De grote keuken

Amber knikte. Ze begreep helemaal wat het meisje bedoelde, zijzelf was precies hetzelfde. 'Leuk, ik vind het altijd zo knap als iemand met een voorwerp geluid kan maken.' zei ze met een glimlach. Ze verwoordde het nie thelemaal goed, maar het kwam erop neer dat ze het knap vond dat iemand muziek kon maken uit een voor haar nutteloos voorwerp. Zij kon er nu eenmaal niets mee. 'Het maakt trouwens niet heel veel uit, ik ben alleen niet gewend om veel te praten,' zei ze daarna nog snel. Ze wilde niet het meisje een vervelende indruk geven.

Jacky lachtte,' Ik denk dat je het een beetje moet opbouwen want je lijkt me heel gezellig om mee te praten. Maar goed mag ik nu een stukje van die appeltaart want het water begint echt mijn mond uit te lopen hierzo.' Ze grinnikte kort en beet op haar lip. Eigenlijk vond ze haar grinnik verschrikkelijk en gebruikte ze hem nooit maar soms kwam hij toch uit haar mond.

Amber had een groot mes gepakt om de appeltaart aan te snijden. Ze pakte een groot stuk voor Jacky en schoof deze op een schoteltje wat ze net had gepakt. 'Ik kan ook nog wat slagroom maken als je dat erbij wilt,' zei ze met een glimlach. Daarna sneed ze nog een stuk aan voor zichzelf. Ze hield van appeltaart, het was lekker.

JAcky smolt haast bij het zien van die heerlijke taart.' Hmm nee dankje. Ik hou zelf meer van gewoon appeltaart zonder slagroom maar als je het zelf wilt moet je vooral je gang gaan hoor.' Ze likte haar lippen af en pakte een vorkje dat op tafel lag.' Hij ziet er echt heerlijk uit moet ik zeggen. Dat heb je in ieder geval echt super goed gedaan.'

Amber glimlachte. 'Ik eet het zelf meestal ook zonder slagroom,' zei ze met een glimlach. Ze vond appeltaart met slagroom niet lekker. Waarom wist ze niet, ze vond het gewoon niet lekker. Ze ging op een krukje zitten bij de tafel waar het meisje ook aan zat. Rustig nam ze een hapje, zoals gewoonlijk keek ze keurend terwijl ze het proefde. Toen ze de hap doorgeslikt had zei ze: 'Mijn moeder maakt hem beter, maar hij kan er mee door.'

Jacky nam ook een hapje na dat ze een tijdje naar het meisje had gekeken en geluisterd naar wat ze zei. Gelijk toen het hapje appeltaart in haar mond terecht kwam werden haar ogen groot. Na het eindeloos lang te hebben gekauwd slikte ze het door en keek met, als dat kan, nog grotere ogen.' Ik moet die van je moeder dan eens proeven! Dit is echt hemels!!!'

Amber grinnikte. Ze was blij dat het meisje zo enthousiast was over de appeltaart. Dat deed haar goed. 'Dan zul je eerst een eindje moeten vliegen.' zei ze met een halve glimlach. Daarna nam ze nog een hap, wat ze verder moest zeggen wist ze niet.

Jacky was opeens één en al oor,' Ohh ja, waar woont ze dan?' Zelf hield ze echt onmogelijk veel van reizen dus als iemand het over een ander land begon te hebben was zij één en al oor. Dat had ze toch grotendeels wel van haar ouders. Niet dat die zich echt meer bezighielden maar waar ze heen gingen maar wat verwachtte je dan met echte zakenmensen. Die vliegen zo vaak op en neer dat het hun niet eens meer interesseert.

Summer trok de koelkast open en bekeek de inhoud aandachtig. Melk, chocomel, kaas en dan hield het wel op. Hoe vaak deden die mensen hier eigenlijk boodschappen? Haar haren waren gestijld en zwart, ze zaten in een strakke staart naar achteren gekamd. Ze droeg geen lenzen en haar lippen waren knalrood. Ze droeg een bordeaux rood jurkje met hele lange laarzen die net onder de knie ophielden. Ze droeg een netpanty maar niet op een manier dat ze er sletterig uitzag. Iets waar ze goed in was; overdreven kleding dragen en er toch gekleed uitzien. Haar ogen leken op kattenogen door het zwarte lijntje eronder en ze keek ermee door de kamer. Er was niemand en Summer werd er een beetje depri door.

