Wensput

Dit was allemaal te ingewikkeld voor August, zeker nu hij niet helder kon denken met die koppijn. ' Tjeez, vertel gewoon wat je wilt!' Riep hij boos. Hij liet zich weer van de rand afglijden en liet zich er nu tegen aanzakken zodat hij op de grond zat. Zou het erg zijn om het meisje over de rand te duwen? Nee, dat zou de school waarschijnlijk niet zo leuk vinden en hij probeerde juist om niet van school geschopt te worden. Ook al maakte hij niet zoveel uren op school, aangezien hij vaak een uur skipte, waren zijn cijfers goed genoeg, zodat niemand argwaan zou krijgen.

"Ik wil gewoon dat je stopt met de stomme dingen die je jezelf en anderen aandoet, je hebt het zelf echt niet door he?!" schreeuwde Emma nu met tranen in haar ogen tegen die veel te lome August. Oh ze had nu al een hekel aan die jongen, ookal kende ze hem niet! Als hij een zou stoppen zichzelf zo voor de gek te houden!

August keek met een ruk op naar het meisje met gefronsde wenkbrauwen. Hij snapte wel wat ze bedoelde, maar wat hij niet snapte is hoe ze erop kwam. Oke, hij had natuurlijk wel kunnen weten dat er wel wat geruchten door de school gingen, maar hij had niet gedacht dat iemand ze serieus zou nemen. Als je August kende zou je hem echt niet verdenken van drugsgebruiker. ' Ik weet niet waar je het over hebt.' Zei hij nadat hij zijn blik weer vooruit had gericht. Hij hoopte zo het uit haar hoofd te krijgen dat hij drugs gebruikte. Ergens raakte de woorden hem wel, ook al zat hij altijd verveeld de lessen over de gevaren van drugs en alcohol uit, toch wist hij wel dat het niet goed voor hem was. Maar die gedachten stopte hij altijd weg als hij het weer gebruikte, zich er zelf van verzekerend dat dit beter was dan telkens getergd te worden door depressies of vervelende gedachten.

"oké ik ken je niet" dat moest ze toegeven. "maar ik herken HET wel!" nog steeds droop de woede bijna letterlijk van haar stem af. Haar ogen stonden boos op August gericht. August en zijn pakje pillen.

August begreep nu wel dat het niet uit het meisje haar hoofd was te praten. Het maakte hem ook kwaad. Wat wist zij er nou van, wat wist zij nou van hem en zijn redenen om aan de drugs te gaan? Hij stond op en stapte naar haar toe, zijn woedende ogen op haar gericht. 'Waarom zit je nou tegen me te schreeuwen? Hou je kop gewoon!' Begon zijn scheldkanonnade. ' Jij denkt dat ik slecht ben, omdat ik drugs gebruik? Jij weet niks... maar dan ook niks van mij, dus zou je me niet moeten veroordelen. Ik weet heus wel wat ik doe, dus je hoeft niet net te doen alsof je het beter weet.' Het was zo'n typisch geval van op de verkeerde plek om de verkeerde tijd zijn. Voor allebei.

Emma schrok totaal niet. Ze was dit soort uitvallen gewend. Alleen meestal kwam er nog een klap achteraan. "En of ik er iets van weet!" schreeuwde ze terug. "Mijn godverdomde eigen moeder is er aan onderuitgegaan!" de tranen liepen in goten over haar wangen. Die jongen was zo verschrikkelijk dom!

Dennis stond bij de wensput. Hij mikte een muntje in het gat. En nu hopen dat zijn wens uitkwam. Hij wilde gezelschap en voelde zich alleen. Hij keek om zich heen maar hij zag niemand. Hij ging met zijn rug tegen de put aan zitten. Hij bleef zo even zitten en wachtte of zijn wens tot vervulling kwam.

Dawn verveelde zich en voelde zich eenzaam. Ze had Dennis al een tijdje niet gezien. De laatste keer was toen ze in een kruiwagen gingen rijden, dat was werkelijk geweldig. Heel die dag, of waren het maar een paar uurtjes geweest, was geweldig. Ze slofte een beetje over de campus. Ze liep in de richting van de wensput, ze wist niet of het zou helpen, maar wensen dat ze Dennis tegenkwam.. Of eigenlijk iets anders dat ze wou wensen, maar niet eens goed durfde te denken. Ze kon het proberen. Ze stond op een paar meter afstand van de put en mikte het muntje de put in. En nu maar hopen. Ze liep verder naar de put en ging op de rand zitten. Niet wetend dat Dennis aan de andere kant zat..

