De vijver

Jacky glimlachtte breed," dat word dus J en J. Ik ben namelijk Jacky. Of eigenlijk Dalore maar dat vind ik zo'n verschrikkelijke naam dus ik heb hem veranderd in Jacky. Eigenlijk schrijf je tussen de c en de k een 8 maar die spreek je niet uit." Ze grijnsde breed en keek even naar het vijvertje door zich om te draaien. Ze wilde nog iets zeggen maar had daar geen zin in. Ze was nu al een enorme woordenwaterval geweest.

Hij knikte. Haar echte naam kon hij niet goed zien, maar dat leek hem niet zoveel uit te maken, want hij ging er niet nog een keer naar vragen. Hij vroeg zich af of ze nu iets zei, nu ze omgedraaid stond, aangezien hij niet zag of haar mond bewoog, omdat hij dacht dat ze niets meer zei schopte hij zijn schoenen uit en zijn shirt en spijkerbroek en liet zich in zijn boxer het water in glijden. Het was koud, maar daar zei hij niets over, wat zij kon, kon hij ook.

Jacky begon te klappen om zijn actie en keek hem grijnzend aan." Jeah nog iemand die gaat zwemmen." Riep ze vrolijk en dook weer kort het water in om vervolgens achter Jules te voorschijn te komen en hem op zijn schouder te tikken met een brede grijns.

hij lachte en schrok van de tik op zijn schouder omdat hij haar niet had horen aankomen. Hij draaide zich om en lachte naar haar. Tilde haar toen op, om haar daarna in het water te laten vallen.

Jacky gilde even en kwam met een plons weer in het water terecht. Ze stribbelde om weer naar boven te komen en kwam lachend weer boven water. Ze spuugde even wat water uit en ging met een hand door haar haren heen omdat ze voor haar mond zaten en keek de jongen eens goed aan." Ik mag jou wel."

Jules keek haar aan, maar kon echt niet ontcijferen wat ze nou gezegd had omdat haar haren, en daarna haar hand voor haar mond gezeten hadden. Hij trok kort zijn ogen tot spleetjes en vroeg toen. "sorry, wat zei je?" per ongeluk met dovengebaren erbij, waardoor hij daarna begon te blozen en zich even geen raad meer wist. Hij kon zo stom zijn!

Jacky lachtte vriendelijk en zei terug in gebaren taal." Ik wist het wel, maar goed het zou dom klinken van mij om iemand van doof te beschuldigen die niet doof was. Je doet het goed. Echt ik had bijna niet gemerkt dat je me niet kon horen." Daarna zei ze weer normaal." Ik vind het juist gaaf dat je doof bent. Klinkt raar, maar ik bedoel het goed."

