Het café ' Just around the corner'

Adam grijnsde "Ik weet niet eens hoe oud mensen zijn als ze in groep zeven zitten..." gaf hij grinnikend toe. "Valt wel mee, 1 meter 75, dat is voor een tienerjongen niet echt lang hoor... Al ben ik wel een stuk langer dan jij..." voegde hij eraan toe en hij stak zijn tong uit naar Flavio voor hij een slok van zijn koffie nam, zijn blik op de inhoud van het kopje gericht.

Flavio haalde zijn schouders op. "Het is nog steeds lang. Als ik een beetje geluk heb word ik nog 1.60. En dan ben jij nog steeds 15 centimeter langer." Hij Dronk zijn kopje thee leeg. "Maar laten we maar een leuker onderwerp aansnijden." hij glimlachte. "Wat vind jij leuk om te doen, behalve in liedjes uitbarsten met vreemdelingen midden in willekeurige café's ?" Flavio speelde met een van zijn krullen terwijl hij Adam vriendelijk aankeek.

"Als je het zo bekijkt... Ben ik lang ja..." gaf Adam toe en hij lachte kort toen Flavio om een ander onderwerp vroeg. "Ik zit op een school hier in de buurt, waar je aangenomen wordt op een talent zeg maar, Franklin High, bekend mee? Nouja, ik doe dus aan fotografie..." Legde hij uit, onwetend dat flavio bij hem op school zat. Hij hield zijn camera even boven de tafel voor hij deze weer liet zakken en een slok van zijn koffie nam.

Flavio grinnikte. "Ach, ik ben wel bekend met Franklin high. Ik ga er immers zelf ook al 4 jaar naar school weetje." Hij gaf de langere jongen een knipoog. "Ikzelf doe aan tekenen, niet schilderen, want daarin faal , maar ik teken. Voornamelijk met krijt."

Adam lachte "Vier jaar? Hoe kan het dan dat ik je nog nooit gezien heb, ik bedoel je bent nou ook weer niet zo klein dat ik je niet eens zie... En krijt, leuk. Ik kan zelf alleen harkhandenpoppetjes tekenen dus ik vind mensen die het wel kunnen altijd geweldig.' vertelde hij grijnzend en hij dronk zijn kop koffie leeg.

Flavio glimlachte. "Ik ben vooral buiten. Als je ooit heb gehoord over de kleine jongen die de buitenmuren helemaal onderkladdert met krijt, of die vogelvoer ophangt, dan ben ik dat." Hij glimalchtte. "De jognen met de twee vogeltjes, waarvan een een Italiaans brabbelende papegaai is ook een redelijke omschrijving." Hij aaide Giallo. Hij hield van zijn vogeltjes.

"vaag heb ik wel van je gehoord ja... ik sta bekend als de potterhead die je nooit aankijkt of naar je luistert... Als je me nu herkend..." legde hij uit met een grijns, hij wilde een slok van zijn koffie nemen, maar deze was op. Net als zijn geld. In plaats daarvan staarde hij naar de cirkel koffie die altijd overbleef in een kopje, hoe graag je dit ook verwijderd wilde hebben.

Flavio schudde zijn hoofd. "Ik ben niet echt iemand die weet wie wie is. Ik ken alleen de mensen die zich aan mij voorgesteld hebben. Ik heb hoogstens een keer je gezicht gezien." Hij glimlachtte. Hij wierp een blik op zijn eigen nogal lege kopje. "Hm... 't Is een beetje op." Mompelde hij zachtjes.

'Ah..." was alles Wat Adam zei en grijnsde toen Flavio op het gebrek aan drankjes wees. "Same here..." zuchtte hij. "Ik bied je graag wat aan, maar ik heb nou eenmaal geen rooie cent meer." legde hij uit met een knipoog naar Flavio's hand, waar zijn blik momenteel op gericht was.

Flavio glimalchtte. "Ik wil wel trakteren. Het was immers mijn vogeltje dat je had gestoord terwijl je aan het lezen was." Hij glimlachte. "Sooo.... what can I get for you." Hij glimalchtte vriendelijk.

"Ik ben blij dat hij me gestoord heeft, ik mag je, Flavio... en nu krijg ik ook nog eens gratis koffie!" zei Adam met een brede glimlach en een knikje bij het woord 'koffie' wat duidelijk moest maken dat hij graag een kop koffie zou hebben. "Zwart." voegde hij eraan toe met een knipoog.

Flavio knikte en liep weg. Even later kwam hij terug met een dienblad met een kop koffie, een kop thee en twee muffins. "Hoop dat je van muffins houd?" Hij glimalchtte. Er was een blueberry mufffin en een gewone. "Welke wil je?"

Adm wachtte geduldig op de terugkeer van Flavio en toen hij de muffins zag begon hij breed te grijnzen "hell yes!" zei hij en haalde toen zijn schouders op "Als het maar muffin is, kies jij maar." Hij pakte de kop koffie van het dienblad en hield deze even omhoog naar Flavio.n"Bedankt, man."

