Het koffiebarretje

Adam knikte "Blu it is." zei hij glimlachend. Toen Flavio naar voren leunde genoot een diep begraven deel van hem vreselijk van diens warme adem tegen zijn oor, zijn niet begravn maar geheel aanwezige deel lachte zo hard dat hij haast van de bank viel. "Dus je kan het me niet leren?" vroeg hij met een pruillipje toen hij bijgekomen was.

Flavio grinnikte. "Nee dat kan ik niet. Maar we kunnen altijd nog testen of je echt niet kan vliegen, ik weet hoe je op het dak van de school moet komen." Hij schonk zijn beste vriend\het onderwerp van zijn verliefdheid een knipoog.

Adam lachte opnieuw "Nee bdankt, ik val liwver niet tepletter." zei hij met een grappende en vriendelijke knipoog. Die knipogen moesten echt stoppen, al had het well iets...

Flavio glimalchtte naar Adam. "Maar heb jij nog wat interessants gedaan de laatste tijd. Mijn eigen leven heeft namelijk minder spanning dan een documantaire over groeiendgras"

Adam keek Flavio verward aan. "Dat is zo'n rare vergelijking dat ik hem bijna serieus nam." grinnikte hij. "Mijn leen is neit veel bijzonders, ik ben hier, ik ben daar, ik luister naar wat panic! En dat was et wel, al heb ik laatst een interresant meisje ontmoet..." zei hij met een knipoog.
-
ik dacht dat we maar gewoon doen alsof Lauren al in zijn leven is... Xd

xd
---
Flavio knikte vrolijk bij het eerst edele van zijn opmerking, maar bij het laatste stukje moest hij vechten om een klein glimlachje te behouden, al bereikte die absoluut zijn ogen niet. "Leuk, hoe heet ze?" Vroeg hij. Hij was blij dat hij niet klonk alsof iemand een kazoo in zijn strot had geduwd. Hij ha het gevoel dat iemand zijn hart in een bankschroef had gedaan, zo strak dat het in duizenden stukjes brak, die stuk voor stuk vermalen werden onder de schoenen van de massas op black friday.

Adam glimlachtw zweverig "Lauren..." zei hij met eendromerige zucht die je alleen hoorde bij verliefde mensen. Al wist Adam niet dat hij onbewust liefde voor Flavio voelde en Lauren gewoon een excuus was om zijn liefde voor zijn beste vriend te erbergen voor zichzelf, hij wilde hen vriendachap niet verpesten. (*kuch*klaine*kuch*)

-.-"" You know I still want to kick blaines ass for not seeing his love for kurt, do you?
---
Flavio nam naar een slok thee om zijn keel te smeren en dus meer uit kunnen brengen dan enkel een raspend geluidje. "Ik neem aan dat ze aardig is." Hij glimlachte. "Zelf zou ik nooit op ene Lauren vallen, veel te vrouwelijk voor mij." Hij gaf Adam weer eens een knipoog. Goedzo Flavio, overstem je verdriet maar met stomme opmerkingen, alles is beter dan terplekke in huilen uitbarsten.

Adam lachte "Zslf is nooit iets te amnnelijk of te vrouwelijk voor mij." zei hij met op.zijn beurt een knipoog. Braaf, vertel je grote verborgen liefde maar dat je op alles valt, zelfs op een steen als je daar vrolijk van wordt.
-
of course
ik was.a ery glee christmas aan het kijken
komt gylian:zijn ze... Een koppel?
Lisa: ja.
Ik: hier nog niet *sadface*
Gyllian: waarom niet ze zijn duidelijk erliefd wat een sukkels

xd.

Een blonde wenkbrauw ging omhoog. "Je bent bi dus?" merkte Flavio op. Even navragen as altijd handig voor je assumpties ging maken,. Hij speelde met een van zijn krullen. Als Adam bi was maakte hij toch nog een kansje, al was dat ene pietepeuterig klein kansje

Adamknikte "yupp, al zeg ik zelf liever dat ik geen vooroordelen heb als het om geslachten gaat. Niet belediend bedoelt..." zei hij met een andere.knipoog, als het zo doorging zou hij bij wijze van spreke binnenkort zijn oogleden verreken.

Flavio knikte. "Ah joh, ik kan er niets aan doen dat ik niet aangetrokken word door meisjes." hij glimlachte en speelde een beetje met de regenboogkleurige wollen draad die om zijn pols was geknoopt. Daar moest de wereld een zekere Hannah voor bedanken.

Adam knipoogde weer naar Flavio "Stiekem ben ik gewoon een egoist en wil ik gewoon meer keuze heben." zei hij met een grijns "Al heb ik er niet zelf voor gekozen natuurlijk." legde hij verder uit. "Mom says she always expected me to be gay as the forth of july..." Dat laatste zei hij op dumbledear-toon. Hopend dat Flavio hetzou herkennen.

