Het café ' Just around the corner'

Dennis glimlachte naar haar en maakte toen quasie galant een nep buiginkje "dank u dank u" grijnsde hij terwijl hij gretig het bordje appeltaart uit de handen van de ober pikte. Hij deed een hap op een vorkje en hield hem voor Nyeri's mond. De ober zette de koffie voor hun neer en ging toen maar weer snel weg, want nu grijnsde ook Dennis naar hem. "volgens mij is die man gewoon bang voor alle mensen die lachen" grinnikte Dennis.

Nyeri lachtte vrolijk en nam speels een hapje van het vorkje. Ze vond het echt geniaal dat ze dit deed. Normaal had ze een hekel aan mensen en nu leerde ze er ééntje heel goed kennen en merkte ze dat het eigenlijk wel meeviel.' Ik ben alleen bang dat ik zo wel weer weg moet want ik moet nog een paar opstellen schrijven en engels is niet iets waar ik al te goed in ben.'

Dennis nam zelf ook een hapje en glimlachte kort naar Nyeri. "hammer" zei dennis een beetje moeilijk verstaanbaar door de grote hap taart. Vergenoegd nam hij een flinke slok koffie. De slok was misschien iets te groot, want hij proestte het uit toen hij hem doorgeslikt had.

Nyeri schoot in de lahc en klopte hem zachtjes op zijn rug.' Gaat het? Niet een hele slimme actie.' Ze grijnsde breed en nam zelf wel een klein slokje van haar koffie. Toch verbrandde ze bijna haar tong en wapperde even voor haar mond.

Dat zorgde ervoor dat Dennis weer begon te lachen waardoor hij zich nog een keer verslikte. Hij stopte ter verkoeling nog een hapje taart richting haar mond.

Nyeri nam dankbaar het hapje aan en slikte het snel door waardoor er een zachte,'AHhh....' Geluid uit haar mond kwam voor de verkoeling. Zachtjes grinnikte ze en keek Dennis met een klein beetje schuin hoofd aan,' ik denk dat ik moet gaan. Maar het was heel leuk om je te leren kennen. Ik zie je vast toch nog wel een keer op school?'

Dennis knikte en stopte nog een stukje appeltaart naar haar toe. "Wel deze nog even opdelen!" zei hij. Hij zou het niet eerlijk vinden hem nu alleen op te eten, zij had het tenslotte betaald. "En natuurlijk zien we elkaar wel weer een keer" zei hij er met een lach achteraan.

Nyeri wilde haar hoofd schudden maar bedacht zich. Ze nam nog een hapje en slikte hett sne door om vervolgens vrolijk te zeggen,' de rest mag jij ik heb geen honger. En dan zie ik je op school. Ik vind dat jij mij trouwens een keer moet na tekenen. Ik weet niet waarom.' daarna stond ze op en liep met een rechte rug vrolijk naar buiten.

Dennis keek het mysterieuze meisje na en glimlachend dronk hij zijn koffie op en at hij het laatste stuk appeltaart op. Toen hij genoeg had liep hij terug naar school.

~~
END

Regels zijn er om overtreden te worden gaat Stefan heel letterlijk nemen ben ik bang...
_______________
Stefan liep de kroeg binnen, de warme gloed die ervan uit ging verwelkomde hem. Nog steeds zag hij er niet geweldig uit maar wel wat beter dan afgelopen paar dagen het geval was geweest. Hij ging bij de bar zitten en bestelde een glas wiskey, hij had behoefte aan de alcohol. Net als toen Daisy net was overleden, toen bezatte hij zich elke avond zo erg was het nu nog niet. Maar dat zou waarschijnlijk vanzelf komen.

JAcky was met een paar vriendinnen binnen gekomen. Hierdoor had ze Stefan niet opgemerkt en hij volgens haar vrienden ook niet want ze kreeg al snel mee gedeeld dat Stefan ook in de kroeg was. Iets dat haar bezorgd maakte. Ze hoopte maar al te graag dat hij niks gng doen waar hij later spijt van zou krijgen. De meiden bestelde allemaal iets met alcohol maar Jacky besloot dat eens niet te doen gewoon voor het geval Stefan haar wel weer zou zien en zij niet meer redelijk kon nadenken. Toch flirtte ze wel heel even met de bar man en een paar vrienden van haar vriendinnen. Gewoon omdat flirten de laatste tijd was het enige was wat ze nog deed. Ze was zelfs gestopt met saxofoon spelen.