Flavio pakte de blueberry muffin. "Dan neem ik deze." De andere zette hij met een glimalchje voor Adam neer. Naast hem tsjilpte Giallo. Met een glimalche voerde Flavio hem een paar stukjes die tevreden in ontvangst genomen werden. Flavio grinnikte zachtjes en nam een slok van de nog gloeiendhete thee. "Hm..."

Adam knikte goedkeurend en pakte de normale muffin "Fruitliefhebber?" vroeh hij terwijl hij het papiertje voorzichtig van de muffin afhaalde, zijn koffie vond hij nu nog te heet, dus de muffin was er eerst geweest.

Flavio knikte. "Ik heb daar wel geluk mee. Ik ben al sinds mijn vierde vegetariër dus ik zou een probleem hebben als ik niet van fruit zou houden." hij gaf Adam een knipoog en nam een hap van zijn muffin. Hij glimlachte. "These are yummie." was zijn opmerking voor er weer een hap uit genomen werd. Hij was dol op muffins.

Adam knikte, vegetariërs die niet van fruit hielden hadden een groot probleem. Zelf was hij niet zo'n van van vitaminen, maar in muffins was het gewoon overheerlijk. Toen hij een hap had genomen van zijn muffin knikte hij hevig en at zijn mond eerst leeg voor hij zin mening uitsprak. "Dat zijn ze zeker, niet zo plakkerig en duidelijk voorverpakt. Ik haat het als ze dat zijn..."

Flavio knikte. "Die supermarkt rotzooi is nooit lekker. Zelfgebakken muffins zijn het echte werk." Hij nam nog een grote hap voor hij nog wat aan Giallo gaf. De vogel chirppte vrolijk voor hij het opat. Flavio glimalchtte. "Ik houd van dieren weetje. toen ik vier was vertelde mijn moder waat vlees vandaan kwam en sindsdien weiger ik vlees te eten."

"Dat bedoel ik!" gek, meestal luisterde Adam al lang niet meer, met Flavio was dat anders, misschien omdat het over eten ging... "Ik houd ook erg van dieren, thuis heb ik een hond en alles, maar ik kan gewoon niet zonder mijn vlees..." legde hij grijnzend uit, het was een probleem waar hij al tijden mee worstelde, "Ik heb drie dagen geprobeerd geen vlees te eten en eindigde met het vlees van mijn zus op mijn bord omdat ik niet langer zonder kon."

Flavio grinnikte. "Ik heb geen probleem met vleeseters hoor, maar ik kan het zelf gewoon niet. Ik heb het zover ik weet toch nooit echt lekker gevonden." Hij glimalchtte naar Adam. "Trouwens, je was Harry aan het lezen, ik neem aan dat dat minstends de duizendste keer is?"

Adam knikte begrijpend, soms communiceerde hij met weinig woorden en veel woorden tegelijk, want op de volgende opmerking van Flavio wist hij zo veel te zeggen. "Harry, huh? Ik zeg meestal Potter, maar harry klinkt beter. en nee, dit is de eerste keer..." zei hij met een brede grijns "Who am I kidding? Ik heb het al duizenden keren gelezen, inderdaad."

Flavio lachte,. "Ik heb ze allemaal al een paar keer gelezen, maar niet echt vaak of zo. Ik houd wel van lezen, maar niet echt Harry of zo. Heb je wel eens Pride en Prejudice gelezen?" Hij keek de jongen tegenover hem aan. Ja hij wist hoe stereotiep het wel niet was om dat soort boeken te lezen als gay jongen zijnde, maar ze waren zo zo geweldig dat hij het niet laten kon.

Adam schudde zijn hoofd "Die titels zeggen me niets, en ik heb zo druk met deze maatjes-" hij klopte even op het boek op tafel toen hij dat zei "-dat ik bijna nooit iets anders lees..." legde hij met een glimlach uit en nam nog een slok van de goddelijke koffie. "Potterhead." zei hij en tekende trots het bekende litteken op zijn voorhoofd.

Flavio grinnikte. "Als je die boeken wel kende zou ik het wel grappig hebben gevonden. Nee het feit dat ik het boek al vier keer heb gelezen, en de verfilmingen al ieder 3 keer heb gezien EN de volledige BBC series van alle boeken van de geweldige Jane Austen al heb gevolgd is ZOOOOOOOO Stereotiep van me. " Hij grinnikte zachtjes. Hij zou het knap van Adam vinden als die het nog niet geraden had. Ergens vroeg hij zicht af hoe het met Adam zat, zou hij...? Misschien.

"Als we op stereotypes af moesten gaan was ik nu regenbogen aan het kotsen!" lachte Adam, die niet doorhad dat hij Flavio hiermee helemaal op het verkeerde pad kon brengen. "Op het feit dat ik die boeken niet ken na dan..." voegde hij er met een knipoog aan toe. Flavio was zooo Cute.