De binnentuin

Alana keek opzij naar het meisje die de binnentuin was binnengekomen. Ze had met haar ogen dicht gezeten en had het meisje niet aan zien komen, dus ze schrok toen ze ineens de melodie van een gitaar hoorde, maar het stoorde haar niet. Eigenlijk paste het precies bij het gelukkige gevoel wat ze had op dat moment.
Toch enigszins verlegen keek Alana weer naar haar boek, bang dat het meisje haar zou betrappen op staren naar haar. Ze wou zeggen dat ze de muziek fijn vond, maar het gevoel wat haar altijd tegenhield iets te zeggen tegen vreemden borrelde weer in haar op en ze hield haar mond stijf dicht.

Natasja zat op de rand van een vrij hoge plantenbak en haar voetenhingen ongeveer een meter boven de grond, ze zat hier graag, boven alle mensen, als het ware op ze neerkijkend terwijl de bellen blies met haar bubblegum. Het was niet dat ze zich beter voelde dan d andere leerlingen, ze stond gewoon erg graag bovenaan... Misschien was dat niet waar en vond ze zich wel beter, maar dat was zelfs voor haar een raadsel.

Ian was op het moment druk bezig met de zenuwslopende taak van het chocolade eten. het was zijn laatste reep met zoete aardbeien vulling. Nierna moest hij het weer doen met gewone chocolade. Hij zuchtte en brak nog een stukje af om het in zijn mond te stoppen. De reep ging te snel op als je er gewoon happen uit begon te nemen.

Natasja's nu van suikerspin roze lenzen voorziende ogen staarden naar de chocolade die een jongen niet zo er van hem vandaan aan het eten was, als er iets was wat ze bijna net zo lekker vond als bubblegum, dan was het zeker weten chocolade. Ze leunde zo ver naar vorendat het veilig was en zo dicht mogelijk bij het achterhoofd van de vreemde jongen met de chocola fluisterde ze: 'Bro, sharing is caring...'

Ian moest toegeven dat hij schrok van de stem die opeens in zijn oor fluisterde.Niet dat hij dat liet merken. Nou ja hij deed een stap naar voren, amar dat was het. Hij glimlachtte naar haar en viste een andere chocolade reep uit een van de oversised zakken van zijn hoodie. "Lust je marsepijn vulling?" Vroeg hij haar.

Natasja kwam een beetje overeind, ze had niet verwacht dat hij werkelijk chocola aan haar zou geven, laat staan een hele reep, met marsepein vulling, haar favoriete vulling ooit. 'Het is mijn favoriet...' zei ze dan ook met een vrij klein stemmetje en ze keek verlekkerd naar de reep in zijn hand.

Ian grijnsde en gooide de reep naar natasja. "Alstublieft, hon. Een chocoreep." Zei hih met een knipoog. Hij ging naast haar xitten rn brak nog eem stukje van zijn eigen reep af en at dat op