Het meer achter het bos.

Dusty grinnikte en besefte dat hij Jacky ook mocht, al dacht hij niet dat er veel mensen die haar niet zouden mogen. Ze was eerlijk, deed niet moeilijk en zei gewoon waar het op stond. Hoewel, er waren vast ook wel gevoelige mensen die daar niet tegen konden. "Heb je ook gekickbokst, gaaf," zei hij grijnzend. "Ik neem je graag een keer mee," zei hij met een vriendelijke glimlach maar die veranderde in een grijns toen hij zich iets bedacht. "Maar daar zijn meer gespierde jongens," zei hij grijnzend. "Maar wat doe jij hier op school, wat is je talent bedoel ik?" Vroeg hij werkelijk geinteresseerd met zijn hoofd iets schuin. Van alle andere talenten hier op school op de sportdingen na kon hij eigenlijk niets, daarom vond hij het van andere mensen ook zo knap als ze het wel konden. Hij lachte even toen Jacky het water in kwam en liet zijn blik even goedkeurend over haar lichaam glijden. Ze zei dan wel iets over hem maar ze zag er zelf ook zeker niet verkeerd uit, hoewel ze ook had gezegd dat ze modellenwerk had gedaan. Dat kon hij wel begrijpen.

Jacky haalde haar schouders op om zijn opmerking over de jongens." Des te meer leuke dingen voor mij om naar te kijken toch?" Ze grijnsde breed en keek hem een beetje uitdagend aan. Daarna maakte ze een duik het water in en kwam voor hem weer omhoog. Ze streek wat haren uit haar gezicht en zei met een nog steeds brede glimlach," Ik doe eigenlijk van alles, ik dans, niet iets waar ik het beste in ben trouwens, ik kan een beetje turnen, ik kan wel overweg met een fototoestel maar de foto's die de mensen hier maken zijn abnormaal goed en kan ik niet aan tippen, ik kan totaal niet zingen, ik euhm.... ik kan niet rijmen of goed schrijven. Ik ben dus totaal niet creatief, mijn teken leraar heeft ooit gezegd dat hij het een mooie olifant was terwijl ik een clown had getekent. Kortom mijn teken skills zijn ook niet bepaald goed. Euhmm ik ben met het talent muziekante op deze school gekomen. Ik speel saxofoon al zolang als ik me kan herinneren en dat is toch wel het instrument waar ik het beste in ben. Maar ik kan ook piano, gitaar, viool en bas. Ohh en drum maar dan niet de moeilijke dingen. Wow weer een spraak waterval. Vanaf nu laat ik het praten aan jou over. Vertel eens wat over jezelf. De meest rare dingen kan je aan mij kwijt." Ze grijnsde breed en dook weer het water in na haar spraakwaterval en ging uiteindelijk op haar rug een paar rondjes zwemmen.

Dusty dook zelf ook onder water, het was absoluut niet ontspannend en hij wist zo goed als zeker dat hij vannacht niet meer zou kunnen slapen aangezien hij zich wakkerder voelde dan hij de hele dag had gedaan. Toen hij weer boven water kwam schudde hij even het water uit zijn haren en wreef hij even in zijn ogen. "Nou, volgens mij ben ik in de meeste dingen nog slechter dan jij," zei hij waarna hij even zijn tong uitstak. "Tekenen, zingen, schrijven, muziek maken en dansen, ik kan het allemaal niet," zei hij schouder ophalend. "Alleen sport en dan vooral vechtsport," hij rolde even met zijn ogen. "Ik ben wat dat betreft een beetje de domme kracht maar je hoeft niet langzamer te gaan praten ofzo, ik begrijp je prima," zei hij grijnzend. "Verder denk ik niet dat ik zo interessant ben," zei hij wat aarzelend. Hij had nog wel iets dat de moeite waard was het te weten maar hij was niet van plan dat te vertellen, dat deed hij nooit. Bovendien zou niemand er iets mee opschieten als mensen zouden weten dat hij een agressieprobleem had, toch? Of dat echt waar was wist hij niet maar hij wist in ieder geval dat het niet prettig voor hem zou zijn.