Jules ogen werden groot. "Je hebt gelijk, dat zou stom geweest zijn, en dank je!" grinnikte hij. "Ik vind het ook gaaf dat jij niet doof bent?" probeerde hij, omdat het gewoon raar was als iemand dat zei. Hij keek haar kort aan, en begon met zijn handen water haar kant uit te spetteren.
~~~
*Brrrrrrrr* sneeuw buiten en dan krijg je dit soort meets xd

Jacky schoot in de lach en begon het even rustig uit te leggen," Ik bedoel, het is dat ik een tijdje met doven heb gewerkt anders had ik het echt niet geweten. Ik vind het gaaf dat je het zo goed beheerst." Ze zwom naar hem toe en dompelde hem even onder in het water. Daarna liet ze hem los en grijnsde breed. Ze begon weer in gebaren taal te praten," En ik heb gebaren taal al een lange tijd niet meer gedaan. Het is leuk om weer te oefenen."

"Fijn dat er iemand is die het snapt als je even met je handen wilt praten" zei Jules, terwijl hij de bijhorende gebaren maakte. "Wat heb je gedaan dan? Ik bedoel met doven." Hij trok een gezicht en keek haar aan. Wachtte even niet op haar reactie, maar dook onderwater om daar naar haar benen te zwemmen en haar plagend omlaag te trekken.

Jacky wilde wat zeggen maar nog voordat ze daar de tijd voor had, was hij onderwater gedoken en voelde ze hoe ze naar beneden werd getrokken. ze haalde snel een diepe hap lucht en kneep haar ogen dicht toen ze onder water ging. Ze zwom snel weer naar boven en kuchtte toen even wat water uit. Ze had te laat gerealiseerd dat ze ook adem nodig had toen ze onder water zat en had weer naar adem gehapt maar alleen maar water binnen gekregen. Ze begon hard te lachen en klom aan de kant en liet haar benen in het water hangen. Toen Jules weer boven was begon ze naar hem te gebaren," Ik moest vrijwilligers werk doen omdat ik was opgepakt vanwege vandalisme. Ik had een brievenbus laten ontploffen. Hij was net geleegd dus er zaten geen dierbare brieven in maar ze vonden het geen pretje. Ik heb in Engeland me nogal misdragen dus moest ik dat goedmaken. Ik deed uitstapjes met de kinderen en was hun begeleider."

Jules keek naar haar en reageerde toen hij gezien had wat ze zei met. "het spijt me, maar ik begrijp nog steeds niet waarom mensen dat doen? Wat heb je eraan? En wat als er wel dierbare brieven in gezeten hadden?" Hij reageerde pijlsnel en zijn handen bewogen veel te snel voor een beginneling. Maar hij ging er vanuit dat Jacky het wel zou snappen. Hij keek haar een beetje verontwaardigd aan, maar besloot haar er niet op te veroordelen, en stopte de blik dus ook ver weg. "Het spijt me, maar waarom deed je het?" vroeg hij, toen gewoon gesproken met zijn mond, terwijl hij dichterbij kwam.

Jacky haalde haar schouders op." Ik wist dat hij pas geleegd was, ik had het de mensen van de post zien doen. Anders had ik het niet gedaan. Ik ben iemand met een grote mond maar een klein hartje. In Engeland had ik een probleem met drank en met vrienden. Ik pikte haast ieder vriendje in en kon er niet tegen als vriendinnen beter waren dan ik. Mijn vrienden mochten me niet eens echt, ze mochten me om mijn geld. Dus ik wilde altijd indruk maken en laten zien dat ik wel leuk was om mee om te gaan. Het was een stoerdoenerij actie. Maar achteraf had ik er enorme spijt van en heb mezelf aangegeven. De rechter kon wel begrip tonen en ik kwam er met wat vrijwilligers werk en een waarschuwing vanaf. Sinds dien ben ik veranderd en uiteindelijk was ik van mijn oude school getrapt omdat ik vechtte. Ik hielp een meisje dat gepest werd door het football team en dat liep een beetje uit de hand. Toen werd ik hierop gezet hopend dat ik anders zou zijn. Maar ik was al veranderd en met een nieuwe start heb ik mezelf helemaal weten te herpakken." ze glimlachtte treurig en had wel even de verontwaardiging op zijn gezicht gezien. Het deed haar pijn, zo was ze vroeger, ze was veranderd.

Jules keek naar het meisje op de waterkant en liep naar haar toe, legde heel kort zijn natte hand op haar knie, aangezien die het dichtst bijwas en praatte toen verder. "soms moeten er eerst dingen gebeuren voor we inzien dat we fout zaten" gebaarde hij. "Door dat meisje dat gepest werd te helpen heb je een soort punt gezet achter je oude leven, ik weet zeker dat je daarvoor niet eerst op deze school hebt moeten komen, of weet ik veel, vrijwilligerswerk had hoeven doen." Hij snapte het. Je werd vaak aangekeken voor dingen die je lang geleden gedaan had. "En ik vind het knap dat je jezelf aangegeven hebt." voegde hij er nog aan toe, toen beschouwde hij het onderwerp als afgesloten en liep weer verder het water in. "Kom je nog of ben je bang?" riep hij, nu weer zonder gebaren te gebruiken. Uitdagend keek hij haar aan.

