het rokers pleintje

Het ligt heel dicht bij de school. Het is een klein pleintje waar een grote graffiti muur staat en een paar kleine bankjes eromheen. Hier hangen ook vaak de skaters. Veel niet rokers ontwijken dit pleintje omdat er altijd wel iemand zit te roken en en ook veel spijbelaars komen hier om rond te hangen en te chillen. Kortom er zijn hier altijd wel mensen en iedereen die daar hangt die kent elkaar ook wel.

Regels: Zijn er niet
Personen: Veel

Jacky heeft zich met moeite naar buiten weten te slepen. Eigenlijk wilde ze nog veel meer van de school zien en bekijken maar ze was echt toe aan een sigaret. Al redelijk snel had ze het rokerspleintje gevonden en nu stond ze er toch wel één keer in de twee uur. Met een behendige beweging stak ze een sigaret op en liet zich op een bankje vallen. Je merkte gelijk dat zij de nieuwe was hierzo. Iedereen die er was, en dat waren er behoorlijk veel, leken elkaar te kennen. Daarom voelde ze alleen maar meer de blikken van de andere mensen en vooral ze voelde gewoon dat er over haar gepraat werd. Niet dat ze het erg vond. Eigenlijk verwachtte ze niet dat er slecht over haar gepraat werd. Dat deed zij ook nooit over iemand die ze niet kende. Haar rode haren waren dit keer in krullen langs haar gezicht te bewonderen, ze had haar zwarte afzak muts op en onder haar muts staken plukjes van haar pony uit. In haar oren had ze oorbellen die een lang zwart kruisje eraan hadden. Het bungelde vrolijk mee als ze haar hoofd bewoog. Ze had vandaag een gewone zwarte spijkerbroek aan alleen was hij eigenlijk niet gewoon. Er zaten namelijk allemaal ritsen in. Horizontaal overal op haar broek. Het waren gouden ritsen dus het viel wel op. Als top had ze een te groot wit hemd aan waardoor haar rechter schouder bloot was. Kortom ze zag er weer apart uit en daarom keken vooral veel mensen naar haar om. Ze was geen standaard persoon die je in een hokje kon plaatsen.

Liam had vandaag een dag waarin hij zich niet helemaal top voelde. Hij was helemaal in het zwart gekleed, zijn capuchon verborg zijn haar behalve een paar plukjes en hij liep met een uitdrukkingloos gezicht het rokers pleintje op. Hij kwam hier wel vaker en mensen begonnen hem hier te kennen, ze keken hem aan alsof hij uitschot was. Hij wierp een vuile blik naar een jongen die ook in het football team zat en die hij dus echt niet mocht. Hij stak een sigaret aan terwijl hij zich een weg naar een van de bankjes maakte. Vandaag was hij ook weer even zwak geweest en had weer naar het mes gegrepen. Hij stopte de sigaret in zijn mond en zonder echt te kijken ging hij ergens zitten. Hij hoorde de woorden van de football speler maar negeerde hem. "Emo" en "freak" werd er dagelijks naar hem geroepen.

Jacky keek naar de jongen die naast haar kwam zitten. Ze had hem al een keer eerder gezien. Haar oog was op hem gevallen tijdens de opening. Hij leek haar ontzettend interessant daarom keek ze ook geïrriteerd op naar de jongen van het footballteam. Ze kende hem wel. Had hem al een paar keer gesproken.' Luke doe niet zo stom. Ik roep toch ook niet tegen jou mietje. Jij kan die bal niet eens fatsoenlijk gooien. Wanneer je dat wel kan praten we verder.' Haar stem was duidelijk geïrriteerd maar je kon toch wel de vrolijkheid van haar kant er nog steeds in horen. De jongen Luke genaamd mompelde wat in de richting van ohh sorry Jacky wist niet dat je boos zou worden. Maar om het een speels effect te geven gooide hij de football die hij vast had naar haar hoofd. Zij ving hem rustig en gooide hem met een wat hardere worp naar hem terug waardoor hij wat naar achter struikelde.' Zoals ik al zei, leer jij nou maar gooien dan praten we verder.' Daarna keek ze weer aandachtig naar de jongen en nam een trek van haar sigaret. Nee ze keek niet gemeen, ze keek ook niet arrogant, ze keek gewoon vriendelijk geïnteresseerd en vooral nieuwsgierig.

Liam keek vanonder zijn capuchon met walging naar de jongen die blijkbaar Luke heette. 'Wat een domme klootzak.' Mompelde hij in zichzelf en schudde zijn hoofd. Hij kreeg hoofdpijn van dat soort mensen en ze irriteerde hem mateloos. Hij knikte daarna even kort naar het meisje. 'Thanks.' Zei hij kort tegen haar en blies wat rook uit zijn mond en neus. Hij leunde naar achteren op het bankje en nam het meisje even kort in zich op. Hij kende haar niet. Dat was niet heel raar, de school was groot en had veel leerlingen.

