bijles lokaal

Er is één lokaal in de school die word gezien als het bijles lokaal. Natuurlijk mag je ook in andere lokalen of plaatsen zitten alleen dit lokaal heeft alles bij elkaar. Er staan rekenmachines, woordenboeken en alles wat je kan verzinnen. De tafels zijn net groot genoeg voor met zijn twee. Er is in dit lokaal geen schoolbord maar wel verschillende white boarden. Zo kan je een white board naar je tafel toe schuiven en alles goed en rustig uitleggen. Op de één of andere manier is het hier altijd rustig. Er komen maar weinig mensen en vooral er komen maar heel weinig leraren.

Regels: Bijles geven of krijgen, of gewoon zorgen dat je zachtjes kletst omdat mensen ook proberen te werken.
Personen: Niet veel

Met zijn voeten op de tafel en onderuitgezakt zat hij te wachten op een meisje die bijles nodig had. Haar meester had aan hem gevraagd of hij haar bijles wilde geven omdat hij misschien nog wat zinnigs in haar hoofd kon krijgen. Waarschijnlijk deels ook omdat hij eruitzag als een leerling en dat praat makkelijker vinden veel mensen. Hij had geen idee wie het was of wat hij moest gaan uitleggen. De leraar had tegen hem gezegd dat hij hier moest zijn om half 2 's middags en dat was hij. Maar waarschijnlijk had hij tegen het meisje precies hetzelfde gezegd of misschien zelfs twee uur want zo laat was het nu. En nog steeds was hij aan het wachten op het meisje.

Elena rende de hoek om, ging bijna onderuit op haar hakken, en rende snel naar de deur van het lokaal waar ze moest zijn. Voor ze naar binnen zou stormen, nam ze even de tijd om diep adem te halen de lok haar die half voor haar ogen zat, achter haar oor te vegen. Daarna deed ze de deur open en stapte snel naar binnen. Haar wiskunde leraar had gedacht dat ze maar beter meteen bijles kon nemen, ook al waren er pas 2 weken voorbij. Hij had haar nog wel herkend van vorig jaar en dat had waarschijnlijk niet echt een goede indruk achter gelaten. Nee, Elena was bepaald niet de slimste. Zodra ze de deur achter zich had gesloten, draaide ze zich om om te zien wie haar bijles zou gaan geven.

Jamie keek op en zag daar een toch wel aardig mooi meisje staan. Gelijk kwam er een brede grijns op zijn gezicht. Hij zat in de hoek van het lokaal met zijn zonnebril op genietend van de zon die door het open raam scheen.' Heey, je leraar is net weggelopen hij zei dat hij wel lang genoeg had gewacht om jou bijles te geven. Ik ben Jamie. Maar ik kan je ook wel het één en ander uitleggen als nodig is.' Hopelijk kende zij hem niet van andere leerlingen die hij lesgaf en kon hij net doen alsof hij ook een leerling was.' Ik werd ook door meneer Winston naar het bijles lokaal gestuurd, ik zou hier samen met nog iemand bijles krijgen. Jij moet vast die andere persoon zijn.'

Elena keek even naar de jongen met een opgetrokken wenkbrauw. Hij zag er oud uit voor een leerling. Maar al snel was de gedachte weer weggevallen en zette ze een glimlach op. ' Ik ben Elena, en het spijt me, ik.... werd opgehouden door een paar vriendinnen.' Vertelde ze terwijl ze tussen de tafeltjes door naar hem toe liep. Ze loog niet echt, ze werd inderdaad opgehouden door een paar vriendinnen. Jamie hoefde alleen niet te weten dat ze wat waren gaan drinken bij een cafe, omdat Elena was vergeten dat ze bijles had. 'En als je me zou willen helpen... graag! Ik snap echt geen fuck van die wiskunde sommen, ook al zijn we er pas net mee begonnen.' Ze moest er zelf even om grinnikend, ze wist heus wel dat ze de slimste niet was, al werd ze kwaad als anderen, naast haar vrienden, erover begonnen.

Jamie grinnikte met haar mee.' Maakt denk ik niet uit joh. Ik ben redelijk goed in wiskunde. Maar bij mij gaan de talen moeilijk. Ik snap ook niet waarom ik persé Italiaans wilde kiezen. Maar goed. Euhmm wiskunde daar kan ik je wel mee helpen. Pak een stoel zou ik zeggen en kom erbij zitten. Mooie naam trouwens.' Hij haalde zijn voeten van de tafel af en deed zijn zonnebril tussen zijn shirt.' Laten we dan beginnen bij het begin van het eerste hoofdstuk dan kan ik je daar helpen. Want ga je gelijk naar het voglende hoofdstuk terwijl je het eerste niet snapt dan loop je helemaal vast en lijkt alles rond te gaan draaien.' Met stralend witte tanden lachtte hij haar toe en draaide zijn lichaam naar haar toe om het gesprek beter te laten gaan.

