Het auditorium.

Posts : 795 Join date : 24-09-11 Age : 27

Flavio glimlachte. "Mooi zo, ik kan e alvast zeggen dat ik niet meer drink. Die zooi is onhandig, en ik heb liever neit dat ik verder ga dan dat ik eigenlijk wil met iemand die ik amper ken. " Zei hij met een lief glimlachje. "Maar, zullen we dan voor de school afspreken? Mattis en Daniel rijden vandaag, ik heb geen zin in een taxi, al zullen we die waarschijnlijk wel terug moeten nemen, those two go at it like rabbits." Hij lachtte zachtjes. "Maar ik wil mijn make-up nog bijwerken...."

Onderwerp: Re: Het auditorium. do dec 08, 2011 7:37 pm

Adams grijns verslapte een beetje, die twee mededelingen Gaven hem veel minder kansen, maar hij zou niet opgeven... 'Klinkt... Geweldig. Ga jij je make-up maar bijwerken dan zie ik je zo.' zei hij met een knikje en hij sprong van het podium. 'Bye, Eve!' zei hij grinnikend en hij verliet het auditorium haast dansend, trots dat de vrouwelijke Flavio nog steeds Eve heette.
-
Ik krijg net een ingeving die nog heeeel lollig kan worden....

Posts : 795 Join date : 24-09-11 Age : 27

weten

-----

Flavio keek Adam met een glimlach na. Zodra de jongen weg was ging hij zijn spullen terug halen achter het podium voor hij richting zijn kamer ging. Zijn roomates waren er inmiddels al een beetje aan gewend.,

Posts : 241 Join date : 22-09-11

Zijn vingers gleden over de zwart witte toetsen van de zwarte vleugel. Hij kwam alleen in het auditorium als het niet te druk was. Behalve zijn eigen muziek, was het volledig stil. Hij vond het heerlijk om zo in zijn muziek op te gaan. 'Beauty queen of only eighteen. She had some trouble with herself. He was always there to help her. She always belonged to someone else.' Zong hij met duidelijke stem voor zichzelf uit. Hij had het nooit heel erg met Maroon 5 gehad, maar She Will be Loved was een prachtig liedje. Hij schudde zijn hoofd om zijn haar uit zijn gezicht te krijgen. Hij concentreerde zich op zijn zuivere stem.

Posts : 182 Join date : 26-09-11

Nyeri zat ergens in een hoekje van het auditorium. Ze luisterde naar de stem die ze zo schitterend vond ook als hij niet zong. Zachtjes en hopelijk on hoorbaar stond ze op en schuifelde naar voren. Daar ging ze in de hoek op het opdium zitten en keek naar de rug van Liam. Hij hoefde nog niet te weten dat zij er was. Ze wilde nog even van zijn stem genieten en daarna zou ze hem wel begroetten. Dat wilde ze ook wel graag. ZE had hem al voor haar gevoel meer dan eeuwen niet gezien.

Posts : 241 Join date : 22-09-11

'I drove for miles and miles, and wound up at your door. I've had you so many times but somehow, I want more.' Dit was toch wel wat hij het liefste deed. Gewoon een beetje voor een denkbeeldig publiek spelen. Het voelde goed om wat emoties los te laten. De laatste tijd waren er ook andere dingen waar hij kon van genieten. Kleine dingen en langzaam had hij weer een beetje leren glimlachen. Het was best wel moeilijk om zich niet te laten mee te slepen met het slechte weer dat de laatste dagen aanwezig was. Maar hij probeerde het kleine positieve lichtje voor zich te houden.

Posts : 182 Join date : 26-09-11

Nyeri stond alweer zachtjes op en liep nu naar Liam toe. Ze legde haar handen op zijn schouders en drukte een kusje op zijn wang. Ze liet haar vingers weer van zijn schouders af glijden terwijl ze naar de zijkant van de vleugel liep. Hier bleef ze glimlachend van geluk staan en keek in die mooie ogen van Liam waar ze zo hopeloos voor gevallen was. Ze leunde tegen de vleugel aan en genoot nog heel even van zijn stem.

