Pacha- New York

Flavio reageerde in eerste instantie niet, hij nam zijn cola aan van de jongen achter de var en gaf hem een flirterige glimlach voor hij zijn gezicht naar Adam toe draaide. Hij droeg zoals altijd witte skinny jeans, maar nu was de gebruikelijke witte wollen coltrui vervangen door een simpel roze shirt dat aan zijn ene schouder niet meer dan een enkel bandje was ipv een mauw, de de andere schouder had wel een mouw, zij eht een korte, die zo afgezakt was dat sie zijn bleke schouder bloot liet. "Ach, boehoe. Jaloers, honey? Dan had je dat moeten bedenken voor je met Courtney in bed dook." Zei hij poeslief voor hij zichw eer van Adam afdraaide en een slok nam uit zijn glas.

Adam voelde zzich aangevallen, en de tranen stonden al weer in zijn ogen, maar hij was niet van plan zich zo gemakkelijk over te geven. 'Ja, ik bén jaloers.' zei hij daarom maar meteen. Waarom ging hij wel met willekeurige gastjes naar bed, maar niet met hem. Ookal wist hij he antwoord al te goed, hij kon er niet tegen. 'Je doet echt alsof ik ervoor gekozen heb om vreemd te gaan, nou, als je het mij vraagt was ik liever nog gewoon bij je, in plaats van vader.' dit klonk nog bot, maar toen ging hij over op smeken. 'Toe nou, Flavio. Ik hou van je! Meer dan van wie dan ook, en ik wéét dat jij van mij houd, en ik wéét dat het mijn schuld is. Maar waarom, Flavio, wat hwbbwn zij wat ik niet heb! Kom terug, alsjeblieft.'

Flavio sloeg zijn armen over elkaar en keek Adam pissig aan. Het boeide hem niet dat dit gesprek meer dan een toeschouwer had. Inmiddels was hijzelf hier praktisch een bekende, een bekende slet. Hij stak een vinger op. "Één, mijn probleem is niet dat je kóós om vreemd te gaan of niet, maar dat jij überhaupt vreemd bent gegaan. Daarnaast ook nog eens met een méisje", hij spuwde het woord uit alsof het een enge ziekte was, "En je hebt dat kind ook nog zwanger gekregen. Geloof me, het doet píjn als je vriend je inwisselt voor een meisje. JE weet niet hoe kut en onzeker dat me heeft laten voelen." Hij stak ene tweede vinger op. "Twéé, als je zoveel van me houd, dan zou je me met rust laten, ik heb geen behoefte je gezicht ooit nog te zien, schoft dat je bent." hij stak een derde vinder op. "En als laatste dríé, zij hebben niets wat hij niet hebt, alleen hebben zij mijn hart niet gebroken en hebben zij geen behoefte aan een vaste relatie." Hij glimalchtte naar Adam met diezelfde poeslieve glimlach die perfect patste bij het zoete toontje waarop hij dit alles zei.

Adam knikte, 'Je hebt helemaal gelijk.' zei hij zeker, Flavio had alles perfect verwoord. 'Ik wil gewoon niet dat je je leven door de toilet spoelt door hoe stom ík ben, het is jouw leven, en ik zou daar geen rol meer in moeten spelen.' zei hij met nog een knikje. 'Ik stap maar op denk ik, dan kan jij verder gaan met het versieren van willekeurige mensen. Vergeet mij alsjeblieft, ik bEn alleen maar de grootste fout die je ooit is overkoemn, een fout die je niet zomaar weg kan vagen, maar probeer het, alsjeblieft.' zei hij half smekend, hij wilde niet dat Flavio zijn leven verpestte door hém. Hij stond op en liep weg, langzaam, met zijn ogen nog om de seconde op Flavio gericht.

Flavio besteedde geen aandacht meer aan Adam vanaf het moment dat die uitgesproken was. Hij ging weer verder met zijn flirt-praktijken. Natuurlijk, Adams woorden bleven rondgonsen in zijn hoofd, maar hij kon ze negeren. Net als al zijn gevoelens, en het feit dat hij deed alsof zijn tijdelijke partners Adam waren als het er om ging.

Chelsea ging niet uit voor de jongens, ja het was leuk om af en toe even te flirten, maar ze had Ty en daar was ze al gelukkig mee en dat zou zo wel blijven. Ze was eigenlijk meegegaan met een vriendin die een leuke jongen had ontmoet maar niet alleen durfde. Het vervelende was at ze die vriendin nu kwijtgeraakt was en ze dus alleen aan e bar zat. Omniet helemaal alleen gelaten te zijn speelde ze wat met haar mobieltje, ze zou zo wel terugkomen toch?

