Grasveldje

Irina keek de jongen nog een beetje beduusd aan. 'Ja het gaat wel, heb alleen een beetje pijn in mijn zij, maar het maakt niet uit' zei ze met een stralende glimlach. 'Ik ben Irina, en jij?' vroeg ze, omdat er niet elke dag iemand over je struikelde, en ze zich afvroeg wie hij was.

"Ehm Jonathan." stelde hij zichzelf voor aan het roodharige meisje dat blijkbaar Irina heette. "Toch nogmaals sorry, ik had je niet gezien." zei hij verontschuldigend, aangezien sommige nogal afhankelijk van hun lichaam waren op deze school. Hij kon zich vorostellen dat dansen met gekneusde ribben nou niet echt ideaal was.

Irina glimlachte warm. 'Nee het maakt niet uit, iedereen struikelt toch wel eens?' grinnikte ze en ze stond op, waarna ze haar kleren afklopte en haar hand naar hem uitstak om hem omhoog te trekken. 'Is met jou ook alles goed?' vroeg ze toch bezorgd.

Jonathan haalde zijn schouders op, "Over het algemeen niet over een meisje." zei hij droog terwijl hij zich overeind hielp trekken. "Met mij wel." glimlachte hij terwijl hij haar een stralende grijns toezond. "Wat was je eigenlijk aan het doen in het gras?" vroeg hij toen, straks had hij haar in iets heel belangrijkst gestoord.

Irina liet zijn hand los. 'Haha nee dat lijkt mij ook niet' zei ze, bijna net zo droog, maar ze kreeg de klank in zijn stem niet helemaal hetzelfde. Ze deed haar koptelefoon af waar op dit moment een oud rocknummer door schalde, het klonk goed vond ze zelf, maar niet iedereen zou het wat vinden, het was best wel ouderwerts.

Jonathan grinnikte en ging even met zijn hand door zijn haar. "Welk nummer is het?" vroeg hij met een knikje op haar koptelefoon waardoor de muziek zacht hoorbaar was voor hem. Hij zou het best wel eens kunnen kennen, zijn mp3 speler bevatte de meestuiteenlopende muziek.

Irina keek even op de display van haar Ipod. 'Eh... With or Without you, van U2' zei ze met een glimlachje. 'Il heb een aparte muzieksmaak, veel mensen vinden het niks. Ik luister vooral jaren 70 rock, maar ik dans wel veel in discotheken dus ik ken wel veel popnummers' ratelde ze. 'Sorry ik praat normaal niet zoveel, weet niet waarom nu wel' verontschuldigde ze zich aan de knappe jongen, en dat zou wel eens precies de reden kunnen zijn.

Jonathan kende het nummer wel, zo apart vond hij het dan ook niet, zeker niet als muzieksmaak. Hij lachte om haar excuses dat ze zoveel praatte. "Ach maakt toch niet uit, ik vind het wel gezellig." Hij was de reden waarom hij richting het grasveld was gegaan al volledig vergeten. "En zo raar is je muzieksmaak niet, er zijn wel ergere smaken toch?" tenminste dat vond hij.

Irina glimlachte naar de vriendelijke jongen. 'Ja, er zit een meisje naast mij op de kamer en die luistert alleen maar hardcore' zei ze en er gleed een blik van ergernis over haar gezicht. Ze zette haar koptelefoon weer op haar nek en hoorde heel zachtjes Queen met The Show Must Go On haar oren in spelen. 'Wat luisterde jij?' vroeg ze terwijl ze naar de koptelefoon op zijn hals wees.

Jonathan had geen idee welk nummer het geweest was, hij pakte zijn mp3 speler dat omringt was mat tape, "Ja een oud barrel, maar ik houd van dit ding." zei hij om vragende blikken te voorkomen. Hij spoelde een aantal nummers terug wat qua tijd wel zou overeenkomen. "Ik geloof dat het America is, van West Side story." grinnikte hij, "Voor school." verklaarde hij waarom hij op zijn mp3 stond/

'Everything's bright in America' zong Irina zachtjes met een plagerig glimlachje. 'Doe je iets met muziek?' vroeg ze hem, want dat zou wel leuk zijn. Ze hield wel van mensen die ook iets met muziek deden, je kreeg er bijna altijd wel een band door en dat was fijn.

Jonathan knikte, ze had gelijk. "Ja, musical." zei hij terwijl hij haar aankeek om haar reactie te peilen. De meeste vonden musical nogal gay en verwachte dan direct dat iedere jongen die meedeed dat ze homo waren, maar dat was hij niet, in tegendeel zelfs.

Irina knikte. 'Leuk' zei ze met een glimlach. O nee, ze hoopte niet dat hij homo was, hij was echt heel leuk en dat zou echt klote zijn. Tijd voor de test. 'Heb je misschien zin om wat te gaan drinken of zo?' vroeg ze een beetje achterloos, terwijl ze hem aan keek en een keer knipperde. Als hij niet gay was zou hij hopelijk op dit aanbod ingaan, was hij dit wel.. tsjaa.. dan had ze een probleem, en hopelijk zou hij het aanbod aardig afwijzen.

