De fontein

Bij die woorden kon Jacky het niet laten om heel even over zijn lichaam te kijken. De meeste dansers hadden zo'n geweldig lichaam. En eigenlijk moest ze toegeven Stefan had dat ook. Zachtjes beet ze op haar lip om maar niet te lachen om haar eigen gedachte en daarna antwoordde ze weer redelijk normaal maar wel met lichtelijk rode blosjes,' Ik speel saxofoon en nog een heleboel andere instrumenten maar saxofoon is wel hetgene wat ik het liefst doe.'

Stefan glimlachte. 'Een muzikante?' zei hij met een vrolijke toon in zijn stem. 'Hoelang speel je al?' vroeg hij toen. Hij was oprecht geintereseerd in wat ze te vertellen had. En dat was ook duidelijk te zien van zijn gezicht. Stefan legde nu ook zijn arm op de rugleuning waardoor zijn vingers bijna die van haar aanraakte.
__________
Oke ik weet eventjes niets

Jacky nam nog een trekje van haar sigaret en kreeg even kort een denkrimpel op haar gezicht.' Ik zou het niet weten. Mijn ouders hebben me op les gezet voor piano en ook voor saxofoon en gitaar. Waarschijnlijk zodat ze gewoon niet meer op mij hoefde te letten. Mijn nanny haalde me altijd op en ik weet nog dat zij altijd zulk heerlijk indisch eten kon koken en geweldige verhalen kon vertellen tijdens het eten. Dat moest ook wel want anders kon ik in huilen uitbarsten omdat mijn ouders nooit bij het eten waren. Maar leef niet met me mee of zeg geen sorry want ik ben daardoor geworden zoals ik nu ben. Iedereen een kans gevend en proberen zo veel mogelijk mensen om me heen te hebben.' Ze glimlachtte en ging met haar hand even door haar haren en daarna legde ze hem weer terug op de leuning waardoor haar hand kort die van hem raakte. Iets wat voor Jacky heel normaal was. Ze hield van lichamelijk contact. En dan niet op een verkeerde manier zoals aanranden ofzo maar gewoon even iemand een schouder klopje geven of over zijn hoofd heen aaien. Of gewoon zoals nu even subtiel iemands hand aanraken. Zij zelf ond het altijd alsof je zo een beetje een soort waardering aan diegene liet zien.

Stefan voelde haar hand tegen die van hem aankomen en er trok een lichte tinteling door zijn lichaam heen. Hij begreep wel wat ze bedoelde met dat hij geen sorry moest zeggen. Ook hij had er een hekel aan als mensen je gingen betuttelen om je verleden. Hij had het vaak genoeg meegemaakt, Sarah en John deden het nog steeds een beetje als hij Jake terug kwam brengen, maar van hen kon hij het opzich wel hebben. Ze bedoelde het goed en ze zorgde goed voor zijn kind. Hij nam weer een trek van zijn sigaret en tikte het as er een beetje van af. Nogmaals nam hij nadenkend een trek. 'Aanwezigheid van ouders maakt niet altijd alles beter,' zei hij toen langzaam.

Jacky haar glimlach verminderde iets wat. Hij was er nog steeds alleen je zag duidelijk dat ze een stuk minder vrolijk was dan daarnet.' Ik weet het. Maar ik vind dat je alles wel een positieve draai kan geven. Dus dat is dan ook precies wat ik doe. Want zonder die ouders zat ik hier niet. Ik ben namelijk echt niet goed genoeg voor deze school hoor. Maar lieve pappie en mammie willen van me af en vinden het dus ook niet erg om een gulle donatie aan de school te geven.' Ze tikte ook even wat van as van haar sigaret en nam rustig nog een trekje. Toen verbreedde haar glimlach weer wat en zei ze op een toon alsof ze het net over het weer hadden gehad,' En vertel eens wat over jou want ik je weet van mij nu wel dat mijn ouders me niet willen maar van jou weet ik eigenlijk niets anders dan je naam en dat je danst. Wat is je leeftijd? Waar kom je vandaan? Ik ben nieuwsgierig...'