Irina kwam overhit bij de bar aan. 'Eén Bacardi cola (hoe schrijf je dat?) alstublieft' zei ze tegen de barkeeper en ze nam plaats naast een meisje dat ze niet kende. Haar rode haren had ze in een hoge staart zodat ze het niet te heet zou krijgen, en ze had een strak, zwart jurkje aan waardoor haar figuur mooi uitkwam. Ze streek een paar haren uit haar gezicht en sloeg net op tijd de hand van een onbeleefde man weg.

Volgens mij zoals je het schrijft...xD
-
Chelsea keek op toen er een meisje naast haar kwam zitten met opvallend rode haren. Zelf droeg ze een strapless zwart/wit gestreept jurkje dat evenals bij het meisje haar lichaam mooi deed uitkomen. En het viel nog eens extra op als er black light was, dan lichte de strepen paarsig op. Zelf droeg ze haar blonde lokken gewoon los, maar met een beetje mousse er in zorgde het dat er lekker wat volume inzat en niet zo strak langs haar hoofd naar beneden viel. Haar blik viel op de man die duidelijk verkeerde intenties hadden bij het meisje. "Ze worden steeds erger." verzuchte chelsea terwijl ze een slok van haar cola nam. Op het moment nog vrij van alcohol.

Irina keek om naar het meisje en glimlachte. 'Ach ja, ik ben er niet bang voor hoor, laat ze maar komen' grijnsde ze. De man was nog binnen gehoorsafstand en kwam teruglopen 'echt schatje?' vroeg hij haar met een vuile uitdrukking op zijn gezicht. 'Nee, jij niet' zei ze terwijl ze hem wegduwde en zich weer omdraaide naar het meisje naast haar. 'Ik moet minder luid praten' vervolgde ze haar gesprek.

Chelsea kon een blik van afschuw om de man niet helemaal verbergen, ze begreep niet waarom dit soort types binnen gelaten werden. Maar haar gedachten werden al snel weer afgeleid ton hij er weer vandoor ging en ze zich weer naar het meisje draaide. "Hmmm, ligt eraan waar je het over hebt, soms kun je er mee lachen." kort dacht ze terug aan een paar momenten waar ze ook iets te hard haar gedachtes had uitgesproken over bepaalde personen. ZE glimlachte even naar het meisje terwijl ze haar mobiel weg stopte. Was wel zo beleefd.

Irina knikte. 'Ja dat is ook wel weer waar' zei ze, en ze begon weer te lachen. 'Ik weet nog een keer dat ik met een paar vriendinnen in een café aan het klagen was over een leraar en ik vertelde hoe lelijk hij wel niet was en je raad nooit wie er achter ons zat' vertelde ze met een lach rond haar gezicht en ze nam een paar slokjes van haar drankje, waardoor ze zich meteen een stuk vrijer voelde.

Chelsea grinnikte, "Ik heb werkelijk geen idee." zei ze overdreven nadenkend. Ook zij nam een slokje van haar drank, hoewel deze alcoholvrij was. "Het is minder erg als je uitgebreid aan het lachen bent over die ene leuke jongen op het strand en deze twee handdoeken verderop blijkt te liggen..." ze voelde haar wangen haast weer rood worden bij die herinnering. Met die jongen was het nooit wat geworden. Haar blik ging even naar de rode haren van het meisje, "Is dat je echte kleur?" vroeg ze nieuwsgierig. Het was een brutale vraag, ze kende de naam niet eens van het meisje, maar de vraag was al gesteld dus voor bedenkingen was het al te laat. Met haar hand duwde ze haar eigen haren naar achteren om ze uit haar gtezicht te halen.

Irina lachte -iets harder dan nodig- om het grapje van het meisje. 'Schat, je wangen zijn helemaal rood' grijnsde ze en ze nam weer een slok van haar drank. 'En ja, dit is mijn echt haarkleur, je kunt het volgens mij niet zo verven' zei ze terwijl ze een pluk pakte en de krullerige structuur voelde, die precies bij de kleur en haar huid paste. Ze was echt een ginger, met rode haren sproeten, een bleke huid en fel blauwe ogen. Ze vond het wel mooi en was er trots op.

