Het tuinhuisje

Ian lachtte. "Dan moet je Cory's haar zien. Hij heeft de voorste helft van zijn haar geel-blond geverfd en de redst gewoon donkerbrun gelaten. Ziet er echt grappig uit." Hij glimalchtte. "Maar ik heb mijn haar zo geverfd omdat mijn eigen haarkleur ene beetje grauw blond achtig is en dat is oerlelijk. Net als dat mijn ogen uit zichzelf ook neit zo fel zijn, maar dat had je vast al geraden" hij gaf haar een knipoog

"Hmm, ik houd van contactlenzen" glimlachte ze. Ze droeg vandaag ze grijze contactlenzen, anders vielen haar ogen zo raar samen met haar haarkleur. Ze had van zichzelf heel groene ogen. "Mijn haar is eigenlijk blond" zei ze met een glimlach, ze kende de kleur die hij noemde wel zo ongeveer. Ze vond het helemaal niet zo lelijk, alleen anders, op een andere manier anders als zijn haar nu, maar toch anders. "Hmm, ik hoor al dat ik flink wat inspiratie op kan doen" zei ze met een glimlach toen hij verteldeover cory.

Ian glimalchtte. "Onze haarkleuren zijn in de buitenwereld nogal uniek, maar erg toepasselijkw aar we werken, een costuum winkel. en niet een kostuum als in nettte pakken maar meet een halloween\goth\emo\carnaval\cosplay\whatever winkel" Hij glimalchtte. "Maar okee, wat ben je aan het maken?" Hij hing nog steeds op de rugleuning van de bank. Het enige verschil met vijf minuten geleden was het feit dat hij een lolly in zijn mond had gedaa.

"Ik was een jurkje aan het maken" zei Summer terwijl ze naar het jurkje wees aan de leuning van de stoel. Het was heel gekleurd en ze verwachtte niet dat hij het mooi vond. Dat wat ze nu aan had trouwens ook niet. "En dat is cool, misschien ben ik er wel eens geweest..." zei Summer. Het zou heel logisch zijn dat hij haar niet herkende, maar niet dat zij hem niet herkende. Ze kon er dan best indrukwekkend uitzien, maar elke dag was ze dat op een andere manier.

Ian glimalchtte. "Kan best. er komen best veel mensen eigenlijk. Blijkbaar zijn er meer dan genoeg alternatieve mensen in newwyork" Hij speelde een beetje met een paar plukken van zijn haar. "Misschien kan jij me uit mijn dilemma helpen, ik denk erover om mijn haar anders te doen. Moet de ponny blijven of niet?" hij keek haar vragend aan

Summer keek een beetje verbaasd door zijn vraag. "ik denk dat het je zou staan, zonder ponny, maar ik ben voor veranderingen, altijd, dat zal je ook merken als je me morgen of volgende week weer ziet. Of een ander kleurtje: verf je haar donker ofzo, en dan met higlights?" stelde ze voor. Ze vond het goed dat hij duidelijk behoefte had aan verandering. Dat had zij namelijk altijd. Het was verfrissend.

Ian knikte. `Ik weet het echt nog niet, waarschijnlijk zwart met highlights, of een felle kleur met zwarte highlights.` Hij glimalchtte. "Het blond begint me inmiddels te irriteren"

"Hmm, het staat je goed" zei Summer verleidelijk met en bijpassende glimlach. "maar zwart zou je ook goed staan" zei ze terwijl ze met een groene pluk haar speelde. Haar vandaag grijze ogen keken hem uitdagend aan.

Ian glimalchtte. 'O really?' Zei hij met een glimlach. Hij stond op en liep naar haar toe with a smile to match hers. Hij ging erg dicht bij haar staan en veegde wat losgeraakte groene plukken uit haar gezicht. "Hm.. green looks good on you." zei hij zacht.

"thanksss" fluisterde ze tussen haar lippen door terwijl ze hem aan bleef kijken. Ze speelde een beetje met de rits van zijn vest terwijl ze hem aankeek. Haar hakjes tikten nog een klein stukje verder naar hem toe en de neuzen van hun schoenen stonden nu bijna tegen elkaar aan. Ergens stoorde het haar dat ze allebei contactlenzen inhadden, ze was benieuwd naar zijn ware oogkleur.

Ians handen lagen nu op haar onderrug. Hij bleef haar aankijken en bracht zijn gezicht dichtter naar het hare. Jij stoorde zich niet aan haar lenzen. Hij droeg ze zelf ook het grootste deel van de dag. Alleen niet op zijn werk, als hij ging slapen en onder de douche. Hij glimalchtte naar haar en overbrugde die laatste centimeter om zijn lippen zacht op die van haar te drukken.

Summer kuste terug. Haar mond opende ze een heel klein stukje en uitdagend likte ze voorzichtig over zijn onderlip. Haar handen wreven over zijn rug op zoek naar zijn broekrand.