Jacky grijnsde breed en keek naar Dusty," Is Dusty je echte naam? Het klinkt namelijk eerder als een bijnaam maar ik vind het wel gaaf klinken. En je kan ook wel dansen, boksers staan bekend om hun goeie ritme gevoel dus ik denk dat dansen niet zo moeilijk voor je zal zijn. Anders ga ik het je leren. Dat vind ik leuk om te doen. En mensen zijn altijd interessant. Dat maakt het leven nou juist leuk. Dus anders ga ik je vragen stellen om jou ook aan de praat te houden. Eerste vraag, wat is je lievelings eten en met wie eet je dan het liefst, bijvoorbeeld, je pa en ma of je vrienden of je denkbeeldige vriendin of met mij of met je hond als je een hond hebt."

Dusty schudde zijn hoofd. "Ik heet eigenlijk Dustin, maar op een gegeven moment begonnen een paar vrienden Dusty te zeggen en nu doet iedereen doet," zei hij schouder ophalend. "Soms zelfs leraren," zei hij licht grijnzend. "Ritmegevoel he? En je weet dat zeker?" Zei hij bedenkelijk. Hij moest toegeven dat van alle dingen die hij niet kon dansen iets was dat hij het meeste kans van slagen zou geven. Het was in ieder geval ook een soort van sport. "Mijn lievelingseten?" Vroeg hij een beetje overdonderd door de vraag. "Geen idee, pizza ofzo," zei hij snel. "En ik denk met vrienden," het was altijd gezellig om met een wat vrienden een aantal pizza's te halen en die dan bij iemand thuis op te eten.

Jacky zag aan zijn blik dat hij ergens op terug dacht. Mooi, dat vond ze altijd leuk om bij mensen te doen. Een onverwacht onderwerp aankaarten en dan ze terug laten denken naar een mooie herinnering." Hmm pizza. Ohh die vind ik goed. Hmm door jou krijg ik honger. Oké laat maar, ik was zelf diegene die de vraag stelde. Ik krijg honger van mezelf. Zou ik mezelf kunnen opeten?" Ze beet even op haar arm maar besloot dat ze toch niet zo lekker smaakte." Ik zie er waarschijnlijk lekkerder uit dan dat ik smaak. Wow dat klonk erg zelfingenomen. Laten we terug gaan naar de vragen voordat ik mezelf compleet voor schut zet als ik dat nog niet heb gedaan." Ze beet even op haar lip en keek bedenkelijk," Wat is je raarste trekje? Om een voorbeeld te geven zal ik die van mij noemen, behalve dat ik veel praat heb ik als raar trekje dat ik als ik in een ander land ben ik sowieso naar één chinees moet zijn geweest voor eten. Gek genoeg smaakt chinees eten ook anders in andere landen."

Dusty schoot nu wel weer in de lach, het was echt onmogelijk die bij Jacky voor langer dan ongeveer een minuut lang in te houden. Net had hij dat nog geprobeerd maar hij besloot nu maar gewoon te lachen aangezien hij er buikpijn van kreeg als hij die probeerde in te houden. "Ik weet niet of het raar is, maar mijn vrienden ergeren zich er altijd aan dat als ik moe ben ga ik naar de grond staren en met een plukje van mijn haar spelen," zei hij terwijl hij het voor deed. Waarom het irritant was snapte hij niet. "Oh," zei hij toen hem iets te binnen schoot. "En als ik een vraag stel houd ik mijn hoofd blijkbaar altijd schuin," zei hij met een blik waaruit duidelijk sprak dat hij daar zelf geen idee van had en het alleen maar van andere had gehoord. "Ik houd niet zo veel van Chinees, veel te veel kruiden," zei hij licht zijn hoofd schuddend. Hij lustte het wel, voor zover hij wist luste hij alles wel, maar hij was er zeker niet dol op.

Jacky keek geschokt en stond opeens rechtop." Nou ben ik gewoon echt beledigd. Ik praat neit meer tegen je." Ze draaide zich verontwaardigd met haar rug naar hem om en sloeg haar armen over elkaar. Het water droop vanaf haar schouders, over haar rug tegen haar hipster aan. Ze stond nog maar vanaf haar heupen in het water. Na nog niet eens een minuut draaide ze zich weer om en praatte vrolijk verder alsof er niks aan de hand was," Dat zijn geen erge trekjes, dat maakt jou hoe je bent. Ik vind ze juist leuk. En veel mensen houden hun hoofd gek genoeg schuin als ze iets vragen. Het is heel grappig om te zien. Ik lach je dan echt neit uit maar in mijn hoofd hou ik gewoon bij wat mensen doen als ze boos zijn of als ze blij zijn of hoe ze reageren op mijn rare vragen."

