De binnentuin

NEW

Opal zat onderuitgezakt op een bankje. Haar kledingkeus was weer... opvallend. Bij gebrek aan een beeter woord. Paarse veterlaarzen tto net voorbij haar knieen over haar zwart-leren strakke broek, daarboven droeg ze een erg ruim en lang neongeel shirt met daarop 'WARNING, I'M ONE DANGEROUS B*TCH' in grote zwartte letters. Naast haar voeten lag haar motorhelm. Tuurlijk ze was een rebel, maar dat betekende niet dta ze zonder helm ging rijden, ze had niet zo'n zin in een gespleten schedel.

Tuurlijk was het meisje Owen opgevallen, wie zou ze niet opvallen. Hij staarde een tijdje naar haar, en boog zich toen over zijn gitaar, waarmee hij op een bankje zat. Als hij hier zo zat was hij niet zo verlegen dan als hij met iemand praatte, en hij speelde gewoon wat simpele melodietjes, waarbij er meteen een tekst in zijn hoofd vormde. Het ging niet over het meisje, maar was er wel op gebaseerd.
'You stand out,
you stand out to me
all the colors you are wearing,
everything you say
eveything you do
is so weird to me, but also so beautiful'

Opal glimalchtte. Wat hij kon kon zij ook. Ze boog verder naar achter en paktte haar gitaarkoffer die achter het bankje lag. Hij zag er raar uit, dat kwam omdat hij custommade was voor drie gitaars. Haar bas, haar gewone elektrische en heer custom guitar hero gitaar. Don't judge. Ook was in de zijkant een klein vak voor een draagbare versterker zo groot als een een stappen van twee dikke HP boeken. Ze paktte dat ding en haar bas en sloot ze aan voor ze met hem mee begon te spelen. Ze grijnsde naar hem.
---
haar bas:

Een beetje verbaasd keek Owen op, en hij glimlachte naar haar. Langzaam ging hij over naar een liedje wat ze waarschijnlijk wel kende, en hopelijk mee kon spelen. Het begon met de tekst, die iedereen herkende als je er maar een zin van zong.
'Today I don't feel like doing anything...'

Opal knikte en bleef meespelen, nu lukte het wel aardig omdat het geen willekeurige melodie was, maar een bekend liedje. Ze zong niet met hem mee, had ze geen zin in en ze had de hele dag al last van haar keel.

Toen hij de slotakkoorden aangeslagen had, keek hij het meisje aan. Hij wist niet wat voor soort type ze was, maar ze was in ieder geval anders dan de andere. Hij zette zijn gitaar weg, waarna hij zijn mobiel pakte, en even een lang beloofd smsje naar een van zijn vrienden stuurde.

Opal glimlachte vriendelijk naar de jongen voor ze haar eigen gitaar weer opborg en weer ging leggen zoals ze net had gelegen. Haar telefoon ging, maar ze bleef eerst nog een paar minuutjes meezingen voor ze keek wie er belde. Haar broer. Met een plagerige glimlach wachtte ze tot hij overging op haar overvolle voicemail. Ze was te lui om ze te luisteren EN DAN OOK NOG EENS te wissen,

Owen keek op en keek naar wat het meisje deed, en begon als vanzelf te lachen. 'Beetje onbeleefd, vind je niet?' vroeg hij met een glimlach aan het meisje. Hij sloot zijn ogen een beetje voor de zon, maar leef haar toch aankijken, benieuwd wat haar antwoord was.

Opal lachte zacht. "Nee hoor, ik heb geen zin om op te nemen, dus dat doe ik niet. Als het belangrijk is laat hij maar een voicemail berichtje achter." Ze glimalchtte anar de jongen. Onbewust streek ze over de rode en witte krassen in haar nek en de onderkant van haar kaak. Je kon het wat stuggere littekenweefsel best goed voelen.

Owen had al zoiets verwacht. 'Aha' mompelde hij, en hij pakte zijn gitaar weer. Hij speelde heel veel ,het maakte hem rustig, en het klonk ook mooi. Hij speelde gewoon een random liedje van NeverShoutNever en staarde een beetje in de verte.

Opal stond op, hing haar zware mega gitaarkoffer om haar schouders en klemde haar zwarte motorhelm onder haar arm. Rustig stak ze het pleintje over en ging naast Owen zitten, alles weer naast haar op de grond zettend. "Duuuus wat is je naam?" Vroeg ze met een vrolijke glimlach.