Elena knikte en zette haar tas bij het tafletje waar Jamie aan zat en sleepte een stoel van een ander tafeltje er ook heen. 'Ik heb juist geen moeite met talen.' Zei ze met een scheve glimlach. Nee, vond je het raar als je al in 7 landen meer dan 2 jaar gewoond hebt. Elena kon Frans, Bulgaars, Hindoestaans, aardig chinees en natuurlijk ook engels vloeiend spreken. In andere talen kon ze ook wel aardig haar zegje doen, maar dat was al zo lang geleden, dat was ze dan weer verleerd. Ze grinnikte om de opmerking van Jamie. ' Dat ronddraaien herken ik wel. Daar heb ik wel vaker last van.' Zei ze en ging op de stoel zitten. Zodra ze Jamie's grijns zag, moest ze zelf ook grijnzen. Ze boog zich naar haar tas om haar boeken te pakken en bedacht zich tegelijkertijd dat ze het eigenlijk helemaal niet erg dat de leraar weg was gegaan. Terwijl ze overeind kwam, haalde ze een hand door haar haren en legde de wiskunde boeken op de tafel.

Jamie grinnikte,' Oké dan bewonder ik je nu al. Om eerlijk te zijn deed ik dat al toen je de deur binnen liep maar tegen niemand zeggen hoor.' Hij drukte zijn vinger tegen zijn lip aan als een gebaar dat ze het tegen niemand mocht zeggen. Maar zijn ogen twinkelde vrolijk en speels.' Oké laten we beginnen. Je moet me trouwens niet zo serieus nemen. Dat ben ik over het algemeen gewoon niet.' Hij sloeg het boek open en pakte zelf zijn kladblok uit zijn tas en sloeg die snel open voordat ze zag dat er leraar op stond.

Elena kreeg blosjes op haar wangen bij het compliment. Ze wendde haar blik af in de hoop dat hij het niet zou zien. Ze had eerlijk gezegd niet verwacht dat hij zoiets zou gaan zeggen. Toen het rood grotendeels weg was, keek ze met een glimlachje weer naar Jamie. ' Dat begint al goed, want ik ben ook niet altijd even serieus.' Zei ze met een kleine grijns. Ze pakte een pen en schrift uit haar tas en sloeg het schrift open. 'We zijn nu bezig met combinaties en permutaties (als je liever wat anders hebt, mag je het wel veranderen hoor X) ik kon even niet zo snel op iets anders komen)
maar ik snap dus niet.... nou eigenlijk snap ik gewoon alles niet.' Ze haalde grijzend haar schouders op. Op dit moment voelde ze zich echt dom, normaal had ze er daar niet zo veel last van, maar tegenover Jamie wel dus.

Jamie schoot in de lach om haar woorden en deels ook om haar rode wangen. Het stond haar erg schattig dat meost hij toegeven.' Nou laten we dan beginnen met permutaties, Stel je hebt een volleybal toernooi en er doen acht teams mee. Die noemen we A, B, C, D, E, F, G en H. Dan vragen we ons af op hoeveel manieren de gouden, zilveren en blonzen medaille bij deze teams terecht kunnen komen. Je komt op het antwoord door deze som.' Snel schrijft hij N(manieren) = 8x7x6 = 336. In zijn ogen was het heel simpel. Snapte ze het niet dan zou hij er verder op in gaan.

haha het forum is nog geen paar dagen open en ik heb nu al een idee voor drama (Franklin geeft mij echt inspi ofzo X) )

Elena luisterde goed naar Jamie, want hoewel het natuurlijk veel leuker was om gezellig te kletsen, moest ze dit toch ooit gaan leren. Ze was al een keer blijven zitten, dat moest niet weer gebeuren. Toen hij klaar was met uitleggen, streek ze haar haar achter haar oor en keek met lichte frons naar de som die hij op had geschreven. 'Want zodra je 1 team hebt gekozen voor eerste, kan je die niet meer voor tweede kiezen, dus blijven er nog maar 7 over.' Zei ze zacht, meer tegen zichzelf om het te begrijpen, dan tegen Jamie. Dit snapte ze nog wel aardig. ' Dit snap ik wel volgens mij, het is eerder het probleem als er ook combinaties bijkomen, ik snap nooit wanneer ik welke moet gebruiken.' Zei ze waarbij ze Jamie weer aankeek met een scheef glimlachje.