Jacky haalde haar schouders op,' Hij kent je niet dan hoor je zoiets niet te zeggen. En hij valt best mee hoor. Soms kan hij gewoon wat dom doen.' Ze ging geen kwaad praten. Over niemand niet. Zo zat zij gewoon niet in elkaar. Of zo wilde zij eigenlijk niet in elkaar zitten. Ze stak met wat moeite haar linker hand naar de jongen uit, in haar rechter zat namelijk haar sigaret.' Ik ben Jacky. Of nou ja iedereen noemt me Jacky.' Haar echte naam was Delore maar zo wilde ze echt door niemand genoemd te worden. Omdat ze haar linker hand had uitgestoken zag je duidelijk haar tattoo van haar strikje om haar pols. Eigenlijk verwachtte ze wel dat deze jongen ook wel wat tattoo's zou hebben. Alweer helemaal in gedachte over wat voor soorten tatoeages.

Liam haalde zijn schouders op. 'Ik mag hem en zijn groepje meelopers toch niet.' Zei hij nogal toonloos en blies weer rook uit. Hij haalde zijn sigaret even uit zijn mond en schudde met zijn vrije hand even kort haar hand. Haar hand was egaal en zonder littekens, een verschil met die van hem. Maar hij deed zijn best niet om zijn littekens te verbergen. 'Liam.' Zei hij kort zijn naam en liet haar hand weer los. Eventjes keek hij naar haar tattoeage waar hij maar een klein stukje van zag, maar hier lette hij verder niet op. Hij friemelde even kort aan een van zijn piercings bij zijn onderlip en nam daarna weer een trekje van zijn sigaret.

Gelijk toen ze de jongen zijn stem hoorde kwam ze weer op aarde en keek ze jongen vriendelijk aan.' Ik zeg ook niet dat je ze hoeft te mogen.' Ze liet zijn hand weer los en natuurlijk had ze de littekens wel gezien en ook gevoeld maar deed ze er iets mee. Nee natuurlijk niet, zij heeft ook zo veel littekens alleen gek genoeg niet op haar handen. Ze heeft er wel een paar in haar nek en op haar schouders en schouderbladen. Ook op haar voeten en knieën zijn ze niet weg te denken. Maar ze vind dat het bij het leven hoort. Geen littekens? Geen leven. Ze nam nog een trekje van haar sigaret en sloot haar ogen even om van de zon te genieten.' Ik ben een soort van nieuwe hier, leg even uit welke leraar het wel kan hebben als ik zomaar de klas uit loop en welke niet?'

Liam blies rook uit en haalde zijn schouders op. 'Het ligt er vaak helemaal aan welke leraar je mag. En vaak mogen leraren je als je goed in hun vak bent. In mijn geval de leraar van zang.' Zei hij tegen haar. 'Maar je kunt nooit zomaar de klas uitlopen bij Ronald Hoffman, niemand mag hem, hij is ook de onderdirecteur.' Zei hij tegen haar en sprak met walging in zijn stem als hij het over Hoffman had. Hij mocht die vent echt niet en Hoffman mocht hem ook niet. Hij haalde zijn schouders eventjes op.

Jacky beet even bedenkelijk op haar lip.' Dat worden dus veel ruzies. Ik ben in geen enkel vak goed. Nou ja ik overleef het wel.' Ze zou er niet mee zitten als ze geschorst zou worden. Het zou niet de eerste keer zijn. Er kwam een grijns op haar gezicht en ze strekte haar armen even boven haar hoofd uit om zich uit te rekken. Daardoor kroop haar shirt omhoog en onthulde een stukje van haar tattoeage. Iets waar ze zelf erg trots op was. Hij had onmogelijk veel pijn gedaan maar mensen wat zag het erg cool uit vond ze. Kort liet ze haar vingers knakken en daarna liet ze ook haar armen weer langs haar lichaam zakken. De sigaret die ze had belande op de grond en ze drukte hem uit. Hij was toch al zo goed als uit.

Opnieuw blies Liam rook uit. 'Mooie tattoeage.' Ja, hij kon niet ontkennen dat hij haar even bekeken had. Hij bleef een jongen en jongens bekeken meisjes nou eenmaal. Hij had zelf ook een tattoeage op zijn arm. "Never give up" deze had hij waarschijnlijk laten zetten om zichzelf moed toe te spreken elke keer als hij op het punt stond om het op te geven en er een einde aan te maken. Hij vond dat hij er goed aan had gedaan om die tattoeage te laten zetten, hij was ook erg mooi. Naast de tattoeage had hij ook nog een aantal piercings. Twee bij zijn lip, eentje in zijn tong en drie ringetjes in zijn oor.