Owen keek op, hij had niet eens gemerkt dat ze op was gestaan. 'Owen' zei hij met een glimlachje. 'En jij?' vroeg hij, terwijl hij haar eens goed bekeek. Die haren en make-up waren raar, maar leuk tegelijkertijd. Hij was zelf heel onopvallend. Vans, zwarte broek, en een donker blauw t-shirt.

Opal glimlachte naar hem en ging met ene hand door haar tegenwoordig pastel paarse haar. "Ik ben Opal, nice to meet ya, bro." Zei ze met een kleine grijns. Ze gebaarde naar de gitaar. "Aleen akoestisch, of speel je ook elektrisch?" Vroeg ze geinteresseerd.

Owen glimlachte. 'Ik speel het meest akoestisch, maar elektrisch kan ik ook' zei hij. 'En wat speel jij?' vroeg hij, want waar ze net op gespeeld had, dat was geen normale bas geweest.

Opal lachtte zachtjes. "Bass, gewoon elektrisch en Guitar Hero." Ze gaf hem een knipoog. "Ik heb zelfs mijn eigen custom guitar hero gitaar." Ze glimalchtte vrolijk. "Ook zing ik, soms."

'Nice' mompelde Owen en hij dacht even na. 'We moeten echt een keer iets samen doen. Wat voor soort muziek speel je het meest?' vroeg hij, en hij zette zijn gitaar weg, waarna hij iets gemakkelijker ging zitten.

Opal glimalchtte naar hem. "Ik speel van alles en nogwat, Rock, pop, metal, alles wel, zeg maar. Als ik de tekst maar leuk vind." Ze gaf hem een zoveelste knipoog. "Maar samen spelen lijkt me wel een cool idee ja."

Owen ging even met zijn hand door zijn lichtbruine haar. Hij pakte zijn muziek map uit zijn tas en legde hem op haar schoot. 'Kies wat uit zou ik zeggen' zei hij, nu ook met een knipoog. Ja, ze waren hem wel opgevallen.

Opal glimalchtte en paktte de map aan. Op een serieuze manier gebon ze erdoorheen te bladeren. "Heb je aleen je akoestische gitaar bij je?" vroeg ze nadenkend. Zelf vond ze het namelijk gewoon neit prettig om op een vreemde gitaar te spelen.

'Ja, mijn elektrische ligt binnen' zei hij, en over haar schouder keek hij mee waar ze naar zocht. Er kwamen veel liedjes voor akoestische gitaar voorbij, veel van James Morrison en Ed Sheeran. Maar er zaten wel wat Rock nummers tussen. 'Als je het niks vind moet je het zeggen' zei hij.

Awww, ik heb nu al medelijden met adavio, na hun breakup stortten ze beiden in
"...........

Opal glimalchtgte naar hem. "Ik ga voor deze." Ze gaf hem een van de blaadjes aan. Het was Smells like teen spirit van nirvana. "Kan je die al spelen, of moet je nog even oevenen."

Megan zoog aan haar sigaret en blies de rook rustig uit. Haar leren jasje was genoeg om hier te zitten, gelukkig was het ook niet zo koud. Straks moest ze hier wel in haar winterjas zitten. Haar gezicht stond bedachtzaam, dit was altijd wanneer ze zat te roken. Of ze moest met meer mensen zijn.
-
Kan ze anders met Owen meeten, aangezien hij ook elektrice gitaar speelt.(A)

Is goedd (:
===

Owen zat op een bankje de mensen op de binnenplaats te observeren. Iedereen was zo vreselijk gestrest. Gelukkig was Yinther dat niet, zonder haar zou hij helemaal gek worden hier. Hij wist niet hoe hij het zonder haar vol gehouden had. Hij had zijn gitaar bij zich, wel zijn akoestische, en zachtjes begon hij een liedje te spelen.

Megan keek op van het gitaarspel van een jongen. Zonder ook maar wat te zeggen begon ze te luisteren terwijl ze aan haar sigaret zoog, Zij wist ook wel dat dat hier niet mocht, alleen op het rokerspleintje. Maarja, dan had je zo weinig plekken om te roken en ze deed gewoon wanneer ze er zin in had.

Owen had haar niet opgemerkt, maar zachtjes begon hij met zijn muziek mee te zingen. Het was de melodie die hij in het tuinhuisje bedacht had, en later had hij er een tekst op gemaakt.
'Love the way she look at me,
with those big, blue eyes.
How her smile, makes me smile,
and conquers all the lies'