook die van Adam en ging op de stoep staan. "Klaar om mijn famillie, incluis gestoorde zus te ontmoetten?" Zei hij met een glimlachje.

Adam gooide de deur dicht en nam de koffer van Flavio over. "Zeker wel. Zo erg kan het toch niet zijn? Linds kan ook ieder moment-" hij werd onderbroken door een bekend geschreeuw. "Adam Everett Paul Gallagher! Get your vrigin ass over here!" Het was Lindsay, natuurlijk was het Lindsay. "Hey Linds..." zei hij grijnzend, hij liep die paar meter naar haar toe en gaf haar een knuffel, niet de moeite nemend om haar te wijzen op het feit dat hij geen maagd meer was. "And helloo Barbara!" zei hij en begroette zijn herdershond met enthousiast geaai. Hij had ze al zo lang niet gezien, iets wat hij vergeten was door Flavio. Hij hurkte zodat hij beter bij Barbara kon, keek om naar Flavio en gaf hem een brede grijns en de begrijpelijke knipoog.

Flavio wilde net naar Adam en zijn zus toe lopen voor hij letterlijk getackeld werd door zijn zus. Gelukkig vielen ze op flavios tas, die voornamelijk was gevuld met kleren. "Daar is mijn kleine lammetje, wat heb ik je toch gemist." Zei ze vrolijk. Ze bleef rustig bovenop Flavio's rug zitten en begon zijn haar te vlechten. "Agnello (=lammetje) je moet me echt vaker bellen of een videogesprek houden. Eens per week is te weinig, ik mis jouw kleine krullenkop." Nadat ze tevreden was met haar vlechtje stapte ze van Flavio af en knuffelde hem nog een keer. Je kon zien dat ze familie waren, hetzelfde blonde haar, al had zij geen krullen, en qua gezicht leken ze wel, ze leken allebei wel op hun vader daarin.

Lindsay liet haar tas vallen zodra ze Flavio zag. "Oh god, Adam. Waarom heb je niet gezegd dat jouw vriendje het leukste haar ooit heeft? Je bent ook zo onverantwoordelijk." zei ze op echte Lindsay-toon en rende op Flavio af om haar handen naast die van Hannah in zijn haar te wikkelen. "Linds, dat heet onbeleefd." zei adam grappenden en ging bij hen staan, Met barbara op de voet volgend. "ook goed, dan ben je onbeleefd, wat boeit het! Zijn haar is geweldig!!!" riep Linsday nog, alsof Flavio een hond was en Hannah er niet was. Adam rolde alleen maar met zijn ogen en bukte om Flavio aan te kijken "Hulp nodig?"

Flavio knikte. "Als je de handen van onze BEIDEN zussen van mijn haar weg wilt werken zou ik dat erg op prijs stellen." Zei hij met een glimlach terwijl hij zich van de handen weg probeerde te werken. Hannah glimalchtte naar Lindsay. "Ach, mijn halfbroertje heeft geweldig haar, hij is het daarin alleen niet echt eens, maar het is echt geweldig." Ze glimalchtte. "Er is niets beters dan de dagen waarop hij het door mij laat doen"

Adam knikte naar Flavio en ging weer rechtop staan. "Damens, als jullie wat van mijn vriendje willen overlaten zou ik het erg op prijs stellen, dat is mijn haar." zei hij op een serieuze vadertoon en Lindsay stond al weer op, niet dat ze het gesprek met Hannah stopte. "Oh. My. God! Dat wil ik ook. Adam! Waarom hen jij niet leuk haar en waarOm laat jij mij er niet aankomen!?" riep ze naar Adam zonder hem aan te kijken, hij wilde net antwoord geven toen ze hem weer onderbrak. "Ik weet het al, ik moet eerst je gel weggooien en dan smeek je me vanzelf wel!"

Flavio rende praktisch naar Adam toe en knuffelde hem, overduidelijk om van hun zussen af te komen. "Beste Lindsay, dit", hij gebaarde naar Adam, "is MIJN eigendom, en ik zou het erg op prijs stellen als je eraf zou blijven." Hij glimalchtte naar de twee meisjes. Hannah glimalchtte een tikje verontrustend, "Ah, Flavio, nu herinner je me eraan that I have to kick Adams ass for taking my boys innocence." Ze schonk Adam een engelenglimalch. "Het is niet persoonlijk hoor Adam, maar ik, als grote zus, moet op mijn kleine lammetje passen,"

Adam gijnsde en omhelsde Flavio stevig, Lindsay glimlachte sarcastisch naar Flavio, ze wilde net wat zeggen toen ze Hannah hoorde. Ze draaide zich op haar hielen om en keek haar met opgetrokken wenkbrauwen aan. "Pardon? Nobody kickes my baby's ass but me!" zei ze op diva-toon en knipte met haar vingers. Adam grijnsde naar Hannah en vorme met zijn lippen de woorden: "It's okay, kick my ass if you want to."