Stefan keek haar recht aan. '18, ik kom uit New York, heb een kind van anderhalf. Ik dans al mijn hele leven, verder valt er denk ik niet heel veel meer te vertellen. Of wilt het nieuwschierig aagje nog meer weten?' vroeg hij haar. Wat opviel was dat hij het vermelden dat hij een kind had behoorlijk nogalant was, alsof hij zei dat het morgen ging regenen. Hij keek Jacky recht aan, hijzelf had er absoluut geen moeite mee dat Jake er was. Hij hield zielsveel van het jongetje, ook al kon hij hem zelf niet opvoeden hij probeerde er toch zoveel mogelijk voor het kind te zijn.

JAcky begon in haar handen te klappen toen ze hoorde dat de jongen voor haar een kindje had. Geweldig ze kon altijd zo goed met kinderen overweg. Maar omdat ze in haar handen klapte viel haar sigaret op haar blote been en snel sloeg ze hem ervanaf en begon haar been te strekken en de as eraf te slaan.' Shiitt. Sorry ik vind het echt heel leuk dat je een kindje hebt. Ik wil hem of haar heel graag ontmoeten en ik heb altijd wel nieuwe vragen maar ik kon er zo niet op.' Zei ze alsof er niks aan de hand was terwijl ze nog steeds het as van haar been haalde. Toen het ergste weg was ging ze weer normaal zitten. Nee ze had geen tranen maar dat was gewoon omdat ze nooit huilde. Ja ze had pijn maar wist dat altijd geod te camoufleren.' Oké even voor de duidelijkheid ik ben altijd zo onhandig.' Er was een brede glimlach op haar gezicht en ze legde haar hand even onder haar hoofd terwijl zij Stefan ook recht aankeek.

Stefan keek eventjes heel erg verbaast. Hij had echt elke reactie verwacht, maar deze niet. Alles behalve dan dat ze er zo vrolijk over zou doen. Toen barstte hij in lachen uit. Ergens was hij gespannen geweest over wat ze zou zeggen, of wat ze zou doen. Hij stopte weer met lachen, maar er stond nog wel een vrolijke, scheve glimlach om zijn lippen en zijn ogen twinkelde. 'Gaat het trouwens.' zei hij toen hij naar haar been knikte maar hij glimlachte nog steeds. 'En natuurlijk mag je hem, hij heet Jake, ontmoeten.' zei hij tegen haar. Hij wist wel dat Sarah en John liever niet hadden dat hij Jake aan jan en alleman voorstelde, maar eens een keer iemand zou niet zoveel uitmaken dacht hij. Misschien zou het zelfs goed zijn voor Jake zodat hij iets minder verlegen zou worden. 'Al moet ik je wel meteen vertellen dat het niet zomaar altijd kan,' zei hij toen.

Jacky haalde haar schouders op.' Maakt niet uit hoor. Ik wil gewoon heel graag dat kleine schatje zien. Ik ben helemaal weg van kinderen. Ik heb ook een tijdje in een opvangcentrum gewerkt. En die kinderen daar waren zo leuk. Het voelde gewoon zo verkeerd om afscheid te meoten nemen.' Het gelach van Stefan vond ze heerlijk om te horen. Het was een hele leuke lach en sowieso hield Jacky van mensen aan het lachen krijgen.' Je hebt een hele leuke lach weet je dat?'

Stefan keek haar eventjes aan. Hij vond het leuk om te horen da ze in een opvangcentrum had gewerkt. Hij grinnikte eventjes om haar opmerking. 'Afscheid nemen van kinderen is eigenlijk altijd lastig kan ik je vertellen.' zei hij tegen haar. Elke keer als hij Jake terug moest brengen vond hij het weer lastig, om dat gezichtje te zien en dan te beseffen dat je weer weg moest gaan en dat hij over een maand weer heel anders kon zijn. Dat was vreemd om te beseffen en het was vond hij ook vervelend dat je zoveel miste.

Jacky knikte.' Ik snap het hoor. Maar volgens mij is afscheid nemen over het algemeen gewoon heel moeilijk. Iedere keer wanneer mijn ouders op zakenreis gingen moest ik van ze afscheidnemen en dat was haast iedere maan wel één keer. Mijn ouders waren nooit thuis en ik ben opgegroeid met een nanny. Hoe aardig ik haar ook vind het is toch anders omdat jij je ouders iedere keer weer vaarwel moet zeggen en misschien zie je ze wel niet terug. Dan crashed het vliegtuig of krijg je zelf een ongeluk. Nou moet ik ook zeggen dat als ik een ongeluk kreeg het meestal mijn eigen schuld was.' Ze glimlachtte breed bij die herinnering daarna keek ze even op haar horloge en beet op haar lip. Eigenlijk moest ze nu weg maar Stefan was veel te gezellig. Ze wilde niet weg.