Stefan zag Jacky, maar hij deed niets, hij had zelf gezegd dat ze maar met iedereen moest gaan staan flikflooien. Dus hij kon weinig doen. Hij dronk zijn wiskey op. Hij knikte naar de barman dat hij nog eentje wilde. Misschien was het slimmer om nu weg te gaan, zichzelf niet te kwellen met de aanblik van jacky die gewoon vrolijk aan het flirten was met iedereen.

Jacky liet haar blik soms af dwalen naar Stefan maar iedere keer wanneer ze zichzelf erop betrapte liep ze een beetje rood aan en wende haar blik af. Er stonden veel mensen in haar groepje en ze had blijkbaar de aandacht gevonden van de broer van één van haar vriendinnen die ook mee was. Die twee hadden nooit zo'n hele goeie band dus het was wel grappig om met hun uit te gaan. De hele tijd dat gekibbel. Tanon kwam naast haar staan en groette haar vrolijk waardoor zijn hand tegen die van haar aan kwam. Jacky ging erop in en draaide haar lichaam naar dat van hem en liet haar blik over zijn lichaam gaan.

Stefan voelde een vreemd soort woedde in zich opkomen toen hij Jacky zo zag staan. Jaloezie. Hij kon dit echt niet, met Daisy was het op een of anere manier makkelijker geweest. Zij was voor altijd weg geweest, niet weggegaan voor een ander. Zij had hem niet verlaten. Jacky was vast en zeker van plan zijn hart nog verder aan diggelen te slaan dan dat hij al was.

Jacky keek even weg van Tanon en haar blik gleed haast automatisch naar Stefan. Die keek ze haast recht in zijn ogen aan en gelijk voelde ze de pijn. De grote schuldgevoelens. Het zat in haar ogen. Al vanaf het moment dat het uit was. Iedere blik die ze gaf was vermengd met pijn. Pijn van het idee dat het uit was. Ze wendde snel haar blik af en lachtte fake naar Tanon die niks door leek te hebben en nog een stap dichter bij haar kwam staan.

Stefan stond op en liep zonder het door te hebben richting de groep. Hij keek de gozer die bij Jacky stond woedend aan. Hij was normaal nooit zo snel boos, maar dit kon hij gewoon niet aan. Daarna keek hij Jacky met een gekwelde blik aan. 'Waarom?' fluisterde hij haar toen toe. Daarna keek hij de jongen weer aan, er was geen reden voor maar hij sloeg de jongen vol in het gezicht.

JAcky had dit niet verwacht. Gelijk pakte ze Stefan vast. De meiden hielpen Tanon wel maar zij moest Stefan zien te helpen.' Rustig Stefan. Dit wil je niet doen. Je wilt hier niet nu in een gevecht raken. En om wat eigenlijk? Jij was beter af zonder mij weet je nog. Ik moest van jou met iedereen maar gaan flikflooien. Snap je dat dan niet. Het waren je eigen woorden. Ik word niet beter en dit bewijst het maar weer.' Jacky trok hem wat meer mee naar achtere zodat haar virendinnen het niet zouden horen en zodat ze even rustig konden praten als dat uberhaupt zou lukken met STefan zo.

Stefan keek naar de jongen die inmiddels een bloedneus had. Hij liet zich meenemen door Jacky. Zodra hij vond dat ze ver genoeg weg waren trok hij zich los van haar. Hij keek haar recht aan. 'Beter af zonder jou? Jacky dat is een waanbeeld wat je jezelf aanpraat om je eigen gedrag goed te praten.' zei hij tegen haar. Hij wierp nog een blik achterom op de jongen, hij wilde zijn hele gezicht verbouwen. Hij wilde van alles doen zodat hij Jacky nooit meer op die manier zou aanraken. Daarna keek hij Jacky weer aan. 'Ik verdien jou niet,' zei hij toen tegen haar. 'Ik zeg wel dat je dat moet doen, maar het liefste zou ik hem nu helemaal verbouwen.' zei hij tegen haar. Zijn handen waren gebald tot vuisten.