Ian glimalchtte en opende zijn mond ook een beetje en zijn tong zocht de hare op. Zijn handen lagen nu onder haar shirt op haar rug. Hij trok haar nog een beetje naar hem toe. Dit vond hij wel leuk. Hij had dit volledig niet verwacht toen hij op zoek ging naar een plek om aleen te zijn, maar hij ging absoluut niet kalgen

cool plaatje, is dat nou ian achtig?
~~
Haar tong speelde met die van hem en haar handen lagen nu op zijn buik, via achteren onder zijn shirt gekropen. "Hmm" mompelde ze zachtjes en haar lippen krulden, zover dat ging in een kus, omhoog. Ze wilde meer, en had dit absoluut niet verwacht. Ze was hier gekomen om een jurkje te naaien en nu had ze bijna en een jurkje genaaid en een jongen. Maar misschien was dat te voorbarig, wilde de jongen niet te ver gaan. Hoe heette hij eigenlijk?

Jupp dat is ianachtig
........
Ians handen streelden haar huid en trokken haar nog wat dichter naar hem toe. Hij had hier alles behalve problemen mee. Nu hopen dat zij de zelfde ideen had over de afloop van dit ding als hij. Hij verbrak de kus voor wat broodnodige adem voor hij haar weer kuste, dit keer haar nek. Zijn lippen trokken een spoor van kusjes over haar nek.

Summers tanden werden ontblood in een glimlach. Ze beet even op haar lip en liet hem haar kussen toen hij klaar was met haar nek ging ze achter hem staan en beet ze zachtjes van achteren in zijn oor. Voorzichtig schopte ze haar schoenen uit als een soort uitnodiging om de rest ook uit te trekken. Vanaf zijn oor ging ook zij langzaam omlaag.

Een zacht geluidje ontsnapte uit zijn keel toen ze zachtjes in zijn oor beet. Hij had ergens het gevoel dat ze hetzelfde van elkaar wilden. En dat kwam hem maar al te goed uit. Zodra hij de kans kreeg draaide hij zich om naar haar en kuste haar weer. Zijn handen trokken haar naar hem toe en hij trok haar iets mee naar achter, dichter naar de bank.

Zijn probeersel haar rustig mee te trekken mislukte omdat ze ergens over struikelde en hen beiden dus richting de grond duwde. Ze deed haar best niet te lachen, maar toen ze zo bovenop hem lach kon ze het toch niet houden en gierde ze het uit. Haar lach was enorm aanstekelijk, maar ze snapte heel goed dat dit een verschrikkelijk lastige situatie was. Ze keek grinnikend naar het gezicht van de jongen, wiens naam ze nog steeds niet kende.

Ian glimlachtte naar haar en legde zijn handen om haar middel. Hij lachtte met haar mee. "Dit hebben we eerder overgeslagen, maar ik ben dus Ian." Ei hij met een knipoog.

"Summer" antwoordde ze terwijl ze hem nog een keer uitdagend zoende, ergens wilde ze wel verder, maar ergens wilde ze ook stoppen, ze wilde geen slet zijn. Dus kroop ze een soort van half van hem af en ging langs hem liggen.

Ian glimalchtte. Toen ze hem zoende kuste hij haar terug, maar hij stopte ook toen zij van hem afklom. Hij was dan wel dol op vrouwelijk gezelschap, hij was geen eikel, hij zou haar tot niets dwingen.

Summer keek op, zou ze of zou ze niet. Ze ging rechtop zitten en keek hem even alleen aan. Ze voelde helemaal niks, niks, nada, noppes. Was dat iets goeds of iets slechts? Ergens wilde ze wel iets voelen, voor iemand, een jongen, een meisje, dat maakte haar niet uit. Maar iets van gevoel. Ze vond het lekker om met hem te zoenen, maar verder dacht ze er ook neit over na, er was nooit iets romantisch aan, met niemand geweest en nu ook nog steeds met niemand, niet dat ze zo weinig mensen gehad had, er zat een voordeel aan er altijd verschillend uitzien. Wel meer eigenlijk, maar dit was ook zeker een voordeel.

Ian ging op zijn zij liggen nar haar toe en steunde met zijn hoofd op een arm. "Dus.. " Hij glimalchtte. "Not intrested?" Hij glimalchtte nog steeds, hij zou er geen probleem van maken. Hij werd zovaak NIET-afgewezen, dat dat geen effect zou hebben op zijn ego.

Summer keek hem een beetje vaag aan. "Hmm, maby, maby not" het kwam plagend over, maar ze was er serieus over na aan het denken. Ze was niet bang voor zijn ego, gewoon niet het type om daar over na te denken. Ze was al haar lust verloren en toen ze naar de jongen keek kwam er een gevoel van walging in haar op. Walging over zichzelf. Hoe kon ze dat elke keer doen? wie was ze eigenlijk?

Ian haalde zijn schouders op. "Jammer dan, zou leuk geweest zijn." Hij ging met ene hand door zijn haar. "But it's not that I care that much either."