"Het was ook behoorlijk genant." mompelde ze half beschaamd. Hoewel ze dat niet echt was, soms leek dit meisje geen schaamte te kennen. Tenminste niet bij vreemde mensen die ze toch nooit meer zou zien. Ze keek naar de rode krullerige haren van het meisje. "Wauw." zei ze, niet jaloers, maar juist bewonderend. "Ik ben benieuwd hoeveel wannabe gingers met je willen ruilen." glimlachte ze. "Het is echt een gave kleur." zei ze als compliment. Zelf had ze blonde lokken, iets waar een kwart van de bevolking mee liep waarschijnlijk. MAar ze waren wel echt, en net als zij was ze er ook trots op.

Irina lachte en dronk haar glas leeg. 'Ik weet niet, ik denk een heleboel. Maar ik ben er blij mee, het is lekker opvallend' zei ze met een glimlach en ze keek het meisje aan. 'Maar waarom zit je hier zo lonely?' vroeg ze omdat het meisje hier nogal triest alleen zat.

"valt het zo op dat ik alleen zit." grinnikte Chelsea terwijl ze hte laatste beetje uit haar glas opdronk. "Maar ik moest een vriendin even mentale steun verlenen met een jongen, maar volgens mij was het niet nodig geweest." voegde ze toe toen ze haar vriendin tussen de menigte dansende mensen zag verschijnen dicht tegen de jongenaan van wie ze de foto haar wel derig keer had laten zien.

Irina schudde haar hoofd. 'Nee dat valt hartstikke mee hoor. En ik ken het' zei ze waarna ze nog een drankje bestelde die al snel neergezet werd. 'Drink je nooit alcohol?' vroeg ze het Chelsea die nu nog aan de cola zat, en het was al elf uur. Zelf had ze ook nog niet veel gehad, maar het werd er nu wel tijd voor.

laten we gewoon hier op verder gaan anders? :3
Anders ga jij zo maar paar uur verder xd
-
Chelsea lachte, zij en geen alcohol, nee was het maar waar. "Nee, ik was hier nog maar net en wilde m'n vriendin kunnen ondersteunen als het mis zou gaan, maar dat is ook niet meer nodig." Om haar woorden kracht bij te zetten gebaarde ze naar de barman om een baco'tje. Het was iets waar zse niet heel goed tegen kon op een of andere manier, maar ze wel ontzettend lekker vond.

Huh ik snap niet, moet ik nou wel of niet tijdsprong maken?

wat jij wilt, ik dacht dat we hier ook wel verder op konden gaan :3

Irina lachte. 'Ik dacht al' zei ze met een glimlach en ze pakte een rietje. Ja natuurlijk wist ze dat alcohol twee keer zo sterk was als je het met een rietje dronk, daarom deed ze het ook, en snel nam ze een paar slokjes. 'Op welke school zit je eigenlijk?' vroeg ze het meisje dat er ongeveer even oud uitzag.

waarom zou het twee keer zo sterk zijn door een rietje o.o
-
Chelsea nam een slok van haar drankje voor ze antwoord gaf, "Franklin High." het was een bekende school in new York dus ze ging er van uit dat het meisje het wel kende, "en jij?" ze kende het meisje niet, dus ze zou wel niet op Franklin High zitten, dat zou sowieso wel enorme toeval geweest zijn.

Weet niet precies waarom, komt het sneller in je bloed ofzo...
---

Irina keek verbaasd. 'Wow, toevallig. Ik ook' zei ze met een brede grijns. 'Wat is je talent?' vroeg ze het meisje, dat er sportief uitzag, maar ja, je wist het maar nooit. Zelf zag ze er ook sportief uit maar ze danste alleen maar heel af en toe op feestjes of in discotheken zoals deze.

whaha dat wist ik niet xd
-
Chelsea kon een verbaasde blik ook niet onderdrukken. Ze vond het apart dat het meisje haar niet herkent had, bijna iedereen kende haar wel op school, maarja ze droeg nu ook geen cheerleader pakje of haar standaard hoge paardenstaart. "Ik zing." zei ze, "En jij?" ze probeerde te bedenken wat ze deed, ze dacht iets met muziek, sowieso zag ze haar geen artistiek iets doen. Hoewel zehet altijd mis kon hebben natuurlijk.

O shoot, ze zijn allebei populair -.-'
-----

Irina keek het meisje aandachtig aan. 'O wacht, ik had je niet herkend met die lichten en andere kleren enzo. Ik herken je wel, soms zitten we zelfs bij elkaar in de pauze, of nou ja, dezelfde groep. Ik zing ook, en speel gitaar en basgitaar' zei ze waarna ze nog een paar slokken nam en het glaasje leeg was, ze begon zich ook al een beetje licht in haar hoofd te voelen.