Hannah glimalchtte poeslief naar Lindsay. "Honey, ik zie het als zijn schuld dat mijn ukkepukkie nu geen maagd meer is. Tenminste..." nu keek ze naar de twee jongens. "Ik neem aan dat Adam... Ya know.. De 'gozer' is in bed?" ze keek ze vragend aan. Flavio wist niet of Lidsey al wist over zijn en Adams avontuurtjes, maar anders zou ze het nu weten.

Adam werd knalrood en schudde onmerkbaar zijn hoofd naar Hannah. Lidsay flipte hem "De 'gozer' in WAT!?" ergens had ze het wel verwacht, maar toch. Ze wendde zich naar Flavio. "Heeft hij je pijn gedaan? Ik weet dat hij soms wat... Hardhandig... Kan zijn en zal hem er zeker voor laten boeten!" tijdens haar speech werd Adam alleen maar roder.

Flavio was zelf ook knal rood. Hij kuchtte zachtjes. "Linsay, Hannah, dat heeft hij niet... We ... Nou ja... Ik ben.. Zegmaar... De 'gozer' in dat aspect van onze relatie, als je het heel graag wislt weten." Zei hij, met elk woord nog iets roder wordend. Hannah sputterde tegen, blijkbaar vond ze dit nogal ongeloofwaardig. "Maar hij is bijna twee jaar ouder, en, nou ja, langer, en jij bent zo klein schattig en onschuldig." sputterde ze tegen.
....
Okee ik bedenk me net dat adam hilarisch kan geen reageren op het onschuldig deel

Mwhaha xd
.....
Lindsay grijnsde alleen maar "Geniaal! En jij..." ze keerde zich naar Flavio "Doet mijn baby geen pijn, begrepen?" zei ze streng, Adam zo mogelijk nog roder makend "Dat doet hij niet... Maar Hannah, onschuldig? Klein? Niet bepaald..." zei hij, zich er meteen van bewust dat het niet bepaald iets was wat hun zussen wilden noch mochten horen.

Hannah squeeled. Like the yaoi-fangirl she was. "My goodness, dit is GE-WEL-DIG." Zei ze lacherig. Flavio kustte Adam teder. "Honey, al ben ik blij da je er zo over denkt, gelieve dit soort details met onze zussen delen." hij gaf zijn oudere vriendje een knipoog. "Ik geef mijn zus liever geen blackmail materiaal over mijn seksleven." Hannah lachtte plagerig. "Dus er waren meerdere keren, good to know."

Lindsay had haar vingers in haar oren gestopt en liep nu 'lalalala' zingend rond. De rode kleur die net van Adam's gezicht was getrokken keerde helemaal terug. "Right, ik houd mijn mond..." zei hij zacht en beschaamd voor hij Flavio kort terugkuste. Hij werd weer volledig rood om de opmerking van Hannah, hij deed zijn mond open om iets te zeggen, maar sloot deze meteen weer.

Flavio glimlachtte naar Adam voor hij op poeslieve toon zijn zus begon uit te schelden in het Italiaans. Zij kreeg er enkel de slappe lach van. Ze sprak zelf we Italiaans, ze had immers van haar 6 de tot haar 11 de in Italie gewoont. Het was aleen zo leuk als Flavio boos genoeg was om te schelden. Ze vroeg zich ergens af of hij bewust aan het schelden was in het ITALIAANS of dat hij dat automatisch deed. Ze wist dat hij wel vaker in zijn moedertaal verviel als hij boos, verrast of enthausiast was, en ze dacht wel dat hij dat vast ook wel in het Italiaans zou brabbelen als hij opgewonden was, dat was iets om uit Adam te krijge, Flavio s te veel gewend aan haar nogal onorthodoxe ondervrangingsmethoden.

Adam grijnsde toen Flavio in het ItalIaans begon te praten, hij vond het zo vreselijk mooi en vooral sexy klinken. LIndsay haalde haar vingers uit haar oren en luiserde naar het Italiaans. "ppssst, Adam..." zei ze en ze tikte hem op zijn schouder, toen hij geen antwoord gaf bleef ze doorgaan met tikken tot het slaan was en hij zich met een kreet van pijn tot haar keerde "Wat!?" snauwde hij. "Waarom klinkt hij opeens zo sexy?" vroeg ze op doordringende fluistertoon en Adam gaf haar een stomp "Don't say that!" lindsay kreunde en wreef over haar schouder. "Vind jij het niet sexy klinken dan?" vroeg ze verbaasd en Adam zuchtte, "Natuurlijk wel, maar ík mag dat ook uitspreken, als jij het zegt irriteerd het me."