Posts : 241 Join date : 22-09-11

Liam keek langzaam op van de toetsen naar het gezicht dat hij het liefste zag. Een glimlach vormde zich rond zijn lippen en hij ronde de noten die hij speelde netjes af. 'Hey.' Zei hij tegen haar. Het mooiste meisje, zijn meisje. Het was een heerlijk gevoel en hij had haar voor zijn gevoel ook al een tijdje niet meer gezien. Te lang niet gezien eigenlijk. Hij stak zijn hand naar haar uit terwijl hij bleef glimlachen. De glimlach was niet van zijn gezicht af te slaan.

Posts : 182 Join date : 26-09-11

Nyeri pakte zijn hand vast en liep naar hem toe. Vluchtig liet ze zich naast hem op de kruk vallen en legde haar hoofd op zijn schouder.' Hmm ikke heb jou te lang niet meer gezien.' Soms ergerde ze zich nog steeds aan haar enorme accent, maar het ging al veel beter dan toen ze voor het eerst naar school ging. Nyeri had de hand van Liam nog steeds niet los gelaten en drukte er even een kusje op.' Wil je nog wat voor me spelen? Het klonk mooi.' Ze hief haar hoofd op en keek diep in de ogen van de jongen waar ze zo ziels veel van hield.

Posts : 74 Join date : 02-01-12

New

Brandon had zich ervan verzekerd dat de zaal leeg was, al had hij er normaal geen probleem mee voor publiek te dansen werd hij zenuwachtig van deze zaal. Dat kwam doordat hij zijn auditie hier had gehouden en toen was hij ongelofelijk zenuwachtig geweest. Aangezien dat nog niet zo heel erg lang geleden was stond die gebeurtenis nog heel goed in zijn hoofd. Hij vond dat hij zich beter op zijn gemak moest voelen hier dus wilde hij hier wat gaan oefenen. Even had hij getwijfeld of hij de stereo-instalatie die er stond zou gebruiken, maar hij had besloten van niet. Dan zou het door de hele zaal te horen zijn en dat gaf hem de kriebels. Dus gebruikte hij zoals gewoonlijk zijn iPod met boxjes. Die zette hij aan en begon te dansen. In het begin was het wat stroef omdat hij zich teveel concentreerde op de zaal maar hij kwam steeds meer in het dansen en het ging ook steeds soepeler en gemakkelijker. Totdat er zoals altijd weer een brede glimlach op zijn gezicht lag.

Posts : 455 Join date : 23-10-11

Stefan liep de zaal binnen. Al snel merkte hij dat er muziek aanstond en hij ging dus stilstaan. Hij zag de jongen dansen en keek ernaar. Hij lette vooral op de techniek, die was behoorlijk goed. Hij schatte de jongen niet al te oud in, dus het was knap dat de jongen zo goed danste. Toen hij klaar was begon Stefan te klappen. Hij liep rustig naar het podium om beter met de jongen te kunnen praten.

Posts : 74 Join date : 02-01-12

Brandon had absoluut niet door dat er iemand binnen was gekomen, hij lette helemaal niet op zijn omgeving alleen op het dansen. Pas toen hij klaar was en het klappen hoorde zag hij de jongen, of man, lopen. Even leek het alsof het weer die middag was van de auditie en dat zorgde ervoor dat hij weer zenuwachtig werd, alsof het uit zou maken wat de man zou zeggen. Snel riep hij zichzelf weer tot de orde, het was een gewone dag en hij was gewoon aan het dansen geweest. Dus zette hij een glimlach op.

Posts : 455 Join date : 23-10-11

Stefan glimlachte breed. 'Je bent goed,' zei hij met een brede glimlach. 'Waar heb je zo leren dansen?' vroeg hij toen. Hij klom snel op het podium en hij bleef naar de jongen kijken. Hij was eigenlijk best wel benieuwd naar hoe hij had leren dansen.