Dennis kuchte en ging verzitten. Het leek er niet op dat de put werkte. Maar dat zou zijn humeur dus niet gaan verpesten. Hij was hier alleen en zong dus keihard met het liedje op zijn mp3 speler mee. En bij Dennis stond dat gelijk aan verschrikkelijk vals. Maar het maakte hem nix uit want niemand kon hem horen, tenminste dat dacht hij. Hij was nou eenmaal een luidruchtig type, daar kon hij ook nix aan doen. Als die wensput nou eens zou werken!

Dawn schrok op van een liedje.. Niet zomaar een liedje, een liedje dat vals gezongen werd. En niet zomaar vals.. Maar vals zoals Dennis vals zong.. Ze draaide zich om, maar zag niemand. Ze fronste haar wenkbrouwen, niemand? Ze werd gek.. Nee dat kon niet. Jawel het waren de hormonen. Moest wel, ze kon toch niet zomaar verbeelden. Of ze werd ineens schizo.. Nee toch? Ze keek zoekend omzich heen. Niets, nada, noppes.. Ze sprong van de rand af en liep in de richting waar ze vandaan kwam. Niets. De andere kant dan maar op. Ook niets.. Ze liep naar de andere kant van de wensput. "Dennis!!" riep ze verschrikt, maar tegelijkertijd blij.

Opeens doemde Dawn voor Dennis op. "Waaaaah!" riep hij toen hij verschrikt opsprong. Waar kwam zij opeens vandaan? Hij keek om zich heen om te kijken of er meer bosjesmannen verstopt waren, toen trok hij de oortjes van zijn mp3 uit zijn oren en riep "Dawnie!" terwijl hij haar gul een knuffel gaf. Wow hij had niet eens gemerkt dat hij haar gemist had, maar nu ze zo voor hem stond merkte hij het toch wel. Maar Dennis dacht er niet eens aan om Dawn op andere manieren te kunnen zien als een van zijn lieve kleine zusjes, maar dan iets volwassener.

hoophoophoooopdat hij haar gaat zien als meer dan een klein zusje..^^
~~
verblijd door zijn enthousiasme toen hij haar weer zag begon ze te stralen. "Hee dennis" zei ze glimlachend terwijl ze hem terug knuffelde. "Ik had je helemaal niet gezien, en toen begon er op eens een kraai te zingen" zei ze lachend. Eigenlijk zou ze hem er niet mee moeten plagen. Maar hij wist het zelf ook, en de vorige keer hadden ze er ook nog samen om gelachen. "Ik heb je gemist" zei ze blozend. Dat had ze eigenlijk voor zich willen houden, maar het was er toch uitgefloept...

we zullen wel zien, vergeet niet Dennis is een flirt en hij is nog niet helemaal heel!
---------------------------------------------------------------------------------------------
"Wel ja, gaat ze me ook nog beledigen" gromde Dennis, maar zijn ogen stonden lachend. "En, ik heb jou ook gemist Dawnie!" hij bedoelde het niet op de manier als dawn het bedoelde, maar hij was zich er ook helemaal niet van bewust dat dit op twee manieren opgevat zou kunnen worden. "Dus, de wensput werkt toch, ik begon al zo mijn twijfels te krijgen" zei dennis terwijl hij richting de wensput knikte.

Ik blijf hopenxd
Ik ben toch altijd zo hoopvoll...
~~
"Hoezo? Wat wensde je dan?" vroeg ze nieuwschierig. Ze hoopte op iets leuks. Zij had tenslotte gewenst dat ze Dennis tegen zou komen. Misschien had hij wel gewenst om haar tegen te komen? Ze hoopte het, ze hoopte waarschijnlijk echt te veel. "Alles goed met je?" vroeg ze Dennis. Ze had zich zo verheugd om Dennis weer te zien. De rest van de week was het enige wat ze gedaan had trainen en een beetje op haar kamer rondhangen. Af en toe had ze een glimp van Dennis opgevangen. Maar steeds was hij met anderen. En steeds had ze niet gedurfd hem te roepen..

"Jaaah, das voor jou een vraag, voor mij een weet!" zei Dennis lachend. "Maar waarom hangt zo'n mooi meisje als jij hier alleen rond?" grapte hij. "Jahoor, wat een originele openingszin! Maar met mij is alles oké, bij jou ook nog alles goed, ik heb je al zo lang niet meer gezien" Een glimlach stond van oor tot oor. Oh wat fijn dat hij niet meer alleen was, en wat leuk dat het dan ook precies zijn kleine Dawnie was die opdook. Hij besloot de wensput te bedanken door nog een muntje naar de bodem te laten zinken.

"Omdat ik geen zin had in mij saaie kamer, en in de lessen" antwoorde ze op zijn vraag. Ze begon een beetje te blozen. "Met mij gaat het wel jha" zei ze glimlachend. Ja ze was aan het spijbelen, waar had je aardrijkskunde voor nodig als je voetballer wilde worden? In haar ogen had het gewoon totaal geen nut. Evenals geschiedenis, dat was allang geweest en ook nog eens ontzettend saai. "En waarom ben jij dan hier?" vroeg ze Dennis.

