Kamer 135: Liam, Reed, Robert en Adam.

Adam beet op zijn lip. "Dat is dan een goede straf voor me... Wel een shitty straf, maar ik verdien het..."zei hij en nam nog een trek van de sigaret. "Ja, ik weet het... Moet ik hem uitmaken? Ik had me voorgenomen om te stoppen als we weer samen waren, voor jou... maar het is lastiger dan ik dacht..." zei hij met een grote wolk rook. Het was moeilijker om te stoppen dan hij had verwacht, nu was hij eenmaal verslaafd.

Flavio knikte. "Ik zou het erg waarderen als je hem uitmaakt." Merkte hij op. Hij hield erg veel van Adam, maar die jonge ging niet veel kussen krijgen zolang hij naar rook stonk. "En misschien gaat stoppen wat makkelijker als je een doel hebt." Hij glimlachte. "U mag een eis verzinnen die ik inwillig, tenzij hij erg onredelijk is, als je stopt met roken." Hij glimlachte naar Adam. "En je krijgt nog steeds geen enkele french kiss tot je niet meer naar rook smaakt, je moet blij zijn dat we net koffie hadden gedronken, anders had ik net in mijn onredelijke bui daar ook over zitten zeiken."

Adam knikte en drukte de Sigaret uit in de asbak op zijn nachtkastje, zo voorzichtig mogelijk,er was nog veel van het ding over en hij vond het zonde dat niet later op te roken. Hij schuifelde een beetje ongemakkelijk heen en weer en haalde zijn schouders op, zijn blik op zijn voeten. "Ik weet niet... Een etentje of dat soort dingen zullen me niet laten stoppen met roken... Sorry, Flaaf..." zei hij zacht, hij zou niet zomaar kunnen stoppen, roken was een van zijn levensbehoeftes geworden, net als Flavio. "Ik denk dat ik wel kan minderen als we het zo aanpakken, maar stoppen zou lang niet zo makkelijk zijn."

Flavio glimlachte. "Tss.. Een etentje is geen goede eis, ik dacht dat jij wel een leukere zou bedenken. Je wilt neit weten wat ik en Hannah als eisen hebben als we weddenschappen houden. " Hij paktte Adams handen beet. "Maar Adam, ik vind het al geweldig als je kan minderen." Hij gliamclhtte en ging op zijn tenen staan om vervolgens een kusje op Adams lippen te drukken. "Ik houd zoizo wel van je, en het aanbod van die eis blijft staan."

Adam grijnsde en gaf Flavio een kus op zijn voorhoofd "Okay, If i quit, You give me a lapdance..." zei hij zacht en hij voelde zichzelf rood worden. Het was een van de dingen waar hij al vaker over na had gedacht, maar nooit waar had zien komen. "Maar als je dat niet wilt kan ik dat ergens begrijpen..."zei hij met een klein stemmetje en hij weigerde Flavio aan nte kijken.

Flavio werd een beetje rood. "ehhh..." Hij beet op zijn lip. "Is it okay if I'll think a bit about that?" zei hij zacht. Hij wist het niet zeker. Hij keek Adam een tikje onzeker aan.

Een van Adam'[s mondhoeken ging omhoog toen hij Flaaf weer aankeek. "Oké, daar kan ik me wel in vinden. Beter dan nee... Veel beter..."zei hij, glimlachend om de rode kleur die hij Flavio had gegeven en hij gaf Flavio een zoen die redelijk lang duurde, maar op tijd stopte. "Damn, waarom zijn die dingen zo verslavend?"vroeg hij zacht.

Flavio gliamclhtte en kustte Adam kort terrug. "Geen idee, cara mia." Hij glimalchtte. "Trowuens, Hannah komt over een paar weken naar Amerika. Carrying presents." Hij lachtte zachtjes. "Ze is de kerstman 2,0" Hij glimalchtte.

Adam grijnsde, blij om van het ongemakkelijke onderwerp af te zijn. "Leuk!" zei hij enthousiast. "Ik heb haar natuurlijk al een paar keer gesproken, maar ik wil haar zo graag een keer ontmoeten... Weet je wat, ik vraag of Lindsay ook komt, ik weet zeker dat ze elkaar wel aardig vinden." stelde hij voor met een glimlach, Hij was vreselijk beniewd naar Hannah n wilde Linds zo graag weer zien.

Flavio knikte. "Al hop ik wel dat jouw zus wel kalar is voor de gestoorsheid van mijn zus, ik hoop dat jij klaar en voor de gestoordhed van mijn zus." Hij alchtte zachtjes. "Ik was elf toen ik uit de kast kwam, tegenover famillie, en zij 17, maar het eerste wat ze deed was mij op hakken leren lopen. Sinds dien ben ik haar brusje, ze behandeld me als ene half zusje, niet dat ik het heel erg vind." Hij lachtte zachtjes. "Maar ik denk dat ze wel zekere verwijten zal hebben tegenover jou vanwege onze relatie"

Dam glimlachte "Geloof me, Linds is net zo erg, ik kan het aan. Ze is nogal bezorgd om omze relatie en hoe pq zql reqgeren... Niet dat hij het ooit te wten komt, ik lijk wel gek." hij keek even naar flavio en beet op zijn lip. "Sorry, flaaf, maar ik denk niet dat ik het aankan. Het ligt zeker niet aan jou, ik benbgewoon te bang..." legde hij met een klein stemmetje uit.