Jamie knikte bedenkelijk en pakte zijn pen weer,' Het is heel simpel, wanneer je op de volgorde moet letten gebruikt permutatie en zodra dat helemaal niet uitmaakt doe je combinatie. Je hoort het al aan het woord, combinatie, denk dan aan een cijfer combinatie, daar maakt het niet uit wat de volgorde is. Of hij nou begint met een 4 of een 1.' Hij hoopte maar dat hij het goed kon uitleggen. Dit deel snapte hij zelf wel maar voor hem was het logisch hoe je het moest gebruiken en het uitleggen daarvan vond hij altijd wat moeilijker als het bij hem van zelf gaat.

Elena knikte en was verbaasd dat ze nog nooit aan dat ezelsbruggetje had gedacht. Het was eigenlijk helemaal niet zo moeilijk. Misschien lag het er ook gewoon aan dat ze niet goed in de les oplette. ' Oke, ik had niet gedacht dat het zo simpel was. Maar nog een ding....' Zei ze, Jamie met een glimlach aankijkend. Ze pakte haar rekenmachine uit haar tas en legde hem op tafel. ' wat is dan combinatie... NCR of NPR?' (ik had dat probleem ook, voor ik erachter kwam dat C voor combinatie en P voor permutatie stond X) ) Vroeg ze met een naar de zijkant gekanteld hoofd, hem weer aankijkend. Dat was nog moeilijk, want haar ogen weken af en gleden even kort over zijn lichaam. Lang genoeg voor Elena om te zien dat ze niet met een of ander schrielig kippetje te maken had.

wil je mijn dramaplannetje weten? (A)

ofcourse I wanna know. Spill it.
~~

Jamie couldn't hold himself and had to laugh.' Weer denken aan het woord zelf. NCR hebt kan je kijken naar de C van Combinatie en als je NPR hebt dan moet je naar de P kijken van Permutatie.' Hij ging met zijn hand door zijn haren en looked at her with a really big smile.' You know, I think you can handle maths, you just need to pay attention.' Hij draaide zijn lichaam weer naar haar toe en sloeg zijn armen over elkaar terwijl hij naar achter ging leunen.' Oké je kan zien dat je via wiskunde niet op deze school bent gekomen maar waardoor wel?'

Elena snapte eerst niet waarom Jamie begon te lachen, maar toen hij het uitlegde en ze de tijd had genomen om erover na te denken, kon ze zichzelf wel voor haar kop slaan. Weer moest ze blozen, al was het minder en ze moest er zelf ook wel om lachen. ' Sorry, ik ben denk ik niet het meest slimme meisje dat je geholpen hebt.' Zei ze met een grijns. 'Ik zing vooral, maar dans ook wel, maar met zingen ben ik hier gekomen.' Legde ze uit. ' En hoe zit dat dan met jou?' Vroeg ze nieuwsgierig terwijl ze haar elleboog op tafel zette en haar hoofd op haar hand liet steunen.

ik pm het je wel

Jamie wilde wat zeggen over dat hij ook wel heel veel dommere mensen had gehad maar besloot het niet te doen.' Ik ben aangenomen door mijn dansen. Daarnaast ben ik ook erg goed in wiskunde en een klein beetje in gitaar.' Hij glimlachtte vriendelijk en ging even door zijn haren. Het was een tik van hem geworden om door zijn haren te gaan als hij een beetje verlegen was of onzeker over dingen.

Elena knikte, ze was dus niet de enige die van meerdere markten thuis was. 'Ik speel ook een beetje piano, maar dat is meer om mezelf te begeleiden, dus vooral liedjes uit me hoofd leren.' Ze grijnsde licht. Nu waren ze toch aan het kletsen en niet met wiskunde bezig, maar Elena zei er maar niks van. Ze vond het helemaal niet erg en er zou toch ook een volgende keer komen om weer te leren. ' Kom je hier eigenlijk vaker?' Zei ze vragend met een verlegen glimlachje. Eigenlijk bedoekde ze of hij hier volgende keer ook zou zijn, want dat zou ze al helemaal niet erg vinden.