Jacky schoot in de lach,' Ohh ja even vergeten dat je die kon zien. Thanks. Ik ben er erg trots op. Ik zit zelf nog te twijfelen over een paar nieuwe piercings, weet je hier een goeie artist?' Ze had er zelf namelijk één door haar neus en wenkbrauw maar eigenlijk wilde ze nog een paar door haar oren en heel misschien nog één door haar navel.' Ik woon nog niet zo lang in Amerika.' Dat kon je ook wel deels horen aan haar accent. Haar grappige britse accent.

'In de binnenstad is wel een hele goede. Daar heb ik alles bij mij ook laten zetten.' Zei Liam tegen haar en trok de mouw van zijn vest omhoog. Hij liet zijn tattoeage zien. Hij negeerde zelf de littekens verder. Hij vond dit wel iets leuks om over te praten, iets dat bij hem paste, iets dat hij ook had. Hij hoorde bij zijn imago, alle piercings en zijn tattoeage. Hij wist niet of hij er nog meer wou. Bij zijn neus zou nog wel leuk zijn of zo'n hele grote ronde oorbel in zijn oorlel. Dat leek hem ook wel heel gaaf.

Jacky was allang blij dat ze iets gevonden had waar ze met de jongen met de naam Liam mee kon praten.' Die is ook echt cool.' Zachtjes klakte ze met haar tong en stak uiteindelijk toch maar weer een sigaret op.' Dan moet je die maar een keer aanwijzen.' Haar stem was zoals gewoonlijk weer over gegaan op een beetje verleidelijk. Ze had het gewoon zelf nooit echt door. Meestal werden jongens daar gemakkelijk door, ze voelde zich dan gewaardeerd ofzo. Het maakte haar ook nooit echt uit dat ze die stem had. Alleen soms kon het de verkeerde indruk geven dat wilde ze gewoon niet.

Liam knikte kort. "Cool" was niet echt het woord waarmee hij zijn tattoeage zou omschrijven, maar iedereen was anders in hun woorden. 'Dat zal ik doen.' Zei hij. Hij had de verandering in haar stem wel opgemerkt, maar hij deed er niets mee, hij ging er niet op in. Misschien praatte ze wel gewoon zo. Hij liet zijn sigaret vallen en deed deze uit, waarna hij de laatste rook uit zijn mond blies. Hij hield van roken, maar hij vond wel dat het stonk. Soms vroeg hij af waarom hij het uberhaupt deed.

Net alsof Jacky gedachte kon lezen verbeterde ze haar woorden,' Oké de tattoo is niet cool maar ik ben onder de indruk. Ik ben zelf namelijk bang dat als ik teksten op mijn lichaam zet ik er later spijt van krijg. Die tekst van jou is sterk, op de één of andere manier past het bij je. Als een tekst bij iemand kan passen bedoel ik dan.' Ze was weereens lekker onduidelijk maar het maakte haar niet uit. Ze ging met haar hand door haar haren en liet daardoor muts vallen. Zachtjes vloekte ze en pakte hem snel op om hem vervolgens flink af te kloppen omdat hij in de aarde was gevallen. Haar rode haren stonden nu alle kanten op maar ze deed geen moeite haar haren te fatsoeneren. Waarom wel, het waren maar haren. Ze gaf niet al te veel om haar uiterlijk. Oké dat was niet waar. Ze gaf wel om haar uiterlijk alleen niet wat andere mensen van haar uiterlijk zouden vinden.

~~
Ohh trouwens zo'n ding in zijn oor heet een tunnel.

oh, ja, thnx, ik kwam er niet op.
-

Liam knikte, daar was hij het wel mee eens. 'Aan teksten tattoeeren zit inderdaad een risico, maar ik vond deze wel mooi en inderdaad, het past wel bij me. Of het is in ieder geval een soort steuntje af en toe.' Zei hij tegen het meisje en deed zijn mouwen weer normaal. Hij ging naar achteren geleund zitten. Hij haalde de capuchon nu van zijn hoofd waardoor zijn donkere haar zichtbaar werd. Hij blies wat plukken uit zijn ogen,

Jacky was naar hem toe gedraaid en keek nu even alweer aandachtig naar zijn haren.' Waarom ben je zo op jezelf. Ik bedoel, ik vind je echt aardig, waarom laat je dat niet aan andere zien?' Het kon totaal verkeerd vallen of juist goed. Natuurlijk hoopte Jacky goed. Maar als het verkeerd viel lukte het haar altijd wel weer goed te praten. En vooral bij Liam wilde ze dat ze het goed kon praten als hij verkeerd viel. Ze was echt oprecht geïnteresseerd in deze jongen.