Flavio haalde zijn schouders op. "I don't care, honey. Ik ga jou ook neit voorstellen aan de complete famillie van mijn moeders kant, minus Mattia en zijn moeder. They're all stupid homophobes who have been ignoring us since I came out of the closet." Hij drukte Adam een kusje op zijn keus voor hij hem knuffelde. "Ik kan me niet voorstellen hoe erg het zou zijn als mijn eigen vader me af zou weizen om mijn sexualiteit."

Adam knikte kort en gaf Flaaf ook een kusje, op zijn wang. "Het is niet zó erg, hij wijst me niet af of zo en zorgt nog prima voor me, maar hij accepteerd me ook niet. Het lijkt me net zo erg als je hele familie je verban, misshien zelfs wel erger. Maar ik nodig Lindsay dus uit? Welke dag?" vroeg hij om snel een nieuw onderwerp aan te snijden.

Flavio dacht even na. "Over twee weken, precies. Dan zijn ze een weekje hier in New York, en mijn ouders ook, als je hen wilt ontmoeten." Hij keek Adam verlegen aan. "Wil je dat? Mijn ouders ontmoeten?"

Adam knikte en grijnsde "Dan nog ik haar zometeen uit." zei hij en hij knikte opnieuw, "Ik ontmoet graag je ouders... Als je het niet er vind bespaar ik je die van mij, niet dat je ma uberhaubt zou kunnen ontmoeten, maar toch." hij zei het zo nuchter dat je bijna niet door had dat zijn vader een eikel en zijn moeder dood was.

Flavio sloeg zijn armen om Adams middle en gaf hem een knuffel, met zijn hoofd op Adams borst, omdat andersom quite awkward was. "Dat hoeft ook neit honey, ik ben al tevreden als je me aan Lindsy wilt voor stellen. " Hij gliamlchtte. "En Hannah neemt een heel heel speciale gast mee, een van de belangrijkste dingen in mijn leven. Ik spreek de waarheid als ik zeg dat de voortgang van onze relatie misschien afhangt van Molly's oordeel over jou." Hij glimalchtte. "Maar ik denk, nee weet zeker, dat ze dool op je zou zijn."

Adam knikte en glimlachte acht. "Ik weet niet waarom ik het er nog over heb. Maarja, Linds is mijn steuj geweest al die jaren dus als jij haar ontmoet zo dat geweldig zijn." zei hij en hij legde zijn hoofd op dat van Flavio. "Molly? Ik voel me heel dom en zenuwachtig tegelijk nu..."

Flavio glimalchtte. "Molly is mijn sweetie." Hij liet Adam los en viste zijn portemonnee uit zijn achterzak. "Ik heb hier een foto van mij en haar toen ze nog klein was." Hij liet met een grote glimlach een foto zien van een kleine Flavio van een jaar of tien die een lammetje knuffelde. "Is ze niet lief." Hij keek naar Adam alsof hij net had gevraagd op die zijn baby schattig vond.

Adam lachtte "Ik was bijna jaloers op een schaap!" zei hij grinnikend en hij bekeek de foto, vooral Flavio. "Wel een heel schattig schaap, al is ze nniet zo schattog als de jongen ernaast!" zei hij grappend en hij tikte Flavio speels op zijn neus. "Anders neemt Lindsay Barbara mee, ik weet zeker dat hij je wel mag en hij is altijd zeer belabgrijk voor me geweest, zeker toen mam net dood was... Wat zeg je ervan?"

Flavio glimalchtte. "Ik neem aan dat Barbara een hond is, trouwens, Barbara is een erg unieke naam voor een hij." Hij glimalchtte. "Molly is trouwens tegenwoordig al vier." Hij zuchtte. "We hebben met een beetje geluk nog zestien jaar samen." Hij glimalchtte. "Wat worden ze toch snel groot" jep, Flavio was een van die enge mensen die zijn huisdier zag als zijn baby.

Adam knikte "Jupp, en hij is vernoemd naar mam, dus het is inderdaad een vrij rare naam..." zei hij met een lichte glimlacg, Flavio had dit niet kunnen weten. "Oh god, nog maar zestien jaar... Ik wens jullie nog een gelukig leven samen." zei hij serieuzer dan hij het bedoelde.

Flavio glimlachte. "twintig is zo'n beetje de maximum leeftijd voor een schaap." zei hij zachtjes. Hij knuffelde Adam weer. Fact: Flavio liked cuddeling his boyfriend, a lot. Hij sloot zijn ogen. "Maar nu wil ik je gewoon even knufflene, neit pratne goed?"

Asam deed zijn mondopen om wat tezeeggen, maar sloot deze meteen weer en knikte. Hij sloeg zijn amen stevig om Flavio heen en drukte zijn lippen in zijn haar. Hij hield van Flavio's haar, het was altijd zo zacht en rook altijd heerlijk.

Flavio glimlachte. "Heb je door dat mijn haar langer is dan eerst?" vroeg hij een tikje onzeker, maar half verstaanbaar door het feit dat zijn gezicht half verborgen was in Adams shirt.

Adam grijnsde "Jazeker," zei hij "En ik vind het geweldig." het was waar, hij vond Flavio's haar zo heel leuk, het stond hem goed. "Al mis ik ergens de vele krullen, niet dat ze compleet verdwenen zijn, maar toch."