Dusty trok even verbaasd een wenkbrauw op toen ze zich van hem afwendde, hij geloofde niet dat ze echt boos was. Tot nu toe had ze in ieder geval genoeg zelfspot gehad. Hij was dan ook niet verbaasd toen ze zich weer terugdraaide en net als zij er verder niet op reageerde deed hij ook geammuseerd of er niets was gebeurd. "En? Hoe heb ik het tot nu toe gedaan?" Vroeg hij doelend op dat ze lette op de reacties van mensen of haar vragen. Toen hij het vroeg lette hij op en merkte dat hij inderdaad zijn hoofd wat schuin hield "Damn... Ik doe het echt," zei hij zachtjes tegen zichzelf. Hij dacht dat hij daar nu constant op zou gaan letten tot hij zich er zelf ook aan zou gaan ergeren, maar volgens Jacky was hij in ieder geval niet de enige. Dat was wel een troostende gedachte. In het begin had hij het water net als Jacky ook koud gevonden maar nu voelde het prettig en verkoelend aan en hij liet zich op zijn rug drijven en keek naar de lucht waar hij de sterren en de maan kon zien.

Jacky keek hem nog een keer aan en dook toen onder toen ze weer boven kwam en op een steen in het midden van het meer ging zitten antwoorde ze vrolijk," Redelijk goed, je lacht om mijn grappen, bent geinteresseerd en hebt me nog niet voor gek verklaard. Je scoort sowieso een 9 van de 10. Misschien een 10 maar dat hebben tot nu toe alleen mijn vriendjes gehaald. Als ze het niet heel gemeen uit hebben gemaakt dan zitten ze op een één."

Dusty klopte zichzelf triomfantelijk op zijn borst. "Nu voel ik me even goed, sorry," zei hij grijnzend terwijl hij dichter naar haar toe zwom. Eenmaal bij de steen waar ze op zat gekomen liet hij zich weer op zijn rug drijven om naar de sterren te kijken. Hij kende geen sterrenbeelde, op de kleine beer na dan die hij nu probeerde te vinden. Creatief of poetisch was hij niet, maar hij snapte wel waarom al die mensen hun inspiratie van de sterren haalden, het was zowiezo ontspannend en fascinerend er naar te kijken.

Jacky grijnsde breed en kon een kleine lach niet onderdrukken." Nou dat is wel iets om trots op te zijn. Nou ben ik niet zo heel moeilijk met cijfers uitdelen en met vrienden maken maar het is toch leuk om te horen dat ik iemand blij heb gemaakt." Ze grijnsde breed en staarde naar de sterren. Ze voelde toch wel dat ze een beetje slaap nodig had. Maar ze had geen zin in slapen dus zou ze zo koffie gaan halen ofzo om dit nachtje even door te halen.

Dusty grijnsde naar haar voordat hij zijn blik weer naar boven richtte. Hij voelde zich nogal klein nu hij naar iets zo groot keek, alsof hij hier maar niets voorstelde. Niet een heel prettig gevoel en aangezien hij ook niet heel erg geduldig was wendde hij zijn blik weer af. Speels spetterde hij wat water naar Jacky toe. "Wil je nog zwemmen?" Vroeg hij voordat hij onder water dook en zo lang het ging zijn ogen open hield. Het water prikte en het was onder water te donker om veel te zien, na nog een paar krachtige slagen te hebben gemaakt kwam hij weer naar boven om naar adem te happen.

Jacky grijnsde breed en ging staan. Ze keek even over het meer en zag dat zij echt de enige twee waren die nog bij het meer waren. Iets dat haar eigenlijk wel goed deed. Jacky was haast nooit alleen. Ze vond alleen zijn ook niet echt nodig, maar soms voelde het wel fijn. Ze sprong van de steen af en maakte een bommetje. Je hoorde een harde plons en het water spetterde overal heen. Zij zelf zwom even nog een stukje en kwam toen omhoog om toch maar weer adem te happen. Ze streek met beide handen haar haren naar achtere en keek daarna lachend naar Dusty." Nu tevreden?"