'Mensen zijn niet te vertrouwen. Op het eind laten ze je toch allemaal in de steek. Maar daarnaast, veel mensen hebben het niet zo met mij. Ik ben nu misschien wel heel aardig in jouw oogpunt, maar geloof me, ik kan ook niet aardig zijn en dat is geen moeite voor me.' Zei hij tegen haar en zijn toon was een beetje scherp, misschien zat er wel een soort waarschuwing aan vast. Liam haalde zijn schouders op en schudde daarna even warrig zijn hoofd waardoor zijn haren meebewogen.

Jacky keek hem even scherp aan, niet omdat ze boos was op hem of telerugesteld in zijn antwoord. Maar omdat ze het idee had dat hij iets niet los liet. Maar ze besloot hem gewoon maar te vertrouwen.' Nou inderdaad je bent aardig in mijn oogpunt en dat betekent dat je dus wel aardig kan zijn tegen andere mensen. En iedereen heeft iemand nodig die ze volkomen vertrouwen. Ik zeg niet dat ik diegene moet zijn want geloof me ik ben dat al bij veel te veel mensen. Het begint vermoeiend te worden want ik weet dat ik zelf nieamnd zou kunnen vertrouwen van diegene die mij wel vertrouwen. In dat opzicht ben ik het met je eens. Mensen kunnen verschrikkelijk achterbaks zijn.' Ze had haar volgende sigaret alweer helemaal opgerookt en stond op.' Maar ik moet maar weer eens gaan. Ik moet nog even een paar lokalen vinden en anders rook ik in één keer mijn hele pakje op en kan ik weer nieuwe gaan halen. De vorige keer was het ook al zo moeilijk een normale winkel te vinden die sigaretten verkoopt.'

Liam zuchtte zachtjes. 'Ik vertrouw niemand. Echt niemand en dit heb ik ook nooit gedaan.' Zei hij tegen haar en deed zijn capuchon weer over zijn hoofd. 'Er is zo'n tankstation, daar valt ook wel wat te halen.' Zei hij droog tegen haar omdat het niets met hun gesprek te maken had. 'Veel succes.' Zei hij tegen haar en wist niet precies waar dat op gebaseerd was, het maakte hem eigenlijk ook niet uit. Dit kleine gesprekje was op een of andere manier toch moeilijk voor hem geweest. Hij beet zachtjes op zijn lip.

Jacky legde even kort haar hand op zijn schouder.' Nou het was leuk je te ontmoeten Liam.' Daarna liep ze heupwiegend weg en ja hoor het zou ook eens niet, ze werd na gefloten door Luke. Snel stak ze haar middelvinger op en riep nog,' Eerst leren gooien jochie dan praten we verder.' Ze ging met haar hand door haar haren en deed haar muts weer op die ze nog steeds in haar handen had gehad.

Liam knikte haar nog even kort na. 'Later.' Zei hij, maar hij dacht niet dat ze hem nog hoorde. Hij stond op en liep zelf de andere kant op weg. Hij ging weer eens doelloos ergens heen zwerven, tot de avond viel en hij wel terug moest komen. Hij gaapte uitgebreid terwijl hij zijn weg vervolgde.

- new

Liam had weer een sigaret opgestoken. Hij had een tijdje niet naar het pakje op of om gekeken, maar nu had hij opeens de drang voor een sigaret gehad. Best wel slecht voor hem eigenlijk, maar hij kon er niets aan doen. Hij inhaleerde en blies de rook door zijn mond en neus weer uit. Hij negeerde andere mensen en keek naar zijn versleten schoenen. Misschien moest hij binnenkort maar weer eens naar de stad gaan om iets nieuws te kopen, hij had nu ook wel genoeg geld gespaard voor een paar schoenen, dacht hij.

Nyeri kwam half schuivend het pleintje opgelopen en ging snel tegen de muur aan zitten en dook half in elkaar. Met snelle haast gehaaste bewegingen probeerde ze haar sigaret aan te steken. Maar dat ging niet want voordat ze het wist werd haar aansteker afgepakt door één jongen van het football team.' Mag ikke et terug.' Mompelde ze zachtjes. En de jongen deed net alsof hij haar niet hoorde waardoor ze boos werd.' Bajingan!' Mompelde ze iets harder. In het indonesisch lukte het haar wel gewoon normaal te praten. Niet dat de jongen dan zou snappen dat ze hem net een schurk had genoemd.' kenapa aku?'(waarom ik?) Vroeg ze iets harder. Eigenlijk vroeg ze het niet aan de jongen waarom juist zij het slachtoffer moest zijn.