"Dat klinkt niet optimaal, en daar gaan we iets aan doen" zei dennis op haar 'met mij gaat het wel jha', "En ik houd niet zo van wiskunde, en Frans en economie, eigenlijk gewoon niet van school, zinloos iets! Maar dat is eigenlijk niet wat ik bedoelde, ik bedoelde wat jij, als mooi meisje, hier, alleen, doet, bij een wensput!" Zei hij glimlachend, en bedenkend wat hij nu zou willen doen als hij een beetje depri was.

"Uhm, alleen omdat ik uh niemand anders had om mee naar de wensput te gaan?" zei ze schouderophalend. wauw wat een flitsend antwoord.. Niet dus. Ze was saai, doodsaai. "Sorry, ik ben niet erg interesant hoot" zei ze verontschuldigend tegen Dennis. waarna ze hem wel een stralende glimlach stond. "Wat gaan we er dan aan doen?" vroeg ze met grote ogen.

"Vanavond wordt jouw avond! Zeg het maar!" zei Dennis die lachte om haar grote ogen. Moddergevecht leek hem niet zo'n slim plan vandaag. Vandaag zou het haar avond zijn, als zij wilde zwemmen, gingen ze zwemmen, als zij wilde voetballen, gingen ze voetballen, ja zelfs als zij wilde zingen, gingen ze zingen. "En dat is nog steeds niet wat ik wilde weten, wat wenste je?" vroeg dennis nieuwsgierig.

"Dat is geheim.. Anders komt het niet meer uit" zei ze geheimzinnig. Het was haar avond.. Ze had absoluut geen idee wat ze wilde doen. Als ze maar bij Dennis was. "Het maakt mij niet veel uit, als het maar gezellig is. En ik niet alleen hoef te zijn" zei ze blozend. Die stomme blosjes... Kon je dat niet afleren ofzo? "Wat wil jij doen dan?" vroeg ze Dennis. Ze had geen idee.. Misschien gewoon ergens wat drinken, op de bank kruipen met warme chocolade melk. Ze was niet zo heel erg van de feestjes..

"Houdt je van horrorfilms?" vroeg hij met een grijns. "En, begrepen, ik laat je niet-niet-niet-niet niet meer alleen vanavond! Of je dat nou wilt of niet!" Dennis merkte niet dat Dawns gezicht maar elke keer bloosde, dat kwam deels omdat hij gewoon niet door had hoe dawn tegen hem aankeek. Voor hem was het heel vanzelfsprekend dat hij bevriend was met meisjes, net als dat hij zomaar opeens verliefd kon worden op een jongen.

"Als je bedoelt dat ik gillend me ergens achter verstop, jha" zei ze grinnekent. Ze was niet zo'n heldin op dat gebied. Net als dat ze geen spinnen of zo weg durfde te halen. Ze was blij dat ze vanavond niet alleen hoefde te zijn. En een horrorfilm kijken met Dennis? Dat maakte haar niet uit. "Weet je een leuke horrorfilm dan?" vroeg ze Dennis, om hem te laten weten dat ze er wel een zou willen kijken. "Als je het niet erg vind dat je trommelvliezen aan het eind beschadigd zijn" zei ze grinnekent en keek lachend op naar Dennis. Hij was perfect...

"Oh we kunnen ook singstar doen, als je dat liever hebt en gelooft dat dat beter is voor je oren?" stelde Dennis voor. "En anders doen we gewoon het basis horror pakket met scream enzo" (ik weet geen andere) zei Dennis. "Gewoon gezellig een, nu een keer, warm avondje!" Een beetje afwisseling moest er zijn en hij wilde Dawn niet nog ziek naar de zuster moeten brengen straks.

"Ik geloof dat ik dan toch liever een horrorfilm kijk, voordat ik een gehoorapperaatje nodig heb" zei ze grappend tegen Dennis. Ze vond het echt niet erg om Dennis te horen zingen, het was eerder gewoon heel schattig. "Wat had je anders willen doen dan? inplaats van een warm avondje?" vroeg ze nieuwschierig. Ze wist helemaal niet zo veel over Dennis besefte ze opeens. Hij was in veel opzichten totaal anders dan haar. En als ze hem beter leerde kennen, ze had niet het idee dat ze dan wel iets gemeen zouden hebben op voetbal na.

kelly, krabbel je nu terug?
-----------------------------------
"Dan kijken we toch horror!" grijnsde Dennis. Hij wilde Dawn wel eens echt horen gillen van angst . "en ik dacht dat dit slimmer was dan een moddergevecht" Eigenlijk was hij wel benieuwd naar de Dawn onder de harde voetbalster. "maar hé, we kunnen ook nog een muntje in de put gooien!" knipoogde hij naar dawn.