feit: tikken me teen enorme slangen vingerpoppetje werkt neit
----
Adam en Lindsay moesten maar blij zijn dat Flavio het niet had gehoord, anders zou hij zo rood als een tomaat zijn geworden. "Adam, zullen we maar naar binnen gaan, dan kunnen we de zussen misschien een of twee seconden kwijtraken terwijl ze worden afgeleid door een stek papegaaien." Hij glimalchtte naar zijn vriendje en pakte zijn tas weer op voor hij naar het huis begon te lopen. Hij dumpte zijn weekendtas aan de bodem van de trap. "Mams en paps zijn er momentleel niet." Merkte Hannah op voor ze naar binnen liep, haar tas dumpte op de bank en naar de voiliere stormde om met de vogels te klieren.

... ... EVRAA!!!
-
Adam knikte en stapte met Flavio naar binnen, op de voet gevolgd door een mopperende Lindsay met hun tassen en een vrolijk kwispelende Barbara. "Hmmm, ik hou niet zo van vogels, ze poepen altijd op me en-" Adam luisterde niet naar wat Lindsay te zeggen had, maar hij wist wel hoe hij haar weg moest krijgen. Hij sloeg zijn arm om Flavio's middel, trok hem dichter naar zich toe en kuste hem vurig. "Weet je wat? Papagaaien klinken gewelig!!" verbeterde Lindsay zich snel en ze volgde Hannah naar buiten. "Be safe!!" riep de nog naar de jongens die ze zoenend achterliet.

Flavio giechelde. Hij was aan het frigging giechelen. "Dus wat vond je van Hannah?" Vroeg hij zachtjes tegen Adams lippen. Hij hield zijn ogen gesloten. Zijn handen speelden met Adams haar. Hij proefte dat Adam niet zeer recentelijk, lees: vandaag, had gerookt. Hij smaakte tenminste naar Adam, en neit naar sigaretten. En Adam was een veel lekkerdere snaak dan sigaretten rook.

Adam grinnikte "Ze is apart, maar geweldig. Ik mag haar wel, al is haar lammetje nu die van mij." zei hij en hij drukte zijn lippen weer op die van Flavio, waar ze zich nog steeds zeer dichtbij bevonden. "En, hoe vind je Linds? She's a bit too loud." hij vroeg het meteen maar van Lindsay, wie weet was die indruk helemaal verkeerd gevallen, ze was namelijk erg goed in slechte indrukken achterlaten.

Flavio glimalchtte. "Ze is een lieve zus, tenminste niet zo bemoeizuchtig als Hannah. Ik kan me nu al indenken da ze je een dezer dagen in het nouw drijft en allerlei persoonlijke vragen gaat stellen." Hij glimalchtte. "Maaaar.... Zullen we een iets meer prive plekje opzoeken dan de gang? Ik heb boven een kamer met een enorme berg met zitzakken, kussens en dergelijken?" Hij keek Adam vragend aan.

Adam lachte "Okee, e is niet erg bemoeizuchtig, maar een vreselijke diva." zei hij en hij knikte "Klinkt geweldig, ik hou van zachte dingen en meer privacy, maar ik hou natuurlijk het meeste van jou!" zei hij op slijmtoon en hij tikte Flavio op zijn neus. "Na u." zei hij en gebaarde sierlijk naar de trap.

Flavio hees zijn tas op zijn schouder en wandelde de trap op. Hij koos linea recta voor de lavendelkleurige deur met een wit krijtbord erop bevestigd. Het krijtbord in kwestie was helemaal vol gekladderd met een zonsondergang. Binnen gooide hij zijn tas met voornamelijk kleding in de hoek en ging met zijn armen over elkaar staan tegenover een grote doos met "YES flavio heeft eindelijk een vriendje" erop in regenboog glitters. "Adam, ergens ben ik bang om dit ding open te maken." Merkte hij erg erg onverrast op. Je kon merken dat hij gewend was aan Hannahs rare fratsen.

Het duurde wat langer voor Adam in de kamer was, dooor zijnzveel te grote en zware tas met veel te veel kleding en ook door het feit dat hij overalnaar moest kijken, vooral het krijtbord op de deur fascineerde hem, van de paar tekeningen van Flavio die hij had gezien kon hij nooit genoeg krijgen. "Wat?" vroeg hij toen hij zijn hoofd eerst om de deur stak, gevolgd door de gigantische tas die hij op de grond zette. Hij liep de kamer volledig binnen en ging naast Flavio staan, om vervolgends hardop de tekst van de doos voor te lezen. "Klinkt leuk..!" zei hij enthousiast, maar door Flavio's houdig zag hij wel dat dat niet het geval was. "of.. Niet..."