Posts : 74 Join date : 02-01-12

"Dankje," zei Brandon zachtjes. Waarom had hij nu toch het gevoel dat hij beoordeeld werd? "Van mijn broer en ik heb bij *een of andere dansschool in New York XD* op les gezeten," zei hij met een vragende blik. Hij snapte niet helemaal waarom hij dit wilde weten. Het maakte in ieder geval dat Brandon zich een beetje ongemakkelijk voelde. Ook nog omdat hij, weer, een heel stuk omhoog moest kijken om hem aan te kijken.

Posts : 455 Join date : 23-10-11

Stefan glimlachte nog steeds. 'Zit je hier al lang?' vroeg hij toen. hIj had totaal niet door dat hij de jongen verlegen maakte met al zijn vragen. Hij was gewoon benieuwd. Hij was behoorlijk onder de indruk van welke school deze jongen kwam, daar zaten niet de minste leerlingen. Hijzelf had er graag naartoe gegaan, al was dat voor hem nooit mogelijk geweest.

Posts : 74 Join date : 02-01-12

Brandon schudde zijn hoofd, hij begon het vermoeden te krijgen dat hij tegen een leraar aan het praten was. Of een heel nieuwsgierige leerling in het laatste jaar, dat kon ook. "Dit is mijn eerste jaar," zei hij zijn gewicht van zijn ene been naar het andere verplaatsend. Hij was niet goed in stilstaan, zeker niet als hij nerveus was. In ieder geval leek de man aardig en glimlachte hij, zei hij in gedachten tegen zichzelf.

Posts : 348 Join date : 29-10-11

Stefan glimlacht, hij wist nog goed hoe zijn eerste jaar hier was geweest. NIet echt leuk als hij eerlijk was. 'Ik weet nog goed hoe mijn eerste jaar was, als je ooit hulp nodig hebt wil ik je graag helpen,' zei hij met een glimlach. 'Je hebt talent,' zei hij toen. En dan bedoelde hij echt talent, je had mensen die hier kwamen die gewoon goed waren, maar hij was anders vond Stefan tenminste.

Posts : 74 Join date : 02-01-12

Brandon besloot dat het een leraar was, hij dacht niet dat er leerlingen zouden zijn die zo tegen hem zouden praten. "Bedankt," zei hij glimlachend. "Ik ben trouwens Brandon," zei hij hopend dat er geen vragen meer zouden komen. Bovendien vond hij het fijn om de naam van iemand te weten als hij daar een gesprek mee had. Nog steeds niet helemaal op zijn gemak, al was het al beter dan net, stak hij zijn handen in de zakken van zijn trainingsbroek.

Posts : 348 Join date : 29-10-11

'Stefan, al zijn er leerlingen die het prettiger vinden om me Meneer Salvatore te noemen, iets wat ik zelf niet zo geweldig vind,' zei hij met een halve grijns. Hij was niet heel veel ouder dan de meeste leerlingen hier, het voelde raar om tussen leeftijdsgenoten te lopen en te weten dat die allemaal dachten dat ze hem met meneer en u aan moesten spreken. Op Jacky na dan. Maar jacky was een ander verhaal, hij moest echt eens proberen minder aan haar te dneken.

Posts : 74 Join date : 02-01-12

Brandon glimlachte licht, had hij het toch goed gehad. Al waren er wel een heleboel aardige leerlingen die hem vast wilden helpen als hij er naar vroeg, dacht hij niet dat er veel waren die zo maar zouden aanbieden dat hij naar hen kon komen als hij hulp nodig had. "Ik noem je wel Stefan," zei hij schouder ophalend. "Geef je dansles?" Vroeg hij voorzichtig. Half omdat hij wilde weten of hij er wel verstand van had, als een tekenleraar zei dat hij talent had wist hij niet wat hij ervan moest geloven. En half omdat hij nu eens lekker een vraag wilde stellen.