Flavio grinnikte. "Is dat AVPM? Ik heb ze zelf niet gezien, maar Hannah wel... zo'n duizend keer." Hij glimalchtte naar Adam. "It wasn't a big suprise for my parents. Apparently it wasn't regular boys behaviour to like disney, Costume dramas and girls books."

Adam grijnsde "yupp, and she better did, it's finger ticking good." zei hij met een grijns die zich alleen maar erbrede bij de volgend opmerking van Flavio. "Jadat merkten z bij mij dus ook, iets wat pa helemaal krankjorum maakte, hij is niet zo acceptabel." zei hij, blij om iemand gevonden te hebben met dezelfde jeugdinterressen als hijzelf.

Flavio glimlachtte meelevend. "Mijn famillie was redelijk acceptabel. mijn ouders en zus hadden er geen probleem mee, mijn zus was zelfs aan het juichen, vraag me neit waarom. De rest van de famillie was aleen niet zo blij. Mijn moeder is Italliaanse en zoizo al een beetje het zwarte schaap van de familie omdat ze de mening 'de bijbel is oppermachtig, net als de Paus' niet deelt. En een homoseksuele zoon was dus neit echt iets wat onze positie er beter op maakte, dus door die tak van de familie zijn we een beetje buitengesloten, niet dat daar erg veel problemen mee zijn, want ze zijn toch allemaal veel te stijf en braaf."

Adam knikte "Klinkt goed... Nou ja, beter. Ik ben niet eens geheel homoseksueel en mijn oh zo katholieke vader maakt het een wereldramp. Lindsay is op dat gebied hetzelfde als hannah, ze vraagt me elke wek of ik nog leuke jongens gespot heb en verwacht dan een uitgebreid verslag over hem." zei hij met een glimlach, wat Flavio niet wist is dat hij dat weekend van top tot teen beschreven was aan Linds.

Flavio lachtte zachtjes. "Ergens herken ik dat van, Adam. We hebben even gestoorde zussen." zei hij geamuseerd. Hij nam nog een slok van zijn thee. He liked Adam, a lot. Sadly the boy didn't like him back. Zijn hand ging door zijn woeste krullen.

"Het is maar wat je gestoord noemt..." zei Adam met een grijns en hij zocht naar het juiste woord "Mor like supermegafoxyawesomecrazy." besloot hij met een knipoog.

Emmalynde liep het koffiebarretje binnen en ging aan een klein tafeltje zitten voor twee personen, ookal was ze maar in haar eentje. Ze bekeek de kaart even en vond dat ze wel zin had in een kopje thee. Ze liep even naar de balie toe, omdat ze het altijd zo vervelend vond voor de bediening om te lopen, dat kon ze toch goed zelf? En ze bestelde een Earl Grey Tea. Toen ging ze weer terug zitten en bekeek de krant die op de tafel lag.

Enzio wandelde naar binnen en haalde linea recta een flinke kop koffie. Het was misschien niet goed, maar zooooo lekker. Hij nam een slok terwijl hij rondkeek om te zien of hij een bekende zag. Met een glimlachje schoof hij aan bij Emma. "I hope you don't mind?"

Toen Enzio bij Emma aan de tafel kwam zitten schrok ze even op. Toen maakte haar hart een sprongetje. Ze moest zich inhouden en had hem bijna omhelsd, snel herstelde ze zich en ze zond haar liefste glimlach naar Enzio "I never will". Ze bekeek hem even vanuit haar ooghoeken. Het was goed hem weer te zien "ik heb het gevoel dat ik je al eeuwen niet meer gezien heb!" glimlachte ze liefjes. En ze hoopte dat ze snel samen naar het circus konden gaan. Zijn circus.

Enzio lachte zachtjes. "Dat kan best, ik ben de laatste tijd harder aan het trainen omdat het circus over een poosje langskomt, en daarnaast hebben we absoluut niet dezelfde dansstijl, dus de kansen om elkaar tegen te komen zijn erg erg klein." Hij nam nog een slok van zijn koffie. "Maar zijn er nog bijzondere dingen gebeurd met juffrouw emma sinds we elkaar voor eht laatst zagen?"

"Nou, nou, juffrouw Emma, ik voel me net de kleuterbegeleidster in het weeshuis! En volgens mij is met mij nog steeds alles goed, behalve dat ik met heel wat mensen ruzie heb staan maken, maar dat is even niet van belang. " Emma dacht even na over zijn woorden. Toen begon ze te stuiteren op haar stoel. "Wat is over een poosje?" vroeg ze met een poeslief stemmetje.

Enzio glimlachte naar haar. "Over een poosje is het circus bij New York." hij nam nog een slokje maar bleef haar aankijken. "Dus dan kan jij komen kijken." hij glimalchtte weer. "Weeshuis, ben je een wees?" vroeg hij nieuwsgierig. "Je hoeft niets te zeggen hoor, als je dat niet wil."