Gemengde zangles van Raf en Dana

Raf glimlachte half. "Het punt is dat ik dat niet doorheb en er dus ook niets van kan zeggen," zei hij wat teneergeslagen. Hij vond dat het bijna klonk alsof hij een handicap had en zo voelde het ook wel aan. Het gaf in ieder geval een heleboel last. Niet alleen nu maar al meerdere keren. "En het geeft niet, het is nu in ieder geval goed," hij zag dat haar excuses gemeend was en hij dacht dus niet dat ze het weer zou doen.

Lizz glimlachte en zei:' Zo moeilijk is het niet, je moet gewoon op kleine dingen letten. complimenten, aanrakingen.... aan iemands haar zitten.' Ze woelde door de voorplukken van zijn haar met een grijns, maar stak daarna twee vingers op in een zweergebaar. ' Just friends, I promise.' Zei ze grijnzend. Daarna schoof ze iets opzij op de pianokruk zodat er een plekje vrij kwam voor Raf en ze klopte zacht op het kussen.

"Haha," zei Raf toen ze naast haar op de pianokruk klopte. "Zo stom ben ik ook weer niet," zei hij met een licht geammuseerde glimlach. Hij dacht dat het gewoon een soort test was. Koppig bleef hij gewoon naast de kruk staan. Hij wist niet zeker of het kwam omdat hij dit anders ook wel had opgemerkt of omdat ze er net over was begonnen, maar hij wist wel dat hij zich nu niet liet misleiden.

Lizz keek een beetje verbaasd naar Raf toen die weigerde naast haar te komen zitten, maar begreep het toen. Ze schoot in de lach en zei:' Deze keer niet Raf.' Ze dacht dat dat het wel duidelijk genoeg maakte, al kon ze het niet laten om na te grinniken.

srry beetje kort :s

Raf schaamde zich aan de ene kant omdat hij er toch naast zat maar aan de andere kant was hij blij dat ze hem een soort bewijs gaf. "Zie je wel, hoe moet ik nou weten hoe mensen het bedoelen. Flirten is gewoon een vorm van aardig zijn en daar kan ik maar moeilijk onderscheid tussen maken," zei hij triomfantelijk. Nu voelde hij zich een stuk minder stom dat hij het niet door kon hebben.

Lizz moest weer even lachen om zijn opmerking vooral om de toon waarop hij het uitsprak. ' Het maakt niet uit, zolang je maar niet ook onbewust terug gaat flirten is er niks aan de hand.' Zei ze op een misschien wat plagerige toon. 'Maar kom je nou nog zitten, want voor dat gaan we niet verder met oefenen hoor.' Zei ze grijnzend naar hem.

Raf grijnsde en ging zitten, al herinnerde hij zichzelf eraan dat hij de leraar was en haar wat tips kon geven. "Ik denk dat het dit keer beter gaat, het ging de vorige keer al goed maar ik denk dat hoe meer je oefent met piano en zang tegelijk hoe beter het gaat," zei hij op een serieuze toon. Ze moest gewoon nog aan het liedje wennen. In zijn hoofd zaten een heleboel tips die hij en Na-Young hadden gekregen bij dit liedje, maar daar zou hij Lizz niet mee overladen, die gingen toch vooral over tekstinterpertatie.

Lizz probeerde ook weer serieus te worden en trok haar gezicht in de plooi al kreeg ze de glimlach er niet af. Ze knikte begrijpend en dacht dat hij wel gelijk zou hebben. ' Laten we het dan maar proberen.' Zei ze. Even verwonderde ze zich over het feit dat het grootste deel van de nervositeit weg was, maar begon toen met het intro. Ze probeerde zich nu echt goed op beide, zang en pianospel, te concentreren.

Raf concentreerde zich wat minder op de zang maar lette dit keer beter op Lizz zodat hij haar dadelijk tips kon geven. Het ging er nu niet om hoe goed hij het zou doen, maar dat hij haar kon helpen beter te worden. Af en toe maakte hij in zijn hoofd een aantekening over wat hij tegen haar moest zeggen. (ik verzin dadelijk wel gewoon wat XD) Dit was dus waarom hij het zo fijn vond dat hij dit liedje zo gemakkelijk kon zingen, anders had hij ook nog op zijn eigen zang moeten letten.