Jacky was blij om de woorden van Jules te horen en glimlachtte breed om zijn uitdagen. Ze sprong gelijk het water in waardoor er een grote plons te horen was en water alle kanten op spetterde. Daarna dook ze snel onderwater naar de benen van Jules en trok die onder hem vandaan. Want wat hij kon kon zij natuurlijk ook.

Proestend ging hij ten onder en onder water pakte hij Jacky, terwijl die weg probeerde te zwemmen, vast bij haar hand en trok haar zo mee naar boven. Boven splashete hij wat water in haar richting om daarna te vluchten, veel plek om heen te gaan was er niet, aangezien de vijver bijna rond was en hij zichzelf toch in de val zou laten lopen.

Jacky kwam lachend en hoestend boven en ook de hap water werkte niet mee en ze spuugde een hoop water uit en begon toen Jules achterna te zwemmen. Maar uiteindelijk was ze zo moe dat ze inplaats van Jules te pakken op de kant klom en ging liggen. In gebaren taal zei ze," Ik rook nogal veel dus mijn conditie is verre van goed. Ik kan niet meer."

Jules lachte en kwam dichterbij. "Ah een rokertje" grinnikte hij, het klonk een beetje raar omdat hij niet moest grinniken en praten tegelijk als hij zichzelf niet kon horen. "En, denk je er al overna om te stoppen" knipoogde hij. Het boeide hem niet zoveel of iemand rookte of niet, wist alleen dat er niet voor niets op zo'n pakje: 'roken is dodelijk' stond, vroeg zich wel af of ze het niet een beetje overdreven met die campagnes.

Jacky schudde haar hoofd en gebaarde dat ze het daar veel te lekker en veel te verslaafd voor was en vond. Ze hijgde even na en probeerde haar ademhaling weer normaal te laten gaan. Ze had alleen niet verwacht dat haar conditie zo slecht was.

Hij glimlachte. "Je hoeft niet te gebaren" gebaarde hij met een grijns. "Behalve als je dat prettiger vindt... Ik kan je toch niet horen hijgen" hij stak kort zijn tong uit en liet zich toen een stukje verder in het water zakken zodat alleen zijn hoofd nog boven was. In deze positie kon hij haar goed bekijken en in de gaten houden.

Jacky gaf hem een kort tikje tegen zijn hoofd aan en gebaarde toen," Ik krijg haast geen lucht, vandaar de gebaren." Ze hoeste nog een keer en begon toen breed te grijnzen. Ze leek alweer wat meer op adem te komen. Iets dat haar goed deed. Ze ging rechtop zitten en rekte zich even uit. Ze had een zwarte kanten bh aan en een zwarte boxer omdat ze het vertikte een string aan te doen die erbij paste.

Jules vond dat ze er goed uitzag, maar hij was niet het type wat daar erg op lette, al was ze moddervet geweest, dan nog had hij dit meisje gemogen, zo was hij nou eenmaal. Uiterlijk telde voor hem gewoon totaal niet. Niet dat hij er zelf zo slecht uitzag, ookal zou hij dat zelf nooit vinden, hij zou altijd blijven vinden dat hij nou niet bepaald knap was. Hij dook weer onder, om vlak voor haar omhoog te komen. Plagend een soort fonteintje aan water in haar gezicht spuitend.

Jacky proestte het uit van het lachen en rolde haast op de grond." Oké jou gezicht is gewoon onbetaalbaar. Daar vergeef ik je het water in mijn gezicht wel voor." Ze grinnikte nog een beetje na en gleed toen weer het water in. Het was toch wel fijn om met Jules te kletsen. Ze had geen flirterige bedoelingen en hij was tot nu toe heel gezellig.

"En wel bedankt, of was het geen compliment?" vroeg Jules lachend. "oh ik heet trouwens" Hij deed zijn handgebaar met de soort klik, voor een buitenstaander zou het er vreemd uitzien, maar Maud zou snappen dat het zijn naam was die mensen gebruikten die doof waren, of zelf heel slecht horend.

Jacky grijnsde en deed even zijn hand gebaar na. Daarna zei ze," Ik heb natuurlijk ook nog een naam. Wacht effe...." Ze groef in haar hoofd naar haar naam en wist hem uiteindelijk nog. Ze probeerde hem een paar keer maar de eerste keer ging hij fout en de tweede keer ook. Maar dire keer is scheepsrecht zeggen ze wel eens en bij de derde keer lukte het haar.