JAcky keek hem gekwetst aan.' Jij verdient mij niet? Hoe kom je daar nou weer bij. Ik ben geen goeie vriendin. En ja misschien is dat een waanbeeld maar dat is niet omdat ik dingen probeer goed te maken van mijn gedrag. Dat is een waan beeld die ik heb opgezet omdat ik te bang ben om te kijken naar de puinhoop die ik van mijn leven en van jouw leven heb gemaakt. Je was te goed voor mij. Een perfect vriendje en wat doe ik? Ik maak je kapot. Jij bent niet gewelddadig en wat doe ik? Ik zorg ervoor dat je die jongen in elkaar wilt slaan. Misschien ben je toch echt beter af zonder mij. Maar dat is niet omdat jij mij niet verdient maar omdat ik jou niet verdien.' Ze legde haar hand op zijn schouder en keek hem recht aan.' Alsjeblieft je wilt die jognen niet slaan. Je zou leiver mij willen slaan. Ik begon met flirten, die gozer was alleen te dom om erop in te gaan.'

Stefan legde zijn handen om haar gezicht heen. Hij schudde lichtjes zijn hoofd om haar woorden te ontkrachten. 'Dat is niet waar Jacky, dat weetje.' fluisterde hij haar toe. Hij haalde zijn handen weer van haar gezicht af. 'Jake mist je,' fluisterde hij toen zachtjes. Misschien waren dit niet de dingen die hij moest zeggen. 'Ik mis je ook,' fluisterde hij toen. Stefan keek Jacky recht aan. Hij had Jake nu al een paar weken niet gezien, want telkens als hij bij hem was vroeg Jake naar Jacky.

Jacky deed een stap van hem vandaan. Dit keer zou het haar beurt zijn om weg te lopen. Maar zij widle niet weglopen.' Ik mis jou ook. Ik mis Jake ook maar ik kan nooit diegene zijn die goed voor jou is. Ik blijf mezelf en kijk nou wat ik je aandoe. Ik zorg ervoor dat je mensen gaat slaan. Ik doe je pijn.' Wat wilde ze nu graag haar armen om hem heen slaan en zeggen dat het allemaal goed kwam. Maar ze wist dat het niet goed kwam. Een klein stapje ging ze nog achteruit. Ze wist niet wat ze meost doen. In haar ogen zaten tranen maar ze wilde ze niet laten gaan. Niet zo tegenover Stefan.

Stefan keek haar aan. 'Jawel dat kun je wel, het maakt niet uit dat je af en toe met een ander zoent. Zolang je je maar het beste bij mij voelt,' fluisterde hij tegen haar. Hij was dicht bij haar gaan staan. Telkens als zij een stap naar achter deed zette hij er een naar voren zodat ze niet weg zou gaan. 'Ik hou van je, dat kan ik niet ontkennen,' fluisterde hij tegen haar. Hij wist dat hij het nog steeds verschrikkelijk zou vinden als Jacky met een ander aan het flikflooien was, maar hij kon al helemaal niet zonder haar leven. Hij had haar nodig.

JAcky schudde haar hoofd,' Zeg dat nou niet. Ik voel hetzelfde alleen ik wil je geen pijn doen en ik weet dat iedere keer als ik met iemand anders ga ik jou pijn doe. Daarom zou ik niet bij je kunnen zijn. En wat voor een verschrikkelijke moeder zou ik dan wel niet zijn voor Jake. Ik kan jou niet eens trouw zijn.' Ze deed weer een stap naar achtere maar voelde dat ze straks niet verder kon er was een muur tegen haar rug gekomen. Ze beet op haar lip.' Stefan alsjeblieft maak het nou niet nog moeilijker dan het al is.'

Misschien kwam het door de alcohol die hij al op had, misschien gewoon omdat hij haar miste. Hij wist het niet. Maar zodra haar rug de muur raakte zette hij zijn handen naast haar hoofd en kuste haar. Vol passie, vol liefde. 'Je gaat niet bij me weg,' fluisterde hij tegen haar. 'Niet nu, niet nooit,' fluisterde hij tegen haar. 'Ik wil jou, alleen jou. Ik heb je nodig,' fluisterde hij toen. Hij keek haar aan. Zijn handen stonden nog steeds tegen de muur aan naast haar hoofd.

Jacky wilde wel meezoenen maar ze wist dat ze het niet moest doen. Dit was de rede waarom zij niks wilde drinken. Ja ze proefde zijn alcoholsmaak.' Stefan doe dit niet. Je weet dat ik je al hebt verlaten. Je weet dat het eigenlijk al voorbij is. Je hebt mij niet nodig. Ik ben een last voor je.' Haar adem ging niet helemaal regelmatig meer en ze werd eigenlijk een beetje bang van Stefan zo. Hij was zichzelf niet.' Stefan laat me gaan.' Ze zei het niet helemaal zeker van zichzelf maar ze wilde hier weg. Weg uit dit hok tussen muur en Stefan in.