Phoebe kwam boos de kamer in gestampt, ze had net gebeld met haar moeder die nogal boos was omdat ze een paar onvoldoendes gehaald had. Haar ogen waren donker opgemaakt, ze had haar zwarte kistjes aan met felgekleurde, gestreepte kniekousen en een zwart jurkje met een blauw leren jasje erop. Ze stampte door naar de voorraad kast waar ze begon te zoeken naar snoep, niet doorhebbend dat er nog iemand anders was. Met een hand vol snoepjes en een hele hap in haar mond kwam ze fel kauwend de voorraadkast weer uit, stond stil en keek verschrikt naar het meisje dat er stond. "uhw whooi" zei ze met volle mond.

Summer keek geamuseerd naar het meisje wat de kamer binnenstampen. Ze trok het pak melk uit de koelkast en pakte een glas. Ze vulde het glas en ging met haar rug naar het aanrecht toestaan terwijl ze het meisje bekeek. Niet slecht. Zeker een eigen stijl. Stiekem vond ze haar heel stoer, maar dat zou ze nooit toegeven, en ze wist niet hoe haar persoonlijkheid was. Zij zelf zag er redelijk schattig uit vandaag met haar jurkje en hoge staart, maar daar had dit meisje geen last van.

Ze bekeek het meisje van top tot teen en was gelijk verliefd op haar schoenen, wat ze aanhad was gedurft maar het stond haar absoluut geweldig. Snel slikte ze de snoepjes door en schonk het meisje een glimlach. Ze vroeg zich af hoe het meisje zou zijn, misschien ook bi? Dat was niet iets wat je vaak kon zien aan de buitenkant jammer genoeg eb daardoor ontstonde. Er wel eens problemen.. "hi there, I'm Phoebe" zei ze enthousiast.

Summer had behoefte aan gezelschap, maar niet in gesprek. "summer" zei ze daarom kort. Het meisje maakte wel zeker indruk op haar.

"oké" zei ze nogal arrogant, ze draaide zich weer om naar de voorraadkast om verder te gaan met haar veroveringen. "Aardig is ook anders..." mopperde ze voor zich uit. Ergens op een bovenste plank zag ze de snoepjes staan die ze wilde, maar natuurlijk was ze er weer eens te klein voor met haar ongeveer 1,60... Ze ging op haar tenen staan en strekte zich helemaal uit, spande zich in met de tong een stukje uit haar mond van concentratie, tevergeefs ze was gewoon te klein, maar mooi niet dat ze hulp ging vragen aan Summer. Ze sprong omhoog en kon net met haar vingers een klein stukje van het potje aanraken, ze sprong nog eens en toen donderde het potje naar beneden en viel een regen van snoepjes naar beneden. "oeps.." zei ze zachtjes, verschrikt

Summer was al naar haar toe gelopen om de snoepjes van de kast te pakken toen ze opeens bijna in de glassplinters stond. "slim" mompelde ze, misschien iets te snel, maar ze bukte wel om te helpen opruimen. "misschien voortaan een stoel pakken" mopperde ze. Haar stemming was omgeslagen. Ze had niets tegen dit meisje maar had ook niets met haar.

"NOU SORRY HOOR!" schreeuwde Phoebe plotseling, ze had geen idee waar dit vandaan kwam.. Verschrikt keek ze naar de grond en liep snel de voorraadkast uit, niet om weg te gaan maar om een veger en blik te halen voor de glas splinters. Ze beet op haar lip, probeerde de tranen binnen te houden. Die hormonen zaten haar aardig dwars... het ene moment was ze het zonnetje in huis en het andere moment barstte de bom.. Snel bukte ze zodat Summer haar gezicht niet te zien zou krijgen, en als ze weg zou gaan, dan kon ze dat heel goed begrijpen...

Summer stampte van het meisje weg en meed ondertussen de glasscherven. "nou doei hè" zei ze nog voor ze de kamer uitliep. Er was iets aan het meisje wat haar niet aanstond. In haar hoofd mopperde ze nog even door, maar ze liep wel de keuken uit en haar hakken tikten hard op de grond.

Irina zat relaxed op het aanrecht met een appel in haar hand. Het was midden in de nacht en ze was een beetje verveeld door de school gaan dwalen omdat ze niet kon slapen. Haar Ipod stond op een random liedje aan zachtjes zong ze mee.