Jamie schudde zijn hoofd,' Maar voor jou wil ik best een uitzondering maken hoor. Wat vind je ervan als we elkaar nou wekenlijks gaan zien. Zodat ik je kan helpen met je wiskunde. Ik bedoel zo ga je het tenminste snappen en kunnen we gewoon normaal praten en hoeven we niet de hele tijd serieus aan het werk te zijn.' Eigenlijk wilde hij gewoon zo veel mogelijk bij haar zijn. Want iets in hem was alweer hopeloos verliefd. Maar dat moest hij neit doen. Het was een leerling en hij was een leraar. Maar wacht zij dacht dat hij een leerling was. Heel veel mensen denken dat hij een leerling is.

Elena voelde haar maag samentrekken al voor Jamie volledig uitgesproken was. Ze knikte enthousiast met een grote grijns op haar gezicht. Toen ze merkte dat ze misschien wel iets te enthousiast over kwam, minderde ze de grijns wat, al bleef hi jwel zitten. 'Dat lijkt met leuk.' Zei ze. Ze moest toegeven dat ze Jamie maar al te graag beter wilde leren kennen. Ze was niet voor niets kieskeurig in haar keuze met jongens. Toch zag ze wel wat in de jongen die ouder leek dan hij hoorde te zijn en zo lief was om haar te helpen.

Jamie was alweer helemaal enthousiast en merkte niet dat Elena eigenlijk ook net zo enthousiast was.' Maar goed, ik zou je best een keer willen horen zingen. Geloof me ik kan totaal niet zingen en heb er ook echt geen verstand van dus verwacht niet te veel van mij. Waarschijnlijk vind ik het toch allemaal prachtig gewoon omdat jij het zingt.' Er kwam een grijns op zijn gezicht. Hij was echt nog lang niet vergeten hoe hij lieve complimentjes moest geven.

Elena glimlachte en probeerde niet te blozen. Ieder meisje had wel eens te maken met complimenten, Elena misschien iets meer dan anderen, maar toch wist ze niet hoe ze er mee om moest gaan. Toch bleven de rode blosjes niet helemaal weg. ' Ik vind het goed, maar dan wil ik jou ook zien dansen.' Zei ze met een grijns. 'Misschien heb je het geluk dat ik meedans.' Haar bruine bambi-ogen die normaal zo lief leken, twinkelden nu ondeugend. Ze wikkelde een lok van haar haren om haar vinger en liet hem weer los, Jamie aan blijven kijkend.

'Dat meedansen lijkt me heerlijk.' zei hij plagend en propte zijn schrijfblok weer in zijn tas.' de volgende keer hier of ergens anders?ik wil heen graag namelijk nog blijven maar ik moet helaas alqweer bijna weg. Ik heb les.' ja hij had les alleen stond hij voor de klas. Alleen besloot hij dat maar niet te vertellen aan elena. Bang dat hij dan helemaal geen kans meer maakte bij haar.

Elena legde nadenkend een vinger tegen de zijkant van haar kaak. ' Weetje wat? Als jij me jouw nummer geeft, dan sms ik wel. Ik weet namelijk nog niet zeker wanneer ik tijd heb.' Ze grijnsde en pakte ook haar spullen in, waarna ze haar smartphone uit de tas toverde. Wat was ze toch gehecht aan dat ding. In de gangen liep ze bijna altijd met dat ding in haar handen. Ze zocht haar contacten op en klikte op contact toevoegen. Daarna gaf ze hem aan Jamie, zodat hij zijn nummer in kon toetsen. Haar maag bleef de hele tijd gespannen staan en Elena verwonderde zich erover hoe makkelijk dit ging.

Jamie grinnikte om haar toch wel goed gecamoufleerde versier truc. Ohh wat hield hij van dit meisje nu al.' Is goed hoor. Maar hou het bij smsen want zodra ik word gebeld neem ik niet op. Dat doe ik eigenlijk nooit. Ik merk dat op de één of andere manier gewoon niet.' Hij grijnsde breed en krabte een beetje verlegen achter op zijn hoofd. Daarna typte hij zijn nummer in en gaf het mobieltje weer terug aan Elena.' Maar ik moet nu echt gaan. Het was leuk om je te leren kennen Elena.' Daarna liep hij weg maar nog wel heel even haar schouder aanrakend.

Elena knikte en pakte haar mobiel weer van hem aan toen hij klaar was. 'Het genoegen was geheel aan mijn kant.' Zei ze met een grijns. Een huivering trok door haar heen toen hij haar schouder kort aanraakte. Ze draaide haar hoofd om hem stil na te kijken terwijl een brede glimlach haar gezicht sierde. Pas toen hij uit het lokaal was verdwenen, pakte ook zij haar tas op en liep vrolijk het lokaal uit.