Jonathan knikte, "Wat doe jij?" vroeg hij terwijl hij het oude barrel weer terug in zijn broekzak stopte. Hij glimlachte naar haar bij het aanbod. Even aarzelde hij, hij had afgesproken met zijn vrienden maar die zouden hem waarschijnlijk toch niet missen, hij was al te laat. "Ik vind het goed, waar zou je willen?" vroeg hij met een lieve glimlach. Hij was niet het soort jongen dat er direct meer van dacht, waarschijnlijk erh naïef.

Irina glimlachte en begon te lopen. 'Ik weet wel iets leuks hier net buiten de school' zei ze en ze stopte haar handen in haar zakken. Het was al aardig koud en ze had een grote sjaal om, en haar zwarte leren jas aan. Haarrode haren wapperde altijd achter haar aan, maar omdat het vandaag in een vlecht zat viel het wel mee. Ze keek naar Jonathan en glimlachte. 'Ik doe solozang, en volg gitaar- en baslessen' zei ze 'Het is erg leuk, en ik houd van muziek'.

"Ik ben benieuwd." glimlachte hij terwijl ook hij zijn handen in haar zakken stopte. Zelf had hij een simpel zwart windjack aan, niets bijzonders. "Wauw, muzikaal." zei hij bewonderend. "Tja ik heb nog aparte dans, zang en acteer lessen, maar uiteindelijk is het toch gewoon samengekoppeld." legde hij uit. "maarja mijn zang zal wel anders zijn dan die van jouw, sowieso is het grotendeels al niet solo." glimlachte hij.

Irina knikte. 'Ja ik heb echt een rauwe rockstem, heel anders dan musical natuurlijk' zei ze 'Maar dat maakt op zich niet uit, alle muziek is muziek toch?'. Ze pakte haar Ipod uit haar zak en zette hem uit omdat het heel irritant door haar gesprek heen speelde. 'Maar ik kan niet goed dansen, en ook niet acteren dus dat is wel jammer, musical lijkt me leuk om te doen'.

"Dat moet je dan maar een keer laten horen." glimlachte Jonathan, zijn nieuwsgierigheid was gewekt naar haar stem. "En je hebt gelijk, muziek is muziek." hoewel hij metalmuziek haast niet meer onder de muziek vond vallen, maar goed daar ging het nu niet over. "Ach alles valt te leren, denk je dat ik zo'n danstalent ben?" lachte hij haar toe. De eerste paar jaar viel hij constant over zijn eigen voeten heen.

Irina bekeek hem goed. Hij zag er wel een beetje te slungelig uit om te dansen. 'Nou vast wel, anders zou je hier toch niet op school zitten?' vroeg ze met een glimlach. Ze draaide een pirouette en maakte een buiging. 'Ja, stiekem ben ik een danstalent, maar dat is alleen op feesten' zei ze met toen struikelde ze ove haar voet en viel ze op de grond, wat ervoor zorgde dat ze de slappe lach kreeg.

Dat is waar, maar het ging om de combinatie dacht hij bij zichzelf. Lachend keek hij toe hoe ze een pirouettje maakte maar daarna op de grond belande. Het zag er zo grappig uit dat hij vanzelf mee ging lachen. "Gaat het ?" vroeg hij, hoewel het niet heel serieus klonk door zijn gelach, maar aan de slappe lach van Irina te zien, die nogal aanstekelijk was, ging het goed met haar. Als een echte gentle man stak hij zijn hand naar haar uit om haar overreind te helpen.

Irina knikte. 'Ja, ik beland vandaag nogal vaak op de grond' zei ze lachend terwijl ze zijn hand aanpakte en weer opstond. Meteen stopte ze haar handen in haar zakken omdat het koud was en glimlachte naar hem. 'Maar, vertel is wat over jezelf' vroeg ze.

Jonathan trok even een nadenkend gezicht, "Wat wil je weten?" vroeg hij aan haar. Hij zou niet weten wat hij over zichzelf zou moeten vertellen? Ze wist zijn naam en talent al, de dingen die je hier meestal al snel te weten kwam op school.

Irina haalde haar schouders op en keek naar hem. 'Maakt niet zoveel uit, vertel maar iets wat je denkt dat ik interessant zou vinden. Familie, vrienden hobby's, leeftijd, etc.' zei ze en ze schonk hem een glimlach waarbij haar blinkend witte tanden tevoorschijn kwamen.

Jonathan ging nadenkend met zujn hand door zijn haren, een tik waar hij nooit wat van door had maar best schattig was. Uiteindelijk noemde hij zijn leeftijd, die weet eefje niet uit haar hoofd xd, "Ik Judo, maar dat is niet echt bijzonder." hij glimlachte even naar haar voor hij verder ging. "Ik heb beide ouders nog, en ik had een zusje." nu sprak hij zachter met de herinnering aan het schattige meisje met dezelfde soort reeënogen als hij had. Het meisje dat omgekomen was bij een ongeluk omdat er een of andere stomme vent dronken achter het stuur zat.

Irina keek hem met spijt in haar ogen aan en haalde haar hand uit haar zak om even over de arm van de jongen met de mooi ogen, en de schattige trekje te gaan. 'Dat is erg, ik weet hoe je je voelt' mompelde ze een beetje teneer geslagen en ze haalde snel ik haar hand weg omdat het een beetje vreemd was, aangezien ze alleen maar wat gingen drinken.