Phoebe kwam de keuken ingeslenterd, droeg enkel een kort slaapjurkje waar ze nogal wat inkijk in had, het maakte haar niet uit, wie was er op dit moment, op dit uur, inhemelsnaam in de keuken aanwezig, op haar na? Ze had honger, de reden waarom ze hier nu was, ze had zin in zoetigheid, ze had zin in cupcakes, ze had zin om ze te bakken, de tijd maakte haar echt niet uit. Fluitend liep ze de keuken door naar de koelkast trok hem open en bekeek de inhoud en pakte wat ze nodig had, maar toen hoorde ze iets achter zich, een meisje zat met de rug naar haar toe zachtjes mee te zingen met haar ipod. "oeps..." mompelde ze heel zacht. Glimlachend liep ze op het meisje af boog zich naar voren tot ze boven haar schouder hing met haar mond, "Boe.." zei ze hard, het meost wel te horen zijn door de muziek heen.

'Whaaa!' schreeuwde Irina terwijl ze van het aanrecht afsprong en met grote ogen naar de persoon achter haar keek. Ze kende haar niet, maar ze zag er aardig en bijzonder uit. Snel gooide ze haar lange rode haar achter haar schouders en glimlachte. . 'Je moet maar blij zijn dat ik geen hartverzakking heb gekregen' grijnsde ze terwijl ze weer terugliep naar het aanrecht en de gevallen appel met een boog de prullenbak insmeet. 'Wat ga je doen?' vroeg ze het meisje.

Phoebe lachtte uitbundig, en keek vrolijk naar het meisje. "Cupcakes bakken" zei ze nog na grinnekend en draaide zich weer om naar het aanrecht. "Je mag wel helpen?" ze draaide zich weer om naar het roodharige meisje en glimlachtte breed naar haar. Ze opende een kastje en zocht een schaal die geschikt zou zijn, zette de zilveren schaal op het aanrecht en begon de kastjes te doorzoeken naar een staafmixer. "WEet jij misschien waar die mixer is?" vroeg ze met haar hoofd in een kastje, toen ze er uit wilde komen stootte Phoebe haar hoofd. "Auw lekker dan.." mompelde ze grinnekend

Irina glimlachte en knikte. 'Ja ik help je wel' zei ze en ze begon ook te zoeken naar de staafmixer. Na een paar seconden had ze hem gevonden in een rekje boven haar hoofd. Toen Phoebe haar hoofd stootte keek ze haar vragend aan. 'Gaat het?' vroeg ze waarna ze haar de net gevonden staafmixer aangaf. Toen begon ze in de koelast te zoeken naar mogelijk handige ingrediënten en zette ze op het aanrecht neer.

"Ik voel niets, en merken zal je het vast niet, gestoorder dan nu kan ik volgens mij niet worden" zei ze grinnekend en trok een raar gezicht. "Ik weet niet, hoe bak je eigenlijk cupcakes?" vragen keek ze naar het meisje, waar ze de naam niet eens van wist, wat maakte het uit? Eigenlijk was het best stom, ze had honger gehad, zin om cupcakes te bakken, maar ze wist dat hele recept niet eens.. "Best dom van mezelf. " en ze begon eigenlijk zo ongeveer zichzelf klaterend uit te lachen.

~~
ik moet nu naar omaaaaa
doegschat

Irina lachte met haar mee. 'Dat klinkt als iets wat ik zou doen' glimlachte ze en ze pakte haar Iphone uit haar zak waarna ze op internet een recept voor cupcakes opzocht. 'Wat dacht je van deze?' vroeg ze, en ze gaf het meisje -hoe heette ze?- een recept, met een plaatje van cakejes met alle kleuren glazuur die je maar kon bedenken. Het zag er lekker en niet al te moeilijk uit,

-
Is goed dear
xoxo

"IIIH, omgooood, die zijn awsome" zei ze histerisch op en neer springend en breed glimlachend. Verontschuldigend glimlachtte ze naar het meisje, misschien had ze haar nu afgeschrikt met haar idiote gedoe, maar ze was nou eenmaal nogal enthousiast... "Tja, sorry" zei ze met een engelachtige glimlach om haar felroze gestifte lippen. Ze pakte de zilveren schaal en keek wat ze er in moest gooien, en gooide de bloem, boter en de eieren en suiker in de schaal. "Zo goed?" vroeg ze aarzelend, misschien had ze het wel helemaal fout gedaan.