Posts : 348 Join date : 29-10-11

Stefan glimlachte. 'Jep, voornamelijk streetdance en hiphop,' zei hij met een scheve glimlach. HIj was een van de personen die streetdance echt op de straat had geleerd, en het niet had geleerd van een of andere dansleraar die je twintig euro per les vroeg. Daar leerde je volgens hem sowieso niet zo ontzettend veel. Zijn basis was geleerd op de straat, de verfijning was er hier ingekomen.

Posts : 74 Join date : 02-01-12

Brandon knikte goedkeurend en met een toch wel trots gevoel. Als hij geen broer had gehad zou zijn ego in het halve jaar dat hij hier zat al heel wat gegroeid zijn. Maar zijn broer zorgde er altijd wel voor dat het de kans om te groeien niet had. Hij merkte het niet, maar hij voelde zich al wat meer op zijn gemak en hij kon daardoor ook gewoon stilstaan, zonder de drang te voelen zich te bewegen zoals hij net had gehad.

Posts : 795 Join date : 24-09-11 Age : 27

Ian had het geluk dat het Auditorium vrij was. Hij zette zijn iPod in het daartoe bestemde apparaatje en zette zijn liedje aan. Hij had ruim genoeg tijd om naar de microfoon te lopen voor hij moest zingen. Hij hield van dit liedje. Hij had er een band mee opgebouwd in de jaren. Aleen zong hij het elke keer weer voor een ander. Sommigen zagen altijd echte glimlachen, maar hij keek erdoorheen. Misschien omdat zijn eigen glimlach of grijns vaak nogal nep was.

Tryin' on a brand new dress
But you haven't worn the old one yet
You've come too far
To turn around now

You've given up the good fight
You're as strong as anyone
You're back where you started from
I see you're back where you started from

Starin' down the stars
Jealous of the moon
You wish you could fly
Just being where you are
There's nothin' you can do
If you're too scared to try

Drag your pretty head around
Swearin' you're gonna drown
With a beautiful sigh
And a river of lies

Starin' down the stars
Jealous of the moon
You wish you could fly
Just stayin' where you are
There's nothin' you can do
If you're too scared to try

Why don't you call me, I could save you
Together we'll find a God we can pray to
That'll take you by the hand

I hate to see a friend of mine
Laughing out loud
When she's crying inside
But you've got your pride

Starin' down the stars
Jealous of the moon
You wish you could fly
But you're stayin' where you are
There's nothin' you can do
If you're too scared to try

You're starin' down the stars
Stay where you are
You're jealous of the moon
But there's nothing you can do
If you're too scared to try

Onderwerp: Re: Het auditorium. vr jan 13, 2012 12:06 pm

Fluitend en met zijn ogen dicht wandelde Ryan het auditorium in, hij kende deze plek als z'n broekzak. Door zijn eigen gefluit en gebrek aan zicht merkte hij pas later dat er iemand op het podium stond. Hij verstijfde en bleef stil staan wachten tot de laatste noot gezongen was. Met een schuine grijns klapte hij kort, 'Awesome, dure.' zei hij enthausiast, 'Maar sorry dat ik stoor.'

Posts : 795 Join date : 24-09-11 Age : 27

Ian lachtte en ging met zijn hand door zijn zwarte lokken. "Geen probleem, dude. Muziek is iets om te delen met anderen, en hoe kan ik iets delen als er niemand is." Hij pakte zijn waterflesje vand e rand van het podium en nam een paar flinke slokken van zijn water. Nu hij medicijnen slikte ging eht beter met hem, hij kon voelen dan hij zich weer een beetje durfde te ontspannen. Het was veel makkelijker nu hij wist dat het 'gewoon' bipolaire-persoonlijkheidstoornis was, end at hij niet compleet gestoord aan het worden was. Met zijn stoornis viel nog te leven, zolang hij medicijnen slikte en regelmatig zijn therapeute kwam bezoeken. "Ik ben Ian trouwens." Zei hij met een glimlach.