Stefan keek naar haar en glimlachte. 'Afscheid nemen is inderdaad erg lastig. Telkens als ik Jake weer achter moet laten...' zei hij langzaam. Het was iets waar hij het echt moeilijk mee had. En hij vertelde het eigenlijk nooit, niemand wist dat soort dingen van hem. Maar Jacky had iets over zichzelf dat het maakte dat hij het wilde vertellen, toch kon hij het niet. Hij schudde zijn hoofd, glimlachte weer. Hij had haar zien kijken op haar horloge, 'Moet je weg?' vroeg hij toen, in zijn stem klonk duidelijk iets van teleurstelling door.

JAcky schudde haar hoofd,' Nee ik vind het niet nodig. Jij bent veel leuker dan bijles.' Toen pas kreeg ze door dat ze het hardop had gezegd.' Dat hoorde ik niet hardop te zeggen. Oeps...' Ze schoot zelf even wat in de lach en ging met haar hand door haar haren waardoor alweer de witte roos op zijn schoot terecht kwam.' Jeetje die blijft ook weer lekker zitten.' Mompelde ze maar liet haar blik nog even kort over Stefan heen gaan en daarna weer in zijn ogen. Het voelde gewoon heel goed om met hem te praten en bij hem te zijn. Eigenlijk wilde ze zo veel mogelijk over hem te weten komen.

Stefan lachte weer. 'Nou dat is in ieder geval leuk om te horen.' zei hij met een grijns tegen haar. De roos had hij weer in zijn hand. Weer stopte hij hem in haar haar, maar dit keer streek hij net iets langer langs haar haar/wang dan eigenlijk nodig was. Hij moest toegeven dat hij zich tot haar aangetrokken voelde. Hij liet zijn hand weer terug in zijn schoot vallen. Zijn sigaret was inmiidels op en hij gooide hem op de grond en stampte de restjes uit.

Jacky werd eigenlijk niet snel rood maar toch kreeg ze nu een lichtelijk blosje op haar wangen.' Je mag me ook best uitlachen om mijn onhandigheid of om mijn domme opmerkingen hoor. Maar ik zou ook graag je vriendin ontmoeten eigenlijk. Ik bedoel euhmm... ik weet eigenlijk niet wat ik bedoel.' Ze beet op haar lip en kreeg weer even kort een denkrimpel maar die verdween al snel toen ze haar schouders ophaalde en even haar ogen dicht deed en van de warmte en vooral van de zon genoot die even kort op haar scheen. De zon kwam de laatste tijd niet vaak meer. Het begon echt herfst te worden dus genoot ze nu alleen maar meer van de zon als hij even kwam.

'Dan zal ik toch eerst een vriendin moeten vinden.' zei hij tegen haar. Als hij heel eerlijk was vond hij het wel schattig dat ze die lichte blos op haar wangen kreeg, en dat ze zo over zijn vriendin aan het praten was. Die hij niet eens had. Stefan keek Jacky recht aan. Hij wist niet goed meer wat hij moest zeggen. Jacky had gedacht dat hij een vriendin had, en hij wist eigenlijk niet wat hij daar verder over moest zeggen.

JAcky haar ogen werden groot. En ze keek hem even ongelovig aan.' Oké nu hou je me voor de gek. Zo'n leuk iemand als jij heeft wel iemand. En anders neem ik je nu in beslag.' Er kwam een grijns op haar gezicht en ze pakte toch nog een sigaret uit haar pakje. Dit was er toevallig één met mint smaak. Iets dat Jacky altijd zo leuk vond in sigaretten. Dat ze een smaakje erin konden doen. Ze keek vragend naar Stefan terwijl ze hem haar sigarettenpakje voorhield.

Stefan schudde zijn hoofd. 'Ik ben al meer dan anderhalf jaar niet meer gebonden aan iemand geweest. Ja behalve aan Jake.' zei hij tegen haar. Stefan liet zijn hand heen en weer schudde ten teken dat hij niet nog een sigaret hoefde. Hij vond roken lekker, dat zeker maar hij probeerde het wel minder te doen dan vroeger. Hij had zich iets voorover gebogen. 'En je hebt de toestemming me in beslag te nemen als je dat echt wilt.' zei hij met een lichte grijns.

Jacky knipperde een paar keer met haar ogen die nu echt mega groot waren. Het waren van die mooie bambie ogen die ze kon opzetten alleen dit keer deed ze het niet eens expres. Het ging gewoon. Ze stak haar sigaret aan en blies snel de rook uit.' Euhm ik ehum..' Stotteren en niet uit haar woorden komen dat gebeurde Jacky nooit. Ze was ook langzaam aan rood geworden en wist even echt niks meer te zeggen. Ze nam nog een trekje van haar sigaret en keek snel weg naar de fontein. Bang dat als ze in zijn ogen keek ze zou smelten. Wat raar. Eerst had ze alleen nog maar Matthew in haar hoofd en opeens deed Stefan zo lief tegen haar. Ja ze zou hem heel graag willen opeisen maar dat kon niet. Hij zou waarschijnlijk net als iedere andere jongen zijn. Misschien zelfs wel net als Matthew.

Stefan legde zijn hand op haar wang en draaide haar hoofd iets naar hem toe. Heel eventjes keek hij haar recht in de ogen en toen boog hij zich voorover. Heel lichtjes kuste hij haar. Het was slechts een aanraking van hun lippen die hooguit vijf seconde duurde. Daarna verbrak hij de kus weer en keek Jacky aan. Hij hoopte dat ze het niet erg vond. Dat hoopte hij echt.

Jacky haar maag kroop in één maar gelijk wilde ze meer. Ze opende haar ogen weer, ze had ze dus blijkbaar gesloten zonder dat ze het echt doorhad. Met stralende ogen keek ze naar Stefan. Ze pakte zijn hand vast en drukte nog een keer haar lippen op die van hem. Nu iets langer. Het voelde zo raar wel fijn maar ook zo raar. Hoelang kende ze nou deze jongen en nu zat ze hem al te kussen. Maar wat voelde het goed om te doen. Ze stopte en sloeg haar ogen neer en beet op haar lip. Ze hoopte echt zeer dat hij haar niet zou gebruiken.

Stefan had zijn arm om haar heen gelegd en streek met zijn andere hand langs haar wang. Daarna kuste hij haar weer. Langer dit keer. Het was lang geleden dat hij iemand met zoveel gevoel had gekust. Natuurlijk had hij de laatste jaren wel een paar flirts gehad, maar iemand echt leuk vinden had hij al tijden niet meer gedaan. Hij voelde weer dat gekriebel van een verliefdheid in zijn maag. Iets bekends wat zolang weg was geweest dat hij niet had gedacht het ooit nog te voelen.

Jacky kuste hem terug. Zachtjes streelde haar vingers over zijn ruggengraat en de andere probeerde ze juist zo ver mogelijk van Stefan vandaan te houden omdat daar haar brandende sigaret nog steeds in zat. Haar maag leek op zijn kop te staan. Het gevoel dat er een stuiterbal in zat die er niet uit wilde werd steeds erger. Uiteindelijk stopte ze toch maar even de kus en leunde met haar hoofd tegen zijn borst aan terwijl ze een trekje van haar sigaret nam.

Stefan hield zijn arm om haar heen en liet zijn hoofd een beetje rusten op die van haar. Het voelde voor hem prettig om zo bij haar te zijn. Al kwamen er nu al allerlei senarios in zijn hoofd over van alles en nog wat. Hij liep alleen maar op de zaken vooruit maar het was wel iets waar hij over na moest denken. Snel bracht hij zichzelf weer terug naar het nu, nu lag Jacky in zijn armen en dat wilde hij niet eens anders hebben.

Jacky hoorde zijn hartslag en genoot van zijn warmte. Het was zo raar dat ze hem eigenlijk nog maar een uurtje kende en nu al helemaal verkocht was aan hem.' Ik zou heel graag wat meer tijd met je doorbrengen.' Mompelde ze zachtjes daarna nam ze nog een laatste trekje van haar sigaret en gooide hem toen weg en drukte hem uit. Ze genoot nu echt van Stefan.